Leids Damgenootschap

Verslag van Steven den Hollander

Het jaarlijkse kersttoernooi wat het Leidsch Damgenootschap organiseert is een erg gezellige avond geworden. Niet alleen omdat er redelijk wat externe spelers waren, maar ook met het aantal van 17 deelnemers. De wedstrijdleiding besloot om in de voorrondes twee poules van zes spelers te maken, en een poule van vijf.

Deze poules waren op sterkte ingedeeld, wat resulteerde in allerlei mooie wedstrijden, waarin het niveauverschil niet heel groot was. In de eerste poule wist gastspeler Arjen de Mooij overtuigend de voorrondes te winnen. Hij werd op de voet gevolgd door ons nieuwste lid, Jan van der Star. Een aardig fragment in deze poule was te zien in het duel tussen Steven den Hollander en Evert Bronstring.

Steven heeft als laatste zet 38-33 gespeeld. Evert dacht hier groot voordeel te behalen met 23-28!? Maar werd lelijk verrast door de combinatie met 27-21 16×27 33-29 24×33 37-32 27×47 48-42 47×38 43×03! Steven won het eindspel overtuigend.

De finalepoule werd compleet gemaakt met Jack van der Plas, en de verassend sterk spelende Hans Kreder. Jack en Jan verloren beide één keer, waardoor de partij tussen Hans Kreder en Arjen de Mooij de beslissende zou worden. Met sterk aanvallend spel won Hans een schijf, maar in tijdnood ging er veel mis, en won Arjen toch nog. Arjen de Mooij dus de terechte winnaar!

In de tweede finale-poule ging de strijd tussen Marco de Leeuw en André van der Kwartel. Beide wonnen twee partijen, maar omdat André in een direct duel won van Marco werd hij de winnaar van de tweede poule.

Evert Dollekamp speelde wat minder in de voorrondes, wat hem een plaats in de derde poule opleverde. Hierin wist hij al zijn partijen te winnen, en daarmee dus een overtuigende poule-winst. Alleen Dick den Ouden wist in zijn spoor te blijven, maar hij verloor de beslissende partij.

De vierde poule werd gewonnen door Harry Dekker. Door twee overwinning en een remise was hij niet meer te achterhalen door Maurits Meijer en Edwin van Hofwegen. Al met al was het een erg leuke avond, waarin iedereen met een prijs naar huis ging. Tot volgend jaar?

Verslag van Steven den Hollander van Brunssum Open 2016 ronde 1 en 2, deel 1 van 3 delen.

Met de Olympische Spelen net achter de deur is er een opvallende conclusie te trekken. Uit de zomertoernooien is er één keer brons gewonnen door Rijnsburg! Voor de mensen die het ontgaan is; tijdens het zomertoernooi in Brunssum ben ik derde geworden!

Een week voor de start kwam het in mij op dat een zomertoernooi nog mooi in de agenda paste. Net afgestudeerd en werkloos zijn natuurlijk de optimale omstandigheden om te dammen. Mede wegens de leuke deelnemerslijst besloot ik mij op te geven. Na het kopen van een pop-up tent, regelen van een auto, voortijdig verschijnen op de verjaardag van mijn oma (sorry oma!) en het doornemen van het openingsboek van Getmanski (daarover later meer) was ik helemaal klaar voor Brunssum.

Twee dagen voor de start kreeg ik van Djordy Suijlen een appje of ik niet een dag eerder wou komen, bij hem blijven logeren om vervolgens uitgerust aan de start te verschijnen. Ter optimalisatie voor de prestaties maar gedaan, alles voor de punten. Een leuke avond in Roermond (wat dus echt een leuke stad is!) verscheen ik iets minder fris dan verwacht aan de start.

