Leids Damgenootschap

André van der Kwartel

De vijfde ronde van de landelijke competitie markeerde een historisch dieptepunt in het meer dan honderdjarige bestaan van het Leids Damgenootschap. In de thuiswedstrijd tegen de Haarlemse Damclub HDC kon teamleider Harry Dekker slechts acht spelers opstellen. Sommigen noemden het een statistisch toeval dat er zo veel spelers van LDG tegelijk verhinderd waren. Maar je kunt ook constateren dat LDG door allerlei oorzaken momenteel kwetsbaar is voor zulk toeval.

In ieder geval begonnen de Leidenaren daardoor met een achterstand van 0-4 en in dat licht is de einduitslag 7-13 niet eens slecht te noemen. Het achttal van LDG verloor met 7-9 van het achttal van HDC.

HDC liep uit naar een 0-8 voorsprong door verliespartijen van respectievelijk Peter van den Berg en Evert Bronstring. Vooral het verlies van Evert was een tegenvaller. De rating van zijn tegenstander was maar liefst 200 punten lager. Een overwinning had dus meer in de lijn der verwachting gelegen en had de einduitslag een prettiger aanblik gegeven.

Peter van den Berg kwam na een onnodige uitval naar het kerkhof tijdelijk een schijf achter, maar beging een ernstige slordigheid bij zijn pogingen de schijf terug te winnen:

Pieter Schoonderbeek – Peter van den Berg

Stand na de 33^e zet van wit. Zwart wil zijn schijf terugwinnen en speelt (14-20), maar nu volgt 44-39 (20×29), 39-33 en zwart gaat definitief een schijf verliezen. Als zwart in de diagramstand eerst (22-28) speelt, dan wint zwart zijn schijf wel terug en is de stand gelijkwaardig.

Vervolgens verloor Evert Bronstring die een van zijn slechtste wedstrijden van dit seizoen speelde. Kijk naar de onderstaande stand na de 39^e zet van wit. De korte vleugel van zwart ziet er bepaald niet gezond uit. Evert besluit een schijf te offeren. Je kunt je afvragen of dat hier al nodig is, maar misschien is het alternatief (10-14) inderdaad slechter.

Dick Siegers – Evert Bronstring

(27-31), 26×37!? [Beter is om dubbel te slaan met 36×27. Nu krijgt zwart nog een onverwachte kans op remise.] (21-26?). Maar zwart grijpt zijn kans niet. Hij had de stand nog min of meer gelijk kunnen houden door (21-27), 32×21 (16×27), 37-31 (10-14). Er zijn nu twee vertakkingen:

A) 34-30 (25×34), 39×30 (17-21), 28×26 (14-20), 31×13 (8×48) en zwart wint zelfs nog.

B) 24-19 (14-20), 31-26 (2-7) en wit heeft nu weer twee mogelijkheden:

B1) 36-31 en 26-21, waarna zwart na (36-41) enz. de stand wel remise moet kunnen houden.

B2) 19-14 (20×9), 34-30 (25×34), 39×30, maar ook hier is slechts sprake van licht voordeel voor wit.

Daarmee was de stand gekomen op 0-8 in het voordeel van HDC. Harry Dekker mocht het eerste punt voor LDG binnen halen en hij deed dat met een verrassende combinatie die helaas net niet won.

Roel Janssen – Harry Dekker

Stand na de 44^e zet van wit. Tot op dit moment is de partij steeds in evenwicht gebleven, maar nu begaat zwart een fout: (13-18?). [Veiliger was (8-12). Wit krijgt nu groot voordeel.] 39-33 (20-25), 34-29? [Maar hier geeft wit zijn voordeel weer weg. Dat had hij kunnen behouden met: 43-39 en nu bijvoorbeeld: (3-9), 37-32 (18-23), 28×30 (27-31), 32-27 (31×22), 38-32. Zwart kan nu met schijf 8 door gaan lopen. Het wordt nog een spannend afspel.] (25-30) 29×20 (15×24), 43-39 en nu volgde verrassend: (27-32), 38×27 (18-22), 27×18 (30-34), 39×19 (8-13), 19×8 (3×41). Maar na 33-28 wint zwart niet meer.

De score kreeg een beter aanzien door de overwinning van Jack van der Plas.

Jack van der Plas – Rudi van Velzen

Stand na de 43^e zet van wit. Wit heeft een mooie voorpost op veld 14. Zwart kan zich nog enigszins verdedigen met (13-18-22), maar speelde: (24-29), 34-30 [Ook mogelijk was 25-20.] (13-19??), 38-32 (19×10), 30-24 (29×20), 25×5. De dam werd weer afgepakt, maar de winst was snel binnen.

De score kreeg een nog beter aanzien toen Hans Tangelder de stand op 5-9 bracht.

Hans Tangelder – Fabian Snijder

Stand na de 24^e zet van wit. De zwarte lange vleugel wordt ernstig bedreigd en harde actie lijkt dan ook gewenst met (23-29×29). Zwart speelde echter: (10-15?), 34-29 (23×34), 40×20 (15×24), 47-42 (11-17 – wat anders?). Hans speelde nu 45-40 en bij goed spel van zwart had dat tot een gelijke stand moeten leiden. Daarom was voor wit beter geweest: 27-22 (18×27), 31×11 (6×17), 45-40 en op het juiste moment doorpakken met 28-23. Na 45-40 verdedigde zwart zich echter niet op zijn sterkst, waarna hij door wit werd overspeeld.

Maurits Meijer speelde na een voor de toevallig langslopende toeschouwer spannende partij remise. Maar zijn tegenstander had onderweg een toch niet zo moeilijke winst gemist.

Stefan Stolwijk – Maurits Meijer

Stand na de 48^e zet van zwart. Spelverloop: 32-28? (30-35), 39-34 (13-19), 38-32 (18-22), 27×18 (12×23), 33-29 (19-24) en enkele zetten later remise overeen gekomen.

Maar in de diagramstand begaat wit wel een ernstige fout. Winst zou zijn geweest: 33-28! De dreiging 27-22×21 is dodelijk met als aardige variant: (13-19), 27-22 (18×27), 32×21 (30-35), 39-34 (19-24), 38-32 (24-30), 34×25 (35-40), 25-20 (40-44), 20-15 (44-50), 15-10 (50×22), 10-4.

Edwin van Hofwegen verloor van Mark Deurloo, de speler van HDC met de hoogste rating. Het was een complexe partij, waarin Edwin langzamerhand steeds meer nadeel kreeg en uiteindelijk verloor. Meer een partij voor een uitgebreide analyse dan voor instructieve fragmenten.

Ik bracht zelf met een remise het laatste punt voor LDG binnen. Dat viel mij nogal tegen. Een groot deel van de partij had ik beter gestaan en de rest leek een kwestie van zorgvuldig afwerken.

André van der Kwartel – Roberto Vesciano

Stand na de 45^e zet van wit. Ik dacht dat ik hier goede kansen had, maar had totaal niet gekeken naar (21-26!). Zwart dreigt met (23-28) en (26-31). 33-28 (23-29) leek mij ook niet veel bijzonders, dus: 33-29 (23-28), 32×23 (13-19), 30-25 (19×28), 34-30 (12-17), 30-24 [Ik had hier nog steeds een beetje hoop.] (17-21), 24-20 (21×32), 20×9 (32-38), 9-4 (28-32) Dit viel tegen. 4×22 (38-43) en enkele zetten later remise gegeven.