Leids Damgenootschap

Steven den Hollander

Sinds afgelopen zomer heeft LDG er maar liefs zes nieuwe leden bijgekregen. Deze leden hadden een klein voordeel, ze wisten al hoe een dambord eruit zag, en dat de stukken wit en zwart zijn. Het bord waarop ze normaal spelen is weliswaar iets kleiner, het aantal stukken iets minder en het geluid tijdens de wedstrijden gedempter. Toch doen deze schakers al heel erg leuk mee in de Derde Klasse van de ZHDB, wat aangetoond wordt met een zeer knappe tweede plek. Ook pikken ze al geregeld (bijna) een puntje (of twee) af van gerenommeerde dammers op de onderlinge. Zo heeft André mij wel eens toegefluisterd ze niet al te veel en hard te trainen, na een zeer zwaar bevochten overwinning op Wim Zwinkels.

Nadat de schakers al enthousiast aan de slag gingen met de Van der Wal, Wiersma en Sijbrands mappen werd er wel duidelijk wat er (bij een aantal) ontbrak. Discipline. Na keiharde onderhandelingen kwam daar afgelopen herfst verandering in. De Leidsche Dick Advocaat werd ingehuurd. Succestrainer die al meerdere van zijn pupillen naar Nederlandse Kampioenschappen heeft geloodst. Met deze succesformule kon het toch eigenlijk niet meer misgaan? Zeker niet toen de eerste twee wedstrijden tegen Reeuwijk en Delft gewonnen gingen.

Het eerste scheurtje diende zich aan tegen Scheveningen. Tegen al dat vrouwelijk schoon moest het eerste wedstrijdpunt cadeau worden gedaan. Maar de verliespartijen tegen Rijnsburg en Alphen kwamen hard aan. Waar aan het begin openlijk gesproken werd over een kampioenschap sloeg de twijfel nu toe. Maar wat helpt het beste tegen een crisis? Juist, een overwinning. En daarvan vielen er twee op rij, waarna LDG zich weer mengde in de titelstrijd. Helaas zorgde wederom een gelijkspel tegen Scheveningen ervoor dat het kampioenschap alleen nog maar bij uiterst bizarre uitslagen behaald kon worden.

Afgelopen vrijdag traden de titanen aan tegen koploper Rijnsburg. In de heenwedstrijd leek Leiden al een wedstrijdpunt uit het vuur te slepen, maar een gebrek aan ervaring brak de helden toen op. Rijsnburg wou niets aan het toeval overlaten, en kwam met een extreem sterke opstelling. De tot nu toe ongeslagen topscoorder Rinus Kromhout en de minstens zo sterke dochter Mariëlle zaten op de eerste twee borden. Op bord 3 zat Jan Oudshoorn, die met een rating van 900 ook meer dan goed mee kan in de derde klasse. Op bord 4 waren er wellicht wat kansen, daar zat Gert van Delft, waar Quirinius in de heenwedstrijd van had kunnen winnen.

Dan de opstelling van Leiden. Robert had met een online generator bepaald wat de opstelling zou worden, en daaruit bleek dat Eelco met zijn geliefde zwarte kleur Mariëlle mocht bestrijden op bord 1. Quirinius lootte tegen Rinus Kromhout, een zware opgave. Eric tegen Jan Oudshoorn gaf een mooie clash tussen Katwijk en Rijnsburg. Daan kon een keer lopend naar een wedstrijd komen, en trof dus Gert. Normaal gesproken zou een 6-2 nederlaag de meest realistische uitslag zijn, maar zoals altijd worden de wedstrijden nog steeds bepaald op het bord, en niet op papier.

Toen ik rond 21.15 aankwam bij de speellocatie van RDC Rijnsburg trof ik Daan rokend daarvoor. Niet geheel positief gestemd. De loting was natuurlijk zwaar, Eelco stond al een dam achter, en de rest stond allemaal ook al onder druk. Dat ging dus al lekker. Eelco stond inderdaad al verloren, en speelde voor de vorm nog even door. Natuurlijk geen schande om te verliezen van Mariëlle, maar de manier waarop is een combinatie waar je minimaal een keer inloopt tijdens de damcarrière.

