Leids Damgenootschap

André van der Kwartel

In de vijfde ronde van de provinciale hoofdklassecompetitie heeft het zestal van LDG met ruime cijfers gewonnen van het tweede team van Damlust uit Gouda. Met een 3-9 overwinning – drie overwinningen en drie remises – keerden de Leidenaren huiswaarts.

Over de drie remises van respectievelijk Edwin van Hofwegen, Harry Dekker en Casper Remeijer valt in dit verslag weinig te vermelden. In al deze drie partijen werd het evenwicht nergens verbroken, zij het dat het spelbeeld in de partij van Remeijer duidelijk spannender was dan dat van de beide andere partijen.

Koos van Amerongen bracht de eerste overwinning voor LDG binnen. Vanuit de opening overspeelde hij zijn tegenstander, zodat al snel duidelijk werd dat hij zou winnen. Desondanks was het einde van de partij verrassend:

Kariem Droog – Koos van Amerongen

Stand na de 34^e zet van zwart. 32-27 (23×32), 34-29!? (36-41!!). Twee keer met de ogen knipperen en daarna opgeven.

Ook Steven den Hollander was veel te sterk voor zijn tegenstander. Steven heeft zelf op Toernooibase aangegeven wat hij tijdens de partij allemaal aan combinaties gezien heeft. Zijn eerste mogelijke combinatie heb ik hier overgenomen, maar ik raad de lezers aan om ook even naar de andere te kijken.

Steven den Hollander – Bouke Bruinsma

Stand na de 11^e zet van zwart. Steven zag de volgende mogelijkheid:

42-37 (21-27), 29-24 (20×29), 28-22 (17×28), 36-31 (27×36), 26-21 (16×27), 47-42 (36×47), 37-32 (28×37), 42×04 (47×33), 39×28. Een fraaie dam, maar Steven had ook de naslag berekend: (29-34), 40×29 (12-18), 04×36 (08-13), 36×20 (15×22).

Toen ik las dat Frank Eektimmerman had gewonnen van Harry Clasquin, was ik benieuwd naar die partij. Dat kon wel eens een mooie overwinning zijn geweest. Helaas viel dat tegen:

Harry Clasquin – Frank Eektimmerman

Stand na de 46^e zet van zwart. Tot op dit moment heeft de computer geen opvallende momenten gesignaleerd. Maar in deze gelijkwaardige stand speelde wit: 32-28?? (23×32), 38×27 (17-22), 27×18 (19-23), 18×29 (24×44) en wit gaf op.

André van der Kwartel

De vijfde ronde van de landelijke competitie markeerde een historisch dieptepunt in het meer dan honderdjarige bestaan van het Leids Damgenootschap. In de thuiswedstrijd tegen de Haarlemse Damclub HDC kon teamleider Harry Dekker slechts acht spelers opstellen. Sommigen noemden het een statistisch toeval dat er zo veel spelers van LDG tegelijk verhinderd waren. Maar je kunt ook constateren dat LDG door allerlei oorzaken momenteel kwetsbaar is voor zulk toeval.

In ieder geval begonnen de Leidenaren daardoor met een achterstand van 0-4 en in dat licht is de einduitslag 7-13 niet eens slecht te noemen. Het achttal van LDG verloor met 7-9 van het achttal van HDC.

HDC liep uit naar een 0-8 voorsprong door verliespartijen van respectievelijk Peter van den Berg en Evert Bronstring. Vooral het verlies van Evert was een tegenvaller. De rating van zijn tegenstander was maar liefst 200 punten lager. Een overwinning had dus meer in de lijn der verwachting gelegen en had de einduitslag een prettiger aanblik gegeven.

Peter van den Berg kwam na een onnodige uitval naar het kerkhof tijdelijk een schijf achter, maar beging een ernstige slordigheid bij zijn pogingen de schijf terug te winnen:

Pieter Schoonderbeek – Peter van den Berg

Stand na de 33^e zet van wit. Zwart wil zijn schijf terugwinnen en speelt (14-20), maar nu volgt 44-39 (20×29), 39-33 en zwart gaat definitief een schijf verliezen. Als zwart in de diagramstand eerst (22-28) speelt, dan wint zwart zijn schijf wel terug en is de stand gelijkwaardig.

Vervolgens verloor Evert Bronstring die een van zijn slechtste wedstrijden van dit seizoen speelde. Kijk naar de onderstaande stand na de 39^e zet van wit. De korte vleugel van zwart ziet er bepaald niet gezond uit. Evert besluit een schijf te offeren. Je kunt je afvragen of dat hier al nodig is, maar misschien is het alternatief (10-14) inderdaad slechter.

Dick Siegers – Evert Bronstring

(27-31), 26×37!? [Beter is om dubbel te slaan met 36×27. Nu krijgt zwart nog een onverwachte kans op remise.] (21-26?). Maar zwart grijpt zijn kans niet. Hij had de stand nog min of meer gelijk kunnen houden door (21-27), 32×21 (16×27), 37-31 (10-14). Er zijn nu twee vertakkingen:

A) 34-30 (25×34), 39×30 (17-21), 28×26 (14-20), 31×13 (8×48) en zwart wint zelfs nog.

B) 24-19 (14-20), 31-26 (2-7) en wit heeft nu weer twee mogelijkheden:

B1) 36-31 en 26-21, waarna zwart na (36-41) enz. de stand wel remise moet kunnen houden.

B2) 19-14 (20×9), 34-30 (25×34), 39×30, maar ook hier is slechts sprake van licht voordeel voor wit.

Daarmee was de stand gekomen op 0-8 in het voordeel van HDC. Harry Dekker mocht het eerste punt voor LDG binnen halen en hij deed dat met een verrassende combinatie die helaas net niet won.

Roel Janssen – Harry Dekker

Stand na de 44^e zet van wit. Tot op dit moment is de partij steeds in evenwicht gebleven, maar nu begaat zwart een fout: (13-18?). [Veiliger was (8-12). Wit krijgt nu groot voordeel.] 39-33 (20-25), 34-29? [Maar hier geeft wit zijn voordeel weer weg. Dat had hij kunnen behouden met: 43-39 en nu bijvoorbeeld: (3-9), 37-32 (18-23), 28×30 (27-31), 32-27 (31×22), 38-32. Zwart kan nu met schijf 8 door gaan lopen. Het wordt nog een spannend afspel.] (25-30) 29×20 (15×24), 43-39 en nu volgde verrassend: (27-32), 38×27 (18-22), 27×18 (30-34), 39×19 (8-13), 19×8 (3×41). Maar na 33-28 wint zwart niet meer.

De score kreeg een beter aanzien door de overwinning van Jack van der Plas.

Jack van der Plas – Rudi van Velzen

Stand na de 43^e zet van wit. Wit heeft een mooie voorpost op veld 14. Zwart kan zich nog enigszins verdedigen met (13-18-22), maar speelde: (24-29), 34-30 [Ook mogelijk was 25-20.] (13-19??), 38-32 (19×10), 30-24 (29×20), 25×5. De dam werd weer afgepakt, maar de winst was snel binnen.

De score kreeg een nog beter aanzien toen Hans Tangelder de stand op 5-9 bracht.

