Archive for 25/09/2017

Zestal begint met nederlaag

(verslag van André van der Kwartel)

Het zestal van LDG dat uitkomt in de hoofdklasse van de Zuid-Hollandse Dambond, is de competitie begonnen met de kleinst mogelijke nederlaag (7-5) tegen Constant-Charlois uit Rotterdam. Zoals uit het onderstaande verslag valt af te leiden, valt er op deze nederlaag niets af te dingen.

LDG kwam op een 2-0 achterstand door een kansloze nederlaag van Frank Eektimmerman. Hans Tangelder bracht de stand op 3-1, maar mocht met zijn remise van geluk spreken:

AdriaansHansT

Patrick Adriaans – Hans Tangelder

Zwart is aan zet en staat slecht. 32-27 dreigt en na (49-35) volgt 50-44 en alsnog 32-27. Zwart speelde (9-14) en na 5×1 werd de stand na (22-28×5) alweer een stuk dragelijker. Maar wit had ook kunnen slaan: 5×11 (6×17), 32-27 (49×21), 16×27 en wit zou een gezonde schijf voor hebben gestaan.

Hans Kreder bracht de partijen op gelijke hoogte (3-3), maar ook daar kwam een beetje geluk bij kijken.

HansKr

Hans Kreder – Ramdew Jahani

Zwart is aan zet. Hoewel wit duidelijk het betere van het spel heeft, is de stand na (2-8) nog lang niet gewonnen. Maar zwart speelde (2-7??) en kon na 24-19! Direct opgeven.

Het verlies van Harry Dekker zette LDG definitief op achterstand. Toen hij in het middenspel in een al wat nadelige stand de juiste verdediging miste, werd hij gedecideerd naar de nederlaag gespeeld.

Zelf mocht ik aantreden tegen Mehmet Yöney en net als in onze eerdere partij in het Rotterdam Open 2017, kwam ik beter uit de opening, kwam er een complexe partij op het bord, maar raakte ik in het late middenspel de weg kwijt. Het cruciale moment deed zich voor op de 30e zet van zwart:

Yoney

Mehmet Yöney – André van der Kwartel

Ik speelde hier (2-7?) en na 46-41 (8-13), 41-36 (24-29), enz. liep dat slecht af. Ik had hier onmiddellijk (8-13) moeten spelen. Na 28-22 (17×39), 26×8 (2-7), 34×43 (25×34), 40×29 (13×2), houdt zwart nog steeds een wat betere stand.

Ten slotte redde Casper Remeijer de spreekwoordelijke eer met een overwinning op Francis Tholel. Maar ook hij had daarbij niet over geluk te klagen. Nadat hij op een eerder moment een vrijwel zekere winst had gemist, deed zich op de 39e zet van zwart de volgende stand voor:

TholelCasp

Francis Tholel – Casper Remeijer

Hier kwam zwart op het idee om (2-7??) te spelen. Wit antwoordde 36-31, maar had kunnen winnen door 17-12!! Op (7-11) volgt 32-27 (23×41), 12×5 (41-47), 30×8 (3×12). Op (18-22) volgt: 12×1 (10-15), 1×20 (15×24), 28×17.

De partij kende verder een bizar verloop. De witspeler nam een doorbraak naar dam waarmee een stand van vier witte tegen acht zwarte schijven op het bord kwam. Ondanks dat wit dreigde met meerdere schijven naar dam door te lopen, werd dit overmachtseindspel door Remeijer bekwaam naar winst geleid.

Ten slotte wil ik, naar aanleiding van een opmerking van Evert Bronstring, terugkomen op mijn verslag van de wedstrijd van het tiental van LDG in de eerste ronde van de landelijke competitie.

PWGAndree

Rianka van Ombergen-Rentmeester – André van der Kwartel

Het gaat om het bovenstaande fragment. Het partijverloop was 2-16 (25×3), 19-13 (26-31) en de partij liep enkele zetten later remise. Evert stelde dat wit hier had moeten spelen: 14-10 (4×15), 19-13 en de partij zou voor zwart verloren gaan, omdat de zwarte dam op veld 3 gepend zou worden. De computer had deze variant niet aangegeven en dus vraagt de kritische opmerking van Evert om nader onderzoek. De computer komt met verrassende varianten, Zwart speelt niet 25-3, maar (26-31). Wit kan het zich niet permitteren zwart een tweede dam te laten halen. De computer komt met 2-7 en dan komt de computer met de volgende verrassende zet: (15-20!). Zwart brengt daarmee een belangrijk mechanisme in de stand. Zo is het voor de hand liggende 13-8 verhinderd door (31-37), 7-23 (20-24), 23×46 (25-3), 8-2 (3-25). Op 13-9 kan volgen (31-37), 7-23 (20-24), 23×41 (25×3) en dit houdt zwart wel remise. De hoofdvariant gaat daarom verder met 7-23 (20-24), 23-18 (31-36), 18-23. De computer suggereert nu het volgende vervolg: (25-20), 23-28 (20-15), en komt daarna niet verder dan 35-30 (24×35) met remise.

