Namens André van der Kwartel
Teamleider Jack van der Plas had ons gewaarschuwd voor deze tegenstander. Meerdere spelers met een rating van ruim boven de duizend en – wat nog belangrijker was – bij winst zou SNA 2 nog serieus kans maken op de tweede plaats die recht gaat geven op het spelen van promotiewedstrijden. Er was alle reden te veronderstellen dat SNA 2 op volle oorlogssterkte op bezoek zou komen. Wat volgde was een anticlimax. Het bleek dat SNA 2 slechts zes spelers kon opstellen. SNA liet de hoogste twee borden vrij, waardoor Hans Kreder en uw verslaggever een gemakkelijke, maar ook onbevredigende middag hadden.
Na precies 81 minuten stond LDG dus met 4-0 voor, hetgeen snel daarna werd uitgebreid tot 6-0 door een overwinning van Hein van Winkel. Hij vlocht een verrassende damzet in de stand.
Luca Smit – Hein van Winkel
Stand na de 22e zet van wit.
(14-20). Een onschuldig ogend zetje. Misschien wel om (18-23) voor te bereiden of zoiets. Die schijf op 20 vraagt er gewoon om om er achter te lopen: 30-25!?? (26-31!), 25×23 (31×33), 38×29 (12-17), 23×21 (16×47). Heel verrassend. Vanuit de diagramstand zou je toch niet verwachten dat er een paar zetten later een dam op 47 staat. Wit gaf direct op.
Rudi van Velzen mocht van geluk spreken dat hij met remise wegkwam. Vanuit de opening had hij zwaar onder druk gestaan en op de 45e zet zelfs totaal verloren. Maar zijn tegenstander was iets te gretig om de winst te verzilveren…
Rudi van Velzen – Daan van Os
Stand na de 49e zet van wit.
Zwart kan winnen zoals hij wil. (26-12) lijkt tamelijk definitief, maar zwart wil meer: (26-21???), 9-4 (21×30), 4-15 en remise.
Edwin van Hofwegen haalde met een overwinning het belangrijke negende punt binnen. Hij moest er lang voor knokken, maar het had iets sneller gekund.
Edwin van Hofwegen – Adri de Jong
Stand na de 50e zet van zwart.
Wit besloot hier tot 28-23!? en gelukkig sloeg zwart (19×39). KR geeft aan dat zwart na (19×37) meer tegenspel zou hebben gehad.
Wit had echter gemakkelijker kunnen winnen: 32-27 (13-18), 38-32 (18-23), 27-22 (17-21), 22-18! (23×12), 28-22. KR weet nu niet beter dan (24-29), maar wit slaat dan 33×13 en het is snel afgelopen.
Jack van der Plas speelde tegen Roy Coster, de speler van SNA 2 met de hoogste rating, maar hield deze zonder veel problemen op remise.
Vervolgens haalde Joop Burgerhout in een voor de toeschouwers onbegrijpelijke partij de volle winst binnen. Het hoogtepunt van de partij deed zich voor rond de 29e zet van wit.
Joop Burgerhout – Bert van Leijden
Over deze stand heeft Joop heel lang nagedacht. Ik denk dat Joop er van tevoren op had gerekend dat hij nu 35-30×29 had kunnen spelen, maar dan volgt (22-28) en (17-21) met een gunstig macro-eindspel voor zwart. Tegelijkertijd dreigt (25-30) en (22-28) met schijfwinst, terwijl 40-34 verhinderd is door (22-28). Goede raad was heel duur en Joop betaalde met kostbare minuten bedenktijd. Uiteindelijk besloot hij tot 26-21 (17×26), 35-30 (25×34), 40×29. Nu was het de beurt aan de zwartspeler om veel tijd te investeren. De complexiteit van de stand was te groot voor hem. Na lang nadenken speelde hij (16-21?), 27×16 (22-27), 32×21 (26×17). In het verdere verloop van de partij trok wit steeds meer voordeel naar zich toe en won gemakkelijk. Daarmee kwam Joop goed weg. In plaats van (16-21?) had zwart kunnen spelen: (13-19), 14×23 (8-13!) en zwart gaat een schijf winnen.
