André van der Kwartel
Achttal
Voor de tweede keer in dit seizoen moest het achttal op een ongebruikelijke locatie spelen. Het Denksportcentrum was op 14 oktober in beslag genomen voor een groot schaaktoernooi.
Teamleider Jack van der Plas ontdekte dat het niet gemakkelijk is om in Leiden voor een acceptabele prijs een alternatieve locatie te vinden. En zo kwamen wij terecht in het voormalige Protestants Militair Tehuis (PMT) gelegen aan de Tulpstraat in Katwijk. Enigszins verwarrend voor de TomTom van Hans Kreder. Er bleek namelijk ook een Tulpenstraat te zijn in de gemeente Katwijk en daar werden Hans en ik door de TomTom naar toe gestuurd. Die straat bleek zich te bevinden in Rijnsburg (gemeente Katwijk). Het kwam allemaal nog net goed.
Onze tegenstander was het tweede team van De Waarddammers. Gezien de krachtsverhoudingen waren wij van tevoren tevreden met een gelijk spel, maar het werd een verdiende 9-7 overwinning.
De score werd geopend door Hans Kreder die de sterkste speler van De Waarddammers 2 trof. Het werd een typische Kreder-partij: degelijk en op ieder moment positioneel verantwoord. Op het moment dat na de 40e zet remise werd overeengekomen taxeerde Kingsrow (KR) de waarde van de stand op 0.00….
Vervolgens zette invaller Quirinius van Dorp LDG op een 3-1 voorsprong. Aanvankelijk was ik van mening dat deze partij het predicaat “een gestroomlijnde overwinning” verdiende, maar KR geeft aan dat er een levensgroot lek in de partij heeft gezeten.
Niels Verboon – Quirinius van Dorp
Stand na de 27e zet van wit.
Spelverloop: (4-9??), 36-31?? Beide spelers misten: 27-22 (18×27), 36-31 (27×36), 46-41 (36×47), 37-31 (47×29), 34×23 (25×34), 40×20 (14×25), 23×5. Opmerkelijk genoeg schrijft Niels Verboon op Toernooibase dat dit “de enige ontsnapping” was in deze partij. Dat lijkt mij een understatement, want het is gewoon een winnende slagzet.
Er is nog iets opmerkelijks aan de hand in dit fragment. KR adviseert zwart namelijk om in plaats van (4-9) (3-9) te spelen. Als oppervlakkige analysator vraag je je onmiddellijk af wat dat nou voor verschil maakt. Welnu, let op. We volgen vrijwel dezelfde afwikkeling: 27-22 (18×27), 36-31 (27×36), 46-41 (36×47) en hier wijden wij een tweede diagram aan:
Analysediagram: Wit aan zet
En daar zit je dan met je goede bedoelingen. Wit is aan zet en heeft geen goed tempo om de slagzet succesvol af te ronden. De mooiste zet is natuurlijk 37-32 om daarna in schoonheid te eindigen. In het verdere verloop van de partij kwam de witspeler de korte vleugel opsluiting niet meer te boven.
Wat is er met Hans Tangelder aan de hand? Voor de tweede keer op rij moet ik melden dat KR geen bijzondere opmerkingen plaatst bij zijn partij. Een degelijke remise.
Datzelfde kan worden gezegd van invaller Edwin van Hofwegen, alhoewel hij in het middenspel wel duidelijk het beste van het spel had. Met deze twee remises kwam de stand op 5-3.
Joop Burgerhout (en zijn tegenstander Joop Roedolph) speelden een prachtige, complexe partij waarbij eerst Joop B. groot voordeel had kunnen krijgen maar Joop R. later in de partij een overtuigende winst miste. De partij eindigde in remise. Joop B. was ervan overtuigd dat hij op dat moment verloren stond, maar een paar variantjes spelend tegen KR lijkt dat bij goed spel nog wel mee te vallen. Ik beken dat ik als liefhebber een partij waarin wederzijds meerdere fouten worden gemaakt, toch een prachtige partij kan vinden.
Ik adviseer de lezer om deze partij op Toernooibase na te spelen. Ik geef hier twee fragmenten.