Hans Tangelder – Fabian Snijder

Stand na de 24^e zet van wit. De zwarte lange vleugel wordt ernstig bedreigd en harde actie lijkt dan ook gewenst met (23-29×29). Zwart speelde echter: (10-15?), 34-29 (23×34), 40×20 (15×24), 47-42 (11-17 – wat anders?). Hans speelde nu 45-40 en bij goed spel van zwart had dat tot een gelijke stand moeten leiden. Daarom was voor wit beter geweest: 27-22 (18×27), 31×11 (6×17), 45-40 en op het juiste moment doorpakken met 28-23. Na 45-40 verdedigde zwart zich echter niet op zijn sterkst, waarna hij door wit werd overspeeld.

Maurits Meijer speelde na een voor de toevallig langslopende toeschouwer spannende partij remise. Maar zijn tegenstander had onderweg een toch niet zo moeilijke winst gemist.

Stefan Stolwijk – Maurits Meijer

Stand na de 48^e zet van zwart. Spelverloop: 32-28? (30-35), 39-34 (13-19), 38-32 (18-22), 27×18 (12×23), 33-29 (19-24) en enkele zetten later remise overeen gekomen.

Maar in de diagramstand begaat wit wel een ernstige fout. Winst zou zijn geweest: 33-28! De dreiging 27-22×21 is dodelijk met als aardige variant: (13-19), 27-22 (18×27), 32×21 (30-35), 39-34 (19-24), 38-32 (24-30), 34×25 (35-40), 25-20 (40-44), 20-15 (44-50), 15-10 (50×22), 10-4.

Edwin van Hofwegen verloor van Mark Deurloo, de speler van HDC met de hoogste rating. Het was een complexe partij, waarin Edwin langzamerhand steeds meer nadeel kreeg en uiteindelijk verloor. Meer een partij voor een uitgebreide analyse dan voor instructieve fragmenten.

Ik bracht zelf met een remise het laatste punt voor LDG binnen. Dat viel mij nogal tegen. Een groot deel van de partij had ik beter gestaan en de rest leek een kwestie van zorgvuldig afwerken.

André van der Kwartel – Roberto Vesciano

Stand na de 45^e zet van wit. Ik dacht dat ik hier goede kansen had, maar had totaal niet gekeken naar (21-26!). Zwart dreigt met (23-28) en (26-31). 33-28 (23-29) leek mij ook niet veel bijzonders, dus: 33-29 (23-28), 32×23 (13-19), 30-25 (19×28), 34-30 (12-17), 30-24 [Ik had hier nog steeds een beetje hoop.] (17-21), 24-20 (21×32), 20×9 (32-38), 9-4 (28-32) Dit viel tegen. 4×22 (38-43) en enkele zetten later remise gegeven.

André van der Kwartel

Het zestal van LDG heeft in de vierde ronde van de provinciale competitie met 6-6 gelijk gespeeld tegen de Hofstad Dammers. Dat was een beetje een tegenvaller, want de verwachting was dat het zestal van deze tegenstander zou moeten kunnen winnen. Deze laatste had echter een truc bedacht: een zogeheten tactische opstelling. Hun sterkste speler speelde aan bord vier en twee andere sterke spelers speelden aan de borden vijf en zes. Was de uitslag 6-6 nu te danken aan deze tactische opstelling? Nou, nee. De sterkste speler van De Hofstad Dammers wist aan bord vier niet te winnen van uw verslaggever, Harry Dekker miste tot twee- en misschien wel drie keer toe de winst en verloor zelfs nog en invaller Peter van den Berg miste een winnende combinatie en ook hij verloor. Alles bij elkaar had een iets alerter LDG met 10-2 kunnen winnen. Tot zover de discussie over het nut van een tactische opstelling.

Over naar de techniek. De score werd voor LDG geopend door een soepele overwinning van Casper Remeijer.

Casper Remeijer – Frans Teijn

Stand na de 33^e zet van wit. Zwart heeft al nadeel (zie onder meer de hangende schijf op 11), maar met (14-20) had hij zich nog kunnen verdedigen. (14-19?), 42-37! Er dreigt zowel 28-22 als 37-31 en na (18-22) volgt toch 37-31 (22×42), 47×38 (31×22), 32×23. Dus is zwart verplicht tot (8-12), 32-27 (18-23), 38-32 [ Dreigt 26-21 en 30-24] (15-20), 43-39 (20-24), 48-42 (12-18), 39-34 (9-14), 42-38 (24-29), 30-25 (29×40), 35×44 en met een bord vol schijven gaf zwart op.

Steven den Hollander bracht de stand op 4-0 met een degelijke positionele partij waarin hij geleidelijk steeds beter en uiteindelijk gewonnen kwam te staan. Het is alleen jammer voor dit verslag dat de computer dan ook nergens opvallende momenten registreert.

Ik mocht zelf aantreden tegen de sterkste speler van de tegenpartij. Ik kreeg de gelegenheid om de zogeheten Slingerland opening op het bord te krijgen [ 32-28 (18-23), 33-29 (23×32), 37×28 (16-21), 31-26 (19-23), 28×19 (13×33), 39×28 (21-27), 38-33 (11-16)] Het resulteerde in een spannende partij, waarin ik voordelig uit de opening kwam, maar in het late middenspel alsnog een ernstige fout maakte.

Peter van Eck – André van der Kwartel

Stand na de 39^e zet van wit. Mede onder druk van de klok bega ik hier een serieuze fout. Na (14-19) blijft de stand vrijwel gelijk, maar ik speelde (16-21??), 26×17 (12×21). 28-23! Natuurlijk. (8-12) is verhinderd door 23-19 en 24-20. Dus: (18-22), 24-19 (13×33), 39×26. Nu is de volgende stand ontstaan:

Peter van Eck – André van der Kwartel

Nadat de partij in remise was geëindigd maakte Steven den Hollander de opmerking “Dat ik was blijven doorspelen voor de club.” Met de strekking van die opmerking ben ik het niet eens. Op dit moment valt nog niet te zien of deze stand, ondanks de schijf voorsprong, wel gewonnen is voor wit. De computer geeft bij de resterende zetten geen enkele keer een gemiste winst aan voor wit. Nu zegt dat niet zo veel, want in strategische eindspelen is de computer niet zo sterk, maar toch. Eerst de spelgang uit de partij: (8-12), 47-42A (4-9), 42-38 (9-13), 44-39 (15-20), 34-30 (27-32!), 38×27 (13-19), 39-34 (19×28), 34-29 (14-19), 30-25 (19-24), 25×14 (24×33), 14-9 (33-39), 9-3 (12-17), 3×21 (39-44) en remise overeengekomen.

A) Ik maakte mij vooral zorgen over de volgende variant: 34-29 (4-9), 44-39 (9-13), 39-34. Een voorbeeld van het mogelijke vervolg: (15-20), 47-42 (12-17), 34-30 (13-19), 23-18 (27-32), hetgeen ook zeer waarschijnlijk naar remise zal leiden. Maar er valt nog wel het een en ander aan dit eindspel te bestuderen. Deze remise bracht de stand op 5-1 in het voordeel van LDG. Helaas leverden de overige drie partijen slechts één punt op voor LDG.

