Leids Damgenootschap

André van der Kwartel

Het tiental heeft ook zijn derde wedstrijd in de landelijke competitie verloren. Ditmaal was VAD uit Amsterdam met 8-12 te sterk voor de Leidenaren. Op die uitslag valt weinig af te dingen. Als uw verslaggever niet in een moment van totale damblindheid een remisestand had vergooid, had de uitslag een wat draaglijker aanzien gehad. Daar staat dan weer tegenover dat als Herman van Westerloo iets scherper was geweest tegen Maurits Meijer de uitslag toch weer 8-12 zou zijn geweest. En zo kan ik nog wel meer momenten opnoemen. Het tiental staat nu gedeeld laatste en het ziet ernaar uit dat het een zwaar seizoen zal worden voor LDG.

De wedstrijd begon met een nederlaag van Peter van den Berg.

Michel Horn – Peter van den Berg

Stand na de 29^e zet van wit. Peter meende zich uit de omklemming te kunnen bevrijden met (19-24), 30×19 (23×14), maar toen volgde: 44-40 (45×34), 33-29 (34×23), 28×10 (9-14), 10×19 (13×24). Tot zo ver is alles misschien nog gezien, maar nu volgt 25-20 en wit wint een schijf of breekt door naar dam.

Een tegenvaller was het verlies van Evert Bronstring. Niet alleen dat hij verloor, maar ook de manier waarop. Vanaf de 38^e zet liet hij zich volledig overspelen.

Hanco Elenbaas – Evert Bronstring

Stand na de 38^e zet van wit. Het partijverloop was: (3-8?), 31-27 (13-19), 35-30 (11-16?), 29-23 (18×29), 33×13 (8×19) en de zwarte stand is niet meer om aan te zien. De computer beschouwt de stand van het diagram echter nog steeds als gelijkwaardig en komt met de volgende boeiende variant: (3-9), 35-30 (11-16), 31-27 (2-7), 28-23 (13-19), 33-28 (18-22), 27×18 (16×27), 48-42 (27-31), enz. Een leuke stand om eens wat analysewerk op los te laten, maar dat valt buiten het bestek van dit verslag. De computer vindt de stand nog steeds gelijkwaardig.

Hans Kreder bracht met een degelijke remise het eerste punt voor LDG binnen, maar direct daarna verloor Hein van Winkel, waarmee de stand op 1-7 kwam.

Hein van Winkel – Arie Storm

Stand na de 25^e zet van zwart. Vanuit deze gelijkwaardige stand zal wit in enkele zetten verloren komen te staan. Aangewezen is 44-40, maar wit speelde 27-21?? Zwart mist nu een aardige forcing: (23-28), 32×23 (18×29!) en wit gaat een schijf verliezen. Op 30-25 volgt (12-18) en (24-30). Op 39-33 volgt (12-18) en (24-29). 44-40 is simpel verboden en op andere zetten volgt (29-34) en wit mag niet weglopen wegens een dam op 49. In de partij speelde zwart: (18-22?), 44-40? [Beter is 39-33] (22-27), 21-16 (23-29), 32×21 (29-34), 40×29 (24×44), 43-39 (44×33), 38×29 (20-24) en wit stond een schijf achter en verloor snel.

Evert Dollekamp gaf met een soepele overwinning de stand weer een wat draaglijker aanzien (3-7), maar ik maakte deze score zelf direct weer ongedaan door een sterk staaltje van damblindheid. In een eenvoudige remisestand mis ik een offertje en kon direct opgeven. “Een cadeautje” noemde mijn tegenstander het.

Ook Maurits Meijer kreeg een cadeautje in de zin dat zijn tegenstander in het eindspel de winst miste. Maar dat cadeautje was dan ook heel wat fraaier verpakt dan dat van mij.

Herman van Westerloo – Maurits Meijer

Stand na de 54^e zet van zwart. Spelverloop: 24-20? (31-37), 20×3 (32-38), 3-20 (38-43), 20-47 (43-49), 40-35 (49-32) en enkele zetten later remise gegeven.

In de diagramstand had wit echter kunnen winnen door 24-47!. Een aardige variant is nu: (31-37), 40-34 (14-19), 34-29 (32-38), 47×33 (37-41), 29-24 (19×30), 25×34. Een meer serieuze variant is: (31-36), 47-42! en nu bijvoorbeeld: (14-19), 40-34 (19-23), 25-20 (23-28), 20-14 (36-41), 14-10 enz. De vele andere variantjes worden aan de lezer overgelaten.

Teamleider Harry Dekker speelde een remise waarover geen bijzondere opmerkingen te maken zijn en datzelfde gold voor de partij van Edwin van Hofwegen.

Bij de stand 6-12 speelde Hans Tangelder er nog voor om de nederlaag een wat draaglijker aanzien te geven. Daarin slaagde hij glansrijk.

Hans Tangelder – Paul de Heus

Stand na de 59^e zet van wit. Zwart kan hier een remise-eindspel op het bord krijgen door: (40-44), 50×39 (6-11), 17×6 (45-50), 39-34 (20-24). Zwart speelde echter (20-24?) en nu kan wit een gewonnen stand creëren met 27-22! Wit miste deze zet en de partij ging verder met: 43-39 (40-44), 17-12 (44×33), 12-8 (33-38), [ (33-39) was een veiliger weg naar remise.] 8-2 (24-29?), [Nog steeds kon zwart de remise bereiken met (38-42-47)] 2-19!! Een mooie zet van Hans. Er dreigt 16-11 en 27-22. Zwart moet wel: (6-11), 16×7 (38-43), 7-2 en met twee dammen won wit het eindspel gemakkelijk. Daarmee kwam de eindstand op 8-12 in het voordeel van VAD.