Archive for 30/10/2018

Tiental verrast met winst

André van der Kwartel

Het tiental van het Leids Damgenootschap heeft verrassend gewonnen van het derde team van damvereniging Van Stigt Thans uit Schiedam. Ondanks vijf invallers werd dit team sterker geacht dan het team van LDG, dat overigens ook met twee invallers aantrad. Maar twee overwinningen en acht remises resulteerden in een 8-12 overwinning voor de Leidenaren. Daarmee is LDG gestegen van de gedeelde laatste naar de negende plaats in de Eerste Klasse B.

De uitslagenreeks begon met drie remisepartijen van respectievelijk Evert Dollekamp, Jack van der Plas en Maurits Meijer waarover nauwelijks damtechnische opmerkingen te maken zijn. Wel deed zich een incidentje voor in de partij van Evert Dollekamp. Hij bood na 35 zetten remise aan, maar zijn tegenstander wees dat af omdat het reglementair verboden is na minder dan 40 zetten remise overeen te komen. Wordt dat toch gedaan, dan wordt als uitslag 0-0 vastgesteld. Beide spelers speelden dus keurig nog vijf zetten waarna alsnog tot remise werd besloten.

Hans Tangelder zette LDG op voorsprong met een partij-opzet op basis van een strategisch idee dat ooit door Evert Bronstring werd ontwikkeld.

HansGerrit

Hans Tangelder – Gerrit van Mastrigt

Die strategie resulteert in de bovenstaande stand. Wie zou denken dat (17-21) verhinderd is? En toch is dat zo: (17-21?), 30-24! (21×32), 37×17 en hoe zwart ook slaat, hij gaat altijd een schijf verliezen. Op (19×30) volgt 33-28 (11×33), 39×10. Op (12×21) volgt 42-37 en 31-27. In de partij koos zwart voor (11×22) en volgde 38-32 en 33-28. Hans moest nog zorgvuldig spelen, maar bracht feilloos de winst binnen.

Er volgden weer drie remises van respectievelijk Evert Bronstring, Harry Dekker en uw verslaggever. Over de eerste twee remises valt weinig op te merken, maar in mijn partij had het mis kunnen gaan.

AdrieAndree

Adri van Huet – André van der Kwartel

Stand na de 35e zet van wit. Ik had al zetten lang rekening moeten houden met combinaties die beginnen met 35-30. Toch ga ik in een moment van onachtzaamheid hier in de fout. Goed speelbaar is hier (11-17), maar ik speelde (3-9!?). Wit antwoordde met 42-37, waarna de stand na (12-17), 48-42 (17-22) gelijkwaardig was. In plaats van 42-37 had wit echter moeten spelen: 28-22! (9-14 is nu verhinderd doordat na het slaan wel degelijk 35-30 en 43-39 volgt. Dus (9-13), maar nu kan volgen: 27-21 (18×16), 35-30 (24×44), 43-39 (44×33), 38×9. Het lijkt een wat dure doorbraak naar dam, maar omdat zwart vrij ver teruggedrongen staat en wit zijn dam gemakkelijk achter de eigen stukken kan beveiligen, lijkt het mij vrij eenvoudig te winnen voor wit.

Dick den Ouden bracht met een remise de stand op 7-9. Maar eigenlijk had hij de stand op 6-10 moeten brengen. Na een partij met wederzijds nogal wat slordigheden was na de 50e zet van wit de volgende stand ontstaan:

DickRob

Dick den Ouden – Rob van den Bos

Zwart kan hier de stand moeiteloos gelijk houden door: (25-30), 24-20 (14×25), 35×24 (3-9). Wit moet de aangeboden dam wel nemen: 33-28 (22×33), 24-19 (13×24), 27-21 (16×27), 31×4, maar na (24-30) maakt zwart gemakkelijk remise.

In de partij speelde zwart (3-8??), 33-29! (25-30), 24-20 (14×25), 35×24 (22-28), 24-19???? Wit kan hier gemakkelijk winnen met 27-21×33, maar kiest voor de damzet: (13×33), 27-21 (16×27), 31×2. Na (28-32) is de stand echter niet meer te winnen.

Peter van den Berg bracht met een overwinning het elfde punt binnen, maar die wedstrijd had even goed één of zelfs nul punten kunnen opleveren. Twee fragmenten uit deze partij:

PeterRon

Peter van den Berg – Ron Bolderheij

Stand na de 23e zet van zwart. Wit staat slecht en kan zich hier nog net verdedigen met 41-36 (24-29), 33×24 (20×29), 37-31, enz. Wit speelde echter 47-42 en mocht in zijn handen knijpen dat zwart (7-11) speelde. Na (24-29×29) had wit in onoverkomelijke moeilijkheden gezeten.

