Leids Damgenootschap

Verslag van Steven den Hollander

Het jaarlijkse kersttoernooi wat het Leidsch Damgenootschap organiseert is een erg gezellige avond geworden. Niet alleen omdat er redelijk wat externe spelers waren, maar ook met het aantal van 17 deelnemers. De wedstrijdleiding besloot om in de voorrondes twee poules van zes spelers te maken, en een poule van vijf.

Deze poules waren op sterkte ingedeeld, wat resulteerde in allerlei mooie wedstrijden, waarin het niveauverschil niet heel groot was. In de eerste poule wist gastspeler Arjen de Mooij overtuigend de voorrondes te winnen. Hij werd op de voet gevolgd door ons nieuwste lid, Jan van der Star. Een aardig fragment in deze poule was te zien in het duel tussen Steven den Hollander en Evert Bronstring.

Steven heeft als laatste zet 38-33 gespeeld. Evert dacht hier groot voordeel te behalen met 23-28!? Maar werd lelijk verrast door de combinatie met 27-21 16×27 33-29 24×33 37-32 27×47 48-42 47×38 43×03! Steven won het eindspel overtuigend.

De finalepoule werd compleet gemaakt met Jack van der Plas, en de verassend sterk spelende Hans Kreder. Jack en Jan verloren beide één keer, waardoor de partij tussen Hans Kreder en Arjen de Mooij de beslissende zou worden. Met sterk aanvallend spel won Hans een schijf, maar in tijdnood ging er veel mis, en won Arjen toch nog. Arjen de Mooij dus de terechte winnaar!

In de tweede finale-poule ging de strijd tussen Marco de Leeuw en André van der Kwartel. Beide wonnen twee partijen, maar omdat André in een direct duel won van Marco werd hij de winnaar van de tweede poule.

Evert Dollekamp speelde wat minder in de voorrondes, wat hem een plaats in de derde poule opleverde. Hierin wist hij al zijn partijen te winnen, en daarmee dus een overtuigende poule-winst. Alleen Dick den Ouden wist in zijn spoor te blijven, maar hij verloor de beslissende partij.

De vierde poule werd gewonnen door Harry Dekker. Door twee overwinning en een remise was hij niet meer te achterhalen door Maurits Meijer en Edwin van Hofwegen. Al met al was het een erg leuke avond, waarin iedereen met een prijs naar huis ging. Tot volgend jaar?

Verslag van Steven den Hollander van Brunssum Open 2016 ronde 1 en 2, deel 1 van 3 delen.

Met de Olympische Spelen net achter de deur is er een opvallende conclusie te trekken. Uit de zomertoernooien is er één keer brons gewonnen door Rijnsburg! Voor de mensen die het ontgaan is; tijdens het zomertoernooi in Brunssum ben ik derde geworden!

Een week voor de start kwam het in mij op dat een zomertoernooi nog mooi in de agenda paste. Net afgestudeerd en werkloos zijn natuurlijk de optimale omstandigheden om te dammen. Mede wegens de leuke deelnemerslijst besloot ik mij op te geven. Na het kopen van een pop-up tent, regelen van een auto, voortijdig verschijnen op de verjaardag van mijn oma (sorry oma!) en het doornemen van het openingsboek van Getmanski (daarover later meer) was ik helemaal klaar voor Brunssum.

Twee dagen voor de start kreeg ik van Djordy Suijlen een appje of ik niet een dag eerder wou komen, bij hem blijven logeren om vervolgens uitgerust aan de start te verschijnen. Ter optimalisatie voor de prestaties maar gedaan, alles voor de punten. Een leuke avond in Roermond (wat dus echt een leuke stad is!) verscheen ik iets minder fris dan verwacht aan de start.

