André van der Kwartel
Ook dit jaar hebben meerdere (oud-)leden van het Leids Damgenootschap deelgenomen aan de diverse damtoernooien die iedere zomer door het hele land worden georganiseerd. In Rotterdam speelden Henk Meester, Jan van der Star en Steven den Hollander mee. In Heerhugowaard behoorden Hans Tangelder en Hein van Winkel tot de deelnemers. Steven den Hollander heeft ook nog meegespeeld in het damtoernooi in Brunssum.
Rotterdam
Het Rotterdam Open 2018 kende 80 deelnemers. Steven den Hollander eindigde op de elfde plaats met twaalf punten uit negen wedstrijden. Met een half punt ratingverlies viel zijn score wat tegen. Jan van der Star eindigde op de 13e plaats met 11 punten, maar met een ratingwinst van bijna 9 punten kan gesproken worden van een succesvol toernooi. Henk Meester eindigde op de 62e plaats. Hij verloor bijna 10 ratingpunten.
Steven den Hollander
Steven speelde een tamelijk wisselend toernooi. Prachtige partijen werden verknoeid en soms weer met geluk gewonnen, winst door een mooie slagzet (in een slechte stand) werd teniet gedaan door een nauwelijks te bevatten blunder. Een paar fragmenten.
Uit de eerste ronde:
Anthony Keijzer – Steven den Hollander
Steven had in het middenspel een gewonnen stand op het bord gekregen, maar was al zijn voordeel weer kwijt geraakt. Hier was wit aan zet en, zoals Kees Pippel in Toernooibase aangaf, mist deze hier de eenvoudige remise met 27-22, 32-28, 26-21 en 4×36. Gespeeld werd: 61. 4-15 33-47 62. 27-22 44-50 63. 22-18?? 50-33 en zwart won. Steven hoopte op 63. 32-27 50×17 64. 15-4 47-36 65. 26-21 36×13 66. 4×11 6×26. Overigens had wit de stand met 63. 32-28 gewoon remise kunnen houden. Eén aardig voorbeeldje: (47-41), 15-38 (41x), 22-17 (50×11), 26-21 (16×27), 33×2.
Na een gemakkelijke overwinning in de tweede ronde moest Steven in de derde ronde erkennen dat Macodou N’Diaye een maatje te groot voor hem was. De blunder die Steven in de vierde ronde maakte tegen Pertap Malahé zullen wij uit piëteit niet laten zien. In de vijfde ronde kwam Steven weer slecht te staan, maar nu had hij het geluk aan zijn zijde:
Steven den Hollander – Jadrinder Jharap
Wit staat moeilijk, maar zwart is te gretig om de voorpost op 18 op te peuzelen: (3-9??), 29-23! (20×29), 36-31!! (26×19), 34×1 en zwart gaf op.
In de zesde en zevende ronde speelde Steven gelijkwaardige remises. Daarna begon de scoringsmachine weer te draaien. In de achtste ronde ging dat vrij soepel, maar over de overwinning in de negende en laatste ronde valt wel iets te melden.
Erik Hoogendoorn – Steven den Hollander
Stand na de 20e zet van zwart. 43-38? (2-8??) Een gemiste kans. Zwart had groot zo niet winnend voordeel kunnen verkrijgen met (19-23!). De dreiging (23-28) is dodelijk en 33-28 wordt beantwoord met (24-29). De computer suggereert om na (19-23) met 27-22 een schijf te offeren.
Maar het verhaal gaat nog één zet door: na 43-38 (2-8) speelde wit 34-29? Zwart reageerde met (10-15??), maar had ook kunnen overwegen om (19-23) en (23-28) te spelen….