De loting bracht mij een sterke chinees, Yifi Du. Snel wat kijken op toernooibase liet mij zien dat deze knul veel Keller speelt, zonder er veel van te kennen. Het openingsboek van Getmanski laat op de eerste pagina’s een bekende winstvariant zien waar ik dan ook schaamteloos naar toe stuurde. Voor de mensen die nog iets willen leren (let op Daniël!) even de notatie. 01. 34-29 17-22 02. 40-34 11-17 03. 45-40 06-11 04. 31-26 16-21 05. 32-28 19-23 06. 28×19 14×23 07. 35-30 10-14 08. 30-24 05-10? 09. 33-28 22×33 10. 39×19 14×23

Op dit moment zijn we in de zogeheten Deurloo-variant beland. De zet 05-10 is eigenlijk al de beslissende fout van zwart! In de opening kies ik bewust ervoor om schijf 50 niet op te spelen. Mijn tegenstander speelt uit automatisme schijf 1 ook niet op en speelt voor de rest door zoals de theorie het aanraadt. Wanneer schijf 50 en 1 wel zijn opgespeeld en er volgt 33-28 spreken we van de bekendere Van Westerloo-variant. Het belangrijke verschil is dat ik nu een extra tempo heb, om mijn tegenstander dodelijk op te kunnen sluiten. Het ging verder met: 11. 38-32 20-25 12. 40-35 09-14 13. 42-38 11-16 14. 37-31 14-19 15. 35-30!!

De enige manier om deze opening ook daadwerkelijk te winnen, is door op het juiste moment de onogelijke zet 35-30 te spelen. Dit lijkt een vrij provocerende zet (wat ik nooit zou doen) maar is ijzersterk. Het idee echter is om zwart in zowel het cetrum als op de flanken klem te zetten. Het vervolg is redelijk logisch en geforceerd. 15. .. 10-14 16. 38-33 07-11 17. 33-28 01-06 18. 41-37 14-20 19. 44-40 04-09 20. 50-45 02-07 21. 48-42?!!

De witte partij is totaal geslaagd, en zwart kan hier gaan opgeven. Van nog geen kwaad bewust liep hij in de combinatie waarop mijn zettenvolgorde gebaseerd was. 21-27
22. 31×22 18×38 23. 43×32 12-18 (sluiten is verplicht!)24. 28-22 18×38 25. 29×18 20×29 26. 42×24 13×22 27. 24×04 22-28 28. 04-31 De tijd die ik over had was overigens 1 uur en 22 minuten.

Al met al een mooie en verdiende overwinning. Intussen was Nadine de Mooij ook ter tonele verschenen, wat een vochtige avond beloofde te worden. Bij terugkomst op de camping tent opgegooid en ingericht om vervolgens te gaan voetballen en de rest van de avond in de bar te hangen.

Het was helaas iets te gezellig geworden, want met stevige koppijn opstaande en een missende camping sleutel waren het gevolg. Toen ik ook nog eens 40 minuten te laat pas achter mijn bord verscheen was het zowel een duel tegen Joop Briedé, als tegen de slaap en het volledig onder controle houden van mijn evenwicht. Ik besloot om een half-open klassieke opening te spelen, mede omdat dit spelers onder de 1000 rating vaak onbekend is. Ik maakte veel onnauwkeurigheden, maar door het lange afwachten van mijn tegenstander kon ik mij herpakken en begon de stand te lopen.

Mijn laatst gespeelde zet is 49-44. Het idee is om na de ruil 20-24 33-29 x29 te kunnen spelen. Ook speel ik stiekem op een combinatie, wat de partijvariant was. Er volgde namelijk 12-17? De zet 32-28 is natuurlijk niet moeilijk te vinden, maar de overgebleven stand juist taxeren was moeilijker. Gelukkig bleek het achteraf allemaal te kloppen. 24. 32-28 21×43 25. 30-25 23×32 26. 25×01 32-38 27. 01-12 38×36 28. 12×49

