André van der Kwartel
Ook de tweede ronde van de landelijke competitie ging voor het tiental verloren. Op de 12-8 nederlaag tegen het eerste team van de Dam Combinatie Zaanstreek viel weinig af te dingen. Desalniettemin was het wedstrijdverloop spannend, omdat lange tijd een gelijkspel in de mogelijkheden leek te liggen.
Ik opende de wedstrijd met een remise onder het motto “André speelde 40 goede zetten en bood remise aan.” De werkelijkheid was, dat ik na de eerste drie zetten van mijn partij ineens helemaal geen zin meer had in een dampartij. Iets dat mij zelden of nooit overkomt. Ik koos dus voor een nogal vlakke opening en dat werd eigenlijk helemaal niets meer. Een partij om snel te vergeten.
Zaanstreek kwam op voorsprong door de nederlaag van Peter van den Berg.
Peter van den Berg – Ruud Holkamp
Stand na de 30e zet van zwart.
Als wit hier voortzet met 48-42 (12-17), 42-37 en 40-34 blijft de stand nog steeds in evenwicht. Wit kiest echter een verkeerd plan: 36-31? [Zwart speelt het niet op zijn scherpst. Met (12-17) kan hij direct al een schijf winst afdwingen.] (24-29), 33×24 (20×29), 31-27 [Maar nu is dit pas de definitieve fout van wit. 40-34×34 had de stand gelijk gehouden.] (12-17), 39-33 (14-20) [Sterker is (8-12), maar het maakt niet veel meer uit.] 25×14 (19×10), 33×24 en wit gaf op.
Zaanstreek liep uit naar een 5-1 voorsprong door het onverwachte verlies van Edwin van Hofwegen.
Edwin van Hofwegen – Paul Teer
Stand na de 43e zet van zwart.
Wit staat al wat minder, maar na zijn volgende zet was het snel afgelopen: 42-37?? (14-20!), 25×34 (17-22), 30×19 (22×44) en na nog enkele zetten gaf wit op.
LDG kwam terug in de wedstrijd dank zij een misschien niet geheel verdiende, maar niet minder fraaie overwinning van Joop Burgerhout.
Joop Burgerhout – Joop Wind
Stand na de 30e zet van wit.
Wit staat moeilijk en zou er na (21-26) een hele klus aan hebben om remise te bereiken. Zwart speelde echter: (2-7??) en toen had Joop een verrassende actie in huis: 27-22 (18×27), 29×9 (4×13), 28-22!! [De grote verrassing] (20×29), 22×31 en wit stond een schijf vóór.
De partij was hierna sneller afgelopen dan verwacht: (19-23), 33×24 (14-20), 31-27 en zonder (20×29), 30-24 (29×20), 34-30 (25×34), 40×9 af te wachten, gaf zwart op.
Daarna kwam LDG op gelijke hoogte door de verrassende overwinning van Arjan Varkevisser tegen Wout Rijs.
Arjan Varkevisser – Wout Rijs
Stand na de 47e zet van zwart.
De eerlijkheid gebiedt toe te geven dat zwart aanzienlijk beter staat. Maar wit heeft nog wel wat dreigingen in petto: 47-41! [Wit dreigt nu met 32-27 en (22-27) is verhinderd door 35-30 of 25-20.] (21-26!?) [Er zijn sterker zetten voor zwart, zoals (24-29).] 41-36 (13-19??) [Is hier sprake van onderschatting of een moment van ernstige onoplettendheid? In ieder geval volgde vernietigend:] 39-33 (28×39), 48-43 (39×48), 42-38 (48×31), 36×9 (26-31), 32-27 en zwart gaf op.
Deze overwinning bracht de stand op 5-5 en op dat moment leek alles nog mogelijk. Maar twee opeenvolgende, onnodige verliespartijen deden alle hoop ook weer even snel verdampen.
Eerst verloor Hans Kreder. In een volkomen gelijkwaardige stand overzag hij een toch niet al te moeilijk zetje.
Hans Kreder – Losseni Savane
Stand na de 41e zet van zwart.