Eerst verloor Peter van den Berg, maar hij had in het middenspel wel een winnende slagzet gemist:

Hans Jacobsen – Peter van den Berg

Stand na de 32^e zet van zwart. Spelverloop: 29-24?? (19×30), 35×24 (14-19??). Beide spelers overzien dat zwart had kunnen spelen: (27-32), 38×27 (22×31), 36×27 (14-19), 24×22 (17×37)

Hans Tangelder speelde remise in een partij waarin hij wel voordeel, maar geen serieuze kansen wist te verkrijgen.

Ten slotte verloor ook Harry Dekker, waarmee de eindstand uitkwam op 6-6. Dat was des te zuurder omdat Harry kort na de opening een winnende slagzet had gemist:

Harry Dekker – Frans van de Velde

Stand na de 17^e zet van zwart. Wit speelde 42-38 maar had kunnen winnen door: 34-30! (23x25A), 33-29 (24×33), 37-32 (28×37), 39×10 (5×14), 42×31. A: (23×45) is bepaald geen beter alternatief. Deze slagzet werd gesignaleerd door Steven den Hollander.

Het spelverloop vanuit de diagramstand was: 42-38 (14-19), 50-45 (5-10?), 38-32 (20-25), 29×20 (25×14), 35-30!? Hier laat wit opnieuw een uitstekende kans op groot voordeel lopen. Beter was om met 43-38 (15-20), 49-43 (10-15), 48-42 de stand dicht te schuiven. [Merk op dat (11-17) en (12-17) steeds verhinderd zijn.] Nu dreigt wit met 32-27 (22×31), 33×22 (18×27), 26-21 een schijf te winnen. Het is onduidelijk hoe zwart dat moet voorkomen.

Ook later in de partij kreeg wit nog duidelijke winstkansen. Een voorbeeld is het onderstaande moment na de 42^e zet van zwart:

Harry Dekker – Frans van de Velde

Wit pakt hier direct zijn schijf winst, maar het lijkt verstandiger om die nog even achterwege te laten. “Die loopt niet weg.”, zoals het cliché luidt. De computer adviseert: 34-30. Nu zijn (1-6), (1-7) en (13-19) feitelijk verhinderd, dus zwart speelt bijvoorbeeld (4-10), 30-24 (10-14), 31-27 (22×31), 33×11 (31-37), 11-6 (23-28) [Wat moet zwart anders?] 38-32 (37-42), 32×12. Het is nog lang niet gewonnen, maar het is duidelijk dat wit verreweg de betere kansen heeft.

LDG staat nu op de derde plaats in de Provinciale Hoofdklasse van Zuid-Holland.

André van der Kwartel

Het tiental van het Leids Damgenootschap heeft verrassend gewonnen van het derde team van damvereniging Van Stigt Thans uit Schiedam. Ondanks vijf invallers werd dit team sterker geacht dan het team van LDG, dat overigens ook met twee invallers aantrad. Maar twee overwinningen en acht remises resulteerden in een 8-12 overwinning voor de Leidenaren. Daarmee is LDG gestegen van de gedeelde laatste naar de negende plaats in de Eerste Klasse B.

De uitslagenreeks begon met drie remisepartijen van respectievelijk Evert Dollekamp, Jack van der Plas en Maurits Meijer waarover nauwelijks damtechnische opmerkingen te maken zijn. Wel deed zich een incidentje voor in de partij van Evert Dollekamp. Hij bood na 35 zetten remise aan, maar zijn tegenstander wees dat af omdat het reglementair verboden is na minder dan 40 zetten remise overeen te komen. Wordt dat toch gedaan, dan wordt als uitslag 0-0 vastgesteld. Beide spelers speelden dus keurig nog vijf zetten waarna alsnog tot remise werd besloten.

Hans Tangelder zette LDG op voorsprong met een partij-opzet op basis van een strategisch idee dat ooit door Evert Bronstring werd ontwikkeld.

Hans Tangelder – Gerrit van Mastrigt

Die strategie resulteert in de bovenstaande stand. Wie zou denken dat (17-21) verhinderd is? En toch is dat zo: (17-21?), 30-24! (21×32), 37×17 en hoe zwart ook slaat, hij gaat altijd een schijf verliezen. Op (19×30) volgt 33-28 (11×33), 39×10. Op (12×21) volgt 42-37 en 31-27. In de partij koos zwart voor (11×22) en volgde 38-32 en 33-28. Hans moest nog zorgvuldig spelen, maar bracht feilloos de winst binnen.

Er volgden weer drie remises van respectievelijk Evert Bronstring, Harry Dekker en uw verslaggever. Over de eerste twee remises valt weinig op te merken, maar in mijn partij had het mis kunnen gaan.

Adri van Huet – André van der Kwartel

Stand na de 35^e zet van wit. Ik had al zetten lang rekening moeten houden met combinaties die beginnen met 35-30. Toch ga ik in een moment van onachtzaamheid hier in de fout. Goed speelbaar is hier (11-17), maar ik speelde (3-9!?). Wit antwoordde met 42-37, waarna de stand na (12-17), 48-42 (17-22) gelijkwaardig was. In plaats van 42-37 had wit echter moeten spelen: 28-22! (9-14 is nu verhinderd doordat na het slaan wel degelijk 35-30 en 43-39 volgt. Dus (9-13), maar nu kan volgen: 27-21 (18×16), 35-30 (24×44), 43-39 (44×33), 38×9. Het lijkt een wat dure doorbraak naar dam, maar omdat zwart vrij ver teruggedrongen staat en wit zijn dam gemakkelijk achter de eigen stukken kan beveiligen, lijkt het mij vrij eenvoudig te winnen voor wit.

Dick den Ouden bracht met een remise de stand op 7-9. Maar eigenlijk had hij de stand op 6-10 moeten brengen. Na een partij met wederzijds nogal wat slordigheden was na de 50^e zet van wit de volgende stand ontstaan:

Dick den Ouden – Rob van den Bos

Zwart kan hier de stand moeiteloos gelijk houden door: (25-30), 24-20 (14×25), 35×24 (3-9). Wit moet de aangeboden dam wel nemen: 33-28 (22×33), 24-19 (13×24), 27-21 (16×27), 31×4, maar na (24-30) maakt zwart gemakkelijk remise.

In de partij speelde zwart (3-8??), 33-29! (25-30), 24-20 (14×25), 35×24 (22-28), 24-19???? Wit kan hier gemakkelijk winnen met 27-21×33, maar kiest voor de damzet: (13×33), 27-21 (16×27), 31×2. Na (28-32) is de stand echter niet meer te winnen.

Peter van den Berg bracht met een overwinning het elfde punt binnen, maar die wedstrijd had even goed één of zelfs nul punten kunnen opleveren. Twee fragmenten uit deze partij:

Peter van den Berg – Ron Bolderheij

Stand na de 23^e zet van zwart. Wit staat slecht en kan zich hier nog net verdedigen met 41-36 (24-29), 33×24 (20×29), 37-31, enz. Wit speelde echter 47-42 en mocht in zijn handen knijpen dat zwart (7-11) speelde. Na (24-29×29) had wit in onoverkomelijke moeilijkheden gezeten.