André van der Kwartel

Voor de tweede keer op rij heeft het Leids Damgenootschap winst geboekt in de Eerste Klasse B van de landelijke damcompetitie. Daarmee heeft LDG zich op de vierde plaats genesteld. Dat ging ten koste van het derde team van SNA uit Heerhugowaard. Evert Dollekamp bracht in sneltreinvaart het eerste punt binnen. Het leek erop alsof hij en zijn tegenstander hadden besloten een blitzpartij te spelen. Binnen anderhalf uur werd met een remise de vrede getekend. Evert Bronstring zette snel daarna LDG op voorsprong. Hij veroverde een voorpost van zijn tegenstander, die niet lang daarna opgaf. André van der Kwartel kwam na een goede partij gewonnen te staan, maar overzag een eenvoudige remise makende wending. Edwin van Hofwegen speelde een gelijkwaardige remise. De stand 5-3 in het voordeel van LDG was daarmee vrij snel tot stand gekomen, maar het duurde lange tijd alvorens de volgende uitslag op het bord kwam. Die was afkomstig van Hans Tangelder die in een moeizame partij steeds slechter kwam te staan en verloor, waarmee de stand op 5-5 kwam. Een illustratief moment uit deze partij is te zien in diagram 1 en 2. Teamleider Henk Meester speelde remise, maar leek lange tijd een kansrijke omsingeling op het bord te hebben. Kort daarna zette invaller Arend van Beelen LDG weer op voorsprong. Hij brak ten koste van een schijf door naar dam en rondde daarna de partij keurig af. Harry Dekker speelde remise, maar had daarbij niet over geluk te klagen (zie diagram 3). Ook Hans Kreder bereikte een remise waarvoor hij hard moest werken, maar vermoedelijk zijn de remisegrenzen in die partij nooit overschreden geweest. Ten slotte bracht Maurits Meijer de eindstand op 12-8 voor LDG. Hij maakte een overmachtseindspel fraai af.

Hans Tangelder – Dave Bleeker

Wit speelde deze partij met het motto “liever mooi verliezen dan saai remise spelen”.

Diagram 1

Wit zit hier in zwaar weer. Hij overwoog wel 35. 27-21, 16×27, 36. 32×21 als weg naar een veilige remise, maar zag daar vanaf vanwege 36. 18-23, 21-16, 23×43, 16×9, 8-13, 9×18. Hij miste echter  de verrassende  zet 37. 28-22. Nu moet zwart wel 24-29, 33×24, 11-17, 22×11, 6×26 nemen. En dan heeft wit uitstekende kansen na 34-29, 23×34, 30×39, 19×30, 35×24. Zwart mag na 27-21×21 dus niet verder met 36. 18-23, maar krijgt wel beter spel na (11-17), 21-16 (6-11), 16×7 (12×1).  De partij ging verder met 35. 42-37, 11-17, 37-31, 17-21, 37. 31-26? 12-17!

Diagram 2

Er staat nu wel een heel fraaie stand op het bord, met een wederzijdse KVO, maar de partij gaat helaas verloren voor wit. Wit had nog remise kansen kunnen krijgen met 37. 28-22! i.p.v. 31-26? Dan volgt op 37.21-26 32-28 en 27-21.

[Opmerkingen: Hans Tangelder]

Diagram 3: Harry Dekker – Frans Groot

Ook standen met weinig schijven zijn niet zo maar remise. Wit had hier moeten spelen: 18 -12 (8×17), 23-18 enz. Wit speelde echter 24-19?? Waarop zwart antwoordde (26-31??) met remise. Winst voor zwart was geweest: (8-13), 18×20 (15×13), 42-38 (26-31), 37×26 (36-41) en zwart wint gemakkelijk.

Afgelopen donderdag speelde Edwin van Hofwegen met zwart tegen Evert Bronstring.

In onderstaande stelling verraste Edwin Evert met een slagzetje. Ziet U hoe zwart wint? Klik anders hier voor de oplossing.

Door deze winstpartij heeft Edwin van Hofwegen de leiding in de interne competitie overgenomen van Casper Remeijer. Edwin heeft nu een voorsprong van 10 KeizerPunten op Casper Remeijer en 29 KeizerPunten op Evert Dollekamp.