Uiteindelijk kwam alles nog op zijn pootjes terecht, al miste wit nog wel een wat snellere winst:

PeterRon2

Peter van den Berg – Ron Bolderheij

Na (45-50) had wit kunnen winnen door 13-9 (50×17), 37-31 (26×28), 9-3. In de partij speelde wit: 22-18 (50-45), 10-5 (45×12??) en nu zag wit het wel: 37-31! (26×28) en zonder 5×46 (21×32) 46×1 af te wachten, gaf zwart op.

De wedstrijd werd afgesloten met een remise van Hein van Winkel. Maar ook daar zat een verhaal(tje) aan vast.

JelleHein

Jelle Groenendijk – Hein van Winkel

Stand na de 45e zet van zwart. Ik kan mij voorstellen dat zwart op dit moment niet veel meer om zijn kansen gaf. Een sterke variant voor wit is: 33-29 (12-18), 38-33 en nu is misschien (18-22) en (21-27×27) nog de beste mogelijkheid voor zwart, al ziet die er ook vrij kansloos uit. In de partij speelde wit echter 28-22? en vermoedelijk met een zucht van verlichting antwoordde zwart (11-17×17). De wedstrijd is nog niet gelopen, maar na 33-28 (12-18), 38-33 (17-22) kwam de remise niet meer in gevaar.

Tweede winst zestal

André van der Kwartel

Het zestal van LDG doet het in de hoofdklasse van de provinciale competitie beter dan het tiental in de landelijke competitie. In de derde ronde werd met 8-4 gewonnen van damclub ADC uit Alphen aan den Rijn. Een ruime overwinning die overigens krapper had kunnen uitvallen als de ADC-ers iets attenter waren geweest.

Hans Tangelder, in deze wedstrijd spelend aan het eerste bord, verloor. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij de hele partij door een steeds toenemend nadeel had. Hieronder een fragment uit de partij waarbij de computer bij vrijwel iedere zet verbeteringen aangeeft:

HansWouter

Hans Tangelder – Wouter Morssink

Stand na de 30e zet van zwart.

47-41!? [Meer verdediging lijkt te geven: 43-38, 49-44 met de dreiging 35-30 en 29-24.] (2-8!?) [Sterker is direct (28-32).] 43-38 (28-32), 49-44 (32×43), 39×48 (11-17!?) [Sterker is (22-28), 24×33)] 41-37 (13-19), [Nu faalt voor wit 35-30 en 33-28 op het eenvoudige (19-23).] 33-28 (24×33), 28×39 (18-23?), 48-43?

Beide spelers overzien of wijzen af: 37-32 (27×38), 39-33 (38×29), 26-21 (17×37), 47-42 (37×48), 46-41 (48×30), 35×2. Een Afrikaanse dam, waarvan het niet onmiddellijk duidelijk is wat die waard is. Ik heb er niet veel vertrouwen in. In ieder geval ging de partij hierna snel van kwaad tot erger voor wit.

Steven den Hollander bracht de partijen snel weer op gelijke hoogte.

StevenKenny

Steven den Hollander – Kenny Kroon

Stand na de 29e zet van wit. De computer adviseert nu (7-11) en taxeert de stand op vrijwel gelijkwaardig. Het lijkt mij dat wit veel beter staat, maar misschien overschat ik de stand. Het partijverloop was: (13-19?), 42-38 (8-13), 32-27 (21×32), 38×27 [Dreigt 27-21 en 33-28.] (6-11), 46-41 en hier offerde zwart maar met (16-21) een schijf. (19-23) is verhinderd door 24-30 en 33-29. Op (19-24) volgt 41-37 en dreigt onweerlegbaar 26-21 en 33-29. Na het schijfoffer was de winst niet zo moeilijk meer al waren daarvoor nog 24 zetten nodig.

Casper Remeijer zette het zestal op voorsprong. Het klassieke middenspel werd door Casper duidelijk beter gespeeld dan door zijn tegenstander. Deze nam uiteindelijk een dure damdoorbraak, waarna de volgende grappige stand ontstond:

AliKasper

Ali Fthalla – Casper Remeijer

Stand na de 52e zet van zwart.

