Leids Damgenootschap

André van der Kwartel

Ook dit jaar hebben meerdere (oud-)leden van het Leids Damgenootschap deelgenomen aan de diverse damtoernooien die iedere zomer door het hele land worden georganiseerd. In Rotterdam speelden Henk Meester, Jan van der Star en Steven den Hollander mee. In Heerhugowaard behoorden Hans Tangelder en Hein van Winkel tot de deelnemers. Steven den Hollander heeft ook nog meegespeeld in het damtoernooi in Brunssum.

Rotterdam
Het Rotterdam Open 2018 kende 80 deelnemers. Steven den Hollander eindigde op de elfde plaats met twaalf punten uit negen wedstrijden. Met een half punt ratingverlies viel zijn score wat tegen. Jan van der Star eindigde op de 13e plaats met 11 punten, maar met een ratingwinst van bijna 9 punten kan gesproken worden van een succesvol toernooi. Henk Meester eindigde op de 62e plaats. Hij verloor bijna 10 ratingpunten.

Steven den Hollander
Steven speelde een tamelijk wisselend toernooi. Prachtige partijen werden verknoeid en soms weer met geluk gewonnen, winst door een mooie slagzet (in een slechte stand) werd teniet gedaan door een nauwelijks te bevatten blunder. Een paar fragmenten.

Uit de eerste ronde:

Anthony Keijzer – Steven den Hollander

Steven had in het middenspel een gewonnen stand op het bord gekregen, maar was al zijn voordeel weer kwijt geraakt. Hier was wit aan zet en, zoals Kees Pippel in Toernooibase aangaf, mist deze hier de eenvoudige remise met 27-22, 32-28, 26-21 en 4×36. Gespeeld werd: 61. 4-15 33-47 62. 27-22 44-50 63. 22-18?? 50-33 en zwart won. Steven hoopte op 63. 32-27 50×17 64. 15-4 47-36 65. 26-21 36×13 66. 4×11 6×26. Overigens had wit de stand met 63. 32-28 gewoon remise kunnen houden. Eén aardig voorbeeldje: (47-41), 15-38 (41x), 22-17 (50×11), 26-21 (16×27), 33×2.

Na een gemakkelijke overwinning in de tweede ronde moest Steven in de derde ronde erkennen dat Macodou N’Diaye een maatje te groot voor hem was. De blunder die Steven in de vierde ronde maakte tegen Pertap Malahé zullen wij uit piëteit niet laten zien. In de vijfde ronde kwam Steven weer slecht te staan, maar nu had hij het geluk aan zijn zijde:

Steven den Hollander – Jadrinder Jharap

Wit staat moeilijk, maar zwart is te gretig om de voorpost op 18 op te peuzelen: (3-9??), 29-23! (20×29), 36-31!! (26×19), 34×1 en zwart gaf op.

In de zesde en zevende ronde speelde Steven gelijkwaardige remises. Daarna begon de scoringsmachine weer te draaien. In de achtste ronde ging dat vrij soepel, maar over de overwinning in de negende en laatste ronde valt wel iets te melden.

Erik Hoogendoorn – Steven den Hollander

Stand na de 20e zet van zwart. 43-38? (2-8??) Een gemiste kans. Zwart had groot zo niet winnend voordeel kunnen verkrijgen met (19-23!). De dreiging (23-28) is dodelijk en 33-28 wordt beantwoord met (24-29). De computer suggereert om na (19-23) met 27-22 een schijf te offeren.
Maar het verhaal gaat nog één zet door: na 43-38 (2-8) speelde wit 34-29? Zwart reageerde met (10-15??), maar had ook kunnen overwegen om (19-23) en (23-28) te spelen….

In het eindspel zat het Steven ook niet tegen:

Erik Hoogendoorn – Steven den Hollander

Totaal onnodig offerde de witspeler hier met 26-21 een schijf om na 9-3 te ontdekken dat zwart na (23-29) onweerlegbaar dreigt met (15-20) en (29-34). Wit moest dus wel met 41-37 nog een schijf offeren, waarna zwart snel won. Het had zo ver niet hoeven te komen als wit in de diagramstand direct 9-3 had gespeeld.

Jan van der Star

Jan behaalde een score van 11 punten uit 9 wedstrijden bij een gemiddelde tegenstanderrating van 1295. Een prestatie van jewelste.

Jan begon met een gemakkelijke overwinning op Joop Briedé en mocht als beloning in de tweede ronde aantreden tegen N’Diaga Samb. Hij hield de partij knap remise, maar misschien had er zelfs nog wel meer in gezeten.

Jan van der Star – N’Diaga Samb

Stand na de 35e zet van zwart. Wit speelde hier 28-23!? Maar had zwart in ernstige problemen kunnen brengen met 28-22! Een min of meer plausibele computervariant ter illustratie: (11-16), 33-28 (16-21), 27×16 (18×27), 32×21 (26×17), 37-31 (14-19), 40-35 (19×30), 35×24 (13-18), 39-33 en wit staat voortreffelijk.

In de derde ronde speelde Jan remise tegen Andrew Tjon A Ong. Om het zacht uit te drukken: een partij met wisselende kansen.

Andrew Tjon A Ong – Jan van der Star

Stand na de 35e zet van wit. Zwart speelde hier (9-14?). Wit antwoordde met 27-22 en miste daarmee de schijfwinst na 40-35. Op (20-24) volgt 23-19 en op (30-34) volgt 44-39 (20-25), 39×30 (25×34), 33-29.

Na deze gemiste kans van wit wist de zwartspeler langzamerhand een steeds groter voordeel op te bouwen, resulterend in onderstaande stand na de 59e zet van wit.

Andrew Tjon A Ong – Jan van der Star

Zwart kan hier relatief gemakkelijk maar de winst met (20-25), 29-23 (30-34), 23-18 (12×23), 13-8 (34-40), 8-2 (23-29), enz. Met het spelverloop maakt de zwartspeler het zich lastiger: (31-36!?), 42-37 (20-25), 29-23 (30-34), 23-18 (12×23), 13-8 (34-39), 8-2 (39-44), 2-16 [Van deze dreiging zou zwart geen last hebben gehad als hij (31-36) achterwege had gelaten. Maar er is nog niets verloren.] (36-41), 37×46 (44-50), 46-41 (14-20???). Jammer. Na (23-29) is de stand nog steeds gewonnen voor zwart.

In de vierde ronde ontsnapte Jan ternauwernood aan een nederlaag. Zijn tegenstander wist echter kennelijk niet hoe hij een gewonnen overmachtseindspel naar winst moest leiden.

