Het Leids Damgenootschap heeft voor de tweede opeenvolgende keer met 10-10 gelijk gespeeld. Maar waar het in de vorige ronde van de damcompetitie ging om een gelijkspel tegen het sterkste team, werd nu – in de derde ronde – gelijk gespeeld tegen een van de zwakkere teams, het tweede team van DES Lunteren.
Het wedstrijdverloop gaf alle aanleiding om van een teleurstellende uitslag te spreken. Hein van Winkel verloor kansloos na een positionele blunder in het middenspel, maar daar stond al snel de verrassende winst tegenover van Arend van Beelen op de sterkste speler van DES Lunteren.
Hans Tangelder speelde en remise zonder dat er sprake leek van kansen voor een van beide partijen, waarna Edwin van Hofwegen de Leidenaren op voorsprong zette. André van der Kwartel kwam door een verrassende actie een schijf vóór, maar het was al snel duidelijk dat het resterende eindspel niet viel te winnen. Harry Dekker had ronduit pech. In een partij waarin hij langzamerhand steeds beter kwam te staan, leek jij rechtstreeks op winst af te gaan, maar kwam in het eindspel net één zet te kort om die verdiende winst ook daadwerkelijk binnen te halen.
Het viel natuurlijk tegen dat Evert Bronstring, evenals in de vorige ronde, niet kon winnen van zijn jonge tegenstander. Hans Kolfoort speelde een lastige partij, maar wist alles keurig binnen de remisegrenzen te houden. Een domper was echter de verliespartij van Hans Kreder aan het eerste bord. Hij leek in het middenspel moeiteloos af te gaan op een winnende doorbraak, maar bood zijn tegenstander de kans om via een drie-om-drie-ruil alle dreigingen te bezweren, kwam daarna steeds slechter te gaan en verloor ten slotte kansloos.
Bij de stand 9-9 leek Maurits Meijer alsnog de overwinning in de wacht te slepen, maar toen zijn tegenstander ten koste van twee schijven kon doorbreken naar dam, werd de vrede snel getekend.