André van der Kwartel
Na de succesvolle start van de competitie volgde in de derde ronde de eerste confrontatie met een team van vergelijkbare kracht als LDG: Zenderstad. Het werd een nipte nederlaag van 9-7. Teleurstellend, maar tegelijkertijd moet ik toegeven dat de uitslag over de gehele wedstrijd gezien, terecht was. De eerste twee uitslagen leverden drie punten voor ons op, maar dat waren wel drie cadeautjes.
Henk Ruesink – Hans Kreder
In deze stand werd na (21-26??) remise overeen gekomen. Hans bood met luide stem remise aan, met het oog op 32-28 (26×37), 27-21 (16×27), 28-23 (19×28), 33×42. Ruesink gaf daarop ten antwoord: “Ach ja, het was te proberen.” Dat sloeg op de mogelijkheid: 33-28?? (26×37), 32×41 (16-21), 27×16 (7-11), 16×7 (8-12), 7×18 (13×35).
Beide spelers klonken erg zelfverzekerd, alsof zij alles hadden gezien. Maar beiden overzagen het verrassende 27-21! Puntje cadeau voor LDG.
Vervolgens kregen wij zelfs 2 punten cadeau. Jan Jungerius won zijn partij na een volle schijf te hebben achter gestaan.
Jan Jungerius – Piet Schep
Een situatie waarover ik meerdere voorbeelden uit mijn eigen praktijk van vele jaren geleden kan geven. Je overweegt 30-25, je kent de bomzet en dus zit je je rot te rekenen of de bomzet wel of niet mag worden toegelaten. In dit geval kan wit de bomzet toelaten. Probeer dit vooral achter het bord te berekenen. Een goede oefening! Jan speelde dus 30-25?? (17-22!) Ontnuchtering! Er zit geen (moeilijke) bomzet in, maar wel een eenvoudige twee-om-drie of in dit geval: een drie-om-vier. Spelverloop: 30-25 (17-22), 28×17 (12×21), 27×16 (24-30), 35×24 (19×28). Even herpakken. Je hebt nog tegenspel. 43-39 (14-19), 39-34. Een nieuw diagram:
Wit dreigt met 34-29 zowel met een damzet als met het terugwinnen van zijn schijf annex een sterke voorpost. Met 8-12 of 7-12 had zwart alle gevaren kunnen bedwingen want 34-29 is dan verhinderd wegens (23×34), 32×14 (9×20), 25×14 (34-40), 45×34 (13-19), 14×23 (18×40). In de partij koos zwart zo ongeveer de slechtste zet van het bord: (18-22?) Natuurlijk volgde 34-29 enz. Zwart vervolgde met (22-28) en kon daarna niet meer aan schijfverlies ontkomen.
Helaas verdween de voorsprong snel doordat Jack van der Plas een gelijkwaardige stand weg blunderde.
Jacco Scheper – Jack van der Plas
Niets aan de hand. (12-18) is een degelijke zet, maar Jack speelde: (11-17×7) waarna volgde: 27-21 (26×17), 28-23 (19×28), 33×2 (24×31), 2×35 en zwart gaf op.
Edwin van Hofwegen speelde remise tegen Stef Baerends. Kingsrow geeft nergens verbeteringen voor een van beide partijen aan.
LDG kwam op achterstand doordat invaller Cees de Leeuw verloor. Na een gewaagde partij-opzet die op zich nog wel speelbaar was, greep hij mis en leek er niet meer aan te pas te zullen komen. Maar in een totaal verloren stand kreeg hij nog een remisemogelijkheid die hij helaas ook miste:
Cees de Leeuw – Patrick van der Tol
Na (22-28) staat zwart totaal gewonnen, maar hij speelde (11-16?). Wit had nu remise kunnen maken door 43-39! Op (20-25) volgt nu 39-33. Op (22-28) volgt 30-25 (19×30), 25×14 en zwart heeft niet veel beter dan (13-19), 34×25 (23×43), 14×12. In de partij speelde wit helaas 43-38 en stond na (22-28) definitief verloren.
Voor de derde keer in deze wedstrijd kende LDG een meevaller. Peter van den Berg won zijn partij, maar had evengoed in grote moeilijkheden kunnen komen:
Arie Koster – Peter van den Berg
Stand na de 41e zet van wit.
Zwart staat moeilijk, maar heeft hier een leerzame mogelijkheid om zijn spel aanzienlijk gemakkelijker te maken: (16-21!), 27×16 (13-18!). Dreigt met (14-20) dus wit heeft niet beter dan direct terug te offeren met 25-20 (14×25) en zwart kan weer opgelucht ademhalen.
In de partij werd gespeeld: (17-21?) en wit koos nu voor de zwakke ruil 28-23×22 (12-18), 39-34?? Weer een zwakke zet. (18-23) en zwart ging winnen. In plaats van de genoemde zwakke ruil had wit moeten spelen: 37-31! (21-26A), 39-34 (26×37), 32×41 en zwart komt onder grote druk te staan.
- Zwart kan het nog gelijk houden met (12-17), 31-26 (13-18), 39-34 (18-23), 27-22 en nu het verrassende (8-13), 22×11 (16×7), 26×17 (7-12), 17×8 13×2 en wit heeft weinig plezier van zijn schijfje voorsprong.
Joop Burgerhout mocht aantreden tegen de sterkste speler van Zenderstad: Laurens Fijn van Draat. Een speler met een rating van bijna 1400. Joop hield die partij op remise, waarmee hij een blauwe vermelding in de uitslagen verdiende. Rond de 37e zet had Joop zelfs het beste van het spel.
Joop Burgerhout – Laurens Fijn van Draat
Stand na de 36e zet van wit.
