Leids Damgenootschap

André van der Kwartel

Het zestal van LDG doet het in de hoofdklasse van de provinciale competitie beter dan het tiental in de landelijke competitie. In de derde ronde werd met 8-4 gewonnen van damclub ADC uit Alphen aan den Rijn. Een ruime overwinning die overigens krapper had kunnen uitvallen als de ADC-ers iets attenter waren geweest.

Hans Tangelder, in deze wedstrijd spelend aan het eerste bord, verloor. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij de hele partij door een steeds toenemend nadeel had. Hieronder een fragment uit de partij waarbij de computer bij vrijwel iedere zet verbeteringen aangeeft:

Hans Tangelder – Wouter Morssink

Stand na de 30^e zet van zwart.

47-41!? [Meer verdediging lijkt te geven: 43-38, 49-44 met de dreiging 35-30 en 29-24.] (2-8!?) [Sterker is direct (28-32).] 43-38 (28-32), 49-44 (32×43), 39×48 (11-17!?) [Sterker is (22-28), 24×33)] 41-37 (13-19), [Nu faalt voor wit 35-30 en 33-28 op het eenvoudige (19-23).] 33-28 (24×33), 28×39 (18-23?), 48-43?

Beide spelers overzien of wijzen af: 37-32 (27×38), 39-33 (38×29), 26-21 (17×37), 47-42 (37×48), 46-41 (48×30), 35×2. Een Afrikaanse dam, waarvan het niet onmiddellijk duidelijk is wat die waard is. Ik heb er niet veel vertrouwen in. In ieder geval ging de partij hierna snel van kwaad tot erger voor wit.

Steven den Hollander bracht de partijen snel weer op gelijke hoogte.

Steven den Hollander – Kenny Kroon

Stand na de 29^e zet van wit. De computer adviseert nu (7-11) en taxeert de stand op vrijwel gelijkwaardig. Het lijkt mij dat wit veel beter staat, maar misschien overschat ik de stand. Het partijverloop was: (13-19?), 42-38 (8-13), 32-27 (21×32), 38×27 [Dreigt 27-21 en 33-28.] (6-11), 46-41 en hier offerde zwart maar met (16-21) een schijf. (19-23) is verhinderd door 24-30 en 33-29. Op (19-24) volgt 41-37 en dreigt onweerlegbaar 26-21 en 33-29. Na het schijfoffer was de winst niet zo moeilijk meer al waren daarvoor nog 24 zetten nodig.

Casper Remeijer zette het zestal op voorsprong. Het klassieke middenspel werd door Casper duidelijk beter gespeeld dan door zijn tegenstander. Deze nam uiteindelijk een dure damdoorbraak, waarna de volgende grappige stand ontstond:

Ali Fthalla – Casper Remeijer

Stand na de 52^e zet van zwart.

De stand leent zich voor remisepogingen met behulp van een zogeheten Lacoönstand. Blijkbaar vertrouwde de witspeler dat hier nog niet. Toch was het waard om te kijken naar: 35-30 (25×43), 27-21 (16×27), 8-3. Ik dacht in eerste instantie dat zwart de dam met (43-49) kon vangen, maar wit kan ook vijf schijven naar 45 slaan. Het beste lijkt nog (23-29), 3×49, maar ik denk dat zwart deze stand ook wel wint. Het spelverloop was: 39-34 (14-20), 34-30 (25×34), 27-21 (16×27) 8-3. Maar deze Lacoönstand wordt een stuk eenvoudiger weerlegd: (27-31) en zonder 3×6 (23-28) af te wachten gaf wit op.

In het verleden speelde ik met Evert Bronstring af en toe mijn partijen na en vooral partijen waar ik redelijk tevreden over was, werden door Evert nog wel eens genadeloos gefileerd. Uiterst frustrerend. Tegenwoordig wordt de rol van Evert overgenomen door de computer. Minstens zo frustrerend.

Thomas van der Klis – André van der Kwartel

Stand na de 33^e zet van wit. Zwart speelt dé zet die in dit spelschema past: (18-23!!??). Prachtig, maar helaas verliezend…. 28-22 (24-30). Moet wel want er dreigde 34-30. Wit speelde nu 38-33, maar had ook kunnen kiezen voor: 22-18 (13×22), 37-31 (36×27), 38-33 (27×29), 40-35 (29×40), 35×2, waarna we wat eerder de schijven in het doosje hadden kunnen doen.

Tien zetten later kwam de volgende stand (na de 41^e zet van zwart) op het bord:

Thomas van der Klis – André van der Kwartel

34-29? (23×34), 40×29 (19-23!) en hier ontdekte de witspeler pas dat hij geen goed tempo meer heeft. Op 29-24×24 volgt (8-12) met schijfwinst. In plaats daarvan offerde hij met 37-31 aan de andere kant van het bord een schijf maar na (36×27), 42-37 (23×34), 32-28 (34-39) won zwart gemakkelijk. Daarmee kwam de stand op 6-2 voor LDG.

Het zevende (winst)punt werd binnen gehaald door Harry Dekker. Hij speelde tegen Hein van Winkel die zowel lid is van LDG als van ADC, maar voor het zestal van ADC uitkomt. De beide clubgenoten maakten het elkaar niet erg lastig (1-1).

De eindstand 8-4 kwam tot stand doordat Frank Eektimmerman na een moeizame partij remise wist te bereiken. Daarover had hij niet te klagen. In het eindspel beging hij een vergissing die fataal had kunnen zijn.

Martijn van der Klis – Frank Eektimmerman

Met (14-20) lijkt zwart nog steeds binnen de remisemarges te blijven. Zwart speelde echter (27-13??) en wit miste nu de verrassende winst met 50-17 (12×21), 16×27 (13×31), 36×27. Gespeeld werd 50-45 (13-18), 16-11 (18-22), 45×1 (22×6), waarna de partij enkele zetten later in remise eindigde.

André van der Kwartel

Het tiental heeft ook zijn derde wedstrijd in de landelijke competitie verloren. Ditmaal was VAD uit Amsterdam met 8-12 te sterk voor de Leidenaren. Op die uitslag valt weinig af te dingen. Als uw verslaggever niet in een moment van totale damblindheid een remisestand had vergooid, had de uitslag een wat draaglijker aanzien gehad. Daar staat dan weer tegenover dat als Herman van Westerloo iets scherper was geweest tegen Maurits Meijer de uitslag toch weer 8-12 zou zijn geweest. En zo kan ik nog wel meer momenten opnoemen. Het tiental staat nu gedeeld laatste en het ziet ernaar uit dat het een zwaar seizoen zal worden voor LDG.

De wedstrijd begon met een nederlaag van Peter van den Berg.

Michel Horn – Peter van den Berg

Stand na de 29^e zet van wit. Peter meende zich uit de omklemming te kunnen bevrijden met (19-24), 30×19 (23×14), maar toen volgde: 44-40 (45×34), 33-29 (34×23), 28×10 (9-14), 10×19 (13×24). Tot zo ver is alles misschien nog gezien, maar nu volgt 25-20 en wit wint een schijf of breekt door naar dam.

Een tegenvaller was het verlies van Evert Bronstring. Niet alleen dat hij verloor, maar ook de manier waarop. Vanaf de 38^e zet liet hij zich volledig overspelen.

Hanco Elenbaas – Evert Bronstring

Stand na de 38^e zet van wit. Het partijverloop was: (3-8?), 31-27 (13-19), 35-30 (11-16?), 29-23 (18×29), 33×13 (8×19) en de zwarte stand is niet meer om aan te zien. De computer beschouwt de stand van het diagram echter nog steeds als gelijkwaardig en komt met de volgende boeiende variant: (3-9), 35-30 (11-16), 31-27 (2-7), 28-23 (13-19), 33-28 (18-22), 27×18 (16×27), 48-42 (27-31), enz. Een leuke stand om eens wat analysewerk op los te laten, maar dat valt buiten het bestek van dit verslag. De computer vindt de stand nog steeds gelijkwaardig.

