Verslag: André van der Kwartel
Het tiental van het Leids Damgenootschap heeft zich met een gemakkelijke overwinning gerevancheerd voor de zware nederlaag in de vorige ronde. Het Rotterdamse Constant Charlois werd met 8-12 verslagen. Een overwinning die aantoonbaar ruim hoger had kunnen uitvallen.
Evert Dollekamp haalde het eerste punt binnen. Naar eigen zeggen in een partij waar niets op viel aan te merken, behalve dan dat hij op een gegeven moment zeer slecht kwam te staan. Hij bood remise aan en dat werd blij geaccepteerd. Edwin van Hofwegen zette LDG op voorsprong. Hij kwam in het verloop van de partij steeds beter te staan en dwong zijn tegenstander om ten koste van twee schijven door te breken naar dam. Het overblijvende eindspel werd moeiteloos gewonnen.
Uw verslaggever bevestigde nog eens zijn slechte vorm, waarin hij al vele maanden verkeert. In dit geval lukte het mij om eerst een gewonnen stand uit handen te geven en vervolgens in een gelijkwaardige stand een fatale blunder te begaan, waardoor ik de partij zelfs nog verloor.
André van der Kwartel – Soelinder Jagram
Zwart was zo vriendelijk om – na uitgebreide zetcontrole! – (10-14??) te spelen. Natuurlijk volgde: 37-31 (26×37), 32×41 (21×23), 34-29 (24×33), 39×10. In plaats van met (9-14) met een schijf minder verder te spelen, zag zwart kennelijk nog mogelijkheden om de witte dam af te vangen. Het zal hem nog lukken ook: (13-19!?), 10-5 (9-14). Ik weet achteraf niet meer hoeveel spoken ik heb gezien, maar een feit is dat ik enorm ga zitten knoeien. Een degelijke winstzet is hier 35-30. Het spelverloop was echter: 38-32 (18-22), 32-28 (22×33), [Zelfs hier kan ik het nog goed doen, als ik 43-38 speel.] 43-39??? (20-25), 39×28 (14-20), 5×23 (25-30), 35×24 (20×18) met gelijk spel.
Ik zal dit verslag niet verder ontsieren met de blunder waardoor ik uiteindelijk nog verloor.
Hans Kolfoort en Hein van Winkel speelden beiden een gelijkwaardige remise, waarmee de tussenstand op 5-5 kwam. Vervolgens bracht Evert Bronstring de stand op 6-6, maar eigenlijk had Evert moeten winnen. Hij heeft zelfs op twee momenten de winst gemist. Evert zelf wees mij op de 23e zet, waarop hij een damzet kan nemen, die echter vergiftigd blijkt te zijn. Het gaat om het volgende moment:
Nirain Ghoerai – Evert Bronstring
Evert zag er hier maar vanaf de damzet te nemen: (24-30?), 35×22 (4-10), 28×19 (17×50), 31-27 (14×23), 27-22 (50×17), 34-30 (25×34), 40×18 (12×23), 21×1 (20-24), 1×20 (15×24) met schijfwinst voor wit.
Het spelverloop vanuit de diagramstand was: (17-22), 28×17 (11×22), 44-39 (8-13), 21-16 (6-11), 26-21?? en hier mist Evert een eenvoudige schijfwinst met: (22-28), 33×22 (18×27), 31×22 (23-29), 34×23 (19×26). Evert speelde (11-17) en de partij ging verder.
Op de 56e zet miste Evert voor de tweede keer een simpele winst:
Nirain Ghoerai – Evert Bronstring
Wit speelde hier 34-30 en Evert overzag dat (45-50) onmiddellijk uit is: 30×37 (50×46). Na nog zeven zetten eindigde de partij in remise.
Maurits won gemakkelijk tegen een tegenstander die een nogal avontuurlijke partijopzet koos. Met wat zorgvuldiger spel had hij het Maurits daarmee heel wat lastiger kunnen maken.
Ratan Ganeshie – Maurits Meijer
Wit speelde hier 48-43, maar had zijn enthousiaste partij-opzet een vervolg kunnen geven met 28-22. Een aardige variant (puur voor het idee) is nu: (13-19), 33-28 (16-21?) 22-17 (11×33), 38×9 (3×14), 25-20. De computer kijkt natuurlijk niet naar dat soort varianten en komt met de volgende variant: (13-19), 33-28 (12-17), 36-31 (26×37), 41×32, enz. met enig voordeel voor wit.
In de partij werd wit na 48-43 langzaam maar overtuigend weggespeeld.
Hans Tangelder haalde het tiende punt binnen met een eenvoudige overwinning.
Harry Bishambar – Hans Tangelder
Na 36-31?? Volgde(13-18), 22×13 (3-8), 13×2 (20-25), 2×30 (25×21). Hierna had Hans geen moeite meer om de partij te winnen.
Ten slotte brachten Harry Dekker en Hans Kreder met volstrekt gelijkwaardige remises de eindstand 8-12 op het bord.