Op woensdagavond 27 april werd de laatste ronde van het Zuid-Hollands damkampioenschap gespeeld. Voor het ingaan van de laatste ronde hadden Frans Teijn en Radjinder Jharap beiden 9 punten, Soelinder Jagram 8 punten, Hans Tangelder en Antonio Marquita 6 punten.
Om nog derde te kunnen worden moest Hans Tangelder in de laatste ronde winnen van Soelinder Jagram. Helaas, mislukte dat en verloor hij na een spannende partij, die al op 20 april was gespeeld. In de laatste ronde speelden de koplopers Frans Teijn tegen Radjinder Jharap tegen elkaar. Bij remise zouden de drie koplopers Jagram, Jahrap, Teijn gelijk eindigen en dan zouden de ex aequo criteria de ZHDB kampioen moeten aanwijzen.
Na de 61e zet van wit 41-32 eindigt in toernooibase de notatie van de partij met onderstaande stelling.
Uiteraard werd in deze stelling nog geen remise gegeven. Er staat voor wit een heel kansrijk eindspel op het bord. Een winnend plan lijkt 46 naar 26 brengen en de witte dan naar 27 spelen, bijvoorbeeld als volgt: 61. 47-24 62.46-41 24-47 63.41-36 47-24 64.36-31 24-13 65.31-26 13-18 66.34-30 18-13 67.30-25 13-24 68.32-27 24-29 69.48-43 29-24 70.43-39 24-8 71.25-20.
In een email legde Jahrap uit dat beide spelers kennelijk niet goed genoteerd hadden en dat hij een (opbouw) fout maakte, waardoor Frans Teijn nog kon ontsnappen met een remise.
Er stond ongeveer onderstaande positie op het bord
Zwart speelde 16-21 en speelde na het slaan 10-28-23. Hierna speelde wit nog 12-8 en speelde een drie om 1 nog 16 zetten lang door, waardoor er uiteindelijk bijna 100 zetten gespeeld werden, en wit over twaalven teleurgesteld remise moest toestaan.
Door dit resultaat werd onderstaande eindstand bereikt.
(klik op de tabel hierboven, voor een goede weergave van de tabel)
De ex aeqou criteria moesten dus toegepast worden om de kampioen te bepalen. In eerste instantie wordt gekeken naar het grootste aantal overwinningen, maar dat was gelijk voor de koplopers. Dit criterium leverde wel Hans Tangelder de vierde plaats op. In tweede instantie wordt gekeken naar het onderling resultaat van de drie koplopers. Dat was ook gelijk. In derde instantie naar de hoogste score in volgorde van de ranglijst, dus eerst het resultaat tegen nummer 1, dan het resultaat tegen nummer 2 etc. Dat was ook gelijk, omdat Fung, Valk en Marquita op een gelijk aantal punten waren geëindigd. In dat geval wordt nog gekeken of die drie spelers niet nog op verschillende plaatsen geclassificeerd kunnen worden. Dat was inderdaad het geval, door de verrassende overwinning van Henk Valk op Antonia Marquita in de laatste ronde, kon op basis van de onderlinge resultaten Valk als vijfde, Fung als zesde en Marquita als zevende geclassificeerd worden.
Tenslotte, werd opnieuw gekeken naar de hoogste score in volgorde van de ranglijst, waardoor Soelinder Jagram kampioen werd, Radjinder Jahrap tweede, en Frans Teijn derde.