Archive for 05/03/2019

Achterstallig verslag 3: De Hofstad dammers

André van der Kwartel

Het tiental heeft de competitie afgesloten tegen De Hofstad Dammers. Er stond voor beide teams niets meer op het spel. LDG was zeker van behoud voor de Eerste Klasse, De Hofstad Dammers wisten al dat zij veroordeeld zouden zijn tot het spelen van een promotie/degradatiewedstrijd. Misschien waren de Leidenaren door dit gegeven wat minder scherp. Bovendien moest het tiental met twee invallers aantreden. In ieder geval verloor het tiental tamelijk onverwacht met 11-9.

De wedstrijd werd zoals gebruikelijk geopend door Evert Dollekamp die een snelle remise overeen kwam met Krijn Toet.

Daarna verloor Hans Tangelder doordat hij – heel ongebruikelijk – in een slagzetje liep.

HansJaap

Hans Tangelder – Jaap van Hal

Stand na de 28e zet van zwart.

Na 41-37? Volgde: (17-21), 26×28 (23×41), 47×36 (27-32), 38×27 (25-30), 34×25 (14-20), 25×23 (18×47) en Hans kwam er niet meer aan te pas.

Peter van den Berg speelde remise. Hij kreeg een vrij gemakkelijke schijfwinst in de schoot geworpen en het was jammer dat de overblijvende stand zo veel compensatie bevatte, dat zijn tegenstander betrekkelijk gemakkelijk naar remise kon spelen.

Vervolgens speelde Maurits Meijer remise. Dat was vooral te danken aan zijn strijdlust in combinatie met slordigheden van zijn tegenstander. De manier waarop hij een schijf achter kwam, was het gevolg van een bekende manoeuvre, die ik hier nog maar eens laat zien. Iedere dammer behoort dit mechanisme te kennen. Waarschijnlijk kende Maurits hem ook wel, maar ontbrak het even aan de benodigde zetcontrole.

MauritsHugo

Maurits Meijer – Hugo Simons jr.

Stand na de 14e zet van zwart.

28-23?? (27-32!), 38×27 (22-28), 23×32 (18-22), 27×18 (12×23), 29×18 (20×27), 31×22 (17×28).

Nooit meer vergeten!

Na deze schijfwinst verkreeg zwart een gewonnen stelling, maar op verschillende momenten speelde hij niet de sterkste zetten. Het meest spectaculaire fragment staat hieronder.

MauritsHugo2

Maurits Meijer – Hugo Simons jr.

Stand na de 42e zet van zwart.

35-30 (24×35), 33-29 (4-9!?), 29×27 (35-40), 32×23 (40×18). Dit lijkt voldoende en dat had het ook moeten zijn. Maar zwart had in plaats van (4-9) krachtiger kunnen handelen: (25-30), 29×27 (28-33!) en hoe wit ook slaat, zwart komt snel op dam en wint gemakkelijk. In de partij speelde zwart nog enkele zwakke zetten en kwam Maurits met remise weg.

Jack van der Plas speelde een gelijkwaardige remise. Dat deed Evert Bronstring ook, maar dan tegen een relatief duidelijk zwakkere tegenstander. Vervolgens bracht ook invaller Hans Kolfoort een remise binnen, maar hij heeft daarbij misschien wel wat geluk gehad.

HansNuzarim

Hans Kolfoort – Nizaam Muradin

Stand na de 45e zet van wit.

De zwartspeler kon de verleiding niet weerstaan: (13-19), 24×22 (21-27), 22×31 (26×39). Maar na 38-32 leverde die actie niets op. Duidelijk sterker zou zijn geweest: (21-27), 32×21 (16×27). Zwart dreigt met (13-19), dus wit moet wel: 42-37 (3-9) en wit heeft ernstige problemen. Bijvoorbeeld: 49-43 (27-31), 36×27 (18-23), 29×18 (13×42), 38×47 (25-30), 24-19 (30-34) met voordeel voor zwart.

Hans Kreder bracht na een interessante partij de score op 8-8. Het einde van de partij was aardig om te zien.

HansBonne

Bonne Douma – Hans Kreder

Stand na de 48e zet van wit.

Zwart staat inmiddels een schijf voor, maar maakt het zich hier onnodig moeilijk: (14-20!?) [(14-19) was beter geweest om de actie 26-21 en 28-22 uit te schakelen.] 26-21 [Wit gaat te vroeg over tot actie. Meer verdediging gaf 39-33.] (17×26), 28-22 [Zelfs hier was 39-33 nog beter geweest.] (18-23), 22-18 (29-34!!) en wit gaf op.

De tweede invaller, Arjan Varkevisser, speelde verdienstelijk remise, waarna de uitslag van de wedstrijd afhing van de partij van teamleider Harry Dekker. Het zou een dramatische partij worden.

HansHarry

Hans Jacobsen – Harry Dekker

Stand na de 37e zet van zwart.

Na 47-41?? Miste zwart een verrassende damzet: (25-30), 34×25 (24-29), 33×24 (22-27), 31×22 (13-19), 24×11 (6×46). De overblijvende stand is na bijvoorbeeld 39-34 niet gewonnen, maar in ieder geval is het veel beter dan zoals het in de partij liep.