Uiteindelijk kwam alles nog op zijn pootjes terecht, al miste wit nog wel een wat snellere winst:

Peter van den Berg – Ron Bolderheij

Na (45-50) had wit kunnen winnen door 13-9 (50×17), 37-31 (26×28), 9-3. In de partij speelde wit: 22-18 (50-45), 10-5 (45×12??) en nu zag wit het wel: 37-31! (26×28) en zonder 5×46 (21×32) 46×1 af te wachten, gaf zwart op.

De wedstrijd werd afgesloten met een remise van Hein van Winkel. Maar ook daar zat een verhaal(tje) aan vast.

Jelle Groenendijk – Hein van Winkel

Stand na de 45^e zet van zwart. Ik kan mij voorstellen dat zwart op dit moment niet veel meer om zijn kansen gaf. Een sterke variant voor wit is: 33-29 (12-18), 38-33 en nu is misschien (18-22) en (21-27×27) nog de beste mogelijkheid voor zwart, al ziet die er ook vrij kansloos uit. In de partij speelde wit echter 28-22? en vermoedelijk met een zucht van verlichting antwoordde zwart (11-17×17). De wedstrijd is nog niet gelopen, maar na 33-28 (12-18), 38-33 (17-22) kwam de remise niet meer in gevaar.

André van der Kwartel

Het zestal van LDG doet het in de hoofdklasse van de provinciale competitie beter dan het tiental in de landelijke competitie. In de derde ronde werd met 8-4 gewonnen van damclub ADC uit Alphen aan den Rijn. Een ruime overwinning die overigens krapper had kunnen uitvallen als de ADC-ers iets attenter waren geweest.

Hans Tangelder, in deze wedstrijd spelend aan het eerste bord, verloor. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij de hele partij door een steeds toenemend nadeel had. Hieronder een fragment uit de partij waarbij de computer bij vrijwel iedere zet verbeteringen aangeeft:

Hans Tangelder – Wouter Morssink

Stand na de 30^e zet van zwart.

47-41!? [Meer verdediging lijkt te geven: 43-38, 49-44 met de dreiging 35-30 en 29-24.] (2-8!?) [Sterker is direct (28-32).] 43-38 (28-32), 49-44 (32×43), 39×48 (11-17!?) [Sterker is (22-28), 24×33)] 41-37 (13-19), [Nu faalt voor wit 35-30 en 33-28 op het eenvoudige (19-23).] 33-28 (24×33), 28×39 (18-23?), 48-43?

Beide spelers overzien of wijzen af: 37-32 (27×38), 39-33 (38×29), 26-21 (17×37), 47-42 (37×48), 46-41 (48×30), 35×2. Een Afrikaanse dam, waarvan het niet onmiddellijk duidelijk is wat die waard is. Ik heb er niet veel vertrouwen in. In ieder geval ging de partij hierna snel van kwaad tot erger voor wit.

Steven den Hollander bracht de partijen snel weer op gelijke hoogte.

Steven den Hollander – Kenny Kroon

Stand na de 29^e zet van wit. De computer adviseert nu (7-11) en taxeert de stand op vrijwel gelijkwaardig. Het lijkt mij dat wit veel beter staat, maar misschien overschat ik de stand. Het partijverloop was: (13-19?), 42-38 (8-13), 32-27 (21×32), 38×27 [Dreigt 27-21 en 33-28.] (6-11), 46-41 en hier offerde zwart maar met (16-21) een schijf. (19-23) is verhinderd door 24-30 en 33-29. Op (19-24) volgt 41-37 en dreigt onweerlegbaar 26-21 en 33-29. Na het schijfoffer was de winst niet zo moeilijk meer al waren daarvoor nog 24 zetten nodig.

Casper Remeijer zette het zestal op voorsprong. Het klassieke middenspel werd door Casper duidelijk beter gespeeld dan door zijn tegenstander. Deze nam uiteindelijk een dure damdoorbraak, waarna de volgende grappige stand ontstond:

Ali Fthalla – Casper Remeijer

Stand na de 52^e zet van zwart.

De stand leent zich voor remisepogingen met behulp van een zogeheten Lacoönstand. Blijkbaar vertrouwde de witspeler dat hier nog niet. Toch was het waard om te kijken naar: 35-30 (25×43), 27-21 (16×27), 8-3. Ik dacht in eerste instantie dat zwart de dam met (43-49) kon vangen, maar wit kan ook vijf schijven naar 45 slaan. Het beste lijkt nog (23-29), 3×49, maar ik denk dat zwart deze stand ook wel wint. Het spelverloop was: 39-34 (14-20), 34-30 (25×34), 27-21 (16×27) 8-3. Maar deze Lacoönstand wordt een stuk eenvoudiger weerlegd: (27-31) en zonder 3×6 (23-28) af te wachten gaf wit op.

In het verleden speelde ik met Evert Bronstring af en toe mijn partijen na en vooral partijen waar ik redelijk tevreden over was, werden door Evert nog wel eens genadeloos gefileerd. Uiterst frustrerend. Tegenwoordig wordt de rol van Evert overgenomen door de computer. Minstens zo frustrerend.

Thomas van der Klis – André van der Kwartel

Stand na de 33^e zet van wit. Zwart speelt dé zet die in dit spelschema past: (18-23!!??). Prachtig, maar helaas verliezend…. 28-22 (24-30). Moet wel want er dreigde 34-30. Wit speelde nu 38-33, maar had ook kunnen kiezen voor: 22-18 (13×22), 37-31 (36×27), 38-33 (27×29), 40-35 (29×40), 35×2, waarna we wat eerder de schijven in het doosje hadden kunnen doen.

Tien zetten later kwam de volgende stand (na de 41^e zet van zwart) op het bord:

Thomas van der Klis – André van der Kwartel

34-29? (23×34), 40×29 (19-23!) en hier ontdekte de witspeler pas dat hij geen goed tempo meer heeft. Op 29-24×24 volgt (8-12) met schijfwinst. In plaats daarvan offerde hij met 37-31 aan de andere kant van het bord een schijf maar na (36×27), 42-37 (23×34), 32-28 (34-39) won zwart gemakkelijk. Daarmee kwam de stand op 6-2 voor LDG.

Het zevende (winst)punt werd binnen gehaald door Harry Dekker. Hij speelde tegen Hein van Winkel die zowel lid is van LDG als van ADC, maar voor het zestal van ADC uitkomt. De beide clubgenoten maakten het elkaar niet erg lastig (1-1).

De eindstand 8-4 kwam tot stand doordat Frank Eektimmerman na een moeizame partij remise wist te bereiken. Daarover had hij niet te klagen. In het eindspel beging hij een vergissing die fataal had kunnen zijn.

Martijn van der Klis – Frank Eektimmerman

Met (14-20) lijkt zwart nog steeds binnen de remisemarges te blijven. Zwart speelde echter (27-13??) en wit miste nu de verrassende winst met 50-17 (12×21), 16×27 (13×31), 36×27. Gespeeld werd 50-45 (13-18), 16-11 (18-22), 45×1 (22×6), waarna de partij enkele zetten later in remise eindigde.