In het eindspel zat het Steven ook niet tegen:
Erik Hoogendoorn – Steven den Hollander
Totaal onnodig offerde de witspeler hier met 26-21 een schijf om na 9-3 te ontdekken dat zwart na (23-29) onweerlegbaar dreigt met (15-20) en (29-34). Wit moest dus wel met 41-37 nog een schijf offeren, waarna zwart snel won. Het had zo ver niet hoeven te komen als wit in de diagramstand direct 9-3 had gespeeld.
Jan van der Star
Jan behaalde een score van 11 punten uit 9 wedstrijden bij een gemiddelde tegenstanderrating van 1295. Een prestatie van jewelste.
Jan begon met een gemakkelijke overwinning op Joop Briedé en mocht als beloning in de tweede ronde aantreden tegen N’Diaga Samb. Hij hield de partij knap remise, maar misschien had er zelfs nog wel meer in gezeten.
Jan van der Star – N’Diaga Samb
Stand na de 35e zet van zwart. Wit speelde hier 28-23!? Maar had zwart in ernstige problemen kunnen brengen met 28-22! Een min of meer plausibele computervariant ter illustratie: (11-16), 33-28 (16-21), 27×16 (18×27), 32×21 (26×17), 37-31 (14-19), 40-35 (19×30), 35×24 (13-18), 39-33 en wit staat voortreffelijk.
In de derde ronde speelde Jan remise tegen Andrew Tjon A Ong. Om het zacht uit te drukken: een partij met wisselende kansen.
Andrew Tjon A Ong – Jan van der Star
Stand na de 35e zet van wit. Zwart speelde hier (9-14?). Wit antwoordde met 27-22 en miste daarmee de schijfwinst na 40-35. Op (20-24) volgt 23-19 en op (30-34) volgt 44-39 (20-25), 39×30 (25×34), 33-29.
Na deze gemiste kans van wit wist de zwartspeler langzamerhand een steeds groter voordeel op te bouwen, resulterend in onderstaande stand na de 59e zet van wit.
Andrew Tjon A Ong – Jan van der Star
Zwart kan hier relatief gemakkelijk maar de winst met (20-25), 29-23 (30-34), 23-18 (12×23), 13-8 (34-40), 8-2 (23-29), enz. Met het spelverloop maakt de zwartspeler het zich lastiger: (31-36!?), 42-37 (20-25), 29-23 (30-34), 23-18 (12×23), 13-8 (34-39), 8-2 (39-44), 2-16 [Van deze dreiging zou zwart geen last hebben gehad als hij (31-36) achterwege had gelaten. Maar er is nog niets verloren.] (36-41), 37×46 (44-50), 46-41 (14-20???). Jammer. Na (23-29) is de stand nog steeds gewonnen voor zwart.
In de vierde ronde ontsnapte Jan ternauwernood aan een nederlaag. Zijn tegenstander wist echter kennelijk niet hoe hij een gewonnen overmachtseindspel naar winst moest leiden.
In de vijfde ronde won Jan door wat ik een “rasechte schwindle” noem. Ongetwijfeld hadden beide partijen zich al bij remise neergelegd, toen het volgende gebeurde:
Jan van der Star – Angelina Djachkovskaja
(34-39???), 4-22!
Ook in de zesde ronde had Jan niet over geluk te klagen.
Jan van der Star – Amoni Afonsoewa
Stand na de 53e zet van wit. Zwart had hier fraai remise kunnen maken door (29-34), 39×30 (16-21), 26×8 (9-13), 8×19 (23×34). Zwart speelde echter (9-14), 24×22 (14×25) en verloor snel.
In de zevende ronde verloor Jan kansloos van Anton van Berkel, maar daar stond een prachtige overwinning op Pertap Malahé in de achtste ronde tegenover. Jan sloot zijn toernooi af met een stevige nederlaag tegen Bassirou Ba. Op de 30e zet beging hij een ernstige fout:
Bassirou Ba – Jan van der Star
Met (11-17×17) zou zwart een gelijkwaardige stand op het bord hebben gekregen. Hij speelde echter: (12-17?), 34-30! (24×33), 38×18 (17×28), 32×14. Zwart heeft nu niet veel beter dan (26-31), 37×17 (11×13), maar de onaantastbare indringer op de achtste rij wordt de zwartspeler uiteindelijk noodlottig.