Joop Burgerhout – Joop Roedolph
Stand na de 29e zet van wit
KR adviseert zwart hier om (9-13) te spelen met gelijk spel. Gespeeld werd (2-7?). Wit had op dat moment ruim voordeel kunnen verkrijgen door: 29-24! (19×30), 33-28 (22×33), 31×13 (9×18), 39×28. De schijvenverdeling van zwart ziet er niet erg gezond uit. In plaats daarvan speelde wit 42-37 met gelijkwaardige stand.
Rond de 45e zet had wit moeten verliezen.
Joop Burgerhout – Joop Roedolph
Wit staat onder druk, maar met 37-31 (17-22), 41-37 had wit de stand nog gelijk kunnen houden. Gespeeld werd: 34-30?? (17-22), 37-31 (11-17??). Hier mist zwart een niet zo moeilijke slagzet: (27-32), 38×27 (13-19), 24×13 (18×9), 27×18 (9-13), 18×20 (15×33) en wit kan opgeven.
Ik mocht zelf met een overwinning het achtste punt binnen brengen en daarmee in ieder geval één wedstrijdpunt veilig stellen. Het was een merkwaardige partij. In de eerste dertig zetten gebeurde er helemaal niets. Ik moet toegeven dat ik daar evenzeer schuldig aan was. Ik had mij er al bij neergelegd dat wij elkaar na de 40e zet vriendelijk remise zouden wensen, toen mijn tegenstander enkele zwakke zetten speelde.
André van der Kwartel – Piet Trapman Sr.
Stand na de 45e zet van wit.
Spelverloop: (6-11?) [Na (24-30) wordt de stand snel remise, omdat wit niets kan doen tegen (18-22) enz. 40-35? (19-24!)] 40-34 (11-16?) [De tweede en beslissende fout. Na (9-14), 43-39 (24-30), 34×25 (18-22) heeft zwart nog veel tegenspel.] 43-39 (18-22) [Zwart heeft niet beter.] 27×18
(12×32), 21×1 (32-38) [Op 32-37 volgt 34-30, 26-21 en 29-23] 33×42 (24×44), 45-40 (44×35) en wit won snel.
Teamleider Jack van der Plas mocht het negende punt en daarmee de overwinning veilig stellen. Dat gebeurde nadat Jack na een wedstrijd met wisselende kansen een niet zo moeilijke winst over het hoofd zag. Jammer, want daarna moest hij nog hard werken om de remise veilig te stellen. Het gaat om het volgende fragment:
Arie van Genderen – Jack van der Plas
Stand na de 44e zet van zwart.
37-32?? (16-21??) Beide spelers overzien (30-35!). Zwart dreigt met (14-20) en (13-19). Wit kan deze actie nog met 42-37 weerleggen, maar kan die verdediging niet in de stand houden.
De laatste uitslag kwam op naam van Peter van den Berg. Hij verloor omdat hij in een lastige situatie zich niet actief genoeg verdedigde.
Peter van den Berg – Ernst de Heer
Stand na de 51e zet van zwart.
Zwart heeft zojuist een schijf geofferd om door te breken naar dam. Wit speelde hier 43-38, maar die zet doet eigenlijk niets. KR adviseert directe actie met 21-17×17. (18-22) levert zwart nu geen winst op omdat wit speelt: 43-38, 25-20 en 39-34×24 met remisestand. Dus zwart kan proberen: (40-45), 43-39 (45-50), maar zal bij goed spel van wit niet verder komen.
Zestal
Het zestal verloor onnodig met 5-7 van Rijnsburg. Onnodig, omdat Rijnsburg twee sterke spelers miste én er dus kansen voor LDG lagen. Maar als dan twee LDG-ers aantoonbaar gewonnen partijen remise laten lopen……
Van de zes partijen waren er maar liefst drie waarbij KR geen opmerkingen plaatst. Hans Kreder, Hans Tangelder en Koos van Amerongen speelden dus ieder degelijke remises. Geen serieuze zwakheden, geen serieuze kansen.
De enige verliespartij kwam op naam van Rudi van Velzen. Hij werd slachtoffer van een bekend zetje.
Rudi van Velzen – Arno Kooloos
Stand na de 17e zet van zwart.
33-28?? [Ai. Altijd eerst even 45 dichtzetten.] (25-30), 34×14 (23×45), 14-10 [Wat anders?] (18-23), 28×19 (17-22), 27×18 (12×5).
