André van der Kwartel
Het zestal van LDG doet het in de hoofdklasse van de provinciale competitie beter dan het tiental in de landelijke competitie. In de derde ronde werd met 8-4 gewonnen van damclub ADC uit Alphen aan den Rijn. Een ruime overwinning die overigens krapper had kunnen uitvallen als de ADC-ers iets attenter waren geweest.
Hans Tangelder, in deze wedstrijd spelend aan het eerste bord, verloor. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij de hele partij door een steeds toenemend nadeel had. Hieronder een fragment uit de partij waarbij de computer bij vrijwel iedere zet verbeteringen aangeeft:
Hans Tangelder – Wouter Morssink
Stand na de 30e zet van zwart.
47-41!? [Meer verdediging lijkt te geven: 43-38, 49-44 met de dreiging 35-30 en 29-24.] (2-8!?) [Sterker is direct (28-32).] 43-38 (28-32), 49-44 (32×43), 39×48 (11-17!?) [Sterker is (22-28), 24×33)] 41-37 (13-19), [Nu faalt voor wit 35-30 en 33-28 op het eenvoudige (19-23).] 33-28 (24×33), 28×39 (18-23?), 48-43?
Beide spelers overzien of wijzen af: 37-32 (27×38), 39-33 (38×29), 26-21 (17×37), 47-42 (37×48), 46-41 (48×30), 35×2. Een Afrikaanse dam, waarvan het niet onmiddellijk duidelijk is wat die waard is. Ik heb er niet veel vertrouwen in. In ieder geval ging de partij hierna snel van kwaad tot erger voor wit.
Steven den Hollander bracht de partijen snel weer op gelijke hoogte.
Steven den Hollander – Kenny Kroon
Stand na de 29e zet van wit. De computer adviseert nu (7-11) en taxeert de stand op vrijwel gelijkwaardig. Het lijkt mij dat wit veel beter staat, maar misschien overschat ik de stand. Het partijverloop was: (13-19?), 42-38 (8-13), 32-27 (21×32), 38×27 [Dreigt 27-21 en 33-28.] (6-11), 46-41 en hier offerde zwart maar met (16-21) een schijf. (19-23) is verhinderd door 24-30 en 33-29. Op (19-24) volgt 41-37 en dreigt onweerlegbaar 26-21 en 33-29. Na het schijfoffer was de winst niet zo moeilijk meer al waren daarvoor nog 24 zetten nodig.
Casper Remeijer zette het zestal op voorsprong. Het klassieke middenspel werd door Casper duidelijk beter gespeeld dan door zijn tegenstander. Deze nam uiteindelijk een dure damdoorbraak, waarna de volgende grappige stand ontstond:
Ali Fthalla – Casper Remeijer
Stand na de 52e zet van zwart.
De stand leent zich voor remisepogingen met behulp van een zogeheten Lacoönstand. Blijkbaar vertrouwde de witspeler dat hier nog niet. Toch was het waard om te kijken naar: 35-30 (25×43), 27-21 (16×27), 8-3. Ik dacht in eerste instantie dat zwart de dam met (43-49) kon vangen, maar wit kan ook vijf schijven naar 45 slaan. Het beste lijkt nog (23-29), 3×49, maar ik denk dat zwart deze stand ook wel wint. Het spelverloop was: 39-34 (14-20), 34-30 (25×34), 27-21 (16×27) 8-3. Maar deze Lacoönstand wordt een stuk eenvoudiger weerlegd: (27-31) en zonder 3×6 (23-28) af te wachten gaf wit op.
In het verleden speelde ik met Evert Bronstring af en toe mijn partijen na en vooral partijen waar ik redelijk tevreden over was, werden door Evert nog wel eens genadeloos gefileerd. Uiterst frustrerend. Tegenwoordig wordt de rol van Evert overgenomen door de computer. Minstens zo frustrerend.
Thomas van der Klis – André van der Kwartel
Stand na de 33e zet van wit. Zwart speelt dé zet die in dit spelschema past: (18-23!!??). Prachtig, maar helaas verliezend…. 28-22 (24-30). Moet wel want er dreigde 34-30. Wit speelde nu 38-33, maar had ook kunnen kiezen voor: 22-18 (13×22), 37-31 (36×27), 38-33 (27×29), 40-35 (29×40), 35×2, waarna we wat eerder de schijven in het doosje hadden kunnen doen.
Tien zetten later kwam de volgende stand (na de 41e zet van zwart) op het bord:
Thomas van der Klis – André van der Kwartel
34-29? (23×34), 40×29 (19-23!) en hier ontdekte de witspeler pas dat hij geen goed tempo meer heeft. Op 29-24×24 volgt (8-12) met schijfwinst. In plaats daarvan offerde hij met 37-31 aan de andere kant van het bord een schijf maar na (36×27), 42-37 (23×34), 32-28 (34-39) won zwart gemakkelijk. Daarmee kwam de stand op 6-2 voor LDG.
Het zevende (winst)punt werd binnen gehaald door Harry Dekker. Hij speelde tegen Hein van Winkel die zowel lid is van LDG als van ADC, maar voor het zestal van ADC uitkomt. De beide clubgenoten maakten het elkaar niet erg lastig (1-1).
De eindstand 8-4 kwam tot stand doordat Frank Eektimmerman na een moeizame partij remise wist te bereiken. Daarover had hij niet te klagen. In het eindspel beging hij een vergissing die fataal had kunnen zijn.
Martijn van der Klis – Frank Eektimmerman
Met (14-20) lijkt zwart nog steeds binnen de remisemarges te blijven. Zwart speelde echter (27-13??) en wit miste nu de verrassende winst met 50-17 (12×21), 16×27 (13×31), 36×27. Gespeeld werd 50-45 (13-18), 16-11 (18-22), 45×1 (22×6), waarna de partij enkele zetten later in remise eindigde.