Leids Damgenootschap

Het Leids Damgenootschap heeft in de derde ronde van de damcompetitie teleurstellend gelijk gespeeld tegen het zwakker geachte tweede team van de damclub Gooi- en Eemland. Zelfs de noodzaak om drie reservespelers in te zetten kon geen excuus zijn voor het zwakke optreden van de LDG-ers.

Hans Tangelder speelde een voor zijn doen vrij bloedeloze remise, waarna Arend van Beelen een ernstige fout maakte en daarmee zijn tegenstander in de gelegenheid stelde een winnende damzet op het bord te brengen.

Dick den Ouden bracht de stand op 3-3. Hij veroverde eerst een schijfwinst, gevolgd door een doorbraak naar dam en rondde de partij keurig in zijn voordeel af.

Daarna volgden vijf remises op rij . Evert Bronstring kon aan bord één niets bereiken tegen een zwakkere tegenstander die van zijn kant ook geen enkel risico nam. Edwin van Hofwegen verraste aan bord twee de sterkste speler van Gooi- en Eemland met een prachtige slagzet, hield daar een schijf winst aan over, maar kon de overblijvende stand niet winnen.

Peter van den Berg speelde als invaller een prachtige partij, maar miste in het afspel een opgelegde winst. Remise door een invaller tegen een sterke tegenstander is natuurlijk een positief resultaat, maar de gemiste winst doet daar toch iets aan af.

Vervolgens bracht André van der Kwartel een punt binnen, maar aan die remise zat een heel ander verhaal vast. In een sterk opgedrongen stand zag hij bij de zetcontrole dat zijn tegenstander met een verrassende slagzet dreigde. Hij speelde dus een andere dan zijn voorgenomen zet, waarop zijn tegenstander alsnog een geheel andere slagzet uitvoerde. De overblijvende stand was er een waarbij zijn tegenstander een dam en drie schijven had en Van der Kwartel zes schijven. Het was hard werken, maar uiteindelijk wist hij toch de remise binnen te halen.

Hans Kreder zette de Leidenaren met een fraaie overwinning op voorsprong, waarmee hij tegelijkertijd een einde maakte aan een lange periode waarin hij geen enkele partij wist te winnen.

Alle ogen waren toen gericht op Maurits Meijer. Hij zou het elfde en winnende punt moeten binnen brengen. Maar helaas. Meijer had in het middenspel een aardige combinatie op het bord gebracht, die zijn tegenstander niet had gezien, maar die sterk weerlegd kon worden. Hij kwam in een verloren eindspel terecht, waarmee de eindstand teleurstellend op 10-10 kwam.

Het Leids Damgenootschap heeft in de tweede ronde van de competitie met 12-8 gewonnen van het tweede team van SNA uit Heerhugowaard. SNA 2 had in de eerste ronde nog verrassend gelijk gespeeld tegen kampioenskandidaat IJmuiden, maar bleek een maatje te klein voor LDG.

LDG begon overigens wel met een snelle nederlaag van Hein van Winkel die naar eigen zeggen kansloos werd weggespeeld. Die nederlaag werd pas in het vierde speeluur ongedaan gemaakt door Hans Tangelder. Hij won na een van zijn ondoorgrondelijke partijen, waarin zich twee opmerkelijke fragmenten voordeden. Vanuit de opening leek Tangelder met een gevaarlijk opgesloten lange vleugel te moeten spelen, maar een verrassend schijnoffer gaf hem weer vrijheid om te spelen en plaatste zijn tegenstander voor veel keuzes. Moest hij de geofferde schijf zelf teruggeven of het aan Tangelder overlaten deze terug te winnen? Het kostte hem veel bedenktijd. Uiteindelijk voerde Tangelder in een complexe stand een verrassende slagzet uit die hem een doortocht naar dam en winst van de partij opleverde.

Evert Bronstring zette LDG op voorsprong, maar ook die partij leverde veel vragen op. Bronstring leek slecht te komen te staan, kon zijn stand met veel moeite herstellen en toen zijn tegenstander onvoldoende doortastend optrad, kon hij zelfs vrij gemakkelijk winnen.