In de vijfde ronde won Jan door wat ik een “rasechte schwindle” noem. Ongetwijfeld hadden beide partijen zich al bij remise neergelegd, toen het volgende gebeurde:

Jan van der Star – Angelina Djachkovskaja

(34-39???), 4-22!

Ook in de zesde ronde had Jan niet over geluk te klagen.

Jan van der Star – Amoni Afonsoewa

Stand na de 53e zet van wit. Zwart had hier fraai remise kunnen maken door (29-34), 39×30 (16-21), 26×8 (9-13), 8×19 (23×34). Zwart speelde echter (9-14), 24×22 (14×25) en verloor snel.

In de zevende ronde verloor Jan kansloos van Anton van Berkel, maar daar stond een prachtige overwinning op Pertap Malahé in de achtste ronde tegenover. Jan sloot zijn toernooi af met een stevige nederlaag tegen Bassirou Ba. Op de 30e zet beging hij een ernstige fout:

Bassirou Ba – Jan van der Star

Met (11-17×17) zou zwart een gelijkwaardige stand op het bord hebben gekregen. Hij speelde echter: (12-17?), 34-30! (24×33), 38×18 (17×28), 32×14. Zwart heeft nu niet veel beter dan (26-31), 37×17 (11×13), maar de onaantastbare indringer op de achtste rij wordt de zwartspeler uiteindelijk noodlottig.

Henk Meester
In de eerste ronde mocht Henk aantreden tegen Leopold Sekongo. Hij verloor ogenschijnlijk kansloos, maar de computer geeft nog een verrassende mogelijkheid aan:

Henk Meester – Leopold Sekongo

Stand na de 39e zet van wit. Zwart wil de zet 34-29 voorkomen. (17-21) zou kunnen, maar lijkt niet aantrekkelijk. Dus speelde zwart (13-19). Henk antwoordde met 37-31 en miste de afwikkeling: 26-21 (17×26), 37-31 (26×48), 32-27 (48×30), 27-22 (18×27), 33-29 (24×22), 35×11. Wit lijkt hier nog goede remisekansen te hebben, onder meer omdat het opbouwen van de vangstelling met 27-31-36 niet werkt.

In de tweede ronde behaalde Henk een gemakkelijke overwinning op Erick Atherley. In de derde ronde werd Henk hardhandig van het bord gezet. Na de dertiende zet van wit was de volgende stand ontstaan:

Jasper Daems – Henk Meester

(22-28?) [Beter is (22-27) ] 33×22 (17×28), 26×17 (11×22), 31-27 (22×31), 36×27 (6-11) [Ongetwijfeld een tegenvaller: (7-11) is verhinderd door 27-21 en 37-32.] 38-33 (12-17), 33×22 (17×28), 34-30 (23×25), 42-38 (20×29), 38-33 (29×38), 43×1

In de vierde ronde blunderde Henk in een gewonnen stand.

Henk Meester – Kees Oste

Wit staat huizenhoog gewonnen maar in plaats van 21-16 werd gespeeld 21-17?? Na (18-22) en (29-33) gaf wit op.

In de daarop volgende ronde herstelde Henk zich van deze misgreep. Een eenvoudig zetje werd zijn tegenstander fataal:

Henk Meester – Jaap van Hal

Na (17-22??) volgde: 26-21 (22×31), 32-27 (31×22), 39-33 (16×27), 33-28 (22×33), 38×9 en wit won binnen enkele zetten.

Met enig geluk wist Henk ook zijn partij in de zesde ronde te winnen. Zijn tegenstander overzag in het middenspel een schijfwinst en werd vervolgens positioneel overspeeld. Daarmee waren de winstpartijen voor Henk wel over. Er restte nog slechts een remise in de achtste ronde. De verliespartijen in de zevende en negende ronde bieden nauwelijks stof voor publicatie.

Heerhugowaard
Na het Open Damtoernooi van Rotterdam vond het Open Toernooi van Heerhugowaard plaats. Daaraan namen Hans Tangelder en Hein van Winkel deel. Dit toernooi kende 58 deelnemers. Hans en Hein scoorden beide 10 uit 9 en eindigden op respectievelijk de 22e en 23e plaats. Die vrijwel gelijke score had echter geheel verschillende consequenties voor de rating. Hans verloor bijna 5 punten, terwijl Hein er 8,5 punt op vooruit ging.

Hans Tangelder
In de eerste ronde bracht Hans een overtuigende overwinning op het bord.

Hans Tangelder – Wart Verhagen

In de stand na de 17e zet van zwart miste – of negeerde – Hans een optie die hem een duidelijk voordeliger stand had kunnen opleveren: 28-22! Nu is (12-18) verhinderd door 34-29 en 27-21. Zwart is dus wel verplicht tot (11-17×17), waarna 27-21 enz. wit een voordeliger stand bezorgt.
Het spelverloop was: 27-22!? (12-17), 50-45 (5-10??), 32-27 (23×21), 38-32 (17×28), 32×5 en wit won snel.

In de tweede ronde liep Hans zelf in een vergelijkbaar zetje.

Hein Meijer – Hans Tangelder

(1-7??), 29-23 (18×20), 19-14 (10×19), 27-22 (17×28), 32×3 en wit won snel.

Na een remise in de derde ronde mocht Hans aantreden tegen clubgenoot Hein van Winkel. Daarbij vergat Hans even de zetcontrole uit te voeren:

Hein van Winkel – Hans Tangelder

(18-22??), 25-20! (14×25), 35-30 (25×23), 33-28 (23×32), 42-37 (32×41), 47×7 en zwart gaf op.

In de vijfde ronde revancheerde Hans zich met een eenvoudige damzet. In de zesde ronde won Hans weer, maar daarbij had hij in twee opzichten niet over geluk te klagen. Het eerste moment deed zich voor na de 20e zet van zwart (Hans).

Ton van der Ploeg – Hans Tangelder

Wit speelde 39-34, maar had groot voordeel kunnen krijgen met 40-34! Het in de partij gespeelde (18-22) is nu niet goed omdat 33-29 nu wel een schijf wint voor wit: (22×33), 29×20 (15×24), 33×20 en op (10-15) is nu 30-24×24 speelbaar. Het alternatief na 40-34 is voor zwart echter ook niet aantrekkelijk: (15-20), 44-40 (10-15), 34-29 (23×34), 40×29 (17-22), 28×17 (11×22), 32-28 en wit gaat een schijf winnen.