André van der Kwartel

Het tiental heeft ook zijn derde wedstrijd in de landelijke competitie verloren. Ditmaal was VAD uit Amsterdam met 8-12 te sterk voor de Leidenaren. Op die uitslag valt weinig af te dingen. Als uw verslaggever niet in een moment van totale damblindheid een remisestand had vergooid, had de uitslag een wat draaglijker aanzien gehad. Daar staat dan weer tegenover dat als Herman van Westerloo iets scherper was geweest tegen Maurits Meijer de uitslag toch weer 8-12 zou zijn geweest. En zo kan ik nog wel meer momenten opnoemen. Het tiental staat nu gedeeld laatste en het ziet ernaar uit dat het een zwaar seizoen zal worden voor LDG.

De wedstrijd begon met een nederlaag van Peter van den Berg.

Michel Horn – Peter van den Berg

Stand na de 29^e zet van wit. Peter meende zich uit de omklemming te kunnen bevrijden met (19-24), 30×19 (23×14), maar toen volgde: 44-40 (45×34), 33-29 (34×23), 28×10 (9-14), 10×19 (13×24). Tot zo ver is alles misschien nog gezien, maar nu volgt 25-20 en wit wint een schijf of breekt door naar dam.

Een tegenvaller was het verlies van Evert Bronstring. Niet alleen dat hij verloor, maar ook de manier waarop. Vanaf de 38^e zet liet hij zich volledig overspelen.

Hanco Elenbaas – Evert Bronstring

Stand na de 38^e zet van wit. Het partijverloop was: (3-8?), 31-27 (13-19), 35-30 (11-16?), 29-23 (18×29), 33×13 (8×19) en de zwarte stand is niet meer om aan te zien. De computer beschouwt de stand van het diagram echter nog steeds als gelijkwaardig en komt met de volgende boeiende variant: (3-9), 35-30 (11-16), 31-27 (2-7), 28-23 (13-19), 33-28 (18-22), 27×18 (16×27), 48-42 (27-31), enz. Een leuke stand om eens wat analysewerk op los te laten, maar dat valt buiten het bestek van dit verslag. De computer vindt de stand nog steeds gelijkwaardig.

Hans Kreder bracht met een degelijke remise het eerste punt voor LDG binnen, maar direct daarna verloor Hein van Winkel, waarmee de stand op 1-7 kwam.

Hein van Winkel – Arie Storm

Stand na de 25^e zet van zwart. Vanuit deze gelijkwaardige stand zal wit in enkele zetten verloren komen te staan. Aangewezen is 44-40, maar wit speelde 27-21?? Zwart mist nu een aardige forcing: (23-28), 32×23 (18×29!) en wit gaat een schijf verliezen. Op 30-25 volgt (12-18) en (24-30). Op 39-33 volgt (12-18) en (24-29). 44-40 is simpel verboden en op andere zetten volgt (29-34) en wit mag niet weglopen wegens een dam op 49. In de partij speelde zwart: (18-22?), 44-40? [Beter is 39-33] (22-27), 21-16 (23-29), 32×21 (29-34), 40×29 (24×44), 43-39 (44×33), 38×29 (20-24) en wit stond een schijf achter en verloor snel.

Evert Dollekamp gaf met een soepele overwinning de stand weer een wat draaglijker aanzien (3-7), maar ik maakte deze score zelf direct weer ongedaan door een sterk staaltje van damblindheid. In een eenvoudige remisestand mis ik een offertje en kon direct opgeven. “Een cadeautje” noemde mijn tegenstander het.

Ook Maurits Meijer kreeg een cadeautje in de zin dat zijn tegenstander in het eindspel de winst miste. Maar dat cadeautje was dan ook heel wat fraaier verpakt dan dat van mij.

Herman van Westerloo – Maurits Meijer

Stand na de 54^e zet van zwart. Spelverloop: 24-20? (31-37), 20×3 (32-38), 3-20 (38-43), 20-47 (43-49), 40-35 (49-32) en enkele zetten later remise gegeven.

In de diagramstand had wit echter kunnen winnen door 24-47!. Een aardige variant is nu: (31-37), 40-34 (14-19), 34-29 (32-38), 47×33 (37-41), 29-24 (19×30), 25×34. Een meer serieuze variant is: (31-36), 47-42! en nu bijvoorbeeld: (14-19), 40-34 (19-23), 25-20 (23-28), 20-14 (36-41), 14-10 enz. De vele andere variantjes worden aan de lezer overgelaten.

Teamleider Harry Dekker speelde een remise waarover geen bijzondere opmerkingen te maken zijn en datzelfde gold voor de partij van Edwin van Hofwegen.

Bij de stand 6-12 speelde Hans Tangelder er nog voor om de nederlaag een wat draaglijker aanzien te geven. Daarin slaagde hij glansrijk.

Hans Tangelder – Paul de Heus

Stand na de 59^e zet van wit. Zwart kan hier een remise-eindspel op het bord krijgen door: (40-44), 50×39 (6-11), 17×6 (45-50), 39-34 (20-24). Zwart speelde echter (20-24?) en nu kan wit een gewonnen stand creëren met 27-22! Wit miste deze zet en de partij ging verder met: 43-39 (40-44), 17-12 (44×33), 12-8 (33-38), [ (33-39) was een veiliger weg naar remise.] 8-2 (24-29?), [Nog steeds kon zwart de remise bereiken met (38-42-47)] 2-19!! Een mooie zet van Hans. Er dreigt 16-11 en 27-22. Zwart moet wel: (6-11), 16×7 (38-43), 7-2 en met twee dammen won wit het eindspel gemakkelijk. Daarmee kwam de eindstand op 8-12 in het voordeel van VAD.

André van der Kwartel

Het tiental van LDG heeft ook zijn tweede wedstrijd verloren. Op zaterdag 29 september was Damclub Dordrecht met 12-8 te sterk. Die uitslag is natuurlijk de enige werkelijkheid, maar dromen mag altijd. Wat te denken van teamleider Harry Dekker die een winnende combinatie mist en zijn partij verliest? Of Evert Bronstring die in een remisestand een verrassende finesse mist. Daar staat dan weer tegenover dat Edwin van Hofwegen geluk had met zijn winst in een pot-remise eindspel. Al met al had een 10-10 gelijkspel zeker tot de mogelijkheden behoord.

De wedstrijd begon slecht voor LDG. Peter van den Berg liep in een gelijkwaardige stand in een twee-om-drie met doorbraak en kon opgeven. Vrijwel tegelijkertijd verloor Hans Kreder. Na een zwakke zet in een gelijkwaardige stand kon hij vrijwel direct opgeven.

Hans Kreder – Nico Knoops

Stand na de 33^e zet van zwart. Wit speelde 28-23? en gaf op na (18-22), 41-36 (14-19×19). Misschien wat vroeg, want na 49-43 (5-10), 43-38 valt er nog best wat te vechten.

Als wit in de diagramstand 41-36 speelt, houdt de computer het erop dat de stand gelijkwaardig is. Een plausibele variant lijkt: (18-22), 49-43 (14-19), 37-32 (26×37), 32×41. Het lijkt nog een heel spannende stand om uit te spelen.