De stand leent zich voor remisepogingen met behulp van een zogeheten Lacoönstand. Blijkbaar vertrouwde de witspeler dat hier nog niet. Toch was het waard om te kijken naar: 35-30 (25×43), 27-21 (16×27), 8-3. Ik dacht in eerste instantie dat zwart de dam met (43-49) kon vangen, maar wit kan ook vijf schijven naar 45 slaan. Het beste lijkt nog (23-29), 3×49, maar ik denk dat zwart deze stand ook wel wint. Het spelverloop was: 39-34 (14-20), 34-30 (25×34), 27-21 (16×27) 8-3. Maar deze Lacoönstand wordt een stuk eenvoudiger weerlegd: (27-31) en zonder 3×6 (23-28) af te wachten gaf wit op.

In het verleden speelde ik met Evert Bronstring af en toe mijn partijen na en vooral partijen waar ik redelijk tevreden over was, werden door Evert nog wel eens genadeloos gefileerd. Uiterst frustrerend. Tegenwoordig wordt de rol van Evert overgenomen door de computer. Minstens zo frustrerend.

ThomasAndree

Thomas van der Klis – André van der Kwartel

Stand na de 33e zet van wit. Zwart speelt dé zet die in dit spelschema past: (18-23!!??). Prachtig, maar helaas verliezend…. 28-22 (24-30). Moet wel want er dreigde 34-30. Wit speelde nu 38-33, maar had ook kunnen kiezen voor: 22-18 (13×22), 37-31 (36×27), 38-33 (27×29), 40-35 (29×40), 35×2, waarna we wat eerder de schijven in het doosje hadden kunnen doen.

Tien zetten later kwam de volgende stand (na de 41e zet van zwart) op het bord:

ThomasAndree2

Thomas van der Klis – André van der Kwartel

34-29? (23×34), 40×29 (19-23!) en hier ontdekte de witspeler pas dat hij geen goed tempo meer heeft. Op 29-24×24 volgt (8-12) met schijfwinst. In plaats daarvan offerde hij met 37-31 aan de andere kant van het bord een schijf maar na (36×27), 42-37 (23×34), 32-28 (34-39) won zwart gemakkelijk. Daarmee kwam de stand op 6-2 voor LDG.

Het zevende (winst)punt werd binnen gehaald door Harry Dekker. Hij speelde tegen Hein van Winkel die zowel lid is van LDG als van ADC, maar voor het zestal van ADC uitkomt. De beide clubgenoten maakten het elkaar niet erg lastig (1-1).

De eindstand 8-4 kwam tot stand doordat Frank Eektimmerman na een moeizame partij remise wist te bereiken. Daarover had hij niet te klagen. In het eindspel beging hij een vergissing die fataal had kunnen zijn.

MartijnFrank

Martijn van der Klis – Frank Eektimmerman

Met (14-20) lijkt zwart nog steeds binnen de remisemarges te blijven. Zwart speelde echter (27-13??) en wit miste nu de verrassende winst met 50-17 (12×21), 16×27 (13×31), 36×27. Gespeeld werd 50-45 (13-18), 16-11 (18-22), 45×1 (22×6), waarna de partij enkele zetten later in remise eindigde.

Tiental verliest voor de derde keer op rij

André van der Kwartel

Het tiental heeft ook zijn derde wedstrijd in de landelijke competitie verloren. Ditmaal was VAD uit Amsterdam met 8-12 te sterk voor de Leidenaren. Op die uitslag valt weinig af te dingen. Als uw verslaggever niet in een moment van totale damblindheid een remisestand had vergooid, had de uitslag een wat draaglijker aanzien gehad. Daar staat dan weer tegenover dat als Herman van Westerloo iets scherper was geweest tegen Maurits Meijer de uitslag toch weer 8-12 zou zijn geweest. En zo kan ik nog wel meer momenten opnoemen. Het tiental staat nu gedeeld laatste en het ziet ernaar uit dat het een zwaar seizoen zal worden voor LDG.

De wedstrijd begon met een nederlaag van Peter van den Berg.

HornvandenBerg

Michel Horn – Peter van den Berg

Stand na de 29e zet van wit. Peter meende zich uit de omklemming te kunnen bevrijden met (19-24), 30×19 (23×14), maar toen volgde: 44-40 (45×34), 33-29 (34×23), 28×10 (9-14), 10×19 (13×24). Tot zo ver is alles misschien nog gezien, maar nu volgt 25-20 en wit wint een schijf of breekt door naar dam.

Een tegenvaller was het verlies van Evert Bronstring. Niet alleen dat hij verloor, maar ook de manier waarop. Vanaf de 38e zet liet hij zich volledig overspelen.

ElenbaasBronstring

Hanco Elenbaas – Evert Bronstring

Stand na de 38e zet van wit. Het partijverloop was: (3-8?), 31-27 (13-19), 35-30 (11-16?), 29-23 (18×29), 33×13 (8×19) en de zwarte stand is niet meer om aan te zien. De computer beschouwt de stand van het diagram echter nog steeds als gelijkwaardig en komt met de volgende boeiende variant: (3-9), 35-30 (11-16), 31-27 (2-7), 28-23 (13-19), 33-28 (18-22), 27×18 (16×27), 48-42 (27-31), enz. Een leuke stand om eens wat analysewerk op los te laten, maar dat valt buiten het bestek van dit verslag. De computer vindt de stand nog steeds gelijkwaardig.

Hans Kreder bracht met een degelijke remise het eerste punt voor LDG binnen, maar direct daarna verloor Hein van Winkel, waarmee de stand op 1-7 kwam.

vanWinkelStorm

Hein van Winkel – Arie Storm

Stand na de 25e zet van zwart. Vanuit deze gelijkwaardige stand zal wit in enkele zetten verloren komen te staan. Aangewezen is 44-40, maar wit speelde 27-21?? Zwart mist nu een aardige forcing: (23-28), 32×23 (18×29!) en wit gaat een schijf verliezen. Op 30-25 volgt (12-18) en (24-30). Op 39-33 volgt (12-18) en (24-29). 44-40 is simpel verboden en op andere zetten volgt (29-34) en wit mag niet weglopen wegens een dam op 49. In de partij speelde zwart: (18-22?), 44-40? [Beter is 39-33] (22-27), 21-16 (23-29), 32×21 (29-34), 40×29 (24×44), 43-39 (44×33), 38×29 (20-24) en wit stond een schijf achter en verloor snel.

Evert Dollekamp gaf met een soepele overwinning de stand weer een wat draaglijker aanzien (3-7), maar ik maakte deze score zelf direct weer ongedaan door een sterk staaltje van damblindheid. In een eenvoudige remisestand mis ik een offertje en kon direct opgeven. “Een cadeautje” noemde mijn tegenstander het.

Ook Maurits Meijer kreeg een cadeautje in de zin dat zijn tegenstander in het eindspel de winst miste. Maar dat cadeautje was dan ook heel wat fraaier verpakt dan dat van mij.

WesterlooMeijer

Herman van Westerloo – Maurits Meijer

Stand na de 54e zet van zwart. Spelverloop: 24-20? (31-37), 20×3 (32-38), 3-20 (38-43), 20-47 (43-49), 40-35 (49-32) en enkele zetten later remise gegeven.

In de diagramstand had wit echter kunnen winnen door 24-47!. Een aardige variant is nu: (31-37), 40-34 (14-19), 34-29 (32-38), 47×33 (37-41), 29-24 (19×30), 25×34. Een meer serieuze variant is: (31-36), 47-42! en nu bijvoorbeeld: (14-19), 40-34 (19-23), 25-20 (23-28), 20-14 (36-41), 14-10 enz. De vele andere variantjes worden aan de lezer overgelaten.

Teamleider Harry Dekker speelde een remise waarover geen bijzondere opmerkingen te maken zijn en datzelfde gold voor de partij van Edwin van Hofwegen.

Bij de stand 6-12 speelde Hans Tangelder er nog voor om de nederlaag een wat draaglijker aanzien te geven. Daarin slaagde hij glansrijk.

TangelderdeHeus

Hans Tangelder – Paul de Heus

Stand na de 59e zet van wit. Zwart kan hier een remise-eindspel op het bord krijgen door: (40-44), 50×39 (6-11), 17×6 (45-50), 39-34 (20-24). Zwart speelde echter (20-24?) en nu kan wit een gewonnen stand creëren met 27-22! Wit miste deze zet en de partij ging verder met: 43-39 (40-44), 17-12 (44×33), 12-8 (33-38), [ (33-39) was een veiliger weg naar remise.] 8-2 (24-29?), [Nog steeds kon zwart de remise bereiken met (38-42-47)] 2-19!! Een mooie zet van Hans. Er dreigt 16-11 en 27-22. Zwart moet wel: (6-11), 16×7 (38-43), 7-2 en met twee dammen won wit het eindspel gemakkelijk. Daarmee kwam de eindstand op 8-12 in het voordeel van VAD.