Het lijkt een degelijke analyse, maar of ik dit achter het bord gevonden zou hebben?

Als toegift bij dit artikel een fragment uit de partij die Harry Dekker (met wit) onlangs uitvocht met Dick den Ouden.

harryDick

Harry speelde hier automatisch 34-29 en moest na (14-20), 24×15 (25-30) in remise berusten. Hij had echter fraai kunnen winnen door: 24-20 (13-19), 23-18 [Niet 38-32×23 wegens (4-10!)] (19-23), 18×29 (14-19), 20-15 (9-14), 38-32 (4-9), 29-23 (19×28), 32×23 (9-13), 23-18, (13×22), 37-32 (14-19), 15-10 (19-24), 10-5 (24-30), 34-29 (30-35), 29-24 (22-28), 32×23 (35-40), 23-18 (40-45), 5-28 (45-50), 28-6.

LDG start competitie met gelijkspel

(verslag van André van der Kwartel)

Het Leids Damgenootschap is het seizoen 2017-2018 begonnen met een 10-10 gelijkspel tegen PWG ’s-Gravenpolder. Halverwege de wedstrijd leek LDG – dat met drie invallers moest uitkomen – op een nederlaag af te gaan, maar zoals de wedstrijd verliep mocht PWG uiteindelijk nog van geluk spreken dat zij niet met 9-11 verloor.

Na twee onopvallende remises van Evert Dollekamp en Edwin van Hofwegen, kwamen de Leidenaren op achterstand door een ernstige misgreep van invaller Arend van Beelen. Na een simpele doorbraak naar dam kon hij gelijk opgeven. Na weer een onopvallende remise van Evert Bronstring bracht Hans Tangelder met een prachtige combinatie de partijen weer op gelijke hoogte:

JackRijk

Peter Schunselaar – Hans Tangelder

Na 49-43? Volgde: (13-19), 24×22 (3-9), 15×24 (14-19), 24×13 (9×49).

Vervolgens speelde de tweede invaller, Jack van der Plas, remise, maar daarbij had hij niet over geluk te klagen:

 JackRijk

Jack van der Plas – Cees Rijk

De zwartspeler besloot hier tot (22-28?), waarna de stand min of meer gelijkwaardig werd. Maar met (13-19) had hij winnend voordeel kunnen krijgen.

Vervolgens verloor Hans Kreder vrij kansloos van Sally de Jong. Maar dat was voor een goed deel zijn eigen schuld. Kreder liet na een hangende schijf op zijn korte vleugel op te lossen. Casper Remeijer heeft mij ooit helder duidelijk gemaakt dat een hangende schijf heel slecht is. “Een achtergebleven schijf is altijd nog beter dan een hangende schijf.” Met die les in zijn achterhoofd had Kreder het waarschijnlijk niet zo ver laten komen.

Kort daarna won Maurits Meijer zijn partij, waarmee de stand weer gelijk werd. Na een zorgvuldig gespeelde partij, bracht Meijer een overmachtseindspel op het bord, dat feilloos door hem werd afgewerkt. De stand werd daarmee 8-8. Op dat moment waren nog bezig Dick den Ouden met een voordelig eindspel en uw verslaggever die een nadelig eindspel remise moest zien te houden. Uit die partij de volgende twee fragmenten:

Andree1

Rianka van Ombergen-Ritmeester – André van der Kwartel

Ik kan hier betrekkelijk gemakkelijk remise maken met (24-29), 33×24 (37-41). Niet gezien. Ik zag alleen de dreiging 33-29 en 30-24. Dus kies ik voor een moeilijker route: (14-20), 25×23 (13-19), 23×14 (37-42), 30×19 (42-48), 43-38 (48-25), 2-16 (25X3), 19-13 (26-31), 16-32 (3-12).