Hans Kreder bracht met een degelijke remise het eerste punt voor LDG binnen, maar direct daarna verloor Hein van Winkel, waarmee de stand op 1-7 kwam.

Hein van Winkel – Arie Storm

Stand na de 25^e zet van zwart. Vanuit deze gelijkwaardige stand zal wit in enkele zetten verloren komen te staan. Aangewezen is 44-40, maar wit speelde 27-21?? Zwart mist nu een aardige forcing: (23-28), 32×23 (18×29!) en wit gaat een schijf verliezen. Op 30-25 volgt (12-18) en (24-30). Op 39-33 volgt (12-18) en (24-29). 44-40 is simpel verboden en op andere zetten volgt (29-34) en wit mag niet weglopen wegens een dam op 49. In de partij speelde zwart: (18-22?), 44-40? [Beter is 39-33] (22-27), 21-16 (23-29), 32×21 (29-34), 40×29 (24×44), 43-39 (44×33), 38×29 (20-24) en wit stond een schijf achter en verloor snel.

Evert Dollekamp gaf met een soepele overwinning de stand weer een wat draaglijker aanzien (3-7), maar ik maakte deze score zelf direct weer ongedaan door een sterk staaltje van damblindheid. In een eenvoudige remisestand mis ik een offertje en kon direct opgeven. “Een cadeautje” noemde mijn tegenstander het.

Ook Maurits Meijer kreeg een cadeautje in de zin dat zijn tegenstander in het eindspel de winst miste. Maar dat cadeautje was dan ook heel wat fraaier verpakt dan dat van mij.

Herman van Westerloo – Maurits Meijer

Stand na de 54^e zet van zwart. Spelverloop: 24-20? (31-37), 20×3 (32-38), 3-20 (38-43), 20-47 (43-49), 40-35 (49-32) en enkele zetten later remise gegeven.

In de diagramstand had wit echter kunnen winnen door 24-47!. Een aardige variant is nu: (31-37), 40-34 (14-19), 34-29 (32-38), 47×33 (37-41), 29-24 (19×30), 25×34. Een meer serieuze variant is: (31-36), 47-42! en nu bijvoorbeeld: (14-19), 40-34 (19-23), 25-20 (23-28), 20-14 (36-41), 14-10 enz. De vele andere variantjes worden aan de lezer overgelaten.

Teamleider Harry Dekker speelde een remise waarover geen bijzondere opmerkingen te maken zijn en datzelfde gold voor de partij van Edwin van Hofwegen.

Bij de stand 6-12 speelde Hans Tangelder er nog voor om de nederlaag een wat draaglijker aanzien te geven. Daarin slaagde hij glansrijk.

Hans Tangelder – Paul de Heus

Stand na de 59^e zet van wit. Zwart kan hier een remise-eindspel op het bord krijgen door: (40-44), 50×39 (6-11), 17×6 (45-50), 39-34 (20-24). Zwart speelde echter (20-24?) en nu kan wit een gewonnen stand creëren met 27-22! Wit miste deze zet en de partij ging verder met: 43-39 (40-44), 17-12 (44×33), 12-8 (33-38), [ (33-39) was een veiliger weg naar remise.] 8-2 (24-29?), [Nog steeds kon zwart de remise bereiken met (38-42-47)] 2-19!! Een mooie zet van Hans. Er dreigt 16-11 en 27-22. Zwart moet wel: (6-11), 16×7 (38-43), 7-2 en met twee dammen won wit het eindspel gemakkelijk. Daarmee kwam de eindstand op 8-12 in het voordeel van VAD.

André van der Kwartel

Het tiental van LDG heeft ook zijn tweede wedstrijd verloren. Op zaterdag 29 september was Damclub Dordrecht met 12-8 te sterk. Die uitslag is natuurlijk de enige werkelijkheid, maar dromen mag altijd. Wat te denken van teamleider Harry Dekker die een winnende combinatie mist en zijn partij verliest? Of Evert Bronstring die in een remisestand een verrassende finesse mist. Daar staat dan weer tegenover dat Edwin van Hofwegen geluk had met zijn winst in een pot-remise eindspel. Al met al had een 10-10 gelijkspel zeker tot de mogelijkheden behoord.

De wedstrijd begon slecht voor LDG. Peter van den Berg liep in een gelijkwaardige stand in een twee-om-drie met doorbraak en kon opgeven. Vrijwel tegelijkertijd verloor Hans Kreder. Na een zwakke zet in een gelijkwaardige stand kon hij vrijwel direct opgeven.

Hans Kreder – Nico Knoops

Stand na de 33^e zet van zwart. Wit speelde 28-23? en gaf op na (18-22), 41-36 (14-19×19). Misschien wat vroeg, want na 49-43 (5-10), 43-38 valt er nog best wat te vechten.

Als wit in de diagramstand 41-36 speelt, houdt de computer het erop dat de stand gelijkwaardig is. Een plausibele variant lijkt: (18-22), 49-43 (14-19), 37-32 (26×37), 32×41. Het lijkt nog een heel spannende stand om uit te spelen.

Ik mocht zelf de stand op 4-2 brengen. Het aardigste moment in de wedstrijd deed zich voor op de 33^e zet van zwart:

André van der Kwartel – Randy Horne

Zwart speelde hier (14-19??) en zat na 38-32! Ineens met een ernstig probleem. (21-27) kost een schijf. Op (18-22) volgt 29-23. Uiteindelijk speelde zwart (2-8), waarna volgde 29-23, 28-22 en 32×14. Daarna was het niet moeilijk meer.

Evert Dollekamp bracht een degelijke remise binnen. Verlies van Evert Bronstring bracht de stand op 7-3. Evert had een groot deel van de partij onder druk gestaan en mocht van geluk spreken dat zijn tegenstander hem in eerste instantie nog liet ontsnappen.

Evert Bronstring – André Droog

Stand na de 59^e zet van wit. Het spelverloop was: (37-42), 34-30 (42-48), waarna zwart al zijn voordeel kwijt was. In de diagramstand had zwart moeten spelen: (38-43). Het meest kansrijk voor wit lijkt nu nog: 47-41 (37×46), 23-19 (46×40), 19×8 (43-48), 8-2 (48-25), 24-20 (40-35) en dit wint zwart achter elkaar. In de partij speelde Evert de partij naar een remisestand, maar liet zich toch nog verrassen.

Evert Bronstring – André Droog

Als wit hier 24-19 speelt, is de stand nog steeds remise. De schijf op 42 kan niet worden aangevallen, want dan haalt wit een tweede dam en op bijvoorbeeld (3-8) volgt 42-37 met remise.

Wit speelde echter 11-39?? En werd verrast door: (32-38!), 42×33 (3-25!).

Edwin van Hofwegen scoorde met veel geluk namens LDG tegen. In een remise-eindspel beging zijn tegenstander een nog veel ernstiger fout dan Evert Bronstring had gedaan:

Edwin van Hofwegen – Anton Kosior

In deze remisestand probeerde Edwin nog: 27-13 (24-29??), 13-24 (29×20), 25×5.

Edwin had in dubbel opzicht geluk, want in het middenspel was hij aan een nederlaag ontsnapt. Na de 38^e zet van wit was de volgende stand ontstaan:

Edwin van Hofwegen – Anton Kosior

Zwart koos hier voor de afwikkeling (24-29), 33×24 (23-28), 32×3 (21×43), 3×20 (25×14), 42-38 (43×41), 36×47, maar met de overblijvende stand heeft zwart te veel van zijn voordeel ingeleverd. In de diagramstand had zwart (15-20) moeten spelen. Een uitgebreide analyse gaat wat te ver voor dit verslag, maar enkele varianten tegen de computer spelend, blijkt zwart dan duidelijke winstkansen te hebben.