Tiental verliest weer – zestal wint

André van der Kwartel

Het tiental van LDG heeft ook zijn tweede wedstrijd verloren. Op zaterdag 29 september was Damclub Dordrecht met 12-8 te sterk. Die uitslag is natuurlijk de enige werkelijkheid, maar dromen mag altijd. Wat te denken van teamleider Harry Dekker die een winnende combinatie mist en zijn partij verliest? Of Evert Bronstring die in een remisestand een verrassende finesse mist. Daar staat dan weer tegenover dat Edwin van Hofwegen geluk had met zijn winst in een pot-remise eindspel. Al met al had een 10-10 gelijkspel zeker tot de mogelijkheden behoord.

De wedstrijd begon slecht voor LDG. Peter van den Berg liep in een gelijkwaardige stand in een twee-om-drie met doorbraak en kon opgeven. Vrijwel tegelijkertijd verloor Hans Kreder. Na een zwakke zet in een gelijkwaardige stand kon hij vrijwel direct opgeven.

Hans Kreder – Nico Knoops

HansNico

Stand na de 33e zet van zwart. Wit speelde 28-23? en gaf op na (18-22), 41-36 (14-19×19). Misschien wat vroeg, want na 49-43 (5-10), 43-38 valt er nog best wat te vechten.

Als wit in de diagramstand 41-36 speelt, houdt de computer het erop dat de stand gelijkwaardig is. Een plausibele variant lijkt: (18-22), 49-43 (14-19), 37-32 (26×37), 32×41. Het lijkt nog een heel spannende stand om uit te spelen.

Ik mocht zelf de stand op 4-2 brengen. Het aardigste moment in de wedstrijd deed zich voor op de 33e zet van zwart:

André van der Kwartel – Randy Horne

AndreeRandy

Zwart speelde hier (14-19??) en zat na 38-32! Ineens met een ernstig probleem. (21-27) kost een schijf. Op (18-22) volgt 29-23. Uiteindelijk speelde zwart (2-8), waarna volgde 29-23, 28-22 en 32×14. Daarna was het niet moeilijk meer.

Evert Dollekamp bracht een degelijke remise binnen. Verlies van Evert Bronstring bracht de stand op 7-3. Evert had een groot deel van de partij onder druk gestaan en mocht van geluk spreken dat zijn tegenstander hem in eerste instantie nog liet ontsnappen.

EvertAndreeDroog

Evert Bronstring – André Droog

Stand na de 59e zet van wit. Het spelverloop was: (37-42), 34-30 (42-48), waarna zwart al zijn voordeel kwijt was. In de diagramstand had zwart moeten spelen: (38-43). Het meest kansrijk voor wit lijkt nu nog: 47-41 (37×46), 23-19 (46×40), 19×8 (43-48), 8-2 (48-25), 24-20 (40-35) en dit wint zwart achter elkaar. In de partij speelde Evert de partij naar een remisestand, maar liet zich toch nog verrassen.

EvertAndreeDroog2

Evert Bronstring – André Droog

Als wit hier 24-19 speelt, is de stand nog steeds remise. De schijf op 42 kan niet worden aangevallen, want dan haalt wit een tweede dam en op bijvoorbeeld (3-8) volgt 42-37 met remise.

Wit speelde echter 11-39?? En werd verrast door: (32-38!), 42×33 (3-25!).

Edwin van Hofwegen scoorde met veel geluk namens LDG tegen. In een remise-eindspel beging zijn tegenstander een nog veel ernstiger fout dan Evert Bronstring had gedaan:

EdwinAnton

Edwin van Hofwegen – Anton Kosior

In deze remisestand probeerde Edwin nog: 27-13 (24-29??), 13-24 (29×20), 25×5.

Edwin had in dubbel opzicht geluk, want in het middenspel was hij aan een nederlaag ontsnapt. Na de 38e zet van wit was de volgende stand ontstaan:

EdwinAnton2

Edwin van Hofwegen – Anton Kosior

Zwart koos hier voor de afwikkeling (24-29), 33×24 (23-28), 32×3 (21×43), 3×20 (25×14), 42-38 (43×41), 36×47, maar met de overblijvende stand heeft zwart te veel van zijn voordeel ingeleverd. In de diagramstand had zwart (15-20) moeten spelen. Een uitgebreide analyse gaat wat te ver voor dit verslag, maar enkele varianten tegen de computer spelend, blijkt zwart dan duidelijke winstkansen te hebben.