Het tweede fragment waar Hans zich niet over mocht beklagen was het slot van de partij:

Ton van der Ploeg – Hans Tangelder

Zwart speelde hier (26-31!?), waarna wit opgaf. Dat was ietwat te snel. Natuurlijk verliest 41-37 (31×42), 47×29 door (28-33) en (36-41). Maar ‘gewoon’ doorspelen met 20-15 had grote kans op remise gegeven. Een computervariant: (38-33), 15-10 (28-32), 10-4 (12-18), 4-15 (38-43), 47-42 (36×38), 15×26 en volgens de zes-stukken-database is deze stand remise.

In de diagramstand had zwart de winst kunnen binnenhalen met (33-38). Bijvoorbeeld: 41-37 (38-43), 20-15 (43-49), enz.

Ook in de zevende ronde had Hans niet over geluk te klagen. De behaalde remise had zo maar een nul kunnen zijn.

Hans Tangelder – Fidele Nimbi

Na 29-24 speelde zwart (23-28), 32×23 (21×41), 46×37 (18×29), 33-28 (22×33), 20-15 (29×20), 25×3 (13-19), 38×29 (12-18) en de stand was gelijk waarna de partij remise liep.
Zwart had na 29-24 echter kunnen winnen door: (9-14!), 20×9 en nu pas (23-28), 32×23 (21×41), 36×47 [Moet wel, anders volgt 46×37 (18×20), 9×27 (17-21) met totale vernietiging.] (26×30), 25×34. Wit staat vier schijven achter. Hij kan nog wel een dam halen, maar die gaat ook weer snel van het bord af. Bijvoorbeeld: (17-21), 9-3 (12-17), 3-9 (13-19), 9-25 (4-9), enz.

Vrouwe Fortuna bleef Hans ook in de achtste ronde welgezind. Alweer kwam Hans verloren te staan en wist zijn tegenstander het eindspel niet winnend af te ronden.

Jean-Paul Plantin – Hans Tangelder

Stand na de 58e zet van zwart. Wit kan hier winnen door 50-45! Wit dreigt met 49-44 en de enige zet om dat te voorkomen is (24-29), maar dan volgt 43-39×24.
In de partij speelde wit 42-37 (34-40), 37-32 (15-20), 32-27 (23-28), 27-21 (40-44), 50×39 (28-32) en de partij liep naar remise.

Misschien was Hans door al die meevallers in de voorgaande rondes wat onzeker geworden, want in de laatste ronde speelde hij remise waarbij hij een voor de hand liggende winstzet miste.

Hans Tangelder – Christian Guertbert

Wit is aan zet. Het lijkt mij dat de meeste dammers direct naar 27-22 zouden kijken, dat inderdaad moeiteloos naar een overmachtseindspel gaat. Hans speelde echter 42-38?? Waarna het partijverloop was: (23-29), 24×33 (25-30). Met drie witte schijven kwetsbaar op het bord en ook nog een belangrijk tempoverlies (27 in plaats van 22) is de stand niet meer te winnen. Na nog wederzijds negen zetten werd remise overeengekomen.

Hein van Winkel
Hein begon het toernooi met een redelijk kansloze nederlaag tegen Christian Niami. Die nederlaag werd in de tweede ronde gecompenseerd door een wel heel gemakkelijke overwinning tegen Luca Smit. Daarna volgde een knappe remise tegen Mitchel Mensinga (rating 1241).

Hoewel deze partij zonder veel schokkende ontwikkelingen in remise eindigde, wil ik er toch één opvallend fragment uit laten zien.

Hein van Winkel – Mitchel Mensinga

Stand na de 40e zet van zwart. Wit speelde 34-30, waarna de computer na (12-17), 27-21 enz. een licht voordeel toedicht aan de zwarte stand, overigens zonder dat dit in de partij nader wordt waargemaakt.

De computer doet echter een onverwachte suggestie voor wit om helemaal geen nadeel op te lopen. Een manoeuvre om een keer gezien te hebben: 33-28 (12-17), 25-20 (24×15), 39-33 [Nu is (15-20) verhinderd door 34-29 en 27-21.] (17-21), 34-30 (15-20), 30-24 (20×29), 33×24 (19×30), 28×8 (3×12), 35×24 en wit houdt gemakkelijk remise.

Zoals ik eerder heb laten zien, won Hein in de vierde ronde van Hans Tangelder, waarna in de vijfde ronde weer een remise volgde. In die partij kreeg Hein – met wat geluk – een winnende positie in handen. Misschien zelfs wel tot twee keer toe.

Cyrille Lebon – Hein van Winkel

Stand na de 38e zet van zwart. Wit speelde 30-25, maar had groot voordeel kunnen krijgen door: 37-31. Omdat (21-26) verhinderd is door 33-29 wordt de zwarte korte vleugel opgesloten met kansrijk spel voor wit. Het spelverloop was: 30-25 (20-24), 34-30 (13-18), 28-22 (9-13), 33-28 (21-26), 39-34?? [Met 45-40 had wit de stand nog gelijk kunnen houden. Maar zwart reageert niet goed.] (11-17??) [Zwart mist hier het winnende (15-20!). Wit moet wel 45-40, want op 38-33 wint (16-21). Zwart ruilt terug met (11-17×7), 38-33 (7-11) en zwart wint.

In het eindspel miste zwart nog een kansrijke mogelijkheid op een lastig, maar mogelijk gewonnen eindspel.

In de zesde ronde verloor Hein min of meer kansloos ondanks dat hij in het eindspel het zijn tegenstander nog heel wat lastiger kunnen maken. In de zevende en achtste ronde volgde remises waar geen bijzondere opmerkingen over te maken valt.
Hein sloot zijn toernooi af met een overwinning. Hij deed daar 72 zetten over, maar het had waarschijnlijk sneller gekund:

Hein van Winkel – Ton van der Ploeg

Stand na de 28e zet van zwart. Wit koos voor 33-28 en 36-31, maar had een gewonnen stand kunnen forceren door: 44-40 (10-15), 34-29 (23×34), 40×20 (15×24), 45-40 (13-18), 40-34 (18-23), 47-42 en wit wint tijdelijk een schijf en breekt daarna door op zwarts lange vleugel.

Afgelopen donderdag is weer de traditionele zomercompetitie van LDG van start gegaan met het spelen van de eerste twee rondes.

Hans Tangelder speelden in beide partijen een verrassend offer. Een weloverwogen offer en een offer per vergissing. Op dat weloverwogen offer tegen Marc Bremer was echter het een en ander aan te merken. Het offer per vergissing tegen Steven den Hollander was echter wel correct.

Marc Bremer – Hans Tangelder, stand na 18-22, 27×18, 13×22.

