Leids Damgenootschap

André van der Kwartel

In 1984 nam Evert Bronstring voor het laatst deel aan het NK. Dat was geen vrijwillige keuze van Evert. Tot aan 1997 heeft Evert nog zeven keer geprobeerd via de halve finales tot het NK door te dringen. In 1996 lukte het hem bijna. In dat jaar werd hij gedeeld tweede in zijn groep, maar als derde geklasseerd wegens één SB-punt minder dan zijn concurrent.

In 1984 behaalde Evert Bronstring 11 punten uit elf wedstrijden. Twee overwinningen compenseerden twee nederlagen. Pikant detail: in dit kampioenschap speelde ook Evert Dollekamp mee. Het was zijn tweede en laatste deelname aan een NK. Hij eindigde als laatste na zes remises en vijf nederlagen.

In de eerste ronde speelde Evert tegen Auke Scholma. Het liep niet goed voor hem, maar in gewonnen stand leidde een misgreep van Scholma naar remise.

Evert Bronstring – Auke Scholma

Stand na de 42e zet van wit.

Zwart staat een schijf voor en de actie (13-19×8) met de dreiging (8-12) en (11-17) lijkt voldoende om de zaak af te maken. Maar Scholma speelde (14-19) en dit bleek tegen te vallen: 40-34 (15-20), 42-37 (18-23), 37-31 (13-18?) en na deze ruil is al het voordeel verdwenen. KR geeft nog aan: (11-17) en (13-18), maar het overtuigende voordeel is al wel weg.

In de tweede ronde vond de clash der giganten plaats: Evert Dollekamp tegen Evert Bronstring. Het werd een remise, maar daarmee was Evert D. wel erg vriendelijk voor Evert B. Of was er sprake van te veel ontzag?

Evert Dollekamp – Evert Bronstring

Stand na de 42e zet van wit.

(12-17×17), 33-28 (17-22×12) zou ongetwijfeld een probleemloze remise hebben opgeleverd, maar Evert B. speelde: (6-11?). Evert D. – bekend om zijn grenzeloze bewondering voor zijn tegenstander – speelde nu het bescheiden 49-44, maar volgens KR had hij groot voordeel kunnen verkrijgen met 33-28! Ik geef twee varianten:

A) (18-23), 49-43 (23-29), 39-33 (12-18), 43-39 en hier weet KR niet beter dan met (29-34) een schijf te offeren.

B) (15-20), 49-43 (24-29), 35-30. (20-24) is nu verhinderd door 33-28. Dus: (11-17), 22×11 (16×7), 27×16 (20-24), 39-33 en wit houdt enig voordeel. [Na 28-23 (24×35), 23×34 houdt zwart met (14-20) gemakkelijk remise.]

Na remises tegen Hans Vermin en John van den Borst speelde Evert in de vijfde ronde tegen Jannes van der Wal. Evert kwam al vroeg in het nadeel en werd naar een kansloze nederlaag gespeeld. Toch valt er bij deze partij wel een bijzondere kanttekening te maken. De opening verliep namelijk als volgt:

33-28 (18-22), 38-33 (12-18), 42-38 (7-12), 32-27. Wij herkennen dit als de opening van de beroemde Bronstring-studie, die verder gaat met (19-23), 28×19 (14×23), 35-30 (20-25), 30-24 (1-7), 34-29 enz. Voor meer informatie: vraag Hans Tangelder! Evert en Hans hebben fraaie overwinningen vanuit deze opening behaald. Het aardige is nu dat Evert deze openingsstudie aan Jannes suggereerde voor zijn match tegen Harm Wiersma, maar Jannes wees het af, omdat hij de studie niet vertrouwde. Je zou dus verwachten dat Jannes op deze opening in zou gaan om de gebreken ervan aan te tonen. Maar dat deed hij niet. Na 32-27 speelde hij direct (1-7).

In de zesde ronde speelde Evert remise tegen Jeroen Goudt, maar dat had ook slechter af kunnen lopen. Een spectaculair moment:

Jeroen Goudt – Evert Bronstring

Stand na de 25e zet van wit.

(5-10?). Wit speelde 29-23, maar had groot, zo niet winnend voordeel kunnen krijgen na: 39-34! Zwart heeft nu maar één zet: (9-14) [Op (12-17) volgt 24-19 (13×33), 28×39 (17×28), 32×5.] Wit speelt 44-39 (14-19), 34-30! Zwart heeft twee mogelijkheden:

A) (25×43), 48×39 (19×30), 29-23 (18×29), 40-34 (29×40), 45×5

B) (25×23), 39-34 (19×39), 28×19 (13×24), 22×13 (8×19), 38-33 (39×28), 32×5 (21×41), 5×46.