De spanning in de wedstrijd steeg verder toen Hans Tangelder met een verrassend zetje wist te winnen.

FredHans

Fred Roedolph – Hans Tangelder

Stand na de 46e zet van zwart. 44-40? Wit overschat zijn stand en/of hij overziet de dreiging. Hij had hier moeten spelen: 20-14 (10×19), 28-22 (17×28), 32×3 met een min of meer gelijkwaardig eindspel. Nu volgde: (18-22), 27×18 (9-14), 20×9 (4×33), 15×4 (17-22!!). Dit verrassende vervolg heeft de zwartspeler waarschijnlijk gemist. 4×31 (36×38), 37-31? Niet de beste. Na 37-32 en 25-20 had er nog een lastig eindspel kunnen volgen. (21-26?) Maar ook zwart is niet scherp. Na ‘gewoon’ (29-34×24) is de stand snel uit. Nu geeft hij wit nog de gelegenheid tot 25-20-14, hoewel dat eindspel wel gewonnen lijkt voor zwart. Wit speelde echter: 31-27, waarna Hans de partij uitmaakte met (26-31), 27×36 (29-34), 40×29 (33×24).

Daarmee was de tussenstand op 7-7 gekomen.

Helaas verloor kort hierna Maurits Meijer en kwam LDG weer op achterstand. De basis van het verlies lag in de 38e zet van Maurits.

TonMaurits

Ton van Bokhoven – Maurits Meijer

(12-17?) Zwart maakt het zichzelf moeilijk. Met (14-20) was er niets aan de hand geweest. Spelverloop: 48-43 (14-20), 25×14 (19×10), 40-34 (8-12???) maar na deze afzichtelijke zet is de stand ook in lagere zin al verloren voor zwart. Na (10-14) had zwart zeker nog een speelbare stelling gehad. De afwerking kostte wit nog tien zetten, maar toen was het ook wel over.

Vervolgens speelde Dick den Ouden een gelijkwaardige remise en verloor teamleider Harry Dekker nog. Dat was dubbel zuur voor LDG, omdat hij in het middenspel een winnende slagzet had gemist.

Wim Verschoor – Harry Dekker

WimHarry

Op de 39e zet speelde wit 28-23?? en gaf zwart daarmee de gelegenheid tot: (3-8), 23×3 (26-31), 27×36 (21-26), 3×21 (16×49). Harry zag dit echter niet en speelde (3-9??), waarna hij snel in beslissend nadeel kwam: 23×12 (17×8), 43-38 (8-12), 33-28 (13-18), 39-33. Het is duidelijk dat wit verreweg de betere stelling heeft. De computer taxeert de stand alsof wit al een schijf voor staat. In praktijk duurde het nog twaalf zetten voor wit de overwinning binnen had, waarmee de eindstand 12-8 werd bereikt.

Zestal

Drie dagen later, op dinsdag 2 oktober, speelde het zestal van LDG in de provinciale hoofdklasse tegen het tweede team van damclub Den Haag. Het zestal deed het beter dan het tiental. Het won met 9-3.

Evert Bronstring won snel en gemakkelijk. Eerst werd een voorpost veroverd en enkele zetten later volgde een eenvoudige damcombinatie.

Hans Kreder verdubbelde de voorsprong van LDG, maar daarbij had hij wel wat geluk.

Hans Kreder – Jeremy Pauwels

HansJerymy

Stand na de 40e zet van zwart.

27-21?? (6-11??) Beide spelers overzien dat zwart had kunnen spelen: (24-30!) met de onweerlegbare dreiging (29-33), (30-34) en (35×22). Onweerlegbaar omdat 39-33 verhinderd is door (12-17). Het partijverloop na deze missers was: 21-16 (2-7), 32-27 (11-17), 39-34! Een grappig moment. Zwart zit in een dwangsituatie. (24-30), 34×23 (18×29), 27-22. Hier gaf zwart op. Hij had nog kunnen proberen: (29-34), 22×2 (34-39). Dan zou wit toch weer iets gehad hebben om over na te denken.

4-0 werd 6-2 door twee remises van respectievelijk Harry Dekker en mij. Remises waar verder niets over te melden valt. Vervolgens bracht Casper Remeijer met een regelmatige overwinning de stand op 8-2. Ten slotte bracht Frank Eektimmerman met een remise de eindstand op 9-3. Maar ook deze partij bood geen publiceerbare fragmenten.