Na 37-31, 21-26, 31-27, 22×31, 36×27 speelde zwart om remise te halen het offer 16-21, 27×16, 26-31.

De partij ging verder met 28-23, 9-13?
Wit verzuimde hier het tegen offer 23-19, 13×24, 32-28 met een eenvoudige positionele winst.

Wit speelde i.p.v. 23-19 33-28. Waarop zwart weer de mist in ging met een rekenfout.

Marc Bremer – Hans Tangelder

Hier meende zwart met 8-12? een lokzet te spelen.

Immers na 39-33, 30×39, 32-27, 31×22, 16-11, 17×6, 28×19, 44×33, 50×39 volgt toch 20-24, 25×43?

Wat klopt er hier niet aan? Zie je dat vanaf het bord? Kijk anders onderaan dit bericht.

In plaats van 39-33 speelde wit 23-19?, 13×24, 28-23, 24-29, 32-28, 29×18, 34×23 en gaf op nadat nog enkele zetten gespeeld waren.

Steven den Hollander – Hans Tangelder

Hier dacht zwart te combineren met 30-34, 39×30, 25×34, 40×29, 12-18, 23×3, 13-18, 3×20, 15×22.

Echter na 39×30, 25×34 staat schijf 25 er niet meer. Hij speelde in plaats van de foutieve combinatie door te zetten dus het offer 30-34, 39×30, 25×34, 40×29 en behaalde na 13-19 4.38-32 19×28 5.32×23 8-13 6.44-40 13-19 7.23-18 12×34 8.40×29 14-20 9.27-22 20-24 10.29×20 15×24 een moeiteloze remise.

Enkele weken geleden werd het idee van het dubieuze offer fraai overtroffen door Evert Dollekamp in een sneldampartij gespeeld tijdens de clubavond van LDG.

Casper Remeijer – Evert Dollekamp

1.33-28 17-22 2.28×17 11×22 3.39-33 6-11 4.35-30 20-25 5.34-29 25×23 6.32-28 23×32 7.37×6 15-20 8.41-37 19-24 9.37-32 13-19 10.31-27 9-13 11.36-31 24-30 12.31-26 30-35 13.43-39 10-15 14.46-41 5-10 15.41-37 19-23 16.47-41 4-9 17.41-36 20-24 18.33-28 13-19 19.40-34 8-13 20.34-30 24-29 21.30-25 29-33 22.38×29 23×43 23.48×39 15-20 24.42-38 18-23 25.39-34 23-29 26.34×23 13-18 27.27-22 18×29 28.36-31 9-13 29.31-27 19-24 30.38-33 29×38 31.32×43 24-29?

mist de doorbraak 24-30, 16-21.

32.37-32 20-24 33.43-38 14-19 34.44-39 10-14 35.50-44 29-34 36.39×30 24-29 37.44-39 35×24 38.45-40 12-18 39.26-21 7-12 40.49-44 18-23 41.39-33 2-7 42.44-39 3-8 43.40-35

Casper Remeijer – Evert Dollekamp

Zwart zit in de problemen, maar komt via een dubbeloffer nog in een nadelig eindspel terecht, en wordt op het moment dat hij er nog remise uitsleept zelfs met twee punten beloond, omdat wit door de vlag gaat. Dit ging als volgt in zijn werk.

7-11 44.6×17 (overziet dat 12-18 niet mag, dus ook) 29-34 45.39×30 1-6 46.33-29 24×42 47.30-24 19×30 48.28×10 42-47 49.25×34 47-41 50.10-4 41×45 51.4×1 6-11 52.17×6 8-12 53.1×18 45×26 54.22-18 26-8 55.6-1 8-21 56.27-22 21-8 57.1-7 16-21 58.7-2 8-3 59.2-16 3-25 60.16×32 25-39 61.32-28 39-34 62.18-13 34-18 0-2

Nieuw voer voor een volgend deeltje in de reeks mini boekjes van Evert Dollekamp?

Om toch iets van een competitie-element in de zomercompetitie in te brengen, berekenen we de tussen- en eindstanden aan de hand van een gewogen scoringspercentage
(2x eigen gemiddelde score en 1x gemiddelde score van de tegenstanders).
Om daadwerkelijk in de eindrangschikking mee te tellen, moet een deelnemer minimaal vijf ronden hebben gespeeld. De nummer één in de eindrangschikking na de laatste speelavond op 22 augustus verkrijgt eeuwige roem in de rijke annalen van het Leids Damgenootschap.

De uitslagen en de stand zijn op Toernooibase te volgen.

Tenslotte nog de vraag bij het tweede diagram van Marc Bremer – Hans Tangelder:

Wat klopt er hier niet aan?

Na 28×19, staat zwart op slag en moet 39×28 slaan!

Ook deze zomer organiseert het Leids DamGenootschap een zomercompetitie. Deze competitie op de woensdagavonden is voor iedereen toegankelijk. We spelen in een ontspannen zomersfeer twee partijen op een avond. Uiteraard is de bar open.
Wie?
Iedereen die de spelregels kent is welkom.
Waar?
Denksportcentrum Leiden. Robijnstraat 4.
Wanneer?
Iedere woensdag vanaf woensdag 4 juli t/m woensdag 22 augustus uitgezonderd 18 juli.
Hoe laat?
De eerste ronde begint om 20:00 uur en de tweede ronde begint rond 21:45 uur.
Wat is het speeltempo?
20 min. + 25 seconden per zet.
Wat kost het?
Deelname is gratis.
Hoe meld ik me aan?
Er is een vrije inloop, je hoeft je niet aan te melden. Als je zorgt dat je er voor aanvang van een ronde bent word je ingedeeld.
Voor meer informatie neem contact op met voorzitter@leidsdamgenootschap.nl

Afgelopen zaterdag speelde het Leids Damgenootschap in de halve finale van de KNDB beker in een poule met Huissen 2, Wageningen en Harderwijk. De eerste twee teams zouden zich plaatsen voor de KNDB beker. LDG trad aan met Casper Remeijer, Steven den Hollander, Frank Eektimmerman en Hans Tangelder.

Om een liveverslag voor het thuisfront mogelijk te maken werd de Whatsapp groep ‘Leidsch Damgenootschap’ aangemaakt. Lees hieronder dit spannende liveverslag van Steven:

(eerste wedstrijd tegen Huissen 2)

Wij zijn klaar voor de eerste ronde! 1. Frank 2. Casper 3. Hans T 4. Steven.

Tegenstanders lijken niet op volledige sterkte, kansen op de finaledag! We houden jullie op de hoogte.