Met zwart besloot Eelco hier tot 14. .. 05-10? Dit is natuurlijk altijd een pikante zet in klassiek achtige standen, en dit buitenkansje werd direct benut. 15. 27-22 18×27 16. 38-33 27×29 17. 37-31 23×32 18. 34×05 en na nog enkele zetten kon Eelco de strijd staken.

Niet lang daarop liep Eric helaas in een hielslag. Deze had Eric al wel eens eerder gezien, maar helaas liep hij er toch in. Toch besloot Eric om niet op te geven, en gewoon door te knokken. Opgeven kan altijd nog, toch?

In goed overleg is er afgesproken dat voor elk onnodig randschijf er een boete van €5 betaald dient te worden aan de trainer. Ook elke notatiefout kost €5 Na een eerste rondje door de zaal kwam ik er achter dat ik mij over de drankrekening in ieder geval geen zorgen hoefde te maken. Daan speelde zijn gebruikelijke spelletje, maar zette het prima op, ondanks de randschijven. Bij Eelco spotte ik al een notatiefout, dus dat ging lekker!

Het duurde hierna een uur voor er ontwikkeling in de score kwam. Daan won! Na een zeer rustige partij van beide kanten kon Daan met een kleine combinatie zomaar een schijf winnen, en die kans werd direct waargenomen.

In deze stand is voor beide kleuren niet veel aan de hand, wellicht dat wit iets makkelijker staat. Daan besloot om met 46. 34-29 achter een schijf te kruipen, en daarmee zijn tegenstander iets

terug te duwen. De reactie met .. 01-07 47. 29×20 25×14 was echter niet juist. Daan profiteerde optimaal met schijfwinst! 48. 28-23 18×29 49. 33×35 en de stand werd hierna juist gespeeld door Daan. Hij moest met weinig tijd het hoofd koel houden, maar dat is Daan wel toevertrouwd.

Intussen het Quirinius nog geen enkel nadeel tegen Rinus Kromhout, sterker nog Q stond zelfs lekkerder. Speelde prima met het Chichov-kanon, en ging brutaal de aanval in. Er zat een smerige, maar moeilijke forcing in, die helaas werd gemist. Q bleef echter goed staan, maar dat verwaterde toen hij Kromhout een grote afruil liet nemen. Na een kleine laveer fase ging Q echter wederom de aanval in, maar nu zo krachtig dat hij theoretisch gewonnen stond. Ook hier was het de vraag, met zijn weinige tijd of het zuiver uitgespeeld werd. Hier slaagde Q grandioos in, met een schitterende overwinning op de algeheel topscoorder uit de derde klasse. Grote klasse Q!!

In deze stand mist Q de lastige forcing. Als hij met 35. 37-31! had vervolgd, was het schijf op 21 voor hem geweest. Op de meest logische verdediging (weglopen!) volgt .. 21-26? 36. 28-23 26×17 37. 34-30 19×28 38. 33×02 Ook de andere logische verdediging kost een stuk, namelijk met 12-18 36. 31-26 18×27 37. 26×17 13-18 38. 32×21 18-22 39. 34-30 22×11 40. 28-23 19×28 41. 30×10 15×04 42. 33×22 Een schitterend geheel.

Maar goed, dan zou het maximale een 4-4 zijn, toch? Eric was al vroeg een schijf achtergekomen, maar bleef knokken. Op het moment dat het definitief uit leek te zijn verslapte Oudshoorn echter. Hierop combineerde Eric verrassend naar doorbraak. Door damgeven kon Oudshoorn er nog een 3 om 3 van maken, waar Eric nog wel onder druk stond. Door het tijdig geven van zijn schijven bereikte Eric net op tijd, en puur op wilskracht de remisehaven. Een toch zeer verrassende 3-5 overwinning van LDG 2 op Rijnsburg.

Dit werd dan ook uitbundig gevierd bij huize Binnendijk, waar wij nog tot laat hebben mogen genieten van alles wat Daan had ingeslagen, dank daarvoor!

Geschreven door:

Een trotse coach