(bijdrage van Steven den Hollander)
Het paastoernooi is alweer een maandje geleden, maar desondanks zitten er nog met smacht leden te wachten op een fijn stukje proza. Omdat ik mijn fans nooit teleur stel toch maar achter de laptop gekropen. En daar begint de ellende al. Moet het een technisch verhaal worden, of toch liever een sappig stukje, met daarin de nieuwste roddels van het Paastoernooi? Het zal wel ergens ertussenin gaan eindigen. Allereerst een stukje voorkennis.
Het was voor mij alweer de derde keer deelname aan het Amsterdams Paastoernooi. Dit toernooi is altijd loodzwaar, zowel qua deelnemers als externe factoren (lees: bier!). Om elke ronde netjes op tijd te verschijnen en de lichten in de kroeg te kunnen doven hadden we (Arjen, Micha, Michel, Tom, Nadine en Martin) via AirBNB een appartement geboekt. Met uiterste precisie werd een locatie op 5 minuten loopafstand van de speelzaal geboekt, om (volgens Arjen) de netto drinktijd te optimaliseren. Aan deze opdracht werd dan ook moeiteloos voldaan.
Voor de eerste ronde startte, kon ik gemakkelijk vanuit de ING richting onze slaapplek gaan. Micha was er net even eerder en samen konden we de sleutels in ontvangst nemen, spullen dumpen, en vervolgens plaatsnemen op een terras, waar wij al snel vergezeld werden door Tom en Arjen. Omdat er ook nog gedamd moest worden begaven wij ons binnen niet al te ruime tijd naar de speelzaal. De loting was een beetje jammer. Ik mocht de eerste ronde tegen Michel, waar ik nog nooit tegen had gespeeld.
De partij ging redelijk makkelijk. Na een opening, waar wij elkaar een beetje aan het aftasten waren, nam ik een flauw aanvalletje. Deze zag er moeilijk houdbaar uit, maar het klopte allemaal precies voor mij. Michel kon niet makkelijk van deze aanval afkomen en kwam redelijk onder druk te staan. Helaas voor mij hield Michel het hoofd koel en wikkelde knap naar een remise af.
Vooraf zou ik remise prima hebben gevonden, maar gezien het partijverloop had ik gehoopt op meer. Mijn overwinning zou dan maar moeten komen in de tweede ronde. Hierbij zat ik tegen Mari van Ballegooien, die ik enkele weken daarvoor in een schitterende partij verslagen had. Mari bracht een theoretische opening op het bord, waarvan ik enkele geintjes wel ken.
Hollander den,Steven – Ballegooijen van,Mari 1-1 14-04-2017 1.04/0.17
1.33-29 16-21 2.31-26 11-16 3.39-33 6-11 4.44-39 19-23 5.50-44 14-19 6.33-28 10-14 7.38-33 5-10 8.42-38 1-6 9.48-42 20-25 10.36-31 15-20
Dit is het eerste testmoment voor de witspeler. Menig speler gaat hier verder met 35-30 en denkt goed komen te staan. Na 35-30 volgt echter het sterke 20-24 29×20 18-22! Wanneer wit bijgekomen is van deze verassing kan er het best worden terug geofferd met 31-27 22×31, waarna ik zwart prettiger vind staan. Ook varianten met 32-27 i.p.v. het offer 31-27 zijn mogelijk, maar dat spreekt mij niet erg aan.
Om uit de zeer theoretische varianten te blijven besloot ik maar om 31-27 te spelen, waarna een grote afruil volgde met 17-22. Na deze afwikkeling besloot ik om wederom een flauw aanvalletje te pakken, in de wetenschap dat Van Ballegooien altijd bereid is tot actief spel, en deze aanval zo lang mogelijk zal willen laten staan. De hele partij bleek gelijkwaardig en eindigde terecht in remise. Ik gooide er nog een klein lokkertje uit in onderstaande stand.
Hier besloot ik tot 41-37, in de hoop op 14-19. Mijn toneelspel werd echter doorzien en daarom volgde er terecht 13-19.
Tot zover het eerste gedeelte. Later deze week volgt meer. Ten eerste omdat Hans/Casper dan meerdere stukjes kunnen plaatsen, en ten tweede omdat mijn inspiratie een beetje weg is =).