Henk Meester
In de eerste ronde mocht Henk aantreden tegen Leopold Sekongo. Hij verloor ogenschijnlijk kansloos, maar de computer geeft nog een verrassende mogelijkheid aan:
Henk Meester – Leopold Sekongo
Stand na de 39e zet van wit. Zwart wil de zet 34-29 voorkomen. (17-21) zou kunnen, maar lijkt niet aantrekkelijk. Dus speelde zwart (13-19). Henk antwoordde met 37-31 en miste de afwikkeling: 26-21 (17×26), 37-31 (26×48), 32-27 (48×30), 27-22 (18×27), 33-29 (24×22), 35×11. Wit lijkt hier nog goede remisekansen te hebben, onder meer omdat het opbouwen van de vangstelling met 27-31-36 niet werkt.
In de tweede ronde behaalde Henk een gemakkelijke overwinning op Erick Atherley. In de derde ronde werd Henk hardhandig van het bord gezet. Na de dertiende zet van wit was de volgende stand ontstaan:
Jasper Daems – Henk Meester
(22-28?) [Beter is (22-27) ] 33×22 (17×28), 26×17 (11×22), 31-27 (22×31), 36×27 (6-11) [Ongetwijfeld een tegenvaller: (7-11) is verhinderd door 27-21 en 37-32.] 38-33 (12-17), 33×22 (17×28), 34-30 (23×25), 42-38 (20×29), 38-33 (29×38), 43×1
In de vierde ronde blunderde Henk in een gewonnen stand.
Henk Meester – Kees Oste
Wit staat huizenhoog gewonnen maar in plaats van 21-16 werd gespeeld 21-17?? Na (18-22) en (29-33) gaf wit op.
In de daarop volgende ronde herstelde Henk zich van deze misgreep. Een eenvoudig zetje werd zijn tegenstander fataal:
Henk Meester – Jaap van Hal
Na (17-22??) volgde: 26-21 (22×31), 32-27 (31×22), 39-33 (16×27), 33-28 (22×33), 38×9 en wit won binnen enkele zetten.
Met enig geluk wist Henk ook zijn partij in de zesde ronde te winnen. Zijn tegenstander overzag in het middenspel een schijfwinst en werd vervolgens positioneel overspeeld. Daarmee waren de winstpartijen voor Henk wel over. Er restte nog slechts een remise in de achtste ronde. De verliespartijen in de zevende en negende ronde bieden nauwelijks stof voor publicatie.
Heerhugowaard
Na het Open Damtoernooi van Rotterdam vond het Open Toernooi van Heerhugowaard plaats. Daaraan namen Hans Tangelder en Hein van Winkel deel. Dit toernooi kende 58 deelnemers. Hans en Hein scoorden beide 10 uit 9 en eindigden op respectievelijk de 22e en 23e plaats. Die vrijwel gelijke score had echter geheel verschillende consequenties voor de rating. Hans verloor bijna 5 punten, terwijl Hein er 8,5 punt op vooruit ging.
Hans Tangelder
In de eerste ronde bracht Hans een overtuigende overwinning op het bord.
Hans Tangelder – Wart Verhagen
In de stand na de 17e zet van zwart miste – of negeerde – Hans een optie die hem een duidelijk voordeliger stand had kunnen opleveren: 28-22! Nu is (12-18) verhinderd door 34-29 en 27-21. Zwart is dus wel verplicht tot (11-17×17), waarna 27-21 enz. wit een voordeliger stand bezorgt.
Het spelverloop was: 27-22!? (12-17), 50-45 (5-10??), 32-27 (23×21), 38-32 (17×28), 32×5 en wit won snel.