Dit was een tegenvaller, maar er was nog niets verloren. Joop en ik stonden immers beide gewonnen?
Inderdaad. Joop stond vanaf de 29e zet gewonnen en bouwde keurig door aan een stand die steeds overtuigender gewonnen stond. Maar op de 44e zet maakte hij een stevige beoordelingsfout.
Joop Burgerhout – Marco de Leeuw
Wit aan zet. Ik kan mij wel een beetje voorstellen dat de witspeler spoken gaat zien naar aanleiding van de vraag: Wat doe je tegen de opmars van schijf 23 naar 37? Maar in die tijd is wit met 45-40-35 en 34-30 ook al ver opgeschoven naar dam met een extra schijfwinst, want (24-29) wordt beantwoord met 39-33.
In de partij werd gespeeld: 39-33?? (38×40), 45×34 (24-29), 34-30 (23-28) en de winstkansen voor wit waren bij goed spel van zwart verkeken.
Maar in plaats van ‘goed spel’ kwam er een foutenfestival op het bord, waarin remise en winst elkaar afwisselden. We volgen het verloop vanaf de 51e zet van wit.
Joop Burgerhout – Marco de Leeuw
(28-33?) Zwart mist de eenvoudige remise na (28-32), 5×41 (17-21), 26×17 (50×11).
5-37?? Wit houdt de remise in stand. Hij had naar de winst kunnen toewerken via 5-14 en daarna 13-9-4.(50-45??) Weer mist zwart een eenvoudige remise na: (33-38) en (17-21×11)
37-5 (45-50), 5-23?? Ook hier had 5-14 beter geweest.
(33-38), 23-29 (38-42), 47×38 (50-33??), ?? Hier werd remise gegeven. Winst voor wit zou zijn geweest: 29-12 (17×19), 38×29. Deze winst werd ook door Koos van Amerongen gesignaleerd. Maar misschien was de remise ook wel terecht, want ook de laatste zet van zwart was ook niet goed. In plaats van (50-33) was (17-21×6) voldoende geweest voor de remise.
Met zo veel wederzijdse fouten is remise misschien wel een eerlijke uitslag. Toch?
Bleef mijn partij nog over. Ook ik stond huizenhoog gewonnen. In het middenspel had ik op eenvoudige wijze een schijf gewonnen. Ik laat die stand zien omdat tot mijn verbazing meerdere toeschouwers niet zagen waarom het een schijf winst was.
André van der Kwartel – Arie Schoneveld
Stand na de 26e zet van wit.
Na afloop vertelde Arie mij dat hij op dit moment overwoog of hij eerst (21-26) of eerst (10-14) zou spelen. Hij koos min of meer willekeurig (10-14??). Natuurlijk volgde toen 31-27! Nu is (21-26) verhinderd door 27-21 en 28-22. Zwart accepteerde dus maar schijfverlies en speelde (8-12), 27×16 (18-23).
Het werd nog een interessant gevecht, maar langzamerhand kwam ik steeds beter te staan en vanaf de 47e zet zelfs totaal gewonnen. (Oordeel KR: 9.99) Op dat moment verliest KR zijn waarde als hulp bij het analyseren. Je kunt een ‘totaal gewonnen’ stand op meerdere manieren winnen en KR geeft niet “de beste manier” aan. Om dat te ontdekken is toch weer eigen analysewerk nodig. Gelukkig maar. Op de 59e zet ging het alsnog mis voor mij.
André van der Kwartel – Arie Schoneveld
Spelverloop: 8-3?? (7-11!!), [Deze had ik totaal niet aan zien komen.] 16×7 (44-49) en remise.
Ik denk dat ook een zekere slordigheid mijnerzijds een rol speelde. Je denkt toch ‘totaal gewonnen’ te staan en dan is het verleidelijk om nauwkeurigheid wat minder belangrijk te vinden.
In de diagramstand is er een prachtige zet die in feite de partij onmiddellijk beslist: 23-18!!
· (7-11), 16×7 (44-49), 21-16! (49×11), 16×7
· (44-49), 18-12! (49×32), 12×1
· (44-50), 8-3 en de combinatieve mogelijkheden van schijf 7 worden uitgeschakeld.
Al met al een teleurstellend resultaat voor het zestal.