Volgens KR kan zwart hier het best afwikkelen naar een remisestand door: (27-32), 42-38 [Op andere zetten komt wit slechter te staan.] (23-28), 38×27 (28-32), 27×38 (19-24), 30×10 (9-14), 10×19 (13×42), 43-38 (42×44), 40×49 met gelijk spel.
In de partij werd gespeeld: (8-12?), 30-25 (17-21), 31-26? Met deze zet geeft wit zijn voordeel weer weg. KR adviseert: 42-37! Een plausibel vervolg zou dan kunnen zijn: (12-17), 43-38 (17-21), 39-33 (17-21), 35-30 (23-28), enz.
Zwart blijft onder druk staan, maar ook niet meer dan dat. De aanval op de witte lange vleugel is te sterk en op de zwarte lange vleugel staat een stevige verdediging.
Bij de stand 7-7 hing de uitslag af van mijn partij en ik moet helaas toegeven dat mijn verlies kwam door een domme misgreep. Het gevolg van frustratie over het tegenvallende verloop van de partij, het langdurig onder druk staan en de klok. Dat laatste mede omdat ik tijdens de partij onnodig tijd had besteed aan het doorrekenen van een zogeheten ‘Afrikaanse dam’ die er mogelijk in had kunnen komen en achteraf gezien volkomen kansloos was geweest. Over verspilde tijd gesproken…
Desalniettemin had ik op de 59e zet gewoon de juiste zet moeten spelen:
André van der Kwartel – Ed Kok
Ik ben hier met wit aan zet. Onder druk van de omstandigheden beslis ik dat ik het beste kan proberen met twee schijven naar dam te lopen. Ik speel dus 27-22?? En de rest is geschiedenis. Jammer. Want als ik was teruggevallen op een beetje basale eindspelkennis, had ik natuurlijk geweten dat ‘gewoon’ doorlopen met schijf 24 naar veld 5 een vier-om-twee oplevert die zwart niet meer kan winnen.
Provinciaal Ronde 3: LDG-1 – ADC Alphen a/d Rijn
LDG behaalde een relatief gemakkelijke overwinning van 8-4 op ADC.
Arjen de Mooij opende de wedstrijd met een gemakkelijke overwinning op Micha van Tol. Een onverantwoorde Ghestem doorstoot op de 27e zet luidde een snel einde van de partij in.
Ook Joost Hooijberg won soepel zijn partij. Op de 23e zet miste hij een scherpere voortzetting.
Joost Hooijberg – Mark van Pul
Wit staat een schijf voor, maar hoe die verre voorpost te verdedigen? In de partij volgde: 35-30 (20-24), 19-14 (10×19), 30-25 (9-14). [(18-23) is beter, maar dit terzijde.] Met 35-30 geeft wit in feite zijn schijf terug, maar die was wel te verdedigen: 38-32! (27×38), 42×33. Nu volgt op (9-14)37-32 en 33-28 en op (9-13) volgt 26-21, 21-17 en 33-29. KR laat zwart daarom (11-17) spelen, maar na 40-34 ziet zwart zijn verloren schijfje niet meer terug.
Steven den Hollander bracht de stand op 6-0, maar hij heeft er hard voor moeten werken. Pas op de 57e zet maakte zijn tegenstander, Martin de Jong, de beslissende fout.
Steven den Hollander – Martin de Jong
Wit dreigt met 6-1, maar zwart kan die dreiging effectief tegengaan door: (24-29!). Na 6-1 volgt nu (29-33), 1×21 (16×27) met remise. Wit kan wel een wachtzet spelen, zoals 44-40, maar met (12-18) houdt zwart deze vangstelling op het bord. In de partij werd gespeeld: (12-18?), 6-1 (27-31), 1×9 (31-36), 9-18. Voorkomt (36-41). Zwart gaf enkele zetten later op.
Hierna volgden twee remises van respectievelijk Jan van der Star en Koos van Amerongen. Bij beide partijen plaatst KR geen opmerkingen. Wel toonde Koos zich na afloop gefrustreerd dat het hem niet was gelukt een ogenschijnlijk zeer gunstig eindspel tot winst te brengen. Het ging hem om de volgende stand:
Kenny Kroon – Koos van Amerongen
Stand na de 56e zet van wit.
Wit dreigt met 30-24-19 remise te maken, dus Koos beveiligt zijn schijven: (33-38), 30-24 (28-33), 7-12 (46-41), 12-1. Hoe moet zwart verder? Ik dacht even: (41-47) om daarna (38-42) te spelen, maar dan speelt wit 1-6 en sneuvelt er een zwarte schijf.
Omdat ik de frustratie van Koos begreep, heb ik deze stand lang laten doorrekenen door zowel SCAN als Kingsrow. Beide komen niet verder dan remise. Soms zit het er gewoon niet in.
De enige verliespartij kwam op naam van Joop Burgerhout.
Ondanks een ratingverschil van ruim 200 punten in zijn voordeel heeft Joop in deze partij geen kansen gehad op een overwinning. Ondanks een schijf achterstand kreeg hij wel kans op remise.
Dick de Jong – Joop Burgerhout
Stand na de 47e zet van zwart.
Zwart staat al geruime tijd een schijf achter, maar dreigt hier met (24-29). Als wit nu 36-31 speelt, kunnen de schijfjes snel terug in het doosje, maar gespeeld werd: 33-28? Dit biedt zwart een ontsnapping: (18-22), 27×29 (24×22), 32-27 (22×31), 36×27 (11-16), 45-40 (20-24??). [Hoezeer deze zet ook voor de hand ligt, voor de remise had zwart (19-23!), 40-34 en (14-19×10) moeten spelen.] In de partij volgde: 40-34 (24-29), 34×23 (19×28), 30-24 en de aanval van wit is winnend.