Ik mocht zelf de stand op 4-2 brengen. Het aardigste moment in de wedstrijd deed zich voor op de 33^e zet van zwart:

André van der Kwartel – Randy Horne

Zwart speelde hier (14-19??) en zat na 38-32! Ineens met een ernstig probleem. (21-27) kost een schijf. Op (18-22) volgt 29-23. Uiteindelijk speelde zwart (2-8), waarna volgde 29-23, 28-22 en 32×14. Daarna was het niet moeilijk meer.

Evert Dollekamp bracht een degelijke remise binnen. Verlies van Evert Bronstring bracht de stand op 7-3. Evert had een groot deel van de partij onder druk gestaan en mocht van geluk spreken dat zijn tegenstander hem in eerste instantie nog liet ontsnappen.

Evert Bronstring – André Droog

Stand na de 59^e zet van wit. Het spelverloop was: (37-42), 34-30 (42-48), waarna zwart al zijn voordeel kwijt was. In de diagramstand had zwart moeten spelen: (38-43). Het meest kansrijk voor wit lijkt nu nog: 47-41 (37×46), 23-19 (46×40), 19×8 (43-48), 8-2 (48-25), 24-20 (40-35) en dit wint zwart achter elkaar. In de partij speelde Evert de partij naar een remisestand, maar liet zich toch nog verrassen.

Evert Bronstring – André Droog

Als wit hier 24-19 speelt, is de stand nog steeds remise. De schijf op 42 kan niet worden aangevallen, want dan haalt wit een tweede dam en op bijvoorbeeld (3-8) volgt 42-37 met remise.

Wit speelde echter 11-39?? En werd verrast door: (32-38!), 42×33 (3-25!).

Edwin van Hofwegen scoorde met veel geluk namens LDG tegen. In een remise-eindspel beging zijn tegenstander een nog veel ernstiger fout dan Evert Bronstring had gedaan:

Edwin van Hofwegen – Anton Kosior

In deze remisestand probeerde Edwin nog: 27-13 (24-29??), 13-24 (29×20), 25×5.

Edwin had in dubbel opzicht geluk, want in het middenspel was hij aan een nederlaag ontsnapt. Na de 38^e zet van wit was de volgende stand ontstaan:

Edwin van Hofwegen – Anton Kosior

Zwart koos hier voor de afwikkeling (24-29), 33×24 (23-28), 32×3 (21×43), 3×20 (25×14), 42-38 (43×41), 36×47, maar met de overblijvende stand heeft zwart te veel van zijn voordeel ingeleverd. In de diagramstand had zwart (15-20) moeten spelen. Een uitgebreide analyse gaat wat te ver voor dit verslag, maar enkele varianten tegen de computer spelend, blijkt zwart dan duidelijke winstkansen te hebben.

De spanning in de wedstrijd steeg verder toen Hans Tangelder met een verrassend zetje wist te winnen.

Fred Roedolph – Hans Tangelder

Stand na de 46^e zet van zwart. 44-40? Wit overschat zijn stand en/of hij overziet de dreiging. Hij had hier moeten spelen: 20-14 (10×19), 28-22 (17×28), 32×3 met een min of meer gelijkwaardig eindspel. Nu volgde: (18-22), 27×18 (9-14), 20×9 (4×33), 15×4 (17-22!!). Dit verrassende vervolg heeft de zwartspeler waarschijnlijk gemist. 4×31 (36×38), 37-31? Niet de beste. Na 37-32 en 25-20 had er nog een lastig eindspel kunnen volgen. (21-26?) Maar ook zwart is niet scherp. Na ‘gewoon’ (29-34×24) is de stand snel uit. Nu geeft hij wit nog de gelegenheid tot 25-20-14, hoewel dat eindspel wel gewonnen lijkt voor zwart. Wit speelde echter: 31-27, waarna Hans de partij uitmaakte met (26-31), 27×36 (29-34), 40×29 (33×24).

Daarmee was de tussenstand op 7-7 gekomen.

Helaas verloor kort hierna Maurits Meijer en kwam LDG weer op achterstand. De basis van het verlies lag in de 38^e zet van Maurits.

Ton van Bokhoven – Maurits Meijer

(12-17?) Zwart maakt het zichzelf moeilijk. Met (14-20) was er niets aan de hand geweest. Spelverloop: 48-43 (14-20), 25×14 (19×10), 40-34 (8-12???) maar na deze afzichtelijke zet is de stand ook in lagere zin al verloren voor zwart. Na (10-14) had zwart zeker nog een speelbare stelling gehad. De afwerking kostte wit nog tien zetten, maar toen was het ook wel over.

Vervolgens speelde Dick den Ouden een gelijkwaardige remise en verloor teamleider Harry Dekker nog. Dat was dubbel zuur voor LDG, omdat hij in het middenspel een winnende slagzet had gemist.

Wim Verschoor – Harry Dekker

Op de 39^e zet speelde wit 28-23?? en gaf zwart daarmee de gelegenheid tot: (3-8), 23×3 (26-31), 27×36 (21-26), 3×21 (16×49). Harry zag dit echter niet en speelde (3-9??), waarna hij snel in beslissend nadeel kwam: 23×12 (17×8), 43-38 (8-12), 33-28 (13-18), 39-33. Het is duidelijk dat wit verreweg de betere stelling heeft. De computer taxeert de stand alsof wit al een schijf voor staat. In praktijk duurde het nog twaalf zetten voor wit de overwinning binnen had, waarmee de eindstand 12-8 werd bereikt.

Zestal

Drie dagen later, op dinsdag 2 oktober, speelde het zestal van LDG in de provinciale hoofdklasse tegen het tweede team van damclub Den Haag. Het zestal deed het beter dan het tiental. Het won met 9-3.

Evert Bronstring won snel en gemakkelijk. Eerst werd een voorpost veroverd en enkele zetten later volgde een eenvoudige damcombinatie.

Hans Kreder verdubbelde de voorsprong van LDG, maar daarbij had hij wel wat geluk.

Hans Kreder – Jeremy Pauwels

Stand na de 40^e zet van zwart.

27-21?? (6-11??) Beide spelers overzien dat zwart had kunnen spelen: (24-30!) met de onweerlegbare dreiging (29-33), (30-34) en (35×22). Onweerlegbaar omdat 39-33 verhinderd is door (12-17). Het partijverloop na deze missers was: 21-16 (2-7), 32-27 (11-17), 39-34! Een grappig moment. Zwart zit in een dwangsituatie. (24-30), 34×23 (18×29), 27-22. Hier gaf zwart op. Hij had nog kunnen proberen: (29-34), 22×2 (34-39). Dan zou wit toch weer iets gehad hebben om over na te denken.

4-0 werd 6-2 door twee remises van respectievelijk Harry Dekker en mij. Remises waar verder niets over te melden valt. Vervolgens bracht Casper Remeijer met een regelmatige overwinning de stand op 8-2. Ten slotte bracht Frank Eektimmerman met een remise de eindstand op 9-3. Maar ook deze partij bood geen publiceerbare fragmenten.

André van der Kwartel

Het zestal van LDG dat uitkomt in de provinciale hoofdklasse heeft in de eerste ronde met 5-7 verloren van het eerste team van Damlust Gouda 1. De kleine nederlaag kan worden beschouwd als een compliment voor de Leidenaren. De gemiddelde teamrating van Damlust was bijna 140 punten hoger dan die van het team van LDG. Desondanks had zelfs een 6-6 gelijk spel tot de mogelijkheden behoord.

LDG kwam verrassend snel op voorsprong door een overwinning van Casper Remeijer. Hij verraste zijn tegenstander met een enigszins verborgen zetje.

Casper Remeijer – Teun van de Krol

Zwart speelde hier (11-17?) en werd verrast door: 35-30 (24×35), 28-23! (19×28), 33×11 (6×17), 29-24 (20×29), 34×21 (16×27). De schijf op 27 is niet meer te verdedigen. Ook spelers met hoge ratings missen wel eens een zetje.

Damlust kwam op gelijke hoogte door het verlies van Hans Tangelder. Dat was niet nodig geweest. In een voordelige stand maakte Hans een verkeerde keuze die hem ernstig nadeel bezorgde.

André Venema – Hans Tangelder

Zwart had hier voordeel kunnen behouden door (13-18), 34×43 (29-33), 38×29 (23×45). Het spelverloop was echter: (23-28?), 32×23 (29×18), 34×43 (16-21), 6-1 (8-12?) Een tweede fout, waarna zwart verloren staat. Zwart had met (18-22) nog voor remise kunnen vechten. Waarschijnlijk kan wit dan niet voorkomen dat zwart doorbreekt naar dam.

Ik speelde zelf remise. Dat deed Steven den Hollander ook, maar hij realiseerde daarmee een topprestatie. Hij speelde tegen niemand minder dan Martijn van IJzendoorn. Een klein smetje op deze prestatie was wel dat Van IJzendoorn waarschijnlijk de winst heeft gemist.

Martijn van IJzendoorn – Steven den Hollander

Na een prachtige partij was na de 36^e zet van wit de bovenstaande stand ontstaan. Zwart kan de stand nog steeds gelijk houden met (18-22), 38-33 en (22-27×26). Wit moet nu rekening houden met allerlei beperkingen in zijn stand.

Het partijverloop was: (8-13?), 19×8 (2×13), 23-19 (14×23), 28×8 (12×3), 42-37 (17-21), 44-39?? Maar hier geeft wit zijn voordeel uit handen. Aangewezen was: 32-28. Het is niet duidelijk hoe zwart daarna nog aan (schijf)verlies kan ontkomen. Bijvoorbeeld: (3-8), 24-19!

Na 44-39 was het verrassende verloop: (3-8), 47-41!? (36×47), 29-23!!! (47×28), 32×3, waarna de partij precies remise liep.

Vervolgens verloor Frank Eektimmerman. Hij had al een groot deel van de partij onder druk gestaan, maar had zich in de onderstaande stand taaier kunnen verdedigen:

Frank Eektimmerman – Erik van Hoogendoorn

Partijverloop: 29-24? (28-32), 47-41? (31-37), 42×22 (32-37), 41×32 (14-19), 24×13 (9×49).

In de diagramstand kan wit zich nog proberen te verdedigen met 43-38. Bijvoorbeeld: (28-32), 29-23 (32×43), 42-38 (43×32), 23-18. Voor wat het waard is.

De wedstrijd werd afgesloten met een remise van Harry Dekker die zijn op papier veel sterker tegenstander nauwelijks enige kans gaf. Toch één verrassende signalering uit deze partij:

Harry Dekker – Henk van Klaveren

Zwart speelde hier (24-29) met gelijkspel, maar de computer geeft een verrassende zet aan:

(16-21!). Op 27×16 volgen (18-22) en (24-30). Dus 26×17 (24-30), 35×24 (19×39). Als wit schijf 39 slaat volgt (7-11), dus: 28×19 (39×37) en nu heeft wit het geluk dat hij nog beschikt over 17-12, waarmee hij de partij nog steeds gaande kan houden.

André van der Kwartel

Het Leids Damgenootschap is de competitie begonnen met de kleinst mogelijke nederlaag (9-11) tegen PWG uit ’s Gravenpolder. Van tevoren was al duidelijk dat het een spannende wedstrijd zou worden. De gemiddelde rating per team van beide teams scheelde precies één ratingpunt. En, zoals wel vaker na afloop wordt vastgesteld, de uitslag had ook gemakkelijk 11-9 in het voordeel van LDG kunnen zijn. Ik heb zelf aantoonbaar de winst gemist. Hans Kreder en invaller Dick den Ouden blunderden beide in licht nadelige standen en ook Evert Bronstring heeft vrijwel zeker de winst gemist nadat hij in een stand met een schijf méér zijn tegenstander te veel tegenkansen gaf. Tegenover dit alles stond slechts één “cadeautje” van PWG: al vroeg in de opening liep de tegenstander van Peter van den Berg in een simpele één-om-twee.

De wedstrijd werd geopend met het verlies van Hans Kreder.

Hans Kreder – Jaap Veerhoek

Wit staat op zijn lange vleugel duidelijk onder druk, maar na 34-30 en 36×27 is er niet zo veel aan de hand. Na lang nadenken speelde Hans 37-31?? (26×37), 42×31 (22-28), 33×22 (24×42), 48×37 (13-19), 22×24 (20×38) en wit gaf op.

Peter van den Berg bracht de stand op gelijke hoogte. Een simpele schijfwinst in de opening werd door hem degelijk uitgespeeld. Daarna volgde een tamelijk kleurloze remise van Evert Dollekamp. Hans Tangelder bracht de volgende remise binnen. Een aardige slagzet bracht wel voordeel, maar onvoldoende om een winnend eindspel op het bord te krijgen.

Hans Tangelder – Aart Walraven

Na (17-21?) volgde: 37-31 (26×37), 32×41 (21×23), 34-30 (35×24), 33-29 (23×34), 39×17. Na het gedwongen (3-8) is de stand echter niet meer te winnen voor wit.

Ik bracht met een remise de stand op 5-5, maar heb aantoonbaar de winst gemist. Een wat langer fragment uit deze partij.