De spanning in de wedstrijd steeg verder toen Hans Tangelder met een verrassend zetje wist te winnen.

Fred Roedolph – Hans Tangelder

Stand na de 46^e zet van zwart. 44-40? Wit overschat zijn stand en/of hij overziet de dreiging. Hij had hier moeten spelen: 20-14 (10×19), 28-22 (17×28), 32×3 met een min of meer gelijkwaardig eindspel. Nu volgde: (18-22), 27×18 (9-14), 20×9 (4×33), 15×4 (17-22!!). Dit verrassende vervolg heeft de zwartspeler waarschijnlijk gemist. 4×31 (36×38), 37-31? Niet de beste. Na 37-32 en 25-20 had er nog een lastig eindspel kunnen volgen. (21-26?) Maar ook zwart is niet scherp. Na ‘gewoon’ (29-34×24) is de stand snel uit. Nu geeft hij wit nog de gelegenheid tot 25-20-14, hoewel dat eindspel wel gewonnen lijkt voor zwart. Wit speelde echter: 31-27, waarna Hans de partij uitmaakte met (26-31), 27×36 (29-34), 40×29 (33×24).

Daarmee was de tussenstand op 7-7 gekomen.

Helaas verloor kort hierna Maurits Meijer en kwam LDG weer op achterstand. De basis van het verlies lag in de 38^e zet van Maurits.

Ton van Bokhoven – Maurits Meijer

(12-17?) Zwart maakt het zichzelf moeilijk. Met (14-20) was er niets aan de hand geweest. Spelverloop: 48-43 (14-20), 25×14 (19×10), 40-34 (8-12???) maar na deze afzichtelijke zet is de stand ook in lagere zin al verloren voor zwart. Na (10-14) had zwart zeker nog een speelbare stelling gehad. De afwerking kostte wit nog tien zetten, maar toen was het ook wel over.

Vervolgens speelde Dick den Ouden een gelijkwaardige remise en verloor teamleider Harry Dekker nog. Dat was dubbel zuur voor LDG, omdat hij in het middenspel een winnende slagzet had gemist.

Wim Verschoor – Harry Dekker

Op de 39^e zet speelde wit 28-23?? en gaf zwart daarmee de gelegenheid tot: (3-8), 23×3 (26-31), 27×36 (21-26), 3×21 (16×49). Harry zag dit echter niet en speelde (3-9??), waarna hij snel in beslissend nadeel kwam: 23×12 (17×8), 43-38 (8-12), 33-28 (13-18), 39-33. Het is duidelijk dat wit verreweg de betere stelling heeft. De computer taxeert de stand alsof wit al een schijf voor staat. In praktijk duurde het nog twaalf zetten voor wit de overwinning binnen had, waarmee de eindstand 12-8 werd bereikt.

Zestal

Drie dagen later, op dinsdag 2 oktober, speelde het zestal van LDG in de provinciale hoofdklasse tegen het tweede team van damclub Den Haag. Het zestal deed het beter dan het tiental. Het won met 9-3.

Evert Bronstring won snel en gemakkelijk. Eerst werd een voorpost veroverd en enkele zetten later volgde een eenvoudige damcombinatie.

Hans Kreder verdubbelde de voorsprong van LDG, maar daarbij had hij wel wat geluk.

Hans Kreder – Jeremy Pauwels

Stand na de 40^e zet van zwart.

27-21?? (6-11??) Beide spelers overzien dat zwart had kunnen spelen: (24-30!) met de onweerlegbare dreiging (29-33), (30-34) en (35×22). Onweerlegbaar omdat 39-33 verhinderd is door (12-17). Het partijverloop na deze missers was: 21-16 (2-7), 32-27 (11-17), 39-34! Een grappig moment. Zwart zit in een dwangsituatie. (24-30), 34×23 (18×29), 27-22. Hier gaf zwart op. Hij had nog kunnen proberen: (29-34), 22×2 (34-39). Dan zou wit toch weer iets gehad hebben om over na te denken.

4-0 werd 6-2 door twee remises van respectievelijk Harry Dekker en mij. Remises waar verder niets over te melden valt. Vervolgens bracht Casper Remeijer met een regelmatige overwinning de stand op 8-2. Ten slotte bracht Frank Eektimmerman met een remise de eindstand op 9-3. Maar ook deze partij bood geen publiceerbare fragmenten.

André van der Kwartel

Het zestal van LDG dat uitkomt in de provinciale hoofdklasse heeft in de eerste ronde met 5-7 verloren van het eerste team van Damlust Gouda 1. De kleine nederlaag kan worden beschouwd als een compliment voor de Leidenaren. De gemiddelde teamrating van Damlust was bijna 140 punten hoger dan die van het team van LDG. Desondanks had zelfs een 6-6 gelijk spel tot de mogelijkheden behoord.

LDG kwam verrassend snel op voorsprong door een overwinning van Casper Remeijer. Hij verraste zijn tegenstander met een enigszins verborgen zetje.

Casper Remeijer – Teun van de Krol

Zwart speelde hier (11-17?) en werd verrast door: 35-30 (24×35), 28-23! (19×28), 33×11 (6×17), 29-24 (20×29), 34×21 (16×27). De schijf op 27 is niet meer te verdedigen. Ook spelers met hoge ratings missen wel eens een zetje.

Damlust kwam op gelijke hoogte door het verlies van Hans Tangelder. Dat was niet nodig geweest. In een voordelige stand maakte Hans een verkeerde keuze die hem ernstig nadeel bezorgde.

André Venema – Hans Tangelder

Zwart had hier voordeel kunnen behouden door (13-18), 34×43 (29-33), 38×29 (23×45). Het spelverloop was echter: (23-28?), 32×23 (29×18), 34×43 (16-21), 6-1 (8-12?) Een tweede fout, waarna zwart verloren staat. Zwart had met (18-22) nog voor remise kunnen vechten. Waarschijnlijk kan wit dan niet voorkomen dat zwart doorbreekt naar dam.

Ik speelde zelf remise. Dat deed Steven den Hollander ook, maar hij realiseerde daarmee een topprestatie. Hij speelde tegen niemand minder dan Martijn van IJzendoorn. Een klein smetje op deze prestatie was wel dat Van IJzendoorn waarschijnlijk de winst heeft gemist.

Martijn van IJzendoorn – Steven den Hollander

Na een prachtige partij was na de 36^e zet van wit de bovenstaande stand ontstaan. Zwart kan de stand nog steeds gelijk houden met (18-22), 38-33 en (22-27×26). Wit moet nu rekening houden met allerlei beperkingen in zijn stand.

Het partijverloop was: (8-13?), 19×8 (2×13), 23-19 (14×23), 28×8 (12×3), 42-37 (17-21), 44-39?? Maar hier geeft wit zijn voordeel uit handen. Aangewezen was: 32-28. Het is niet duidelijk hoe zwart daarna nog aan (schijf)verlies kan ontkomen. Bijvoorbeeld: (3-8), 24-19!

Na 44-39 was het verrassende verloop: (3-8), 47-41!? (36×47), 29-23!!! (47×28), 32×3, waarna de partij precies remise liep.

Vervolgens verloor Frank Eektimmerman. Hij had al een groot deel van de partij onder druk gestaan, maar had zich in de onderstaande stand taaier kunnen verdedigen:

Frank Eektimmerman – Erik van Hoogendoorn

Partijverloop: 29-24? (28-32), 47-41? (31-37), 42×22 (32-37), 41×32 (14-19), 24×13 (9×49).

In de diagramstand kan wit zich nog proberen te verdedigen met 43-38. Bijvoorbeeld: (28-32), 29-23 (32×43), 42-38 (43×32), 23-18. Voor wat het waard is.