De B-variant geeft KR een waardering van meer dan één virtuele schijf voorsprong, maar of het ook echt winst is? Een dam voor vier schijven is toch wel erg kostbaar.

In de zevende ronde volgde de bijna traditionele verliespartij tegen Rob Clerc. (Van de 11 partijen tussen Clerc en Bronstring die in de Megadatabase van Turbodambase zijn opgenomen heeft Evert er acht verloren en driemaal remise gespeeld.) Toch was Evert deze keer dicht bij een puntendeling.

Evert Bronstring – Rob Clerc

Stand na de 47e zet van zwart.

Evert speelde hier 43-38? en verloor na (22-27) en nog dertien zetten.

Hij had nog remise binnen handbereik kunnen houden door 35-30! Leerzaam als eindspelfinesse is dat (15-20) nu weerlegd is door 26-21! KR gaat daarom verder met: (28-32), 30-24 (32-37), 24-19 en wit komt ook op dam.

In de achtste ronde was Gérard Jansen de tegenstander. Het werd een fascinerende partij in het genre ‘randspel’, waar Evert zo beroemd om is geworden. Ook in deze partij kwam hij volgens

KR huizenhoog gewonnen te staan, maar helaas liet Evert de winst verdampen. Een duidelijk moment waarop de winst definitief uit zicht verdween is zonder diepgaande analyses niet goed aan te geven.

In de negende ronde won Evert van Ron Heusdens. Een partij die eindigde in een complex eindspel, waarin Evert de overhand had, maar steeds niet – volgens KR – de sterkste zet koos. Uiteindelijk forceerde Evert een gewonnen eindspel op het bord.

Evert Bronstring – Ron Heusdens

Stand na de 64e zet van wit.

Na (30-34) volgde: 21-49 (34-40), 33-29 (1×34), 6-1 (34-39), 1×45. Hierna zijn wederzijds nog acht zetten met de dammen gedaan, voordat Heusdens het op de 76e zet opgaf. Waarschijnlijk had dat te maken met de vroegere manier van tijdscontrole. Na 75 zetten was de tweede tijdscontrole gehaald.

Overigens suggereert KR in de diagramstand de zet (1-45) en verklaart de stand dan nog steeds niet gewonnen voor wit.

In de tiende ronde speelde Evert remise tegen Jos Stokkel. Het was een partij vanuit de opening 34-30 (20-25), 30-24 (19×30), 35×24 (18-22). Evert kiest er met zwart voor om een consequente aanval op de schijf op 24 in te zetten. Opmerkelijk, omdat Evert meer dan eens tegen mij heeft gezegd, dat dat meestal niets wordt. Zo ook hier, alhoewel er wel complexe varianten op het bord hadden kwamen.

In de laatste ronde speelde Evert tegen Johan Bastiaannet. Achteraf zou blijken dat dit zijn laatste optreden in het NK zou zijn. Maar zijn afscheidswedstrijd was wel spectaculair.

Evert Bronstring – Johan Bastiaannet

Stand na de 26e zet van wit.

Deze stand is binnen het dammerswereldje beroemd geworden: (12-18?), 36-31! (27×47), 33-28 (22×33), 38×20 (47×49), 39-33 (15×24), 26-21 (49×16), 37-32 (16×29), 34×3 (25×34), 40X20 (14X25), 3X1 (13-19), 1-12 (19-24), 45-40 en zwart gaf op.

Wat een manier om een NK-carrière af te sluiten!

Dit was mijn laatste bijdrage over de wedstrijden van Evert Bronstring in het Nederlands Kampioenschap. Mijn volgende bijdragen zullen gaan over het Veteranentoernooi dat in de periode van 24 tot en met 28 april in Voorburg werd gehouden. Aan dat toernooi werd door maar liefst acht leden van LDG deelgenomen, door mij maar even omgedoopt in ‘team LDG’. Ik heb van Eric van ’t Hof al een uitgebreid verslag ontvangen van zijn toernooiprestaties, waarvan ik dan ook gretig gebruik zal maken. Bijdragen van andere ‘teamleden’ zijn eveneens welkom.