In de tweede ronde liep Hans zelf in een vergelijkbaar zetje.
Hein Meijer – Hans Tangelder
(1-7??), 29-23 (18×20), 19-14 (10×19), 27-22 (17×28), 32×3 en wit won snel.
Na een remise in de derde ronde mocht Hans aantreden tegen clubgenoot Hein van Winkel. Daarbij vergat Hans even de zetcontrole uit te voeren:
Hein van Winkel – Hans Tangelder
(18-22??), 25-20! (14×25), 35-30 (25×23), 33-28 (23×32), 42-37 (32×41), 47×7 en zwart gaf op.
In de vijfde ronde revancheerde Hans zich met een eenvoudige damzet. In de zesde ronde won Hans weer, maar daarbij had hij in twee opzichten niet over geluk te klagen. Het eerste moment deed zich voor na de 20e zet van zwart (Hans).
Ton van der Ploeg – Hans Tangelder
Wit speelde 39-34, maar had groot voordeel kunnen krijgen met 40-34! Het in de partij gespeelde (18-22) is nu niet goed omdat 33-29 nu wel een schijf wint voor wit: (22×33), 29×20 (15×24), 33×20 en op (10-15) is nu 30-24×24 speelbaar. Het alternatief na 40-34 is voor zwart echter ook niet aantrekkelijk: (15-20), 44-40 (10-15), 34-29 (23×34), 40×29 (17-22), 28×17 (11×22), 32-28 en wit gaat een schijf winnen.
Het tweede fragment waar Hans zich niet over mocht beklagen was het slot van de partij:
Ton van der Ploeg – Hans Tangelder
Zwart speelde hier (26-31!?), waarna wit opgaf. Dat was ietwat te snel. Natuurlijk verliest 41-37 (31×42), 47×29 door (28-33) en (36-41). Maar ‘gewoon’ doorspelen met 20-15 had grote kans op remise gegeven. Een computervariant: (38-33), 15-10 (28-32), 10-4 (12-18), 4-15 (38-43), 47-42 (36×38), 15×26 en volgens de zes-stukken-database is deze stand remise.
In de diagramstand had zwart de winst kunnen binnenhalen met (33-38). Bijvoorbeeld: 41-37 (38-43), 20-15 (43-49), enz.
Ook in de zevende ronde had Hans niet over geluk te klagen. De behaalde remise had zo maar een nul kunnen zijn.
Hans Tangelder – Fidele Nimbi
Na 29-24 speelde zwart (23-28), 32×23 (21×41), 46×37 (18×29), 33-28 (22×33), 20-15 (29×20), 25×3 (13-19), 38×29 (12-18) en de stand was gelijk waarna de partij remise liep.
Zwart had na 29-24 echter kunnen winnen door: (9-14!), 20×9 en nu pas (23-28), 32×23 (21×41), 36×47 [Moet wel, anders volgt 46×37 (18×20), 9×27 (17-21) met totale vernietiging.] (26×30), 25×34. Wit staat vier schijven achter. Hij kan nog wel een dam halen, maar die gaat ook weer snel van het bord af. Bijvoorbeeld: (17-21), 9-3 (12-17), 3-9 (13-19), 9-25 (4-9), enz.
Vrouwe Fortuna bleef Hans ook in de achtste ronde welgezind. Alweer kwam Hans verloren te staan en wist zijn tegenstander het eindspel niet winnend af te ronden.
Jean-Paul Plantin – Hans Tangelder
Stand na de 58e zet van zwart. Wit kan hier winnen door 50-45! Wit dreigt met 49-44 en de enige zet om dat te voorkomen is (24-29), maar dan volgt 43-39×24.
In de partij speelde wit 42-37 (34-40), 37-32 (15-20), 32-27 (23-28), 27-21 (40-44), 50×39 (28-32) en de partij liep naar remise.