De wedstrijd werd afgesloten met een remise van Harry Dekker die zijn op papier veel sterker tegenstander nauwelijks enige kans gaf. Toch één verrassende signalering uit deze partij:

Harry Dekker – Henk van Klaveren

Zwart speelde hier (24-29) met gelijkspel, maar de computer geeft een verrassende zet aan:

(16-21!). Op 27×16 volgen (18-22) en (24-30). Dus 26×17 (24-30), 35×24 (19×39). Als wit schijf 39 slaat volgt (7-11), dus: 28×19 (39×37) en nu heeft wit het geluk dat hij nog beschikt over 17-12, waarmee hij de partij nog steeds gaande kan houden.

André van der Kwartel

Het Leids Damgenootschap is de competitie begonnen met de kleinst mogelijke nederlaag (9-11) tegen PWG uit ’s Gravenpolder. Van tevoren was al duidelijk dat het een spannende wedstrijd zou worden. De gemiddelde rating per team van beide teams scheelde precies één ratingpunt. En, zoals wel vaker na afloop wordt vastgesteld, de uitslag had ook gemakkelijk 11-9 in het voordeel van LDG kunnen zijn. Ik heb zelf aantoonbaar de winst gemist. Hans Kreder en invaller Dick den Ouden blunderden beide in licht nadelige standen en ook Evert Bronstring heeft vrijwel zeker de winst gemist nadat hij in een stand met een schijf méér zijn tegenstander te veel tegenkansen gaf. Tegenover dit alles stond slechts één “cadeautje” van PWG: al vroeg in de opening liep de tegenstander van Peter van den Berg in een simpele één-om-twee.

De wedstrijd werd geopend met het verlies van Hans Kreder.

Hans Kreder – Jaap Veerhoek

Wit staat op zijn lange vleugel duidelijk onder druk, maar na 34-30 en 36×27 is er niet zo veel aan de hand. Na lang nadenken speelde Hans 37-31?? (26×37), 42×31 (22-28), 33×22 (24×42), 48×37 (13-19), 22×24 (20×38) en wit gaf op.

Peter van den Berg bracht de stand op gelijke hoogte. Een simpele schijfwinst in de opening werd door hem degelijk uitgespeeld. Daarna volgde een tamelijk kleurloze remise van Evert Dollekamp. Hans Tangelder bracht de volgende remise binnen. Een aardige slagzet bracht wel voordeel, maar onvoldoende om een winnend eindspel op het bord te krijgen.

Hans Tangelder – Aart Walraven

Na (17-21?) volgde: 37-31 (26×37), 32×41 (21×23), 34-30 (35×24), 33-29 (23×34), 39×17. Na het gedwongen (3-8) is de stand echter niet meer te winnen voor wit.

Ik bracht met een remise de stand op 5-5, maar heb aantoonbaar de winst gemist. Een wat langer fragment uit deze partij.

Jos de Wild – André van der Kwartel

Ik besluit hier maar eens wat spanning in de partij te brengen: (17-22), 28×17 (11×31), 36×27 (24-30), 35×24 (19×30), 40-35!? (30-34), 39×30 (25×34), 48-43. Hier leunde mijn tegenstander met een tevreden uitdrukking op zijn gezicht achterover. Hij dacht waarschijnlijk de schijf op 34 te winnen. (6-11!). Hierna ging mijn tegenstander ineens rechtop zitten en verzonk in lang nadenken. Op 33-29 volgt natuurlijk (11-17-22). Daar is allemaal niet zo veel mee aan de hand, maar wit moet wel beslissingen nemen. Uiteindelijk koos wit voor 43-39 (34×43), 38×49. Ik ging natuurlijk verder met (11-17). Nu is de volgende stand ontstaan:

Jos de Wild – André van der Kwartel

In de partij dacht ik dat 27-21 was weerlegd door (17-22) en zwart wint een schijf, maar de computer komt met de suggestie 37-31!? (26×39), 21-16, waarna er nog een verdraaid lastig eindspel op het bord komt. Met drie schijven voorsprong voor zwart taxeert de computer de stand op minder dan een schijf winst! Het spelverloop was: 33-28 (15-20), 28×19 (13×24), 32-28 (20-25). Het leek mij handig om het opkomen van schijf 45 te verhinderen. 37-32? (24-29!). Er is een grappige situatie ontstaan. Hoe wit eventueel ook een vork wil maken, altijd volgt een offer van zwart met schijfwinst. Overigens is er na 49-43 nog niets aan de hand voor wit. 27-21?? (18-22), 21×12 (8×17), 45-40 (22×33), 32-27 (3-8), 49-43? (8-12???). Dit is het dramatische moment. Winnend is (25-30×20). Ik wees deze zet af wegens: 40-34 (33-39), 27-21, maar ik moet 33-39 natuurlijk vooraf laten gaan door het offer (26-31!). Daarna is de stand gewonnen. Heb ik zetten lang naar allerlei aardige offers zitten kijken, mis ik het winnende offer. Er is veel klein leed in de wereld. De laatste zetten zijn trouwens ook nog wel aardig: 40-34 (29×40), 45 x34 (12-18), 27-21 en er is een merkwaardige stand ontstaan, waarin ik min of meer genoodzaakt ben om zelf een remise brengende plakker te spelen.

Het leek toch allemaal nog goed te komen met LDG. Jack van der Plas won omdat zijn tegenstander in een vrijwel gelijke stand te veel op winst bleef spelen.

Cees Rijk – Jack van der Plas

Na 33-29 blijft er een redelijk gelijke stand op het bord, maar wit speelde: 47-42!? (8-12), 34-29 (25×23), 42-38 (19×30), 28×8 (22-27), de weerlegging, 32×21 (17×26), 8×17 (30-35), en met drie witte schijven kwetsbaar op het bord en de zwarte schijven veilig aan de rand speelde Jack dit eindspel feilloos uit naar winst.

Maurits Meijer bracht met een remise de stand op 8-6 in het voordeel van LDG, maar vervolgens werd de stand gelijk door het verlies van Edwin van Hofwegen. Evert Bronstring gaf onmiddellijk na de partij aan waar het fout ging in die partij.

Daaf Kasse – Edwin van Hofwegen

Als zwart hier (17-21) speelt, is de stand gelijkwaardig. Maar zwart speelde (8-12?) en werd verrast door 27-22! Wit dreigt nu met 33-29, 22-18 en 38×9. Zwart kan daarom het beste antwoorden met (23-29), maar speelde (12-18?), 42-37 (18×27), 32×12 (23×43), 48×39 (11-17), 12×21 (16×27), 39-34 (14-20?) Dit lijkt niet de beste verdediging. De computer adviseert (13-18). Nu volgde: 37-31 (27-32), 31-27 (32×21), 30-25 en zwart verloor kansloos.

Na langdurig manoeuvreren in een macro-eindspel moest Evert Bronstring in remise berusten. Hij had tijdens de partij een kansrijke hekstelling op het bord gehad, waarmee hij zijn tegenstander had gedwongen een schijf te offeren. Doordat hij de hekstelling niet op zijn scherpst had gespeeld kreeg zijn tegenstander meer tegenkansen dan waarschijnlijk nodig was geweest. Toch legt de computer de belangrijkste misser pas later in de partij.

Evert Bronstring – Peter Schunselaar

Zwart heeft zojuist met (16-21) een schijf geofferd en (22-28) gespeeld. In deze stand reageert wit verkeerd met 40-34? Daarmee geeft hij zwart de gelegenheid tot (18-23×23) waarmee het voordeel van wit sterk afneemt. De computer adviseert 29-24! Met een rekentijd van 1 minuut per zet tovert de computer dan de volgende plausibele variant op het bord: (7-11), 16×7 (12×1), 31-27 (1-7), 48-43 (17-22), 35-30 (22×31), 26×37 en de stand lijkt wel overtuigend voor wit gewonnen.