Na deze gemiste kans ging Harry in het eindspel namelijk nog dramatisch in de fout.

HansHarry2

Hans Jacobsen – Harry Dekker

Stand na de 54e zet van wit.

Zwart kan de stand hier gemakkelijk remise houden met (13-19×9). Hij speelde echter (18-23??), 39-34?? [Wit mist de winst. Na 31-27×27 is de stand gewonnen.] (14-19), 24-20 (13-18?) [Nu gaat de partij verloren:] 20-15 (22-28), 15-10 (28×26), 10-5 en zwart gaf op.

Het verrassende is dat zwart in plaats van (13-18) had moeten spelen: (22-28). 32-27 wint dan zeker niet, maar ook het voor de hand liggende 34-29 faalt: (28×26), 29×9 (19-23), 9-4 (23-28), 4-27 (28-33), 27-43 (11-17) [Nu dreigt (17-21), (26-31) en (33-38) met remise] 43-48 (33-38) en nu volgt altijd (26-31) met remise.

Tot slot

Het Leids Damgenootschap is met slechts zeven punten de competitie geëindigd op de negende plaats. De individuele scores waren:

NAAM

AW

SCORE

Hans Tangelder

11

15

Evert Dollekamp

10

13

Hans Kreder

9

10

Edwin van Hofwegen

9

9

André van der Kwartel

9

9

Jack van der Plas

9

9

Maurits Meijer

11

9

Evert Bronstring

11

9

Peter van den Berg

10

8

Harry Dekker

10

5

Joop Burgerhout

1

2

Hans Kolfoort

2

2

Dick den Ouden

3

2

Arjan Varkevisser

1

1

Hein van Winkel

2

1

De tabel illustreert de matige resultaten van het tiental. Slechts drie van de basisspelers scoorden boven hun gemiddelde. Drie spelers scoorden precies volgens hun gemiddelde en de overige bleven daaronder.

Achterstallig verslag 2: Rijnsburg

André van der Kwartel

In de laatste ronde van de provinciale competitie moest het zestal aantreden tegen de Rijnsburgse Damclub (RDC). Het had een spannende strijd om het kampioenschap kunnen worden, ware het niet dat Damlust uit Gouda al eerder zijn laatste competitiewedstrijd had gewonnen en daarmee onbereikbaar was geworden voor de concurrentie. Of dat gegeven een rol heeft gespeeld, valt niet na te gaan, maar het zestal liep tegen een onverwacht grote nederlaag aan. RDC won met maar liefst 10-2 van de Leidenaren.

Evert Dollekamp volhardde in zijn streven om zijn partijen niet langer dan de verplichte veertig zetten te laten duren en in dit geval lukte het hem door op de 37e zet een stevige blunder te begaan.

DeLeeuwDollekamp

Marco de Leeuw – Evert Dollekamp

Stand na de 37e zet van wit.
(9-14???). Ook sterke spelers maken wel eens blunders, hetgeen ons, gewone dammers, nog wel eens tot troost wil zijn. 27-21 (16×27), 28-23 (19×28), 33×11 en zwart gaf op.

Vervolgens speelde Frank Eektimmerman remise. Hij kwam vroeg in de partij een schijf achter, maar wist deze terug te veroveren, waarna de partij betrekkelijk moeiteloos remise liep. Op het moment dat Frank zijn schijf terugwint lijkt er iets vreemds aan de hand met de evaluatiefunctie van de computer:

WielaardFrank

Thomas Wielaard – Frank Eektimmerman

Stand na de 38e zet van zwart.
Eerst het partijverloop: 34-29 (13-19), 31-27 (19×28), 30-25 (2-8), 27-22 (28-32), 22×11 (6×17), 42-38? En hiermee geeft wit het laatste beetje voordeel dat hij nog had uit handen. Mijn verbazing betrof het feit dat 34-29 niet door de computer werd gesignaleerd als een foutzet. Maar de fout van wit ligt veel later, alhoewel zetten als 31-27 of 42-37 in plaats van 34-29 duidelijker zijn. Schijf 23 is immers beschermd doordat na het slaan 30-24 volgt. In feite is de zet 27-22 in het spelverloop pas de foutzet. Als wit op dat moment 42-37 speelt, kan hij alsnog op het juiste moment schijf 28 veroveren.

Hans Tangelder verloor omdat hij ditmaal de grenzen van de speelbaarheid van standen te ver op wilde rekken.

TangelderStar

Hans Tangelder – Jan van der Star

Wit staat al niet zo heel goed, maar na 27-21 ging het snel mis: (30-35), 38-33 (35×44), 39×50 (11-16), 32-27 (18-22), 27×18 (16×36) en wit kwam twee schijven achter.

Harry Dekker verloor nadat hij in het middenspel een wat ongelukkige opbouw had gekozen, waarna hij positioneel steeds slechter kwam te staan.

Steven den Hollander speelde remise in een partij waarin de remisemarge nooit in gevaar kwam.

De wedstrijd werd afgesloten met een nederlaag van Casper Remeijer. Gezien het goede seizoen dat Casper achter de rug heeft, mag dat wel een grote verrassing worden genoemd. Vooral ook door de manier waarop het verlies tot stand kwam. Casper heeft in deze partij eigenlijk geen kans gehad.