Andree2

Rianka van Ombergen-Ritmeester – André van der Kwartel

Ik dacht hier een zekere remise in handen te hebben vanwege de dreiging (4-9) en vervolgens ergens achter twee schijven te lopen. Partijverloop: 32-46 (12-3) en nu kan wit wel degelijk iets proberen door 46-23! Het lijkt riskant voor zwart om een enkele witte schijf aan te vallen en na een passieve zet als bijvoorbeeld (3-26), volgt 33-29, enz. Toch lijkt de stand remise als zwart volhardt op de diagonaal 3-26. Het partijverloop was opmerkelijk: 38-32 (4-9), 13×4 (3-21) en nu werd à tempo 4-15??? gespeeld. Op mijn opmerking dat mijn tegenstandster 4×36 moest slaan, werd iets gemompeld als: “Dat had ik niet gezien.”??? Maar ik wel….

Bij de stand 9-9 hing alles af van de derde invaller Dick den Ouden. Hij had in het middenspel een schijf gewonnen en had het enkele zetten later definitief af kunnen maken:

WildDick

Jos de Wild – Dick den Ouden

In deze stand speelde Den Ouden (7-11?), waarna volgde: 35-30 (24×35), 33-29 (21-27), 29×20 (27×36), 20-15. Uiteindelijk resulteerde dat in een onduidelijk, complex eindspel, waarin de beste kansen aan Den Ouden leken te zijn. Maar zover had het niet hoeven te komen als de zwartspeler in de diagramstand had gespeeld: (13-18), 31-27 (6-11), 27×16 (7-12), 16×7 (12×1) en wit kan het verder wel schudden.

Alles bij elkaar een wat teleurstellend begin van de competitie voor LDG. Maar gegeven het feit dat LDG met drie invallers speelde, toch een goede prestatie.

Hein van Winkel groepswinnaar in jubileum toernooi van de Alphense damclub

Afgelopen zaterdag 2 september namen Hein van Winkel, Steven den Hollander, Hans Tangelder en Jack van der Plas namens LDG deel aan het jubileum toernooi van de Alphense damclub ter gelegenheid van haar negentig jarig bestaan. De deelnemers waren ingedeeld in groepen van 4, en speelden 3 partijen.

Hein van Winkel behaalde in zijn groep de eerste plaats door 2 remises en één winstpartij tegen Siegfried Parbhoe. Jack van der Plas werd met drie remises gedeeld tweede.

Hein van Winkel won zijn partij tegen Siegfried dankzij een sterke flankaanval:

WinkelPharboe

Vanuit dit diagram ging de partij verder met

25. 43-39 4-10 26. 33-29 14-20 27. 39-33 6-11 28. 49-43 3-9 29. 28-23 11-17 30. 40-34 17-21?

Na bijvoorbeeld 30… 17-22 31. 43-39 9-14 32. 32-28 22-27
33. 31×22 18×27 34. 38-32 27×38 35. 33×42 16-21 36. 50-44 staat zwart enigszins nadelig, maar nog niet verloren.

Echter na 30. 17-21? beheerste wit na 31. 31-27! alle belangrijke velden en won gemakkelijk na 2-7 32. 33-28 7-11 33. 28-22 10-14 34. 50-45 12-17

In zijn groep behaalde Hans Tangelder met 2 remises, waarin hij kansrijke posities niet wist te verzilveren, en en één winstpartij tegen Kenny Kroon een tweede plaats. Kenny werd verrast door een listige combinatie van Hans:

AlphenHansTKennyKroon

Stand na 20.21-26, zwart staat beter, maar wit kon de tactische kansen benutten na de zet 20 40-35. Positioneel gezien niet de beste, echter zwart doorziet niet de witte val. Hij speelde 1-7? Waarna wit met de verborgen damzet 36-31, 48-42, 33-29!, 29×18, 35×4 de overwinning behaalde.

Steven den Hollander eindigde in zijn groep ook als tweede met 1 verlies partij, 1 remise en één winstpartij tegen Shammi Kasnadi:

StevenAlphen
In deze stand speelde zwart 25-30 en daarmee lijkt hij zijn schijf achterstand terug te winnen, omdat op 40-34, 12-17, 34×25, 17-22 volgt. Maar Steven maakte het fraai uit met het extreem sterke 48-42.  In de partij volgde na 13-18 de combinatie met 28-22 etc. Als zwart 07-11 speelt, volgt dezelfde combinatie. Op 12-17 volgt gewoon de 3 om 3.