Opstelling zit goed, ik moet kansen krijgen en winnen. Casper gaat ook waarschijnlijk kansen krijgen. Frank moet keepen tegen de sterkste tegenstander, en bij Hans kan alles gebeuren.

We gaan beginnen!

Ik heb gewonnen.

Casper staat ook heel goed.

Frank staat zwaar onder druk.

Bij Hans gelijkwaardig.

Frank gaat verliezen.

Casper gaat winnen lijkt mij.

Hans staat nu lastig.

Casper: Ik heb gewonnen, Hans remise en toen maakte het verlies van Frank niet meer uit: 3-5 gewonnen.

(tweede wedstrijd tegen Wageningen)

Nu gaan we eraf.

6-0 achter.

Als we de laatste teamwedstrijd winnen zijn we door.

Casper lijkt te gaan winnen van Sterrenburg!

(derde wedstrijd tegen Harderwijk)

Laatste ronde.

Loting niet zoals we verwacht hadden…

Maar goed, lets go.

Het staat 3-3.

Casper goed maar remise eindspel.

Als hij wint zijn we door.

Gaat helaas remise worden.

Thuisfront 1: Jammer. Goed geprobeerd toch?

Thuisfront 2: Jammer, maar jullie hebben toch een mooi toernooi gespeeld.

Ja, we hebben goed gespeeld, helaas op een haar na niet gehaald.

Thuisfront 3: Bijna! Mooi resultaat!

Frank: Nog mijn eindstand.

Thuisfront 3: 38-32!

Overigens, alle partijen van Casper staan op toernooibase. Ik heb zelf 2 partijen ingevoerd, kan die derde niet helemaal meer herinneren.

WSDV en Harderwijk behaalden uiteindelijk 4 punten, LDG 3 punten en Huissen 2 1 punt. Dus als Casper de bijna gewonnen stand gewonnen had, waren we finalist geweest!

In de interne competite van LDG heeft na 33 speelrondes Casper Remeijer de eerste plaats stevig in handig met 735 Keizerpunten, behaald met 18 winstpartijen, 7 remises en geen enkele nederlaag.

Evert Bronstring staat tweede met 563 Keizerpunten uit 14 winstpartijen, 5 remises en 6 nederlagen. Derde is Evert Dollekamp met 505 Keizerpunten uit 8 winstpartijen, 7 remises en 3 nederlagen.

Klik hier voor de volledige tussenstand

Een van de 8 overwinningen van Evert Dollekamp boekte hij afgelopen donderdag in zijn partij tegen Peter van de Berg. Evert speelt met wit.

In de opening liet hij vrijwillig zijn rechter vleugel opsluiten

1.34-30 20-25 2.40-34 14-20 3.45-40 20-24 4.33-29 24×33 5.38×29 10-14 6.50-45 18-23 7.29×18 12×23 8.42-38 14-20 9.39-33 20-24

Hier had wit de ketting stelling nog kunnen verbreken met 34-29, 23×40 gedwongen, 25×14 gedwongen want op 15×24 volgt 44-40.

Wit kiest ervoor om een spannende stelling op het bord te houden met

10.44-39 15-20 11.33-28

Nu is 5-10 verhinderd vanwege de dam

12.28-22 17×28 13.34-29 24×44 14.47-42 25×34 15.40×18 13×22 16.32×5

en na 44-50, 38-33, 50×28, 5×32 staat wit 2 schijven voor.

De partij ging verder met 11. 16-21. Nu mag 31-27 niet vanwege 24-29, 29-34, 13×44.

12.49-44 21-26?

Nu wint wit een schijf met

13.28-22 17×28 14.34-29 24×42 15.47×38 25×34 16.40×18 13×22 17.32×25

Zwart heeft echter nog compensatie vanwege de lastig te ontwikkelen lange vleugel met de vijf schijven 46,41,36,37,31. De partij ging verder met

5-10 18.45-40 10-14 19.40-34 11-17 20.38-33 6-11 21.43-38 7-12 22.38-32 1-7 23.35-30 14-19

Hier speculeerde Peter nog op 24. 25-20, 4-10, 20-15? 22-27!.

Wit speelde echter 24.33-29

Hier hoopte Peter op 12-18, 29-24, 22-27!, 32×14, 9×49. Hij onderkende echter tijdig dat 12-18 verhinderd was door 30-24, etc.

9-14 25.32-27 12-18?

Nu maakte Evert de partij fraai uit met 37-32 26×28 27.27-21 17×26 28.36-31 26×37 29.41×1

Verslag van André van der Kwartel

Het Leids Damgenootschap organiseert ieder jaar een zogeheten bekerwedstrijd. Het is een afvalwedstrijd waarbij de naar rating sterkste speler moet winnen van de zwakkere speler om door te gaan naar de volgende ronde. Als het ratingverschil tussen de beide spelers 100 of minder is, volgt er bij remise een tweede wedstrijd. De uitslag daarvan is dan beslissend. In iedere ronde wordt de paring door loting vastgesteld. Door deze opzet maken ook spelers met relatief lage ratings kans om de (wissel)beker te winnen. Ook dit jaar werd dat weer eens bewezen. De finale ging tussen Jack van der Plas (rating 969) met wit en Hans Kolfoort (1126) met zwart. De twee spelers op de voorgrond op onderstaande foto.

Beide spelers hadden heel wat moeten presteren om de finale te bereiken. Jack had op weg naar de finale achtereenvolgens Jan van der Star (1194), Hans Kreder (1102) en Maurits Meijer (1165) uitgeschakeld. Hans had te maken gehad met Casper Remeijer (1362), Steven den Hollander (1275) en Peter van den Berg (911) die verrassend de halve finale had bereikt,

Gezien het ratingverschil zou Hans Kolfoort in de finale moeten winnen van Jack van der Plas om de beker te winnen. Maar het liep anders. Het werd een tamelijk vlakke partij, waarin Kolfoort bepaald niet de complicaties leek op te zoeken. Na een zwakke 37^e zet volgde op de 40^e zet een regelrechte blunder, waarna de partij snel was afgelopen.

Hieronder de partijnotatie met enkele kanttekeningen.

Jack van der Plas – Hans Kolfoort

1. 32-28 18-22 2. 37-32 12-18 3. 41-37 07-12 4. 46-41 01-07 5. 31-26 19-23 6. 28×19 13×23 7. 34-29 23×34 8. 40×29 22-27 9. 32×21 16×27

Volgens Turbo Dambase (TD) wordt in verreweg de meeste gevallen de ruil (19-23×23) door wit beantwoord met 32-28×28. Tot mijn verbazing geeft het openingsboek van TD aan dat zwart na de ruil (22-27×27) maar liefst 56% van de 46 bekende partijen in winst omzet.