Henk Meester speelde remise, maar miste daarbij wel een verrassende winst. Invaller Jan Slingerland was niet opgewassen tegen zijn jonge tegenstander en moest in verlies berusten, waarmee de stand op 5-5 kwam.

André van der Kwartel zette LDG opnieuw op voorsprong door in een partij die veel geduld vergde zijn tegenstander eerst een schijf af te snoepen en vervolgens soepel te winnen.

Arend van Beelen breidde de voorsprong verder uit. Hij vlocht in het middenspel zo veel aantal dreigingen in de stand dat zijn tegenstander ze niet allemaal tegelijk meer aankon, een schijf verloor en werd weggespeeld.

Edwin van Hofwegen bracht met een degelijke remise de stand op 6-10 in het voordeel van de Leidenaren. Harry Dekker kon een voordelige stand net niet in winst omzetten, maar bracht met zijn remise wel het winnende elfde punt binnen.

Maurits Meijer ten slotte had een prima partij gespeeld, waarin hij op het oog in het middenspel duidelijk beter stond. Een simpele twee-om-twee ruil van zijn tegenstander bezorgde hem echter ineens een nadelige stand. Of die stand inderdaad verloren is, zullen analyses moeten uitwijzen, maar zoals het liep kwam Meijer inderdaad verloren te staan. Hij verleidde zijn tegenstander echter om te snel een tweede dam te halen en wist vervolgens met een verrassende actie alsnog remise te bereiken.

Eindstand SNA 2 – LDG: 8-12.

Het Leids Damgenootschap is het nieuwe seizoen matig begonnen. Met 7-13 werd verloren van VAD uit Amsterdam. Hoewel VAD moet worden gezien als een duidelijk sterkere vereniging, had de wedstrijd toch aanzienlijk spannender kunnen verlopen dan het in de praktijk ging. Beide ploegen spelden met drie invallers, maar die van LDG scoorden slechts één punt terwijl de invallers van VAD er drie scoorden.

Invaller Arend van Beelen verloor als eerste. In een nadelige stelling maakte hij een ernstige fout en kon direct opgeven. Daarna speelde Evert Bronstring remise, maar hij heeft waarschijnlijk de winst gemist. Zijn tegenstander was gedwongen een schijf te offeren, maar won deze later weer terug met remise als uitkomst.

VAD kwam op 1-5 doordat Maurits Meijer verloor. Meijer speelde tegen een tegenstander die hij twee jaar geleden ook had bestreden. Toen mocht hij van geluk spreken dat hij met remise wegkwam. Tot verbijstering van teamleider André van der Kwartel speelde Meijer dezelfde nadelige opening als twee jaar geleden. Volgens Evert Bronstring had Meijer nu echter een betere variant gekozen en ‘had hij het nu wel voor elkaar’. Oppervlakkig gezien leek dat ook zo, maar tegenstander Herman van Westerloo had net wat dieper gekeken, pleegde een verrassend offer en kwam gewonnen te staan. Hij faalde niet in de afwerking.

De tweede invaller aan Leidse kant, Peter van den Berg speelde vervolgens verdienstelijk remise, maar Evert Bronstring gaf aan dat hij onderweg met een verrassende wending had kunnen winnen.

VAD kwam op 2-8 doordat Hans Kreder tamelijk kansloos verloor. André van der Kwartel speelde voor de derde keer in vier jaar tegen dezelfde  tegenstander. Beide spelers hadden één keer gewonnen. Deze derde ontmoeting eindigde in remise, nadat Van der Kwartel in het middenspel duidelijk beter was komen te staan, maar het voordeel was niet doorslaggevend.

Hans Tangelder redde de spreekwoordelijke eer voor de Leidenaren door te winnen van een van de drie invallers van VAD. Hij moest er wel diep voor gaan, want pas ver in het eindspel lukte het hem een gewonnen stand op het bord te krijgen.