Bij de stand 9-9 had het nog spannend kunnen worden, ware het niet dat invaller Dick den Ouden al geruime tijd in een verloren eindspel probeerde er het beste van te maken. Er zat helaas geen remise meer in. Maar het is onduidelijk waarom het zo ver moest komen. Zie hier het cruciale moment in de partij:

Dick den Ouden – Wim Koppejan

Zwart kan hier groot voordeel verkrijgen met (12-17). Wit lijkt dan wel gedwongen tot de afwikkeling met 27-21, waarna zwart een, misschien wat dure maar kansrijke, dam op het bord krijgt. Zwart speelde echter (23-29!?). Raakte Dick in paniek door deze zet? Na ‘gewoon’ 38-33 is de partij bepaald nog niet gespeeld voor zwart. Op (18-23) volgt bijvoorbeeld 35-30 enz. Dick koos voor een afwikkeling die hem een schijf kost: 40-34 (29×49), 28-23 (19×37), 31×42 (49×21), 26×30. Na (20-25), 30-24 (18-23) kwam Dick er in ieder geval niet meer aan te pas en werd de wedstrijd afgesloten op 9-11 in het voordeel van PWG.

Donderdag 30 augustus start weer de interne competitie van LDG. Er wordt op iedere donderdag avond gespeeld voor de interne competitie, met uitzondering van 6 september. Op die avond wordt er om het open sneldamkampioenschap van Leiden gespeeld.

Belangstellenden voor de interne competitie van LDG en/of het open sneldamkampioenschap van Leiden zijn van harte welkom. Als u op proef mee wilt spelen met de interne of mee wilt sneldammen op 6 september dient u uiterlijk om 20.00 uur aanwezig te zijn in het Denksport Centrum, Robijnstraat 4, Leiden, zodat u ingedeeld kunt worden. Hieraan zijn geen kosten verbonden. Van te voren aanmelden is ook niet nodig.
LDG gunt belangstellenden en nieuwkomers – zowel beginners als gevorderden – een ruime periode om vrijblijvend kennis te komen maken.
Het is dus niet nodig om meteen lid te worden.

De interne competitie van het seizoen 2017/2018 werd met grote overmacht door Casper Remeijer gewonnen.
Klik hier voor de volledige eindstand.

Ter illustratie van al het moois dat in de interne competitie van LDG te zien is, volgen hier nog twee fragmenten uit de spectaculaire partij tussen Hans Kolfoort en Hans Tangelder van afgelopen juni.

Hans Kolfoort – Hans Tangelder

Na 34-29? mistte zwart de fraaie dam met 9-13, 12×32, 19-23, 27-32, 22-27 of 21-27, 17×46.

Hans Kolfoort – Hans Tangelder

Zwart staat al een tijdje verloren, maar lijkt ineens gewonnen te staan na 6-11. Gelukkig voor zwart ging wit hier verder met 41-37?, terwijl hij met een gerust hart 24-19 had kunnen spelen. Immers 18-23? wordt weerlegd door 33-29!

Nu ging zwart na 41-37?, 27-32 er met de beide punten vandoor.

André van der Kwartel

Ook dit jaar hebben meerdere (oud-)leden van het Leids Damgenootschap deelgenomen aan de diverse damtoernooien die iedere zomer door het hele land worden georganiseerd. In Rotterdam speelden Henk Meester, Jan van der Star en Steven den Hollander mee. In Heerhugowaard behoorden Hans Tangelder en Hein van Winkel tot de deelnemers. Steven den Hollander heeft ook nog meegespeeld in het damtoernooi in Brunssum.

Rotterdam
Het Rotterdam Open 2018 kende 80 deelnemers. Steven den Hollander eindigde op de elfde plaats met twaalf punten uit negen wedstrijden. Met een half punt ratingverlies viel zijn score wat tegen. Jan van der Star eindigde op de 13e plaats met 11 punten, maar met een ratingwinst van bijna 9 punten kan gesproken worden van een succesvol toernooi. Henk Meester eindigde op de 62e plaats. Hij verloor bijna 10 ratingpunten.

Steven den Hollander
Steven speelde een tamelijk wisselend toernooi. Prachtige partijen werden verknoeid en soms weer met geluk gewonnen, winst door een mooie slagzet (in een slechte stand) werd teniet gedaan door een nauwelijks te bevatten blunder. Een paar fragmenten.

Uit de eerste ronde:

Anthony Keijzer – Steven den Hollander

Steven had in het middenspel een gewonnen stand op het bord gekregen, maar was al zijn voordeel weer kwijt geraakt. Hier was wit aan zet en, zoals Kees Pippel in Toernooibase aangaf, mist deze hier de eenvoudige remise met 27-22, 32-28, 26-21 en 4×36. Gespeeld werd: 61. 4-15 33-47 62. 27-22 44-50 63. 22-18?? 50-33 en zwart won. Steven hoopte op 63. 32-27 50×17 64. 15-4 47-36 65. 26-21 36×13 66. 4×11 6×26. Overigens had wit de stand met 63. 32-28 gewoon remise kunnen houden. Eén aardig voorbeeldje: (47-41), 15-38 (41x), 22-17 (50×11), 26-21 (16×27), 33×2.

Na een gemakkelijke overwinning in de tweede ronde moest Steven in de derde ronde erkennen dat Macodou N’Diaye een maatje te groot voor hem was. De blunder die Steven in de vierde ronde maakte tegen Pertap Malahé zullen wij uit piëteit niet laten zien. In de vijfde ronde kwam Steven weer slecht te staan, maar nu had hij het geluk aan zijn zijde:

Steven den Hollander – Jadrinder Jharap

Wit staat moeilijk, maar zwart is te gretig om de voorpost op 18 op te peuzelen: (3-9??), 29-23! (20×29), 36-31!! (26×19), 34×1 en zwart gaf op.

In de zesde en zevende ronde speelde Steven gelijkwaardige remises. Daarna begon de scoringsmachine weer te draaien. In de achtste ronde ging dat vrij soepel, maar over de overwinning in de negende en laatste ronde valt wel iets te melden.

Erik Hoogendoorn – Steven den Hollander

Stand na de 20e zet van zwart. 43-38? (2-8??) Een gemiste kans. Zwart had groot zo niet winnend voordeel kunnen verkrijgen met (19-23!). De dreiging (23-28) is dodelijk en 33-28 wordt beantwoord met (24-29). De computer suggereert om na (19-23) met 27-22 een schijf te offeren.
Maar het verhaal gaat nog één zet door: na 43-38 (2-8) speelde wit 34-29? Zwart reageerde met (10-15??), maar had ook kunnen overwegen om (19-23) en (23-28) te spelen….

In het eindspel zat het Steven ook niet tegen:

Erik Hoogendoorn – Steven den Hollander

Totaal onnodig offerde de witspeler hier met 26-21 een schijf om na 9-3 te ontdekken dat zwart na (23-29) onweerlegbaar dreigt met (15-20) en (29-34). Wit moest dus wel met 41-37 nog een schijf offeren, waarna zwart snel won. Het had zo ver niet hoeven te komen als wit in de diagramstand direct 9-3 had gespeeld.

Jan van der Star

Jan behaalde een score van 11 punten uit 9 wedstrijden bij een gemiddelde tegenstanderrating van 1295. Een prestatie van jewelste.

Jan begon met een gemakkelijke overwinning op Joop Briedé en mocht als beloning in de tweede ronde aantreden tegen N’Diaga Samb. Hij hield de partij knap remise, maar misschien had er zelfs nog wel meer in gezeten.