10. 37-32 17-22 11. 32×21 22-28 12. 33×22 18×16 13. 41-37 12-18

Met deze zet worden door TD geen partijen meer herkend. De zwartspelers spelen hier meestal (10-14), (5-10), (14-19), enz. Voor wat het waard is.

14. 37-32 07-12 15. 39-34 10-14 16. 45-40 14-19 17. 43-39 19-23 18. 49-43 05-10 19. 32-27 12-17 20. 38-32 20-25 21. 35-30 10-14 22. 43-38 14-19

Tot op dit moment had zwart volgens TD (zeer) licht voordeel. Maar (14-19) brengt de stand volledig in evenwicht. TD adviseert (13-19), waarna zwart nog steeds zijn geringe voordeel zou behouden. Wit krijgt nu tegenkansen.

23. 30-24 19×30 24. 40-35 9-14 25. 35×24 17-21 26. 26×17 11×31 27. 36×27 14-20 28. 44-40 04-09 29. 39-33 18-22 30. 27×18 23×12 31. 48-43 09-14 32. 43-39 16-21 33. 32-28 06-11 34. 42-37 11-16 35. 28-23 13-19 36. 24×13 08×28 37. 33×22

Heeft zwart de volgende zet van wit overzien of onderschat? Hij had er het meest verstandig aan gedaan om de witte voorpost direct met (12-17) weg te ruilen.

37. —– 14-19? 38. 22-18! 12×23 39. 29×18 02-07 40. 38-32 21-27?? 41. 32×21 16×27

Een afschuwelijke blunder van de zwartspeler. Wit weet er wel raad mee.

42. 18-12 07×18 43. 37-32 27×38 44. 39-33 38×29 45. 34×12

De partij is voorbij. Zwart heeft geen enkele kans meer op remise, laat staan om te winnen. Toch wordt er nog even verder gekeken.

45. —– 20-24 46. 12-07 03-08 47. 40-34?? 15-20??

Beide spelers overzien dat zwart met (8-12), 7×18 (24-30) nog gemakkelijk remise maakt. Bijvoorbeeld: 47-42 (30×39), 42-38 (19-23), 18×29 (25-30), enz. Nu is het direct uit.

48. 07-02!

En zwart gaf op.

Felicitaties aan Jack van der Plas die in zijn eerste seizoen als lid van het Leids Damgenootschap direct de beker weet te winnen!

Zaterdag 19 mei ging in Gouda de landelijke beker competitie van start. Het Leids Damgenootschap was ingedeeld in een poule met Constant-Charlois uit Rotterdam, de Rijnsburgse Damclub (RDC) en Dammend Tilburg 2. Vanuit deze poule zouden twee clubs doorgaan naar de halve finale in de landelijke bekercompetitie.

In de eerste ronde trad het viertal van LDG bestaande uit Casper Remeijer, Steven den Hollander, Frank Eektimmerman en Hans Tangelder aan tegen Dammend Tilburg 2.

Steven boekte een snelle overwinning tegen de veteranenkampioen van Nederland Theo van den Hoek.

Steven den Hollander – Theo van der Hoek

In deze stelling blunderde zwart met 17-21? Na 28×17, 21×32, 38×27, 12×32, 26-21 16×27, 31×15 kon zwart opgeven. In plaats van 17-21 had zwart bijvoorbeeld 9-13 kunnen spelen. Als wit dan verder gaat met 39-34 is 17-21 echter nog steeds verhinderd. Immers na 17-21, 28×17, 21×32, 38×27, 12×32 volgt dan 26-21, 16×27, 31×22, 18×27, 36-31, 27×29, 34×5.

Ook Hans Tangelder behaalde een eenvoudige overwinning aan bord 4.

Echter met een 4-0 voorsprong, had Casper Remeijer een moeilijk te doorgronden complexe stelling op het bord en was Frank Eektimmerman in een lastige stand terechtgekomen. Frank nam daarom opgelucht het remiseaanbod van zijn tegenstander aan, die in tijdnood zat.

Uiteindelijk speelde Casper remise.

Zijn tegenstander miste echter een openingscombinatie, die Arjen de Mooij aangaf op toernooibase.

Ad de Hoon – Casper Remeijer

Hier miste wit schijfwinst met 30-24, 13×24, 33-28, 24×22, 41-36, 18×29, 36×16, en op de volgende zet slaat wit 34×23.

In het middenspel signaleerde Ad de Hoon een fraaie combinatie.

Ad de Hoon – Casper Remeijer

Na de partij gaf Ad de Hoon de volgende mogelijkheden aan na 35-30:
A) Na 13-19 neemt wit een verrassende dam met 30-24, 19×39, 47-41, 36×47, 40-35, 47×40, 35×24, 20×29, 40×1.
B) Na 18-23 volgt ook een dam met 37-31, 30-24, 38-33, 43×1.
Wit zag echter af van 40-35 omdat zwart na die zet goed verder kan gaan met 8-12.

De wedstrijd tussen de favorieten RDC en Constant-Charlois eindigde in een 4-4 gelijkspel.

In de volgende ronde stond de derby tussen RDC en LDG op het programma. Aangezien, LDG vreesde dat 4-4 tegen RDC niet genoeg zou zijn om de tweede plaats te behalen, hanteerde LDG een tactische opstelling: Frank op bord 1, Hans op bord 2, Steven op bord 3, Casper op bord 4. Dat pakte goed uit. Zoals verwacht speelde bij Rijnsburg Arie Schoneveld met wit op bord 3 en zat Arjan de Mooij aan bord 4.

Aan bord 2 speelde Hans Tangelder tegen Cor van Dusseldorp. Hans leek zich goed staande te houden in de opening met onorthodox spel. Helaas kreeg hij onvoldoende tegenkansen tegen schijf 24, toen hij toeliet dat zwart een schijf naar veld 36 kon spelen, die alleen werd tegengehouden door een witte schijf op 46. Daardoor zette Cor RDC op een 2-0 voorsprong. Dat was echter onderdeel van het tactisch concept van LDG.

Volgens dat concept moesten Steven en Casper beiden hun partij winnen en moest Frank aan bord 1 Richard Meijer op remise zien te houden.

Steven tegen Arie Schoneveld en Casper tegen Arjan de Mooij (niet zichtbaar) in actie voor LDG.

In deze stelling enkele zetten na de stelling op de foto had Steven na 8-13! tegen Arie Schoneveld inmiddels een winnende positie bereikt.