De derde invaller voor LDG, Dick den Ouden, verloor nadat hij tot in het verre middenspel zeker gelijkwaardig had gestaan, maar kennelijk ging er toen ‘ergens’ iets fout, want ineens stond hij aan alle kanten verloren. Harry Dekker speelde evenals het vorige seizoen tegen de jongste speler van VAD. Dirk Vet, een talent van misschien dertien of veertien jaar. Dekker stond een groot deel van de partij sterk overheersend en misschien zelfs wel gewonnen, maar het kwam er niet uit. De partij eindigde in remise.

De wedstrijd werd afgesloten met een remise aan het eerste bord tussen Edwin van Hofwegen en Arie Storm. Zij speelden een theoretisch bekende opening waarin zij pas op de 26^e (!) zet op onbekend terrein kwamen. Toen was het materiaal echter al zodanig uitgedund dat remise de logische uitslag werd.

Vanaf 2 juli tot en met 20 augustus (uitgezonderd woensdag 16 juli) houdt het Leids Damgenootschap op woensdag haar clubavonden. Op deze avonden organiseert LDG een zomercompetitie, waarvoor iedere belangstellende wordt uitgenodigd. De formule is dat op één avond twee rondes worden gespeeld met als speeltempo 20 minuten plus 30 seconden per zet per persoon. Deelnemers zijn geheel vrij in het kiezen van de avonden waarop zij willen komen. (Het is per slot van rekening vakantieperiode!) Ook kunnen deelnemers ervoor kiezen om maar één ronde op een avond te spelen.

Aan deelname zijn geen kosten verbonden. U hoeft zich zelfs niet aan te melden. We zien gewoon per avond wel wie er mee doen. Wel stellen we het op prijs dat deelnemers uiterlijk 20.00 uur aanwezig zijn. Om toch iets van een competitie-element in te brengen, berekenen we de tussen- en eindstanden aan de hand van het scoringspercentage.

Om daadwerkelijk in de eindrangschikking mee te tellen, moet een deelnemer minimaal vijf ronden hebben gespeeld. De nummer één in de eindrangschikking op 20 augustus verkrijgt eeuwige roem in de rijke annalen van het Leids Damgenootschap.

Uiteraard zijn ook niet-Leidenaren welkom, zegt het voort!

Door André van der Kwartel

Op 2 mei jl. bereikte ons het schokkende bericht dat op slechts 46-jarige leeftijd onverwacht Eric-Jan van Reenen is overleden. Eind jaren tachtig was Eric-Jan enkele jaren lid van het Leids Damgenootschap. Hij kwam niet uit in competitiewedstrijden, maar speelde uitsluitend mee in de onderlinge wedstrijden. Ik heb in totaal drie keer op het dambord met Eric-Jan de degens mogen kruisen. En hoe kun je je een dammer beter herinneren dan aan de wedstrijden die je met elkaar hebt gespeeld? Eén fragment ter herinnering.

André van der Kwartel – Eric-Jan van Reenen

Na 37-31 zou ik grote winstkansen hebben gekregen, maar ik speelde 37-32?? Eric-Jan verraste mij nu met (24-29!!) met als rechtvaardiging: 39-33? (12-18!!), 33×22 (17×37). Ik speelde dus maar 32-27 en nu miste Eric-Jan een belangrijke winstkans met (17-22), 27×18 (29-33). Zwart speelde (23-28), waarop ik op mijn beurt de winst verzuimde: 39-33, 27-22, 38-33, 30-24 en 25×23!! In plaats daarvan speelde ik 38-33 (29×38), 27-22, maar verloor natuurlijk kansloos na (38-42-47).

Bij het jaarlijks bekertoernooi van de ZHDB heeft LDG net geen podium plaats weten te bemachtigen. Het bleef tot de laatste ronde spannend, maar bij het tellen van de punten bleek het team van Samen Sterk Hazerswoude één punt meer te hebben.

Het toernooi werd gespeeld volgens het VOSS-systeem. De uitslagen zijn te vinden op Toernooibase.

Op donderdag 17 april organiseert het Leids Damgenootschap weer haar traditionele Paasdamtoernooi.

Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen gerust meedoen. Graag zelfs!

Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijs naar huis! De deelname is gratis. Van tevoren aanmelden is niet nodig.

U wordt gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen. Rond 22:30 worden de prijzen uitgereikt. De wedstrijden worden gehouden in ons clublokaal in het Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden

Het Leids Damgenootschap heeft zich weten te handhaven in de Eerste Klasse van de landelijke damcompetitie. In het noodzakelijk geworden promotie/degradatieduel tegen Damclub “De Kroonschijf” uit Molenaarsgraaf werd in de barrage met 12-8 gewonnen.

In eerste instantie werd een wedstrijd gespeeld met de op dit niveau gebruikelijke bedenktijd. Na ongeveer twee uur spelen leken de Leidenaren moeiteloos op een grote overwinning af te gaan. Edwin van Hofwegen had al gewonnen en Maurits Meijer en Henk Meester stonden beiden een schijf voor. De tegenstander van Evert Bronstring had maar liefst 300 ratingpunten minder en iedereen verwachtte dus ook voor hem een gemakkelijke overwinning. Aan de overige borden waren op dat moment geen problemen aan de kant van LDG.

Sloop er daardoor onderschatting in het spel van LDG? In ieder geval ging er in het derde en vierde speeluur van alles mis. Bronstring wist niet te winnen, Hans Kolfoort verloor, Harry Dekker verloor en Henk Meester moest ondanks zijn schijf voorsprong met remise genoegen nemen. Maurits Meijer had zijn schijf voorsprong inmiddels wel in winst weten om te zetten. Hans Tangelder, Hein van Winkel en Hans Kreder speelden degelijke remises.

Bij de stand 9-9 hing alles af van André van der Kwartel. Na een slordige misgreep in het late middenspel, had hij eigenlijk moeten verliezen, maar kwam met enig geluk in een moeizaam nadelig eindspel terecht. Hij hield dat echter gemakkelijk remise, waarmee de eindstand 10-10 op het scorebord verscheen.

Deze uitslag betekende dat er een barrage met verhoogd speeltempo moest worden gespeeld, zogeheten blitzpartijen. Dezelfde spelers speelden tegen elkaar als in de reguliere wedstrijd, maar met verwisselde kleuren. Deze barrage gaf een beter beeld van de krachtsverhoudingen tussen beide ploegen. Evert Bronstring, André van der Kwartel en Hans Kreder wonnen hun partijen, Harry Dekker verloor. De overige LDG-ers speelden remise. Daarmee werd de eindstand in de barrage 12-8 voor LDG en betekende dat behoud van een plaats in de Eerste Klasse.

Het Leids Damgenootschap zal op 8 maart een beslissingswedstrijd moeten spelen om haar plaats in de Eerste Klasse van de landelijke damcompetitie veilig te stellen. Waar de concurrenten uit Amstelveen hun wedstrijd wisten te winnen, verloren de Leidenaren met 12-8 van Damclub Zaanstreek. Door dit resultaat eindigde LDG op de tiende plaats. Dat betekent een promotie/degradatiewedstrijd tegen een team uit dat tweede is geworden in de Tweede Klasse.

Zoals wel vaker dit seizoen, was het verlies van LDG niet echt nodig geweest, ook al is Zaanstreek in de breedte een sterker team. Edwin van Hofwegen verloor in een stand die waarschijnlijk remise was, doordat hij na een vrij eenvoudig zetje een schijf verloor.

Hans Kreder en Henk Mester speelden degelijke remises, waarna het tweede drama zich voltrok. Invaller Dick den Ouden nam in een veel betere, zo niet gewonnen stand een doorbraak naar dam, die evenwel eenvoudig kon worden weerlegd, waarna hij direct verloren stond.

Maurits Meijer bracht de hoop op een goed resultaat terug door een fraaie overwinning na een goed opgezette aanval op de lange vleugel van zijn tegenstander. Maar deze overwinning werd gevolgd door een derde tegenvaller. Hans Tangelder was erin geslaagd een schijf te winnen, maar hield daar een slechte stand aan over. Zó slecht dat hij uiteindelijk nog verloor.