Peter van den Berg zorgde ervoor dat SNA in ieder geval nog een eretreffer konden scoren. Een achtergebleven schijf is meestal niet goed, maar als het lukt om een stand vast te laten lopen, kan een vrij tempo net genoeg zijn voor remise, misschien soms zelfs voor winst. Vanuit die gedachte signaleerde ik tijdens de partij dat Peter gemakkelijk remise kon houden. Maar het ging anders.
Stef Kuipers – Peter van den Berg
Stand na de 53e zet van wit.
Tot op dit moment heeft KR geen enkele opmerking bij de partij gemaakt, maar zwart speelde hier (6-11?) en stond na 34-29 plotsklaps verloren. Remise was: (25-30), 34×25 (6-11). Het laatste tempo wordt gebruikt!
Provinciaal: LDG 1 – Monster
Het eerste provinciale team moest in de zesde ronde spelen tegen zijn sterkste concurrent: MDV uit Monster. LDG 1 won met 5-3. Ondanks twee sterke invallers kwam de winst niet gemakkelijk tot stand.
Jan van der Star opende met een overwinning de score voor LDG.
Jan van der Star – Herman Vroom
Stand na de 27e zet van wit.
Zwart staat lastig, maar kan zich bevrijden met (19-24) en daarmee voorlopig nog binnen de remisegrenzen blijven. Hij speelde echter: (20-25?), 40-35 (25×34), 39×30 (9-14) Was dit een noodgedwongen capitulatie of een diep doorgerekende lokzet? Wit trapte er natuurlijk niet in: 30-24?? (19×30), 28×10 (15×4), 35×24 (13-19), 24×2 (3-8), 2×22 (17×48), 26×17 (11×31), 37×26 (48×50!!). 44-39! Zwart gaat nu een schijf verliezen. Hij kan daarvoor op dit moment nog enige compensatie krijgen door: (23-29), 33×24 (17-22). Na het slaan krijgt zwart een schijf op 36, waarmee hij het wit misschien nog lastig kan maken. In de partij speelde zwart direct (17-22), 26×17, enz. en kwam een schijf achter zonder enige compensatie.
Vervolgens speelde Hans Kreder een degelijke remise, waar KR geen opmerkingen over maakt. Dat wil overigens niet zeggen dat er in de partij geen spanningen waren opgetreden.
Steven verraste vriend en vijand door een schijf achter te komen, maar hield zijn partij nog wel remise.
Steven den Hollander – Walter Thoen
Stand na de 35e zet van wit.
Zwart staat hier moeilijk, maar volgens KR heeft zwart zowel na (18-23) als na (18-22×23) nog houdbaar spel. In de partij speelde hij (13-19??), 39-34! (24-30 wat anders?), 33-28 (30×39), 27-21 (16×27), 31×24 en zwart stond een schijf achter. Maar binnen enkele zetten gaf wit zijn voordeel weer weg: (9-13!?), 28-23? (12-17), 32-27? en na deze zet verklaart KR dat zwart bij goed spel remise moet kunnen houden. En zo geschiedde.
Er ontstond discussie over de partij van Joop Burgerhout. Had hij nou wel of niet verloren gestaan. KR vindt van niet, maar toont wel aan dat Joop gewonnen heeft gestaan. De partij eindigde in remise.
Joop Burgerhout – Edwin Remmerswaal
Stand na de 38e zet van wit.
Ik was zelf niet bij de wedstrijd aanwezig, maar vermoed dat de gedachte was dat na (23-29×30) wit verloren zou staan. KR weerlegt dat: 38-33 (30-35), 40-34 (35-40), 33-29. Er zijn nu een paar mogelijkheden voor zwart:
· (20-25). Dan volgt 32-27, 42-37, 29×9
· (40-44). Idem, maar voorafgegaan door 45-40
· (21-26). Dan zou kunnen volgen: 37-31, 28-23, 45×34, 23×3
En al deze varianten verklaart KR tot remise. (Overigens zou in de derde variant i.p.v. 37-31 ook 33-29 volstaan voor remise.
In de partij kwam wit huizenhoog gewonnen gestaan, maar miste hij een winnend dubbeloffer.