André van der Kwartel
Ik was gebleven bij de partijen die Evert en ik speelden in de zomer van 1974. Ook de derde partij kende een spannend verloop, dat uiteindelijk in mijn voordeel uitviel.
Evert – André (19-07-1974)
Wit staat wat slechter, zeker gezien de opstelling van zijn korte vleugel. De zet 34-30!? ligt dan ook voor de hand, maar is niet de beste verdediging. De computer suggereert 35-30 met als rechtvaardiging dat wit dan na (7-12) ‘gewoon’ 36-31 kan spelen. Wit blijft onder druk staan, maar kan zich nog verdedigen. Na 34-30 ging het verder met (7-12), 39-34 [39-33 is verhinderd wegens (12-17), (23-29) en (19-23)] (12-18), 32-27 (23×32) [Niet de beste. Sterker is (21×32), 28×37 (18×27)] 34×14 (9×20), 38-33?? Jammer, het overkomt de beste… (13-19!), 22×2 (32-37), 2×24 (20×49) en wit gaf enkele zetten later op.
Tot hier toe lijken mijn bijdragen meer op historische aantekeningen dan op “een greep uit..”. Om de titel van deze bijdragen aan de website wat beter te volgen ben ik gaan bladeren door de partijen tussen Evert en mij. Dat leverde onder meer de volgende wat lichtere fragmenten op.
André – Evert (04-04-1976)
Ik was aan zet en wist niet beter te bedenken dan: 33-28 (22×33), 38×20 (27×47), 20-14. Ik zag de remise al aankomen. Helaas: (47-41!!) en ik gaf op. Een zet met schijf 14 wordt beantwoord met (17-22!) en na 35-30 volgt (23-29), 20- (17-22) met winst.
Overigens zou 33-29 wel remise hebben opgeleverd. Na (24×33) volgt 38×18 (27×47), 18×16 en zwart kan niet voorkomen dat wit naar dam gaat. Na (23×34) volgt 32-28 (22×33), 38×20 en ook dan is de remise verzekerd.
André – Evert (05-07-1976)
In deze stand sta ik een schijf achter. Ik speelde hier 47-42 en werd door Evert streng toegesproken. Onder het spelen van (16-21) sprak hij op belerende toon: “André, je weet toch dat je deze zet moet verhinderen?” “Ja Evert, dat weet ik.” antwoordde ik en speelde: 31-27 (21×23), 24-20 (15×24), 33-29 (24×33), 39×10. Evert kon er ook wel om lachen.
Het verdere verloop is ook wel aardig om te vermelden. Zwart ging verder met (22-28), 34-29!? En hier had zwart de stand weer gelijk kunnen trekken door (3-9). Wit moet nu wel dam halen. Op 10-5 wordt de dam gemakkelijk met gelijk spel afgenomen. Op 10-4 volgt: (18-22) en nu op 4-15 het aardige (28-32).
Evert – André (07-09-1976)
Ik herinner mij dit fragment nog goed. Evert speelde 33-28! en ik speelde à tempo (24-29), 28×19 (14×23). Naar andere mogelijkheden had ik niet gekeken, omdat ik deze uitval sowieso van plan was. Dit alles tot teleurstelling van Evert die mij na de wedstrijd liet zien dat ik niet had mogen sluiten:
A) (14-19), 35-30 (24×35), 28-22 (17×28), 44-40 (35×33), 38×29 (23×34), 32×5.
B) (13-19), 28-22 (17×28), 35-30 (24×35), 25-20 (15x24C), 44-40 (35×33), 38×20 (14×25), 27-21 (16×38), 42×15!!
C) Helaas blijkt er zoveel jaar later toch een lek in deze variant te zitten. Als zwart hier (14×25) slaat, wordt de dam met 44-40 enz. zo duur dat zwart de stand gemakkelijk gelijk kan houden.
André – Evert (16-04-1980)
Ook Evert mist wel eens een slagzetje. Na 26-21?? speelde hij (14-19) en overzag daarmee de spectaculaire afwikkeling (22-28), 33×22 (24×33), 39×19 (13×24!!), 22×11 (6×50!!).
Wordt vervolgd
wat een leuke standen, Andre!
De meester tegen de grootmeester, en wat leuk is dat je ook de (interne en soms externe) communicatie erbij vermeld.
Ik heb laatst alle partijen die jij en ik tegen elkaar hebben gespeeld gevonden. Dat is van mijn kant in aardig wat gevallen interne miscommunicatie geweest.