Klik hier voor de volledige tussenstand.

André van der Kwartel

In de zesde ronde van de competitie heeft het Leids Damgenootschap opvallend gemakkelijk gewonnen van de Haarlemse Damclub HDC. In de afgelopen jaren was HDC steeds te sterk voor LDG, maar deze keer trokken de Leidenaren aan het langste eind en wel op een overtuigende manier. De score werd geopend door Evert Dollekamp die de sterkste speler van HDC liet zien hoe je een centrumstand kunt omsingelen. De eindstand van deze partij was prachtig. (Zie diagram 1.) Vervolgens bracht teamleider Henk Meester de stand op 4-0. Die partij had echter ook heel anders kunnen aflopen als wit een verrassend offer had gezien. (Zie diagram 2.) Edwin van Hofwegen bracht de stand op 6-0 doordat zijn tegenstander een slordigheid beging bij het verdedigen van zijn voorpost, een schijf verloor en kansloos werd weggespeeld. Datzelfde gebeurde min of meer in de partij van Maurits Meijer, die daarmee de stand op 8-0 voor LDG bracht. Remises van Evert Bronstring, Hans Kreder en Hans Tangelder brachten de stand op 11-3. Hans Kreder heeft daarbij wellicht de winst gemist. (Zie diagram 3.) Met de overwinning op zak waren de laatste drie uitslagen nog slechts voor de statistiek. Hein van Winkel verloor. In het late middenspel liet hij zich min of meer van het bord lopen. André van der Kwartel had zijn tegenstander in een kettingstelling weten te dwingen, maar overschatte zijn kansen met als gevolg dat hij te laat tot de ontdekking kwam dat een voorgenomen voortzetting niet mogelijk was en hij pardoes verloren stond. Harry Dekker bracht met een degelijke remise de eindstand op 12-8 voor LDG.

Diagram 1: Evert Dollekamp – Mark Deurloo

In deze stand gaf de zwartspeler op. Hij heeft niets anders dan (7-12) en daarna volgt 21-16, waarna zwart geen speelbare zet meer heeft.

Diagram 2: Paul Smit – Henk Meester

Zwart had hier de voor de hand liggende zet (9-14) moeten spelen waarna de stand in evenwicht is. Hij ging echter in “troebel water vissen” met (18-23); wit speelde 24-20 waarmee hij 20-15 dreigt om na (10-14) door te breken met 30-25-20. Zwart beantwoordde 24-20 met (13-19) waarna op 20-15 zou volgen: (22-28) [niet (23-28) 15×24 (28×48) 37-42 (48×25) 35-30 (25×37) 31×42 en wit wint waarschijnlijk] 15×24 (28×48) 31×22 (48×25) 49-43 (25×48) 47-42 (48×30) 35×24 en nu heeft zwart de beste kansen. Wit zou na (13-19) groot voordeel hebben verkregen met eerst het verrassende offer 33-28!! en dan 20-15. Geen van beide spelers hadden dit echter gezien. Wit speelde 43-48 waarna zwart in het voordeel kwam door (10-15) 30-24 (19×30) 35×24 (23-29) en snel won. (analyse van Henk Meester)

Diagram 3: Roberto Vesciano – Hans Kreder

Zwart speelde (21-26), maar had door het uitvoeren van de bomzet wellicht winnend voordeel kunnen halen: (24-30), 35×24 (19×39), 28×10 (39×28), 32×23 (21×43), 10-5 (43-48), 37-32 (48-26!). De witte dam kan nergens heen en dreigt na (8-12) zelfs met winst te worden afgepakt met (4-10). Wit moet dus – al dan niet na eerst 32-27 – zijn schijf op 23 offeren, waarna zwart grote winstkansen krijgt.

Na de eerste twaalf rondes in de interne competitie van LDG is het tijd voor een aantal fragmenten, waaronder een gemiste winst met een grote vork en de eerste tussenstand van de interne.