De loting bracht mij een sterke chinees, Yifi Du. Snel wat kijken op toernooibase liet mij zien dat deze knul veel Keller speelt, zonder er veel van te kennen. Het openingsboek van Getmanski laat op de eerste pagina’s een bekende winstvariant zien waar ik dan ook schaamteloos naar toe stuurde. Voor de mensen die nog iets willen leren (let op Daniël!) even de notatie. 01. 34-29 17-22 02. 40-34 11-17 03. 45-40 06-11 04. 31-26 16-21 05. 32-28 19-23 06. 28×19 14×23 07. 35-30 10-14 08. 30-24 05-10? 09. 33-28 22×33 10. 39×19 14×23

Op dit moment zijn we in de zogeheten Deurloo-variant beland. De zet 05-10 is eigenlijk al de beslissende fout van zwart! In de opening kies ik bewust ervoor om schijf 50 niet op te spelen. Mijn tegenstander speelt uit automatisme schijf 1 ook niet op en speelt voor de rest door zoals de theorie het aanraadt. Wanneer schijf 50 en 1 wel zijn opgespeeld en er volgt 33-28 spreken we van de bekendere Van Westerloo-variant. Het belangrijke verschil is dat ik nu een extra tempo heb, om mijn tegenstander dodelijk op te kunnen sluiten. Het ging verder met: 11. 38-32 20-25 12. 40-35 09-14 13. 42-38 11-16 14. 37-31 14-19 15. 35-30!!

De enige manier om deze opening ook daadwerkelijk te winnen, is door op het juiste moment de onogelijke zet 35-30 te spelen. Dit lijkt een vrij provocerende zet (wat ik nooit zou doen) maar is ijzersterk. Het idee echter is om zwart in zowel het cetrum als op de flanken klem te zetten. Het vervolg is redelijk logisch en geforceerd. 15. .. 10-14 16. 38-33 07-11 17. 33-28 01-06 18. 41-37 14-20 19. 44-40 04-09 20. 50-45 02-07 21. 48-42?!!

De witte partij is totaal geslaagd, en zwart kan hier gaan opgeven. Van nog geen kwaad bewust liep hij in de combinatie waarop mijn zettenvolgorde gebaseerd was. 21-27
22. 31×22 18×38 23. 43×32 12-18 (sluiten is verplicht!)24. 28-22 18×38 25. 29×18 20×29 26. 42×24 13×22 27. 24×04 22-28 28. 04-31 De tijd die ik over had was overigens 1 uur en 22 minuten.

Al met al een mooie en verdiende overwinning. Intussen was Nadine de Mooij ook ter tonele verschenen, wat een vochtige avond beloofde te worden. Bij terugkomst op de camping tent opgegooid en ingericht om vervolgens te gaan voetballen en de rest van de avond in de bar te hangen.

Het was helaas iets te gezellig geworden, want met stevige koppijn opstaande en een missende camping sleutel waren het gevolg. Toen ik ook nog eens 40 minuten te laat pas achter mijn bord verscheen was het zowel een duel tegen Joop Briedé, als tegen de slaap en het volledig onder controle houden van mijn evenwicht. Ik besloot om een half-open klassieke opening te spelen, mede omdat dit spelers onder de 1000 rating vaak onbekend is. Ik maakte veel onnauwkeurigheden, maar door het lange afwachten van mijn tegenstander kon ik mij herpakken en begon de stand te lopen.

Mijn laatst gespeelde zet is 49-44. Het idee is om na de ruil 20-24 33-29 x29 te kunnen spelen. Ook speel ik stiekem op een combinatie, wat de partijvariant was. Er volgde namelijk 12-17? De zet 32-28 is natuurlijk niet moeilijk te vinden, maar de overgebleven stand juist taxeren was moeilijker. Gelukkig bleek het achteraf allemaal te kloppen. 24. 32-28 21×43 25. 30-25 23×32 26. 25×01 32-38 27. 01-12 38×36 28. 12×49