Arie Schoneveld – Steven den Hollander

Arie probeerde nog 32-28, 23×41, 34-30, 26×37, 30×8, maar Steven haalde vakkundig de winst binnen in het resterende overmachtseindspel.

Casper speelde een spannende partij tegen Arjan de Mooij.

Casper Remeijer – Arjan de Mooij

In deze stelling ging Arjan met 30. … 23-28 de fout in. (aangewezen was 30. 11-17, de dam 31. 30-24, 41-36, 27-21, 37-31 levert slechts remise op bij goed spel van zwart) Nu is het meteen uit door de doorbraak 25-20, 37-31, 41×14, 27-22, 38-32, 48-43, 30×6 (aangegeven op Toernooibase door Ad de Hoon). Deze verrassende wending werd echter gemist door Casper, die koos voor 29-24 waarmee hij wel zijn positionele overwicht enkele zetten later in winst omzette.

Het was nu de vraag of Frank Eektimmerman een nadelige klassieke positie tegen Richard Meijer nog remise kon houden.

Richard Meijer – Frank Eektimmerman

In deze stelling ging Richard verder met 48-43? in plaats van het heel kansrijke 48-42! Frank had nu meteen remise kunnen maken door het dubbeloffer 26-31, 27×36, 16-21, 36-31, 11-17, 31-27, 19-24, 27×16, 18-22!, remise. De partij ging echter verder met 18-23, 40-35, 29-34, 35-30. Nu kan niet 34-40, want na 30-24, 19×30, slaat wit niet 28×10, maar 25×45 met winst. Gelukkig wikkelde Frank nu op correcte wijze naar remise af met 11-17, 30×39, 16-21, 27×16, 26-31.

Met deze verrassende overwinning op RDC, dankzij het tactisch concept van LDG, was de plaatsing voor de halve finale van de nationale bekercompetitie reeds behaald.

In de laatste ronde tegen Constant-Charlois was LDG nog dichtbij 4-4 en de eerste plek in de poule, maar verloor uiteindelijk met 5-3 en eindigde daardoor als tweede in de poule.

Op zaterdag 2 juni speelt LDG in Huissen de halve finale van de bekercompetitie in een poule met WSDV Wageningen, DC Harderwijk en het tweede team van DV Huissen. LDG heeft dus een goede kans om bij de eerste twee in de poule te eindigen en zich daarmee te plaatsen voor de finale van de bekercompetitie.

verslag André van der Kwartel

In een eerder bericht op deze site werd gemeld dat vier spelers van het Leids Damgenootschap onlangs hebben deelgenomen aan het jaarlijkse Veteranentoernooi in Wageningen: Arend van Beelen. Hans Kreder, Hein van Winkel en Dick den Ouden. Via Toernooibase heb ik enkele partijen van deze spelers kunnen bekijken en het leek mij aardig om een aantal fragmenten uit deze partijen te laten zien. Bij het bekijken van de verschillende fragmenten moet worden bedacht dat in Wageningen nog het oude tempo van vijftig zetten per twee uur werd gehanteerd. Er kan dus in sommige gevallen sprake zijn geweest van tijdnood.

Arend van Beelen

Arend scoorde het hoogste met negen punten uit acht wedstrijden, maar daar kwam veel geluk bij kijken. Een blunder van een tegenstander in een remise eindspel; een andere tegenstander die een simpele winst miste. Dat soort dingen. Eén voorbeeld:

Arend van Beelen – Leo van der Laan

Wit staat wat onder druk, maar bij zorgvuldig spel lijkt er nog weinig aan de hand. Het spelverloop was echter 33-28?? (24-29??). Beide spelers overzien het eenvoudige (34-39), 38-33 (39-44), 49×40 (23-29) en zwart wint een schijf met een goede stand. De partij eindigde in remise.

Daar staat dan weer een partij tegenover die Arend had moeten winnen, maar remise liet lopen.

Arend van Beelen – Jaap Langerak

In deze stand kwam zwart op het onzalige idee om (12-17??) te spelen. Wit neemt het cadeautje graag aan: 48-42! Zwart ontkomt niet meer aan schijfverlies. Partijverloop: (24-30), 42-37 (30-34), 50-44 (8-12), 44-39 en wit won een schijf. Helaas kon Arend die schijfwinst niet omzetten in partijwinst.

In de laatste ronde mocht Arend, omdat hij op +2 stond, aantreden tegen Frank Teer. Het werd een korte partij.

Arend van Beelen – Frank Teer

Arend had de partij agressief opgezet en zou na 40-35 nog houdbaar spel hebben gehad. Hij speelde echter 47-41?? en na (30-34), (18-22) en (14-19) kwam hij een schijf achter. Zwart speelde de partij vlot uit.

Hans Kreder

Hans eindigde op acht uit acht. Hij had kunnen starten met een overtuigende overwinning op Herman van Westerloo, maar was op het belangrijkste moment niet scherp genoeg.

Herman van Westerloo – Hans Kreder

Zwart staat duidelijk beter en had de witte korte vleugel hier verder kunnen inklemmen met (15-20). Hij speelde echter (10-14?), 32-27? Wit negeert de mogelijkheid om met 40-35 zijn korte vleugel meer vrijheid te geven. (22×31), 37-32 (17-22?) en hier laat zwart toch wel zijn mooiste kans liggen met (14-20), 26×37 (16-21) had hij de witte stand volledig vastgelegd. Enkele zetten later kreeg zwart een nieuwe kans: 26×37 (14-20) [Ook hier was (16-21) sterker geweest.] 32-27 (22×31), 37×26 (3-8), Wit had de stand nu gelijk kunnen maken met 29-24 en 39-33, maar speelde 38-33?? Zwart had op zijn beurt nu alsnog groot voordeel kunnen behalen met (13-19), maar speelde (20-24), waarna de partij in remise eindigde.

Hans Kreder – Sander Kalpoe

Hans liet deze gewonnen stand remise lopen na 33-29? (23-28), 50-44 (7-12), 44-40?? (20-24) en de partij liep remise. In plaats van 44-40 had wit moeten spelen 44-39, waarna de stand nog steeds gewonnen is. Bijvoorbeeld: (12-17), 48-42 (17-21), 37-31 (28-32), 42-38, enz.

Overigens had het zo ver niet hoeven te komen. Op toernooibase merkt Casper Remeijer over de diagramstand op dat wit degelijk kan winnen door 37-32 (20-24), 33-28. Er zijn nu allerlei varianten speelbaar die dank zij de mooie schijven op 48 en 50 allemaal rechttoe rechtaan naar winst voor wit gaan.