Allereerst een niet al te diep, maar wel geniepig zetje waarmee Evert Dollekamp Evert Bronstring op 6 oktober verschalkte.

Na 6-11? van Evert Bronstring won Evert Dollekamp de partij met het zetje 30-24, 19×30, 34×14, 23×43, 48×39, 9×20, 27-21, 16×27, 32×23.

Hieronder volgt een korte analyse van Casper Remeijer over het beslissende moment in zijn partij die hij van Steven den Hollander op 10 november won:

Na een kansrijke KVO op het bord te hebben gehad, wist Casper met een offerdreiging Steven te dwingen een ruil te nemen die hem een gevaarlijke schijf op 22 bezorgde.

Na Stevens 40. … 6-11 lijkt schijf 22 verdedigd te zijn, hoewel de combinatie van 22 en 16 zwart wel groot ongemak bezorgt. Ik verraste Steven met 41. 44-40!? 41. … 30-35 is natuurlijk verhinderd door 32-27 en schijfwinst dreigt met 32-27 13-18 40-35. Steven kan schijfwinst niet voorkomen met 41. … 14-19 wegens 32-27 13-18 (22-28 33×22 30-35 34-29! 35×24 22-17 11×22 27×9 w+) 40-35 19-24* 31-26! 22×31 36×27 en schijfwinst na 34-29 aangezien 18-23 niet gaat. Dit was de variant die ik voor ogen had met 41. 44-40, maar Steven verraste me met 41. … 2-8 en na 42. 32-27 22-28 43. 33×22 30-35 verraste ik hem weer met 44. 34-29 35×24 45. 22-17 11×22 46. 27×29. Steven kan redelijk makkelijk remise maken met 25-30, wat 43-39 afdwingt en dan 16-21 en dan kan 43 niet meer aan de andere kant helpen zoals in de partij. Hij speelde echter 46. … 16-21 en verloor later, hoewel er met nauwkeurig spelen nog wel een remisemogelijkheid in het eindspel zit. Merk op dat in de partijvariant 44. 22-17 35×33 17×6 spelen geen enkele winstkans biedt vanwege de vangstelling (8, 13, 14, 25) die al klaarstaat.

Gewoon doorspelen met 41. 43-38 is duidelijk beter voor wit, maar het is zo dun dat het zeer waarschijnlijk wel remise is. De computer geeft na 41. … 2-8 nog aan 42. 40-35 14-19* 35×24 19×30 32-28 11-17* 28-23 8-12* 33-29 en na aanvankelijk zeer enthousiast te zijn over de witte stand komt de computer hier met 12-18 23×21 16×27 en vindt dat de stand compleet gelijkwaardig is.

Als laatste fragment een spectaculaire mogelijkheid uit de partij van Hein van Winkel tegen Harry Dekker van 10 november 2016.

Hein van Winkel – Harry Dekker: Stand na 42e zet van zwart met nog maar 6 minuten bedenktijd voor wit.

In een flits zag wit een mooie dam, die echter afgenomen kon worden: 43. 38-32 (27×47), 44. 37-32 (28×26), 45. 39-33 (47×29), 46. 34×03 (10-15), 47. 03x.. (19-24), 48. ..x20 (15×24).

Hein van Winkel schrijft hierover:

Zwarte schijven op 17 en 22 die elkaar beschermden. Ik had te weinig tijd om de slotstand te bekijken. En dan ga ik, als top-optimist nogal eens va banque verder. Ik speelde 38-33 en verloor binnen enkele zetten kansloos. Ik had de dam moeten nemen. Misschien had ik dan al spelende de grote vork gezien en geschiedenis geschreven.

Met de grote vork bedoelt Hein 45. 36-31!! (i.p.v. 39-33) 26×37 en dan pas 46. 39-33. Dan staat na damhalen onderstaande stelling op het bord:

De grote vork: na 34×3 dreigt witte dam dreigt met de vijfslag 3x20x42x31x4x15 tegen de klok in en met maar liefst 6 vijfslagen met de klok mee, die allemaal beginnen met 3x26x42! En hier heeft zwart geen verweer op.