André van der Kwartel

Voor de tweede keer op rij heeft het Leids Damgenootschap winst geboekt in de Eerste Klasse B van de landelijke damcompetitie. Daarmee heeft LDG zich op de vierde plaats genesteld. Dat ging ten koste van het derde team van SNA uit Heerhugowaard. Evert Dollekamp bracht in sneltreinvaart het eerste punt binnen. Het leek erop alsof hij en zijn tegenstander hadden besloten een blitzpartij te spelen. Binnen anderhalf uur werd met een remise de vrede getekend. Evert Bronstring zette snel daarna LDG op voorsprong. Hij veroverde een voorpost van zijn tegenstander, die niet lang daarna opgaf. André van der Kwartel kwam na een goede partij gewonnen te staan, maar overzag een eenvoudige remise makende wending. Edwin van Hofwegen speelde een gelijkwaardige remise. De stand 5-3 in het voordeel van LDG was daarmee vrij snel tot stand gekomen, maar het duurde lange tijd alvorens de volgende uitslag op het bord kwam. Die was afkomstig van Hans Tangelder die in een moeizame partij steeds slechter kwam te staan en verloor, waarmee de stand op 5-5 kwam. Een illustratief moment uit deze partij is te zien in diagram 1 en 2. Teamleider Henk Meester speelde remise, maar leek lange tijd een kansrijke omsingeling op het bord te hebben. Kort daarna zette invaller Arend van Beelen LDG weer op voorsprong. Hij brak ten koste van een schijf door naar dam en rondde daarna de partij keurig af. Harry Dekker speelde remise, maar had daarbij niet over geluk te klagen (zie diagram 3). Ook Hans Kreder bereikte een remise waarvoor hij hard moest werken, maar vermoedelijk zijn de remisegrenzen in die partij nooit overschreden geweest. Ten slotte bracht Maurits Meijer de eindstand op 12-8 voor LDG. Hij maakte een overmachtseindspel fraai af.

Hans Tangelder – Dave Bleeker

Wit speelde deze partij met het motto “liever mooi verliezen dan saai remise spelen”.

Diagram 1

Wit zit hier in zwaar weer. Hij overwoog wel 35. 27-21, 16×27, 36. 32×21 als weg naar een veilige remise, maar zag daar vanaf vanwege 36. 18-23, 21-16, 23×43, 16×9, 8-13, 9×18. Hij miste echter  de verrassende  zet 37. 28-22. Nu moet zwart wel 24-29, 33×24, 11-17, 22×11, 6×26 nemen. En dan heeft wit uitstekende kansen na 34-29, 23×34, 30×39, 19×30, 35×24. Zwart mag na 27-21×21 dus niet verder met 36. 18-23, maar krijgt wel beter spel na (11-17), 21-16 (6-11), 16×7 (12×1).  De partij ging verder met 35. 42-37, 11-17, 37-31, 17-21, 37. 31-26? 12-17!

Diagram 2

Er staat nu wel een heel fraaie stand op het bord, met een wederzijdse KVO, maar de partij gaat helaas verloren voor wit. Wit had nog remise kansen kunnen krijgen met 37. 28-22! i.p.v. 31-26? Dan volgt op 37.21-26 32-28 en 27-21.

[Opmerkingen: Hans Tangelder]

Diagram 3: Harry Dekker – Frans Groot

Ook standen met weinig schijven zijn niet zo maar remise. Wit had hier moeten spelen: 18 -12 (8×17), 23-18 enz. Wit speelde echter 24-19?? Waarop zwart antwoordde (26-31??) met remise. Winst voor zwart was geweest: (8-13), 18×20 (15×13), 42-38 (26-31), 37×26 (36-41) en zwart wint gemakkelijk.

Afgelopen donderdag speelde Edwin van Hofwegen met zwart tegen Evert Bronstring.

In onderstaande stelling verraste Edwin Evert met een slagzetje. Ziet U hoe zwart wint? Klik anders hier voor de oplossing.

Door deze winstpartij heeft Edwin van Hofwegen de leiding in de interne competitie overgenomen van Casper Remeijer. Edwin heeft nu een voorsprong van 10 KeizerPunten op Casper Remeijer en 29 KeizerPunten op Evert Dollekamp.

Klik hier voor de volledige tussenstand.