Leids Damgenootschap

In de achtste ronde van de damcompetitie heeft het Leids Damgenootschap
teleurstellend gelijk gespeeld tegen het op papier zwakkere Gandhi uit
Amsterdam. Dubbel teleurstellend, omdat Gandhi met slechts negen man aan de
wedstrijd begon, waardoor Evert Bronstring zonder te spelen voor een 2-0
voorsprong zorgde. Daarna ontstond een wedstrijd met wederzijds zoveel
blunders en gemiste kansen dat alleen daarom al een gelijke uitslag
gerechtvaardigd was. Het niveau van de wedstrijd was laag, maar het waren de
Leidenaren die de meeste kansen lieten liggen. André van der Kwartel opende
het foutenfestival door een slechte partij-opzet te bekronen met een
eenvoudige blunder, waarna hij direct kon opgeven. Alles leek echter goed te
komen. Harry Dekker won fraai door een slagzet en Hein van Winkel walste
over zijn tegenstander heen, hoewel dat bepaald niet helemaal foutloos ging.
Vervolgens bood Hans Kreder in een voordeliger stand remise aan in de
veronderstelling dat op de overige borden gemakkelijk vier punten te behalen
waren. Zoals wel vaker, bleek ook in deze wedstrijd dat zulke inschattingen
onbetrouwbaar zijn. Dick den Ouden verloor volkomen onnodig zijn partij,
waarmee de stand op 7-5 kwam. Fred Ong won nog wel na een partij waarin hij
geduldig zijn betere stand naar winst voerde. Maar vervolgens verloor Jan
Slingerland na een partij waarin hij constant wat minder had gestaan en
verloor Maurits Meijer, omdat hij niet wist dat een eindspel dat hij had
kunnen bereiken, remise was. Daarmee kwam de stand op 9-9. De laatste
tegenvaller kwam van de hand van Arend van Beelen. Nadat hij in het
middenspel verloren had gestaan, bereikte toch nog hij een gelijkwaardige
positie, waarin zijn tegenstander volkomen onnodig een schijf weggaf. Arend
had daarna gemakkelijk kunnen winnen, maar miste een opgelegde kans. Toen
hij enkele zetten later weer een kansrijke voortzetting miste, werd tot
remise besloten. Deze partij kon model staan voor de gehele wedstrijd LDG –
Gandhi: einduitslag 10-10.