Hans Tangelder
Deze week heb ik niets liggen voor de website. Vandaar ben ik wat gaan grasduinen op het Internet. Op het het Limburgs damforum, kwam ik enkele fraaie fragmenten van Bert Verton van de Maastrichtse damclub MDC tegen, die ik hier opnieuw onder de aandacht wil brengen. Daarom geef ik nu het woord aan Bert Verton:
Bert Verton, Limburgs damforum, 2006
Eens in de zoveel jaar zit ik – wat betreft het dammen – in een dip. Ongeïnspireerd geschuif en slechte resultaten kenmerken zo’n fase, waarin ik mij serieus afvraag of die houtjes nog wel een rol in mijn leven moeten blijven spelen. Ik weet niet of andere dammers dat ook wel eens hebben, mij is het in ieder geval een keer of drie overkomen dat ik bewust wat afstand tot het damspel heb genomen. In al deze gevallen ben ik er telkens op dezelfde manier bovenop gekomen, namelijk met een ooit als jeugdspeler gewonnen damboekje van Raman “combineren op het dambord”, meer specifiek diagram 12 op bladzijde 45.
Wit speelt en wint. Met een valluikslag. Een Coup de la Trappe, waarbij Coup op z’n Frans als “Koe” uitgesproken dient te worden, zoals wijlen Jan Bom mij nadrukkelijk geleerd heeft. Dat onoverzichtelijke gebuitel van de schijven gevolgd door die gaten creërende rondslag heeft mij altijd tot de verbeelding gesproken. Onvoorstelbaar dat wit dat massieve zwarte blok op diens rechtervleugel compleet oprolt. Deze combinatie heeft voor mij alles in zich wat het dammen zo mooi maakt.
Oplossing: 28-22 (17×28) 26×17 (11×22) 33-29 (24×33) 30-24 (20×40) 35-30 (25×34) 44×35 (33×44) 49×20 (15×24) 32×5.
Helaas ben ik in mijn eigen wedstrijdpraktijk nog nooit een valluikslag tegengekomen. Ik ken ook geen partijen van Limburgse dammers waar de Coup de la Trappe daadwerkelijk werd uitgevoerd. Wel herinner ik mij nog goed onderstaand diagram.
De stand is afkomstig uit een wedstrijd MDC – DIOS en de witte schijven behoorden toe aan Jo ten Haaf. Zoals altijd had Andy Damen de partijen door Truus laten analyseren en op de eerstvolgende clubavond werd de stelling op het bord gezet. Alle aanwezige MDC-ers probeerden tevergeefs de door Jo gemiste combinatie te vinden totdat Pieter Haas het lokaal binnenstapte, deze keek slechts luttele seconden naar de stand en voerde toen – tot grote bewondering van zijn clubgenoten – in één keer de valluikslag uit. Jammer dat we deze sympatieke wereldreiziger en heel goede dammer niet meer in onze damzalen tegenkomen.
Oplossing: 26-21 (17×26) 37-31 (26×28) 34-30 (23×34) 30-24 (19×30) 35×24 (20×29) 39×30 (28×39) 43×3.
Stephen Lenselink – Eddy Budé
Hetzelfde mechanisme zien we in bovenstaande stand uit een wedstrijd Cema/De Vaste Zet 2 – Raes DC Maastricht. Eddy had hier op listige wijze een valluikslag in de stand gevlochten. Indien wit zou hebben vervolgd met 34-29? was de combinatie mogelijk geweest. Stephen speelde echter een andere zet.
Oplossing: 34-29? (14-20) 25×23 (17-21) 28×17 (21-27) 32×21 (16×27) 31×22 (12×21) 23×12 (8×50).
Waarschijnlijk komt de Coup de la Trappe het meest voor in de korte vleugel opsluiting. Ik heb eens in Turbo Dambase gezocht en kwam daar de volgende stand tegen.
D. de Voogd – W. Okrogelnik
In een nationale competitiewedstrijd (1999) had Willy hier de mogelijkheid om het uit te maken met een in dit soort standen karakteristieke valluikslag. Helaas miste zwart deze kans, maar gelukkig won hij de partij later toch nog.
Oplossing: (23-29) 34×23 (25×34) 40×29 (20-25) 29×20 (25-30) 35×24 (14×25) 23×14 (9×49).