Jan van der Star – N’Diaga Samb

Stand na de 35e zet van zwart. Wit speelde hier 28-23!? Maar had zwart in ernstige problemen kunnen brengen met 28-22! Een min of meer plausibele computervariant ter illustratie: (11-16), 33-28 (16-21), 27×16 (18×27), 32×21 (26×17), 37-31 (14-19), 40-35 (19×30), 35×24 (13-18), 39-33 en wit staat voortreffelijk.

In de derde ronde speelde Jan remise tegen Andrew Tjon A Ong. Om het zacht uit te drukken: een partij met wisselende kansen.

Andrew Tjon A Ong – Jan van der Star

Stand na de 35e zet van wit. Zwart speelde hier (9-14?). Wit antwoordde met 27-22 en miste daarmee de schijfwinst na 40-35. Op (20-24) volgt 23-19 en op (30-34) volgt 44-39 (20-25), 39×30 (25×34), 33-29.

Na deze gemiste kans van wit wist de zwartspeler langzamerhand een steeds groter voordeel op te bouwen, resulterend in onderstaande stand na de 59e zet van wit.

Andrew Tjon A Ong – Jan van der Star

Zwart kan hier relatief gemakkelijk maar de winst met (20-25), 29-23 (30-34), 23-18 (12×23), 13-8 (34-40), 8-2 (23-29), enz. Met het spelverloop maakt de zwartspeler het zich lastiger: (31-36!?), 42-37 (20-25), 29-23 (30-34), 23-18 (12×23), 13-8 (34-39), 8-2 (39-44), 2-16 [Van deze dreiging zou zwart geen last hebben gehad als hij (31-36) achterwege had gelaten. Maar er is nog niets verloren.] (36-41), 37×46 (44-50), 46-41 (14-20???). Jammer. Na (23-29) is de stand nog steeds gewonnen voor zwart.

In de vierde ronde ontsnapte Jan ternauwernood aan een nederlaag. Zijn tegenstander wist echter kennelijk niet hoe hij een gewonnen overmachtseindspel naar winst moest leiden.

In de vijfde ronde won Jan door wat ik een “rasechte schwindle” noem. Ongetwijfeld hadden beide partijen zich al bij remise neergelegd, toen het volgende gebeurde:

Jan van der Star – Angelina Djachkovskaja

(34-39???), 4-22!

Ook in de zesde ronde had Jan niet over geluk te klagen.

Jan van der Star – Amoni Afonsoewa

Stand na de 53e zet van wit. Zwart had hier fraai remise kunnen maken door (29-34), 39×30 (16-21), 26×8 (9-13), 8×19 (23×34). Zwart speelde echter (9-14), 24×22 (14×25) en verloor snel.

In de zevende ronde verloor Jan kansloos van Anton van Berkel, maar daar stond een prachtige overwinning op Pertap Malahé in de achtste ronde tegenover. Jan sloot zijn toernooi af met een stevige nederlaag tegen Bassirou Ba. Op de 30e zet beging hij een ernstige fout:

Bassirou Ba – Jan van der Star

Met (11-17×17) zou zwart een gelijkwaardige stand op het bord hebben gekregen. Hij speelde echter: (12-17?), 34-30! (24×33), 38×18 (17×28), 32×14. Zwart heeft nu niet veel beter dan (26-31), 37×17 (11×13), maar de onaantastbare indringer op de achtste rij wordt de zwartspeler uiteindelijk noodlottig.

Henk Meester
In de eerste ronde mocht Henk aantreden tegen Leopold Sekongo. Hij verloor ogenschijnlijk kansloos, maar de computer geeft nog een verrassende mogelijkheid aan:

Henk Meester – Leopold Sekongo

Stand na de 39e zet van wit. Zwart wil de zet 34-29 voorkomen. (17-21) zou kunnen, maar lijkt niet aantrekkelijk. Dus speelde zwart (13-19). Henk antwoordde met 37-31 en miste de afwikkeling: 26-21 (17×26), 37-31 (26×48), 32-27 (48×30), 27-22 (18×27), 33-29 (24×22), 35×11. Wit lijkt hier nog goede remisekansen te hebben, onder meer omdat het opbouwen van de vangstelling met 27-31-36 niet werkt.

In de tweede ronde behaalde Henk een gemakkelijke overwinning op Erick Atherley. In de derde ronde werd Henk hardhandig van het bord gezet. Na de dertiende zet van wit was de volgende stand ontstaan:

Jasper Daems – Henk Meester

(22-28?) [Beter is (22-27) ] 33×22 (17×28), 26×17 (11×22), 31-27 (22×31), 36×27 (6-11) [Ongetwijfeld een tegenvaller: (7-11) is verhinderd door 27-21 en 37-32.] 38-33 (12-17), 33×22 (17×28), 34-30 (23×25), 42-38 (20×29), 38-33 (29×38), 43×1

In de vierde ronde blunderde Henk in een gewonnen stand.

Henk Meester – Kees Oste

Wit staat huizenhoog gewonnen maar in plaats van 21-16 werd gespeeld 21-17?? Na (18-22) en (29-33) gaf wit op.

In de daarop volgende ronde herstelde Henk zich van deze misgreep. Een eenvoudig zetje werd zijn tegenstander fataal:

Henk Meester – Jaap van Hal

Na (17-22??) volgde: 26-21 (22×31), 32-27 (31×22), 39-33 (16×27), 33-28 (22×33), 38×9 en wit won binnen enkele zetten.

Met enig geluk wist Henk ook zijn partij in de zesde ronde te winnen. Zijn tegenstander overzag in het middenspel een schijfwinst en werd vervolgens positioneel overspeeld. Daarmee waren de winstpartijen voor Henk wel over. Er restte nog slechts een remise in de achtste ronde. De verliespartijen in de zevende en negende ronde bieden nauwelijks stof voor publicatie.

Heerhugowaard
Na het Open Damtoernooi van Rotterdam vond het Open Toernooi van Heerhugowaard plaats. Daaraan namen Hans Tangelder en Hein van Winkel deel. Dit toernooi kende 58 deelnemers. Hans en Hein scoorden beide 10 uit 9 en eindigden op respectievelijk de 22e en 23e plaats. Die vrijwel gelijke score had echter geheel verschillende consequenties voor de rating. Hans verloor bijna 5 punten, terwijl Hein er 8,5 punt op vooruit ging.

Hans Tangelder
In de eerste ronde bracht Hans een overtuigende overwinning op het bord.

Hans Tangelder – Wart Verhagen

In de stand na de 17e zet van zwart miste – of negeerde – Hans een optie die hem een duidelijk voordeliger stand had kunnen opleveren: 28-22! Nu is (12-18) verhinderd door 34-29 en 27-21. Zwart is dus wel verplicht tot (11-17×17), waarna 27-21 enz. wit een voordeliger stand bezorgt.
Het spelverloop was: 27-22!? (12-17), 50-45 (5-10??), 32-27 (23×21), 38-32 (17×28), 32×5 en wit won snel.

In de tweede ronde liep Hans zelf in een vergelijkbaar zetje.

Hein Meijer – Hans Tangelder

(1-7??), 29-23 (18×20), 19-14 (10×19), 27-22 (17×28), 32×3 en wit won snel.

Na een remise in de derde ronde mocht Hans aantreden tegen clubgenoot Hein van Winkel. Daarbij vergat Hans even de zetcontrole uit te voeren:

Hein van Winkel – Hans Tangelder

(18-22??), 25-20! (14×25), 35-30 (25×23), 33-28 (23×32), 42-37 (32×41), 47×7 en zwart gaf op.

In de vijfde ronde revancheerde Hans zich met een eenvoudige damzet. In de zesde ronde won Hans weer, maar daarbij had hij in twee opzichten niet over geluk te klagen. Het eerste moment deed zich voor na de 20e zet van zwart (Hans).

