Eelco Kuipers
Afgelopen maandag 18 november mochten we weer en wel uit naar ADC Alphen a/d Rijn 2. Een sterk team in de breedte dus we konden allemaal aan de bak.
Verzameltijd 18.00 bij casa Zwinkels waar ons onder het genot van de afhaalchinees nog even een onaangename verrassing te wachten stond in de vorm van een opgave van de coach:
Gesneden koek voor de doorgewinterde dammer uiteraard maar voor ons toch weer lastig. Gelukkig wisten we de oplossing voor vertrek te vinden dus vol goede moed naar Alphen.
Quirinius verving op het laatste moment Robert en nam plaats aan bord 1. Eric op 2, Eelco op 3 en Wim op 4 completeerde het team.
Als eerst was Eric klaar. 1 fout en de tegenstander was er als de kippen bij dit af te straffen:
Stand na 14…(07-11) van zwart
Eric speelde hier 15. 39-34?? en kon na 15…(24-30!!) douchen.
Vervolgens was het de beurt aan Quirinius een 0 te incasseren. De prima opgebouwde stelling vanuit de opening kwam als volgt aan zijn eind:
Stand na 27. 46-41 van wit
Quirinius speelde hier 27…(20-24?) wat een combinatie toelaat voor wit middels 28. 26-21! (17×26) 29. 27-22! (18×27) 30. 32×21 (26×17) en 33-29. Ondanks een schijf minder duurde nog lang maar moest Quirinius uiteindelijk na lang vechten toch opgeven.
Een 4-0 achterstand derhalve maar er waren nog kansjes aan de laatste 2 borden. Op bord 3 had ik de volgende stelling op het bord:
Stand na 48. 43-39 van wit
Een prima gespeelde partij (al zeg ik het zelf) waar de witspeler 2 zetten hiervoor remise had aangeboden. Maar ja dan zou de wedstrijd verloren zijn dus alles of niks dan maar.
Beide speelde we op dit moment op de increment waardoor ik hier het uiterst onzalige 48…(17-22??) wist te produceren. Het laat zich raden dat wit dit buitenkansje niet onbenut liet en toesloeg met 49. 39-33.
Buitengewoon sneu einde en een 6-0 achterstand. Alle hoop was nu op Wim gevestigd om in elk geval de eer te redden. Wim schrijft er zelf het volgende over:
Stand na 38…(11-17) van zwart
In de veronderstelling dat ik een goede pot aan het spelen was (wat positioneel eigenlijk ook het geval was maar tactisch bleek dat mijn tegenstander een winst had gemist) vond ik het tijd om door te breken op links (heet dit niet de lange vleugel?) met 39. 27-21 (16×27) 40. 32×21 (23×32) 41. 38×27 om volkomen verrast te worden door 41…(24-29) 42. 34×14 (13-19) 43. 14×23 (18×49). Gelukkig kon ik de dam meteen weer vangen met 44. 21-16, zoals mijn ervaren tegenstander wel reeds gezien had.
Ik ging onverdroten verder met mijn plan door te breken op links en haalde eerder dam, waarna ik meende gewonnen te staan:
Stand na 52. 07-01 van wit
Ik dreig 33-28/29 en de afleiding met (23-28) werkt niet omdat ik met de dam 3 schijven sla. Helaas volgde de ontnuchtering snel: 52… (18-22!) 53. 1×45 (25-30!) en zwart haalt dam. Winst zou ook volkomen onverdiend geweest zijn tegen deze vriendelijke oude heer die veel meer had gezien tijdens de partij dan ikzelf.
Zo werd de eer uiteindelijk nog gered maar staan we na deze 7-1 nederlaag weer met de beide benen op de grond. Duidelijk is wel dat we volgend jaar nog niet in de ereklasse spelen zoals gepland.
De uitslagen nog even op een rijtje:
