Leids Damgenootschap

In de negende ronde van de damcompetitie heeft het Leids Damgenootschap gewonnen van het tweede team van Harderwijk. Het werd een monsteroverwinning van 15-5. Zes overwinningen, één nederlaag en drie remises. Maurits Meijer had aan een half uur spelen genoeg om de overwinning binnen te halen. Op dit niveau waarschijnlijk een soort record. Zijn tegenstander gaf met één schijf achterstand wel erg snel op. Dat deed Harry Dekker niet. Op het moment dat Meijer won, kwam Dekker door een slagzet een schijf achter. Hij bleef echter doorspelen en werd na vier uur hard werken beloond met een remise. Op dat moment had Hans Kreder de stand al op 4-0 voor de Leidenaren gebracht door een fraaie hekstellingpartij af te ronden met een winnende combinatie. Daarna ging het hard. Achtereenvolgens wonnen: Evert Bronstring, Henk Meester, Hans Tangelder (na weer een van zijn volstrekt ondoorgrondelijke partijen) en Arend van Beelen. De ongelooflijke tussenstand van 13-1 voor LDG stond op het scorebord. André van der Kwartel kon ondanks een groot overwicht net niet winnen en Hein van Winkel wist in een moeilijk eindspel op fraaie wijze remise te forceren. Het enige smetje op de Leids overwinning kwam op naam van Jan Slingerland die na een degelijke partij in tijdnood een schijf verloor en daarna kansloos verloor.

Het Leids Damgenootschap heeft na drie opeenvolgende nederlagen eindelijk weer eens gewonnen. DEZ uit Wezep kon met een 12-8 nederlaag de lange thuisreis aanvaarden. Aanvankelijk zag het er niet goed uit voor de Leidenaren die met twee invallers moesten aantreden. Harry Dekker verloor na in een goede stand te worden verrast door een winnend schijnoffer. Vervolgens kon Evert Bronstring aan bord één niet winnen van een veel zwakker geachte tegenstander. Maar in het vierde speeluur kantelde de wedstrijd. Henk Meester won bekwaam nadat hij de hele wedstrijd groot voordeel had gehad. Hans Tangelder speelde weer eens een van zijn ondoorgrondelijke partijen en nadat zijn tegenstander tot twee maal toe de winst had gemist, kon Hans zelf een winnende doorbraak nemen. DEZ kwam nog wel op gelijke hoogte doordat Maurits Meijer het na een goed staand middenspel toch niet kon bolwerken tegen de sterkste speler van DEZ, maar twee winstpartijen van respectievelijk Hans Kreder en Arend van Beelen (de laatste na een verrassende slagzet) zetten LDG op een definitieve voorsprong. De drie overige partijen van Jan Slingerland, Fred Ong en André van der Kwartel stonden allemaal veel beter, maar eindigden in remise. Daarover was André van der Kwartel het meest teleurgesteld. Hij had in het klassieke middenspel door een zogeheten “offer van Dussaut” een gewonnen stand op het bord gebracht maar miste bij het afspel een winst in één zet, waarna het opeens remise was.