Het Leids Damgenootschap heeft met een 7-13 nederlaag tegen Den Haag het damseizoen afgesloten. Na een flitsende start met zeven punten uit de eerste vier wedstrijden werd in de resterende zeven wedstrijden nog maar één wedstrijdpunt in de wacht gesleept. Ook de slotwedstrijd tegen Den Haag toonde de zwakte van het huidige LDG aan. Een tegenvaller was dat de twee sterkste spelers van LDG, gezeten aan de borden 1 en 2 al snel verloren. Evert Bronstring overzag een damzet en kon direct opgeven. Edwin van Hofwegen speelde een wel erg ambitieus middenspel, verloor een schijf en kon de partij daarna niet meer redden. De 0-4 achterstand was een zware teleurstelling voor de Leidenaren. Hans Kreder bracht het eerste punt voor LDG binnen, maar het was een punt met een donker randje. Hij speculeerde op een foutieve voortzetting van zijn tegenstander. Toen deze inderdaad in de fout ging won Kreder een schijf, gebaseerd op een verdieping van het zogeheten ‘Zetje van Weiss’. Enkele zetten later liet Kreder onnodig een offervariant van zijn tegenstander toe, waarmee deze een remisestand leek af te dwingen. Op dat moment zat er echter voor Kreder een verrassende, winnende combinatie in de stand. Kreder zag het niet en moest in remise berusten. Harry Dekker leek in het late middenspel een fout te maken die hem een schijf zou kosten, maar dat bleek gezichtsbedrog. Hij won de schijf terug met een uitstekende stand, maar helaas net niet goed genoeg voor de winst. Hein van Winkel verloor aan het tiende bord van Hans Giphart, een aanzienlijk sterkere tegenstander. Toch heeft deze hard moeten werken voor zijn overwinning. In het middenspel deed zich namelijk een moment voor waarin een voor de hand liggende zet door Van Winkel verrassend zou worden weerlegd. Het kostte Giphart veel tijd om de juiste voortzetting te vinden, maar nadat de stand vereenvoudigd was, won hij toch nog vrij gemakkelijk. Op dat moment keek LDG tegen een 2-8 achterstand aan. De overige partijen eindigden allen in remise. André van der Kwartel probeerde tot op het laatst zijn tegenstander tot fouten te verleiden, maar zag zijn winstpogingen stranden. Henk Meester speelde tegen zijn veel sterkere tegenstander fraai remise. Hans Kolfoort speelde tegen het pas twaalfjarige talent Berk Yigitturk. Hij verkreeg na een complexe partij een voordelig eindspel, maar alle gevaren daarin werden door zijn jonge tegenstander doorzien en degelijk weerlegd. De tegenstander van Maurits Meijer klaagde na afloop dat hij de winst had gemist. Analyses zullen dat nog moeten aantonen. De wedstrijd werd afgesloten met de remise van Hans Tangelder. Hij speelde een complexe opstelling die in de damwereld nogal morbide wordt omschreven als ‘het naamloos skelet’. Eén van de favoriete spelsystemen van Tangelder. Zijn tegenstander moest zorgvuldig spelen, maar waarschijnlijk zijn de remisegrenzen toch nergens overschreden.
Het Leids Damgenootschap sluit het seizoen af als negende van de twaalf deelnemende teams. Op ruime afstand van de degradatiestreep, maar toch met een wat ontevreden gevoel.
(verslag van André van der Kwartel)