Inderdaad een heel fraaie winst!

Na 12 ronden heeft Casper Remeijer de leiding in de interne met 300 KeizerPunten. Edwin van Hofwegen staat tweede met 266 KeizerPunten en Evert Dollekamp derde met 260 KeizerPunten.

Klik hier voor de volledige tussenstand van de interne.

Afgelopen week verscheen op internet de langverwachte informatie over de WK tweekamp tussen Jan Groenendijk en Roel Boomstra. De ontknopingvan de WK strijd zal in onze provincie plaats vinden, omdat de gemeente Den Haag met een bijdrage van 60.000 Euro het sluitstuk van deze tweekamp heeft binnengehaald. Daarvoor wordt onder meer een glazen huis op het Plein in Den Haag geplaatst, waarin de dammers het tegen elkaar op nemen. Ook wordt er een wedstrijd in het politieke hart van het land, de Eerste Kamer gespeeld. Het volledig programma van de tweekamp is hier te vinden en het programma in Den Haag is hier te vinden.

Er is in Den Haag ook aandacht voor de jeugd op woensdagmiddag 14 december met een school damkampioenschap om de titel Young Masters The Hague. Jan Groenendijk en Roel Boomstra zullen de prijzen uitreiken.

Ook vroeger werd er al veel gedamd door de jeugd in Den Haag. Deze foto is genomen in buurthuis De Mussen in de Schilderswijk in Den Haag, ergens in de vorige eeuw, zie ook dit bericht op nos.nl.

Het recente schooldamtoernooi in Den Haag was ook een succes met 122 deelnemers (foto website DMH).

Het zo mooi zijn als de tweekamp een impuls aan het jeugddammen in Den Haag en elders zou kunnen geven.

Tot slot ter oplossing een compositie van Roel Boomstra. Wit speelt en wint, zie ook de toelichting van Boomstra op de website van damclub Hijken.

André van der Kwartel

In de vijfde competitieronde heeft het Leids Damgenootschap met het kleinst mogelijke verschil (9-11) verloren van de koploper VAD uit Amsterdam. De Amsterdammers mochten zich met die uitslag in hun handen knijpen. Al na anderhalf uur spelen had Evert Bronstring LDG op een 2-0 voorsprong gezet (Zie diagram 1). Gelijkwaardige remises van Evert Dollekamp, Hein van Winkel en Hans Tangelder brachten de stand op 5-3. Maar toen verloor topscorer Maurits Meijer. Hij liet zich in een hekstelling manoeuvreren, waaruit hij zich slechts met groot nadeel kon bevrijden en werd vervolgens overspeeld. Vervolgens speelde Hans Kolfoort remise, maar hij heeft misschien een winnende variant gemist (zie diagram 2). André van der Kwartel maakte het echter veel erger. Na een fraaie damzet naar bezet veld (zie diagram 3), speelde hij in een gewonnen stand zo ongeveer de enige zet die tot remise leidde. Overigens tot verbazing van iedereen (zie diagram 4). Tegenover dit debacle stond echter het gelukje dat Edwin van Hofwegen remise speelde waar hij eigenlijk had moeten verliezen (zie diagram 5). Vervolgens speelde Harry Dekker remise nadat hij volgens sommigen gewonnen had gestaan, maar het is de vraag of dat klopt.

Bij de stand 9-9 verloor Hans Kreder. Na een zwakke zet in de overgang van middenspel naar eindspel kwam hij verloren te staan, maar zijn tegenstander trad niet doortastend genoeg op. Daardoor had Kreder ver in het eindspel de remise nog in handen, maar hij miste zijn laatste kans (zie diagram 6) en daarmee een punt voor LDG. Alles bij elkaar toch een grote teleurstelling voor de Leidenaren.