Misschien was Hans door al die meevallers in de voorgaande rondes wat onzeker geworden, want in de laatste ronde speelde hij remise waarbij hij een voor de hand liggende winstzet miste.
Hans Tangelder – Christian Guertbert
Wit is aan zet. Het lijkt mij dat de meeste dammers direct naar 27-22 zouden kijken, dat inderdaad moeiteloos naar een overmachtseindspel gaat. Hans speelde echter 42-38?? Waarna het partijverloop was: (23-29), 24×33 (25-30). Met drie witte schijven kwetsbaar op het bord en ook nog een belangrijk tempoverlies (27 in plaats van 22) is de stand niet meer te winnen. Na nog wederzijds negen zetten werd remise overeengekomen.
Hein van Winkel
Hein begon het toernooi met een redelijk kansloze nederlaag tegen Christian Niami. Die nederlaag werd in de tweede ronde gecompenseerd door een wel heel gemakkelijke overwinning tegen Luca Smit. Daarna volgde een knappe remise tegen Mitchel Mensinga (rating 1241).
Hoewel deze partij zonder veel schokkende ontwikkelingen in remise eindigde, wil ik er toch één opvallend fragment uit laten zien.
Hein van Winkel – Mitchel Mensinga
Stand na de 40e zet van zwart. Wit speelde 34-30, waarna de computer na (12-17), 27-21 enz. een licht voordeel toedicht aan de zwarte stand, overigens zonder dat dit in de partij nader wordt waargemaakt.
De computer doet echter een onverwachte suggestie voor wit om helemaal geen nadeel op te lopen. Een manoeuvre om een keer gezien te hebben: 33-28 (12-17), 25-20 (24×15), 39-33 [Nu is (15-20) verhinderd door 34-29 en 27-21.] (17-21), 34-30 (15-20), 30-24 (20×29), 33×24 (19×30), 28×8 (3×12), 35×24 en wit houdt gemakkelijk remise.
Zoals ik eerder heb laten zien, won Hein in de vierde ronde van Hans Tangelder, waarna in de vijfde ronde weer een remise volgde. In die partij kreeg Hein – met wat geluk – een winnende positie in handen. Misschien zelfs wel tot twee keer toe.
Cyrille Lebon – Hein van Winkel
Stand na de 38e zet van zwart. Wit speelde 30-25, maar had groot voordeel kunnen krijgen door: 37-31. Omdat (21-26) verhinderd is door 33-29 wordt de zwarte korte vleugel opgesloten met kansrijk spel voor wit. Het spelverloop was: 30-25 (20-24), 34-30 (13-18), 28-22 (9-13), 33-28 (21-26), 39-34?? [Met 45-40 had wit de stand nog gelijk kunnen houden. Maar zwart reageert niet goed.] (11-17??) [Zwart mist hier het winnende (15-20!). Wit moet wel 45-40, want op 38-33 wint (16-21). Zwart ruilt terug met (11-17×7), 38-33 (7-11) en zwart wint.
In het eindspel miste zwart nog een kansrijke mogelijkheid op een lastig, maar mogelijk gewonnen eindspel.
In de zesde ronde verloor Hein min of meer kansloos ondanks dat hij in het eindspel het zijn tegenstander nog heel wat lastiger kunnen maken. In de zevende en achtste ronde volgde remises waar geen bijzondere opmerkingen over te maken valt.
Hein sloot zijn toernooi af met een overwinning. Hij deed daar 72 zetten over, maar het had waarschijnlijk sneller gekund:
Hein van Winkel – Ton van der Ploeg
Stand na de 28e zet van zwart. Wit koos voor 33-28 en 36-31, maar had een gewonnen stand kunnen forceren door: 44-40 (10-15), 34-29 (23×34), 40×20 (15×24), 45-40 (13-18), 40-34 (18-23), 47-42 en wit wint tijdelijk een schijf en breekt daarna door op zwarts lange vleugel.