Jos de Wild – André van der Kwartel

Ik besluit hier maar eens wat spanning in de partij te brengen: (17-22), 28×17 (11×31), 36×27 (24-30), 35×24 (19×30), 40-35!? (30-34), 39×30 (25×34), 48-43. Hier leunde mijn tegenstander met een tevreden uitdrukking op zijn gezicht achterover. Hij dacht waarschijnlijk de schijf op 34 te winnen. (6-11!). Hierna ging mijn tegenstander ineens rechtop zitten en verzonk in lang nadenken. Op 33-29 volgt natuurlijk (11-17-22). Daar is allemaal niet zo veel mee aan de hand, maar wit moet wel beslissingen nemen. Uiteindelijk koos wit voor 43-39 (34×43), 38×49. Ik ging natuurlijk verder met (11-17). Nu is de volgende stand ontstaan:

Jos de Wild – André van der Kwartel

In de partij dacht ik dat 27-21 was weerlegd door (17-22) en zwart wint een schijf, maar de computer komt met de suggestie 37-31!? (26×39), 21-16, waarna er nog een verdraaid lastig eindspel op het bord komt. Met drie schijven voorsprong voor zwart taxeert de computer de stand op minder dan een schijf winst! Het spelverloop was: 33-28 (15-20), 28×19 (13×24), 32-28 (20-25). Het leek mij handig om het opkomen van schijf 45 te verhinderen. 37-32? (24-29!). Er is een grappige situatie ontstaan. Hoe wit eventueel ook een vork wil maken, altijd volgt een offer van zwart met schijfwinst. Overigens is er na 49-43 nog niets aan de hand voor wit. 27-21?? (18-22), 21×12 (8×17), 45-40 (22×33), 32-27 (3-8), 49-43? (8-12???). Dit is het dramatische moment. Winnend is (25-30×20). Ik wees deze zet af wegens: 40-34 (33-39), 27-21, maar ik moet 33-39 natuurlijk vooraf laten gaan door het offer (26-31!). Daarna is de stand gewonnen. Heb ik zetten lang naar allerlei aardige offers zitten kijken, mis ik het winnende offer. Er is veel klein leed in de wereld. De laatste zetten zijn trouwens ook nog wel aardig: 40-34 (29×40), 45 x34 (12-18), 27-21 en er is een merkwaardige stand ontstaan, waarin ik min of meer genoodzaakt ben om zelf een remise brengende plakker te spelen.

Het leek toch allemaal nog goed te komen met LDG. Jack van der Plas won omdat zijn tegenstander in een vrijwel gelijke stand te veel op winst bleef spelen.

Cees Rijk – Jack van der Plas

Na 33-29 blijft er een redelijk gelijke stand op het bord, maar wit speelde: 47-42!? (8-12), 34-29 (25×23), 42-38 (19×30), 28×8 (22-27), de weerlegging, 32×21 (17×26), 8×17 (30-35), en met drie witte schijven kwetsbaar op het bord en de zwarte schijven veilig aan de rand speelde Jack dit eindspel feilloos uit naar winst.

Maurits Meijer bracht met een remise de stand op 8-6 in het voordeel van LDG, maar vervolgens werd de stand gelijk door het verlies van Edwin van Hofwegen. Evert Bronstring gaf onmiddellijk na de partij aan waar het fout ging in die partij.

Daaf Kasse – Edwin van Hofwegen

Als zwart hier (17-21) speelt, is de stand gelijkwaardig. Maar zwart speelde (8-12?) en werd verrast door 27-22! Wit dreigt nu met 33-29, 22-18 en 38×9. Zwart kan daarom het beste antwoorden met (23-29), maar speelde (12-18?), 42-37 (18×27), 32×12 (23×43), 48×39 (11-17), 12×21 (16×27), 39-34 (14-20?) Dit lijkt niet de beste verdediging. De computer adviseert (13-18). Nu volgde: 37-31 (27-32), 31-27 (32×21), 30-25 en zwart verloor kansloos.

Na langdurig manoeuvreren in een macro-eindspel moest Evert Bronstring in remise berusten. Hij had tijdens de partij een kansrijke hekstelling op het bord gehad, waarmee hij zijn tegenstander had gedwongen een schijf te offeren. Doordat hij de hekstelling niet op zijn scherpst had gespeeld kreeg zijn tegenstander meer tegenkansen dan waarschijnlijk nodig was geweest. Toch legt de computer de belangrijkste misser pas later in de partij.

Evert Bronstring – Peter Schunselaar

Zwart heeft zojuist met (16-21) een schijf geofferd en (22-28) gespeeld. In deze stand reageert wit verkeerd met 40-34? Daarmee geeft hij zwart de gelegenheid tot (18-23×23) waarmee het voordeel van wit sterk afneemt. De computer adviseert 29-24! Met een rekentijd van 1 minuut per zet tovert de computer dan de volgende plausibele variant op het bord: (7-11), 16×7 (12×1), 31-27 (1-7), 48-43 (17-22), 35-30 (22×31), 26×37 en de stand lijkt wel overtuigend voor wit gewonnen.

Bij de stand 9-9 had het nog spannend kunnen worden, ware het niet dat invaller Dick den Ouden al geruime tijd in een verloren eindspel probeerde er het beste van te maken. Er zat helaas geen remise meer in. Maar het is onduidelijk waarom het zo ver moest komen. Zie hier het cruciale moment in de partij:

Dick den Ouden – Wim Koppejan

Zwart kan hier groot voordeel verkrijgen met (12-17). Wit lijkt dan wel gedwongen tot de afwikkeling met 27-21, waarna zwart een, misschien wat dure maar kansrijke, dam op het bord krijgt. Zwart speelde echter (23-29!?). Raakte Dick in paniek door deze zet? Na ‘gewoon’ 38-33 is de partij bepaald nog niet gespeeld voor zwart. Op (18-23) volgt bijvoorbeeld 35-30 enz. Dick koos voor een afwikkeling die hem een schijf kost: 40-34 (29×49), 28-23 (19×37), 31×42 (49×21), 26×30. Na (20-25), 30-24 (18-23) kwam Dick er in ieder geval niet meer aan te pas en werd de wedstrijd afgesloten op 9-11 in het voordeel van PWG.

Donderdag 30 augustus start weer de interne competitie van LDG. Er wordt op iedere donderdag avond gespeeld voor de interne competitie, met uitzondering van 6 september. Op die avond wordt er om het open sneldamkampioenschap van Leiden gespeeld.

Belangstellenden voor de interne competitie van LDG en/of het open sneldamkampioenschap van Leiden zijn van harte welkom. Als u op proef mee wilt spelen met de interne of mee wilt sneldammen op 6 september dient u uiterlijk om 20.00 uur aanwezig te zijn in het Denksport Centrum, Robijnstraat 4, Leiden, zodat u ingedeeld kunt worden. Hieraan zijn geen kosten verbonden. Van te voren aanmelden is ook niet nodig.
LDG gunt belangstellenden en nieuwkomers – zowel beginners als gevorderden – een ruime periode om vrijblijvend kennis te komen maken.
Het is dus niet nodig om meteen lid te worden.

De interne competitie van het seizoen 2017/2018 werd met grote overmacht door Casper Remeijer gewonnen.
Klik hier voor de volledige eindstand.

Ter illustratie van al het moois dat in de interne competitie van LDG te zien is, volgen hier nog twee fragmenten uit de spectaculaire partij tussen Hans Kolfoort en Hans Tangelder van afgelopen juni.

Hans Kolfoort – Hans Tangelder

Na 34-29? mistte zwart de fraaie dam met 9-13, 12×32, 19-23, 27-32, 22-27 of 21-27, 17×46.

Hans Kolfoort – Hans Tangelder

Zwart staat al een tijdje verloren, maar lijkt ineens gewonnen te staan na 6-11. Gelukkig voor zwart ging wit hier verder met 41-37?, terwijl hij met een gerust hart 24-19 had kunnen spelen. Immers 18-23? wordt weerlegd door 33-29!

Nu ging zwart na 41-37?, 27-32 er met de beide punten vandoor.