Diagram 1: Herman van Westerloo – Evert Bronstring

Waarschijnlijk heeft de witspeler in de berekening vooraf gemist dat hij nu niet mag opvangen met 39-34 (18×29), 34×23 wegens (24-30), 35×24 (15-20), 24×15 (4-10), 15×13 (8×50). Wit speelde dus: 33-29 (24×33), 38×29 (9-14), 42-38 (8-13), 35-30 (21-27), 37-31 (3-8), 39-33?? En na (22-28) hield wit het voor gezien.

Diagram 2: Rob van Westerloo – Hans Kolfoort

Zwart speelde hier (3-8) en na het slaan (8-12). De computeranalyse suggereert: (9-13), 26×17 (11×31), 36×27 (6-11). Zwart heeft zeer groot voordeel. Op bijvoorbeeld 27-22 kan volgen (16-21), 48-42 (11-16), maar ook (11-17) lijkt al sterk genoeg. De stand is het waard om grondig geanalyseerd te worden.

Diagram 3: André van der Kwartel – Dirk Vet

Na (1-7) volgde verrassend: 32-27 (21×23), 24-19 (13×24), 30×10 (4×15), 37-31 (26×46), 38-32 (46×28), 33×4.

Diagram 4: André van der Kwartel – Dirk Vet

Zo ongeveer iedere zet van wit wint hier, maar wit speelde 45-50?? Totaal overziend dat hij na (26-31), 37×26 (28-32) zelf moet slaan met de dam: 50×11 (32×43). Maar de stand lijkt nog steeds gewonnen: 11-2. Wit dreigt twee schijven te slaan en als zwart (8-12) speelt volgt 24-20. Zwart vond echter de prachtzet (27-31!!), 2×19 (43-48), 36×27 (48-30!), 27-21 (15-20!), 24×15 (30×2) en de stand is remise. Op 21-16 volgt (3-9) en wit komt niet verder. In de partij werd gespeeld: 15-10 (2-16), 21-17 (16-32), 10-4 (32-28) en remise gegeven.

Diagram 5: Arie Storm – Edwin van Hofwegen

Gespeeld werd 34-29, maar winst is: 22-18 (23-29), 34×23 (25×34), 18×7 en de witspeler heeft waarschijnlijk overzien dat hij nu dreigt met 37-31 (26×19), 2-7 met winst. Zwart zal dus met (26-31) twee schijven extra moeten offeren en komt in een verloren eindspel terecht.

Diagram 6: Kees Binnenkade – Hans Kreder

De eerlijkheid gebied te zeggen dat de witspeler hiervoor al meerdere winstkansen had laten liggen, maar als de winst niet wordt genomen, is het wel de kunst om dat af te straffen, zoals de partij van André van der Kwartel laat zien. Zwart speelde hier (11-16) en verloor na 43-25 (16-21), 25-20 (29-34), 20-25, enz. Remise was hier echter nog: (11-17!). Wit kan nu niet met zijn dam naar 25 en op 43-49 volgt (29-34). Een poging via 48-43 (17-21), enz. levert ook geen winst op.

Hieronder volgen de oplossingen van de herfst puzzels, die in oktober op de website zijn gepubliceerd.

Diagram 1: Uit de interne competitie van LDG (22-9-2016). Hoe won Hans Tangelder met zwart van Peter van de Berg?

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 2: Uit de interne competitie van LDG (6-10-2016). Hoe won Jan van der Star met zwart van Hans Tangelder?

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 3: Uit het EK Landenteams. Met welke verrassende afwikkeling won Moreno Manzana met zwart van Roel Boomstra (5-10-2016). Ron Heusdens geeft op Toernooibase wel aan hoe wit na deze afwikkeling nog  een benauwde remise had kunnen behalen, maar dat werd in de partij gemist.

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 4: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, diagram 2 oppositiewinst van de 14 witte schijven tegen de 15 zwarte schijven.

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 5: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, diagram 4 wit wint.

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 6: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, diagram 6 wit wint.

Klik hier voor de oplossing.