Wit moet rekening houden met de dreiging (16-21), waardoor een zet als 40-34 verhinderd is. Tegelijkertijd staat de zwarte voorpost op 29 wel erg geïsoleerd. Beide aspecten kunnen worden aangepakt door de zet 27-22! Wit dreigt nu om met 39-34 de zwarte voorpost op te peuzelen. Dus heeft zwart niet veel beter dan: (29-33), 38×29 (12-18), en omdat wit veld 27 niet mag sluiten wegens (18-23) en (9-13), is wit wel verplicht om te spelen: 39-33 (18×38), 33×42, waarna de stand weer geheel in evenwicht is.
Zo had het dus bij goed spel behoren te verlopen. Maar wit speelde: 39-34?? En na (11-17), wachtte hij het vervolg niet meer af: 34×23 (16-21), 27×16 (6-11), 16×18 (13×42), 37×48 (26×19) met schijfwinst voor zwart.
Daarna speelde zich het ‘drama van Maurits’ af.
Paul van der Lem – Maurits Meijer
Stand na de 31e zet van wit.
Zwart staat iets prettiger en had zijn voordeel kunnen behouden met (3-8) met als mogelijk vervolg: 28-23 (13-19), 24×13 (8×28), 32×23 (9-13).
Het verbijsterende spelverloop was echter: (2-7?), 28-23 (13-19???), 24×13 (9×18), 23×1.
Wat Maurits hier overkwam (“damblindheid”) is dramatisch, maar bepaald niet uniek. Waarom zoiets gebeurt is niet altijd duidelijk. Zo heb ik zelf ooit eens een eenvoudige slagzet toegelaten omdat ik zó ver over het bord gebogen zat, dat ik mijzelf het zicht op de rechterbenedenhoek van het bord benam en daardoor even vergat dat veld zes onbezet was. Ook ken ik het verhaal van ons oud-erelid Wim Heemskerk die een diepe variant had doorgerekend en bij het uitspelen van die variant met de tweede zet begon. Hij was de eerste zet vergeten gaf daardoor gewoon twee schijven weg. Er zijn ongetwijfeld nog meer van dit soort verhalen te vertellen, maar voor degene die het overkomt zijn al die verhalen maar een schrale troost.
Het was al snel duidelijk dat LDG deze klap niet meer te boven zou komen. Hein van Winkel speelde een geruisloze remise en daarna verloor Jack van der Plas. De partij duurde zestig zetten, maar had al na dertig zetten min of meer beslist kunnen zijn.
Ruud Groot – Jack van der Plas
Stand na de 25e zet van wit.
Zwart staat niet best, maar na (30-35) is het allemaal nog niet zo duidelijk. In de partij werd gespeeld (14-19?) en nu miste wit de fraaie zet 40-35! Zwart zit in onoverkomelijke problemen. (19-24) gaat natuurlijk niet wegens 25-20, maar ook (9-14) is verhinderd door: 35×24 (19×30), 34-29! en nu volgt op (30-35), 29-23 met schijfwinst voor wit. Zwart heeft dus niet anders dan (19-23), 35×24. Nu kost (23-29) weer een schijf omdat volgt: 34×23 (18×20), 25×14 (9×20) en 27×9. Maar ook (23-28) is verhinderd wegens: 24-19 (13×24), 37-32 (28×37), 33-28 (22×33), 38×20 (15×24), 27-21 (16×27), 31×4 of 2. Zwart heeft dus niet beter dan (16-21), 27×16 (23-29), enz. en blijft een schijf achter.
De partij ging later alsnog verloren door een langdurig volgehouden aanval van wit op de lange vleugel van zwart.
Hans Tangelder bracht de eindstand op 12-8 in het voordeel van Zaanstreek. Een verborgen hielslagje leverde een schijf- en later partijwinst op.
Dik Vermeulen – Hans Tangelder
Stand na de 43e zet van zwart.
Dit is het voor wit fatale moment. Wit staat al minder maar kan met 30-25 de strijd nog gaande houden. Hij speelde echter: 34-29?? (17-21), 16×27 (13-19), 24×13 (18×9), 27×18 (12×25) en zwart stond een schijf voor.