Bijdrage van Evert Dollekamp
Tijdens de partij tegen Dick (zie vorig bericht) speelde ik een potje schaak met Steven op het demonstratiebord dat om duistere reden in de damzaal staat. Helaas niet opgeschreven en niet reproduceerbaar, maar zeker is: zie titel. Met gepolijst positiespel bracht ik mijn grote tegenstander bijna ongemerkt in grote problemen. Zorgvuldig manoeuvreren van lopers en torens. Giftige zetjes met de paarden, daar zijn die stukken ook voor bedoeld.
Onderweg wist ik als zijnde Trigan Petrosjan vanuit de verdediging diverse speldenprikjes los te laten op de vijandelijke stelling. Echt vuurwerk zoals Michael Tal dat wist af te steken ontbrak, maar in een partij zonder Bobby Fischer patronen hoeft dat helemaal geen saaie bedoening te worden. Ook fijnbesnaarde Grootmeesters als Michail Botvinnik, Emanuel Lasker en Boris Spasski speelden vaak met de voet op de rem maar werden er desondanks wel wereldkampioen mee.
Ook wereldkampioen werden Louis de la Bourdounais, Howard Staunton, Paul Morphy, Wilhelm Steinitz, Johann Zukertort, José Raúl Capablanca en laten we vooral Max Euwe en Aleksandr Aljechin niet vergeten.
En wat te denken van Vasili Smyslov, Garri Kasparov en Aleksandr Chalifman. Of Viswanathan Anand, Roeslan Ponomarjov en Rustam Kasimdzjanov. En dan vergeet ik nog Veselin Topalov en Vladimir Kramnik, die ik bij deze niet vergeten ben.
Al die grote namen laat ik echter niet figureren. Wel die van Magnus Carlsen, de huidige wereldkampioen. Hij is de reïncarnatie van Anatoli Karpov en mag daarom in deze verhandeling niet ontbreken.
Vanuit de 1. d2-d4 d7-d5 opening bereikten Steven (met zwart) en ik (dientengevolge met wit) bij het sluiten van de avond onderstaande stelling. De opdracht luidt: wit speelt en wint. Zwart is aan zet overigens. Bij een volgende gelegenheid zal ik de gehele partij opschrijven. En daarvan een partij-analyse maken. Als ik win tenminste.
Sluiten we af met de huiskamervraag: welke oud-wereldkampioen schaken ontbreekt in dit stukje. Onder de juiste inzenders wordt het vlugschrift Een Proeve Van Bekwaamheid verloot. Ondertitel ‘Managers hebben geen gevoel voor humor’ (Francisco Manuel De Melo Sousa Jarnac de Freitas).
Nb: wilde ik er eentje uitwissen, blijk ik er echt eentje te zijn vergeten. Als dat geen teken is. Zal wel zijn miskend talent zijn geweest in zijn tijd. Tip: de weggelatene heerste na 1834. Net zoals bijvoorbeeld Magnus Carlsen.