Ton van der Ploeg – Hans Tangelder

Wit speelde 39-34, maar had groot voordeel kunnen krijgen met 40-34! Het in de partij gespeelde (18-22) is nu niet goed omdat 33-29 nu wel een schijf wint voor wit: (22×33), 29×20 (15×24), 33×20 en op (10-15) is nu 30-24×24 speelbaar. Het alternatief na 40-34 is voor zwart echter ook niet aantrekkelijk: (15-20), 44-40 (10-15), 34-29 (23×34), 40×29 (17-22), 28×17 (11×22), 32-28 en wit gaat een schijf winnen.

Het tweede fragment waar Hans zich niet over mocht beklagen was het slot van de partij:

Ton van der Ploeg – Hans Tangelder

Zwart speelde hier (26-31!?), waarna wit opgaf. Dat was ietwat te snel. Natuurlijk verliest 41-37 (31×42), 47×29 door (28-33) en (36-41). Maar ‘gewoon’ doorspelen met 20-15 had grote kans op remise gegeven. Een computervariant: (38-33), 15-10 (28-32), 10-4 (12-18), 4-15 (38-43), 47-42 (36×38), 15×26 en volgens de zes-stukken-database is deze stand remise.

In de diagramstand had zwart de winst kunnen binnenhalen met (33-38). Bijvoorbeeld: 41-37 (38-43), 20-15 (43-49), enz.

Ook in de zevende ronde had Hans niet over geluk te klagen. De behaalde remise had zo maar een nul kunnen zijn.

Hans Tangelder – Fidele Nimbi

Na 29-24 speelde zwart (23-28), 32×23 (21×41), 46×37 (18×29), 33-28 (22×33), 20-15 (29×20), 25×3 (13-19), 38×29 (12-18) en de stand was gelijk waarna de partij remise liep.
Zwart had na 29-24 echter kunnen winnen door: (9-14!), 20×9 en nu pas (23-28), 32×23 (21×41), 36×47 [Moet wel, anders volgt 46×37 (18×20), 9×27 (17-21) met totale vernietiging.] (26×30), 25×34. Wit staat vier schijven achter. Hij kan nog wel een dam halen, maar die gaat ook weer snel van het bord af. Bijvoorbeeld: (17-21), 9-3 (12-17), 3-9 (13-19), 9-25 (4-9), enz.

Vrouwe Fortuna bleef Hans ook in de achtste ronde welgezind. Alweer kwam Hans verloren te staan en wist zijn tegenstander het eindspel niet winnend af te ronden.

Jean-Paul Plantin – Hans Tangelder

Stand na de 58e zet van zwart. Wit kan hier winnen door 50-45! Wit dreigt met 49-44 en de enige zet om dat te voorkomen is (24-29), maar dan volgt 43-39×24.
In de partij speelde wit 42-37 (34-40), 37-32 (15-20), 32-27 (23-28), 27-21 (40-44), 50×39 (28-32) en de partij liep naar remise.

Misschien was Hans door al die meevallers in de voorgaande rondes wat onzeker geworden, want in de laatste ronde speelde hij remise waarbij hij een voor de hand liggende winstzet miste.

Hans Tangelder – Christian Guertbert

Wit is aan zet. Het lijkt mij dat de meeste dammers direct naar 27-22 zouden kijken, dat inderdaad moeiteloos naar een overmachtseindspel gaat. Hans speelde echter 42-38?? Waarna het partijverloop was: (23-29), 24×33 (25-30). Met drie witte schijven kwetsbaar op het bord en ook nog een belangrijk tempoverlies (27 in plaats van 22) is de stand niet meer te winnen. Na nog wederzijds negen zetten werd remise overeengekomen.

Hein van Winkel
Hein begon het toernooi met een redelijk kansloze nederlaag tegen Christian Niami. Die nederlaag werd in de tweede ronde gecompenseerd door een wel heel gemakkelijke overwinning tegen Luca Smit. Daarna volgde een knappe remise tegen Mitchel Mensinga (rating 1241).

Hoewel deze partij zonder veel schokkende ontwikkelingen in remise eindigde, wil ik er toch één opvallend fragment uit laten zien.

Hein van Winkel – Mitchel Mensinga

Stand na de 40e zet van zwart. Wit speelde 34-30, waarna de computer na (12-17), 27-21 enz. een licht voordeel toedicht aan de zwarte stand, overigens zonder dat dit in de partij nader wordt waargemaakt.

De computer doet echter een onverwachte suggestie voor wit om helemaal geen nadeel op te lopen. Een manoeuvre om een keer gezien te hebben: 33-28 (12-17), 25-20 (24×15), 39-33 [Nu is (15-20) verhinderd door 34-29 en 27-21.] (17-21), 34-30 (15-20), 30-24 (20×29), 33×24 (19×30), 28×8 (3×12), 35×24 en wit houdt gemakkelijk remise.

Zoals ik eerder heb laten zien, won Hein in de vierde ronde van Hans Tangelder, waarna in de vijfde ronde weer een remise volgde. In die partij kreeg Hein – met wat geluk – een winnende positie in handen. Misschien zelfs wel tot twee keer toe.

Cyrille Lebon – Hein van Winkel

Stand na de 38e zet van zwart. Wit speelde 30-25, maar had groot voordeel kunnen krijgen door: 37-31. Omdat (21-26) verhinderd is door 33-29 wordt de zwarte korte vleugel opgesloten met kansrijk spel voor wit. Het spelverloop was: 30-25 (20-24), 34-30 (13-18), 28-22 (9-13), 33-28 (21-26), 39-34?? [Met 45-40 had wit de stand nog gelijk kunnen houden. Maar zwart reageert niet goed.] (11-17??) [Zwart mist hier het winnende (15-20!). Wit moet wel 45-40, want op 38-33 wint (16-21). Zwart ruilt terug met (11-17×7), 38-33 (7-11) en zwart wint.

In het eindspel miste zwart nog een kansrijke mogelijkheid op een lastig, maar mogelijk gewonnen eindspel.

In de zesde ronde verloor Hein min of meer kansloos ondanks dat hij in het eindspel het zijn tegenstander nog heel wat lastiger kunnen maken. In de zevende en achtste ronde volgde remises waar geen bijzondere opmerkingen over te maken valt.
Hein sloot zijn toernooi af met een overwinning. Hij deed daar 72 zetten over, maar het had waarschijnlijk sneller gekund:

Hein van Winkel – Ton van der Ploeg

Stand na de 28e zet van zwart. Wit koos voor 33-28 en 36-31, maar had een gewonnen stand kunnen forceren door: 44-40 (10-15), 34-29 (23×34), 40×20 (15×24), 45-40 (13-18), 40-34 (18-23), 47-42 en wit wint tijdelijk een schijf en breekt daarna door op zwarts lange vleugel.

Afgelopen donderdag is weer de traditionele zomercompetitie van LDG van start gegaan met het spelen van de eerste twee rondes.

Hans Tangelder speelden in beide partijen een verrassend offer. Een weloverwogen offer en een offer per vergissing. Op dat weloverwogen offer tegen Marc Bremer was echter het een en ander aan te merken. Het offer per vergissing tegen Steven den Hollander was echter wel correct.

Marc Bremer – Hans Tangelder, stand na 18-22, 27×18, 13×22.

Na 37-31, 21-26, 31-27, 22×31, 36×27 speelde zwart om remise te halen het offer 16-21, 27×16, 26-31.

De partij ging verder met 28-23, 9-13?
Wit verzuimde hier het tegen offer 23-19, 13×24, 32-28 met een eenvoudige positionele winst.

Wit speelde i.p.v. 23-19 33-28. Waarop zwart weer de mist in ging met een rekenfout.

Marc Bremer – Hans Tangelder

Hier meende zwart met 8-12? een lokzet te spelen.