Vervolgens verloor Harry Dekker, waarmee de stand op 10-4 in het voordeel van Zaanstrek kwam.

Het lukte Evert Bronstring aan bord twee zijn tegenstander stevig onder druk te krijgen, maar het sloeg niet door. Met zijn remise werd het verlies van LDG een feit. André van der Kwartel gaf dat verlies nog een draaglijk aanzien door een fraaie overwinning na een massieve aanval door het centrum.

Hein van Winkel mocht het genoegen smaken een reglementaire remise op te eisen. In een stand van drie stukken tegen één dam – vrijwel altijd een remise positie – bleef zijn tegenstander doorspelen. De reglementen voorzien erin dat de partij met één dam in zo’n situatie na een bepaald aantal zetten remise mag opeisen. Zo geschiedde. Maar het gaf wel een vreemd accent aan een verder zeer sportieve wedstrijd.

Het in degradatiegevaar verkerende Leids Damgenootschap heeft in de voorlaatste ronde van de damcompetitie een belangrijke overwinning geboekt. Het zwakke Westlandse Damcombinatie werd met maar liefst 16-4 verslagen. Het was de eerste overwinning van dit seizoen voor LDG.

De score werd al snel geopend door Edwin van Hofwegen die voor het eerst aan het eerste bord speelde. Binnen een half uur voerde hij een damcombinatie uit die hem uiteindelijk een schijf winst opleverde. In weer een half uur werd de schijfwinst omgezet in partijwinst.

Daarna duurde het lang voor de volgende score kon worden genoteerd, maar toen ging het ook snel. Evert Bronstring won overtuigend van de op papier sterkste speler van Westland, Hans Kolfoort behaalde een gemakkelijke overwinning, waarin hij zijn tegenstander volledig overspeelde. Datzelfde gold min of meer voor Hein van Winkel en Henk Meester die beide in het late middenspel hun tegenspelers overklasten.

De scoringsmachine van de Leidenaren kwam even tot stilstand door het verlies van Hans Kreder. Zijn tegenstander offerde een schijf en kon daarna met overmacht doorbreken naar dam. Hans verweerde zich nog zo goed mogelijk, maar verloor kansloos.

Het winnende punt werd binnen gebracht door Hans Tangelder. Het lukte hem in een zogeheten Roozenburg systeem zijn tegenstander te dwingen tot een ongunstige afruil, waarna hij een schijf won en – met enige moeite – de partij. Daarmee werd de stand op 12-2 gebracht in het voordeel van de Leidenaren en was de zege een feit.

Harry Dekker speelde daarna nog een zwaar bevochte remise. In een betere stand werd hij verrast door een doorbraakactie van zijn tegenstander die daar een dam voor drie schijven aan overhield. Harry kon ten koste van meerdere schijven uiteindelijk zelf ook doorbreken naar dam en daarna remise forceren.

Ook André van der Kwartel speelde remise in een partij met wisselende kansen. Hij mocht van geluk spreken dat een slordigheid in het middenspel niet scherp door zijn tegenstander werd tegengespeeld, anders zou hij zeker verloren hebben. Zoals het nu liep kreeg hij goede kansen, maar werden de remisegrenzen waarschijnlijk nergens overschreden.

Maurits Meijer sloot de wedstrijd af met een spectaculaire overwinning. Beide spelers leken absoluut geen zin te hebben om schijven te ruilen, waardoor er tot in het late middenspel een volle stand op het bord bleef staan. Uiteindelijk moet er dan toch een keer geruild gaan worden en in dat soort complexe standen is het dan vaak nauwelijks door te rekenen hoe al die ruilen uit gaan pakken. Er leek een slechtere stand voor Maurits uit te komen, maar hij wist een damzet op het bord te toveren die na enkele zetten resulteerde in een gewonnen eindspel.

Het Leids Damgenootschap staat nu gedeeld tiende, maar op bordpunten negende. De tiende plaats betekent nacompetitie, de negende plaats betekent behoud voor de Eerste Klasse. Met nog één ronde te gaan wordt het bloedstollend spannend.