Immers na 39-33, 30×39, 32-27, 31×22, 16-11, 17×6, 28×19, 44×33, 50×39 volgt toch 20-24, 25×43?

Wat klopt er hier niet aan? Zie je dat vanaf het bord? Kijk anders onderaan dit bericht.

In plaats van 39-33 speelde wit 23-19?, 13×24, 28-23, 24-29, 32-28, 29×18, 34×23 en gaf op nadat nog enkele zetten gespeeld waren.

Steven den Hollander – Hans Tangelder

Hier dacht zwart te combineren met 30-34, 39×30, 25×34, 40×29, 12-18, 23×3, 13-18, 3×20, 15×22.

Echter na 39×30, 25×34 staat schijf 25 er niet meer. Hij speelde in plaats van de foutieve combinatie door te zetten dus het offer 30-34, 39×30, 25×34, 40×29 en behaalde na 13-19 4.38-32 19×28 5.32×23 8-13 6.44-40 13-19 7.23-18 12×34 8.40×29 14-20 9.27-22 20-24 10.29×20 15×24 een moeiteloze remise.

Enkele weken geleden werd het idee van het dubieuze offer fraai overtroffen door Evert Dollekamp in een sneldampartij gespeeld tijdens de clubavond van LDG.

Casper Remeijer – Evert Dollekamp

1.33-28 17-22 2.28×17 11×22 3.39-33 6-11 4.35-30 20-25 5.34-29 25×23 6.32-28 23×32 7.37×6 15-20 8.41-37 19-24 9.37-32 13-19 10.31-27 9-13 11.36-31 24-30 12.31-26 30-35 13.43-39 10-15 14.46-41 5-10 15.41-37 19-23 16.47-41 4-9 17.41-36 20-24 18.33-28 13-19 19.40-34 8-13 20.34-30 24-29 21.30-25 29-33 22.38×29 23×43 23.48×39 15-20 24.42-38 18-23 25.39-34 23-29 26.34×23 13-18 27.27-22 18×29 28.36-31 9-13 29.31-27 19-24 30.38-33 29×38 31.32×43 24-29?

mist de doorbraak 24-30, 16-21.

32.37-32 20-24 33.43-38 14-19 34.44-39 10-14 35.50-44 29-34 36.39×30 24-29 37.44-39 35×24 38.45-40 12-18 39.26-21 7-12 40.49-44 18-23 41.39-33 2-7 42.44-39 3-8 43.40-35

Casper Remeijer – Evert Dollekamp

Zwart zit in de problemen, maar komt via een dubbeloffer nog in een nadelig eindspel terecht, en wordt op het moment dat hij er nog remise uitsleept zelfs met twee punten beloond, omdat wit door de vlag gaat. Dit ging als volgt in zijn werk.

7-11 44.6×17 (overziet dat 12-18 niet mag, dus ook) 29-34 45.39×30 1-6 46.33-29 24×42 47.30-24 19×30 48.28×10 42-47 49.25×34 47-41 50.10-4 41×45 51.4×1 6-11 52.17×6 8-12 53.1×18 45×26 54.22-18 26-8 55.6-1 8-21 56.27-22 21-8 57.1-7 16-21 58.7-2 8-3 59.2-16 3-25 60.16×32 25-39 61.32-28 39-34 62.18-13 34-18 0-2

Nieuw voer voor een volgend deeltje in de reeks mini boekjes van Evert Dollekamp?

Om toch iets van een competitie-element in de zomercompetitie in te brengen, berekenen we de tussen- en eindstanden aan de hand van een gewogen scoringspercentage
(2x eigen gemiddelde score en 1x gemiddelde score van de tegenstanders).
Om daadwerkelijk in de eindrangschikking mee te tellen, moet een deelnemer minimaal vijf ronden hebben gespeeld. De nummer één in de eindrangschikking na de laatste speelavond op 22 augustus verkrijgt eeuwige roem in de rijke annalen van het Leids Damgenootschap.

De uitslagen en de stand zijn op Toernooibase te volgen.

Tenslotte nog de vraag bij het tweede diagram van Marc Bremer – Hans Tangelder:

Wat klopt er hier niet aan?

Na 28×19, staat zwart op slag en moet 39×28 slaan!

Ook deze zomer organiseert het Leids DamGenootschap een zomercompetitie. Deze competitie op de woensdagavonden is voor iedereen toegankelijk. We spelen in een ontspannen zomersfeer twee partijen op een avond. Uiteraard is de bar open.
Wie?
Iedereen die de spelregels kent is welkom.
Waar?
Denksportcentrum Leiden. Robijnstraat 4.
Wanneer?
Iedere woensdag vanaf woensdag 4 juli t/m woensdag 22 augustus uitgezonderd 18 juli.
Hoe laat?
De eerste ronde begint om 20:00 uur en de tweede ronde begint rond 21:45 uur.
Wat is het speeltempo?
20 min. + 25 seconden per zet.
Wat kost het?
Deelname is gratis.
Hoe meld ik me aan?
Er is een vrije inloop, je hoeft je niet aan te melden. Als je zorgt dat je er voor aanvang van een ronde bent word je ingedeeld.
Voor meer informatie neem contact op met voorzitter@leidsdamgenootschap.nl

Afgelopen zaterdag speelde het Leids Damgenootschap in de halve finale van de KNDB beker in een poule met Huissen 2, Wageningen en Harderwijk. De eerste twee teams zouden zich plaatsen voor de KNDB beker. LDG trad aan met Casper Remeijer, Steven den Hollander, Frank Eektimmerman en Hans Tangelder.

Om een liveverslag voor het thuisfront mogelijk te maken werd de Whatsapp groep ‘Leidsch Damgenootschap’ aangemaakt. Lees hieronder dit spannende liveverslag van Steven:

(eerste wedstrijd tegen Huissen 2)

Wij zijn klaar voor de eerste ronde! 1. Frank 2. Casper 3. Hans T 4. Steven.

Tegenstanders lijken niet op volledige sterkte, kansen op de finaledag! We houden jullie op de hoogte.

Opstelling zit goed, ik moet kansen krijgen en winnen. Casper gaat ook waarschijnlijk kansen krijgen. Frank moet keepen tegen de sterkste tegenstander, en bij Hans kan alles gebeuren.

We gaan beginnen!

Ik heb gewonnen.

Casper staat ook heel goed.

Frank staat zwaar onder druk.

Bij Hans gelijkwaardig.

Frank gaat verliezen.

Casper gaat winnen lijkt mij.

Hans staat nu lastig.

Casper: Ik heb gewonnen, Hans remise en toen maakte het verlies van Frank niet meer uit: 3-5 gewonnen.

(tweede wedstrijd tegen Wageningen)

Nu gaan we eraf.

6-0 achter.

Als we de laatste teamwedstrijd winnen zijn we door.

Casper lijkt te gaan winnen van Sterrenburg!

(derde wedstrijd tegen Harderwijk)

Laatste ronde.

Loting niet zoals we verwacht hadden…

Maar goed, lets go.

Het staat 3-3.

Casper goed maar remise eindspel.

Als hij wint zijn we door.

Gaat helaas remise worden.

Thuisfront 1: Jammer. Goed geprobeerd toch?

Thuisfront 2: Jammer, maar jullie hebben toch een mooi toernooi gespeeld.

Ja, we hebben goed gespeeld, helaas op een haar na niet gehaald.

Thuisfront 3: Bijna! Mooi resultaat!

Frank: Nog mijn eindstand.

Thuisfront 3: 38-32!

Overigens, alle partijen van Casper staan op toernooibase. Ik heb zelf 2 partijen ingevoerd, kan die derde niet helemaal meer herinneren.

WSDV en Harderwijk behaalden uiteindelijk 4 punten, LDG 3 punten en Huissen 2 1 punt. Dus als Casper de bijna gewonnen stand gewonnen had, waren we finalist geweest!