Hein van Winkel

Hein eindigde met zeven punten uit acht wedstrijden. Een paar fragmenten uit zijn partijen.

De partij tegen Wiebren de Vries eindigde in remise nadat eerst De Vries en daarna Hein aantoonbaar gewonnen had gestaan. Eerst liep Hein in een zetje:

Hein van Winkel – Wiebren de Vries

Na 45-40? Volgde (18-23), 29×7 (25-30), 35×24 (20×29), 33×24 (8-12), 7×18 (13×35).

Later in de partij deed zich de volgende stand voor:

Hein van Winkel – Wiebren de Vries

Na bijvoorbeeld (9-14) staat zwart nog steeds huizenhoog gewonnen, maar hij speelde: (16-21?), 27×16 (44-50???), 33-29???? Ongelooflijk. Beide spelers overzien 32-27 met winst voor wit.

Peter Moraal verraste Hein in het volgende fragment:

Peter Moraal – Hein van Winkel

34-30!? (26-31??), 30×8 (31×42). Had Hein alleen gekeken naar 8-2 (42-48)? In de partij volgde: 33-29! (42×24), 8-2 en wit won snel.

Dick den Ouden

Ook Dick eindigde op zeven punten uit acht wedstrijden. Hier volgen enkele fragmenten uit zijn partijen.

In zijn partij tegen Gerrit van der Werff liet Dick een goede kans liggen op een beter resultaat.

Dick den Ouden – Gerrit van der Werff

Dick speelde hier 38-32 en na (26-31) en (18-22) liep de partij remise. Kansrijker zou zijn geweest 38-33! Op (18-23) volgt dan 30-24 (23×21), 24×13 (14-19), 13×24 met een kansrijk eindspel voor wit. Op (26-31) en (18-23) kan wit eveneens 30-24 spelen met een kansrijk eindspel.

Net als Arend overkwam ook Dick de eer om te mogen aantreden tegen Frank Teer. En ook Dick liep al vroeg in de partij in een zetje.

Dick den Ouden – Frank Teer

27-22? (18×27), 31×22 (24-30), 35×15 (19-23), 28×19 (17×30), 40-35 (13×24) en zwart stond een schijf voor.

Het is leerzaam hoe een eenvoudig zetje als de Haarlemmer soms verrassend verborgen kan zitten. Ik ben er zelf vorig jaar ook het slachtoffer van geworden tegen Evert Bronstring:

Evert Bronstring – André van der Kwartel

Na (1-6?) volgde: 23-19 (14×23), 27-21 (16×27), 37-31 (26×37), 42×22 met schijfwinst.

Terug naar het Veteranentoernooi.

Dick den Ouden liet zich in zijn wedstrijd tegen Frans van der Velde verrassen.

Dick den Ouden – Frans van der Velde

Na 37-31 volgde verrassend: (22-27!), 31×22 (24-30), 25×34 (23-29), 34×23 (19×26). Het lijkt erop dat wit dit nog wel remise kan houden, maar dat blijkt tegen te vallen. Na het voor de hand liggende partijverloop: 48-42 (26-31), 44-39 (12-17), 39-33 (31-36), 42-37 (17-21) blijkt wit verloren te staan.

Vrijdag 20 april werd in Rijnsburg de bekercompetitie van Zuid-Holland gespeeld. Er traden vijf viertallen aan: twee viertallen van de Rijnsburgse damclub, een viertal van Damlust Gouda, een viertal van De Hofstad Dammers en een viertal van LDG.

Er waren drie tickets te vergeven voor de nationale bekercompetitie. Omdat Damlust en Rijnsburg 1 met ijzersterke teams aantraden, maar Rijnsburg 2 tamelijk zwak was, moest LDG De Hofstad Dammers zien voor te blijven om het derde ticket binnen te halen.

LDG zette maar liefst drie geheime wapens in: Casper Remeijer, Steven den Hollander, die afgelopen seizoen allebei in de ereklasse uitkwamen voor respectievelijk Van Stigt Thans en Rijnsburg en eersteklasser Frank Eektimmerman van BDV Borne. Hans Tangelder complementeerde het viertal van LDG.

Er werden drie rondes gespeeld met 20 minuten + 10 seconden per zet volgens het VOS-systeem. De eindstand werd opgemaakt aan de hand van het totaal aantal punten behaald in die drie rondes.

In de eerste ronde had LDG een matige start. Casper speelde remise, Steven won en Frank en Hans verloren. Ook De Hofstad Dammers verzamelde 3 punten.

In de tweede ronde werden door LDG 4 punten behaald middels 4 remises, twee punten meer dan De Hofstad Dammers.

In de laatste ronde kwam LDG los: met het binnenhalen van 6 punten werd de derde plaats met een ruime marge veiliggesteld. Alleen Steven verloor onnodig.

Na de laatste ronde werd de eindstand opgemaakt: Damlust won de beker met 21 punten, tweede werd Rijnsburg 1 met 19 punten, LDG werd derde met 13 punten, De Hofstad Dammers bleven steken op 5 punten. Rijnsburg 2 werd hekkensluiter met slechts 2 punten.

Een fragment uit de laatste ronde:

Casper Remeijer – Marco de Leeuw (Rijnsburg 2)

Na 3-8? kwam zwart in de problemen. 11-17 was een goed alternatief geweest, omdat op 27-22, 23-29 nog goed speelbaar is (na alle andere zetten heeft wit de hielslag 37-32, 26×37, 32×41, 23×32, 38×16).

Na 3-8? speelde Casper 27-22! 11-17 en 8-12 zijn nu combinatief eenvoudig verhinderd en 23-29 leidt tot positionele problemen voor zwart. Dus ging zwart verder met het voor de hand liggende 24-29. Waarna Casper fraai winst forceerde met 40-34 29×40, 45×34, 20-24 (alle andere zetten zijn weer eenvoudig combinatief verhinderd) 37-31, 26×37, 32×41, 23×32, 38×27, 21×32, 22-18, 13×22, 34-29, 24×33, 42-38, 33×42, 48×6.

Afgelopen week vond ook weer het Open NK Veteranen plaats in Wageningen met 88 deelnemers waaronder 4 deelnemers van LDG die in de middenmoot eindigden.

Arend van Beelen verzamelde 9 punten uit 8 wedstrijden, waarmee hij de beste speler van LDG was.

Hans Kreder verzamelde 8 punten uit 8 wedstrijden. Hij speelde onder andere een spannende partij tegen Fred Roedolph, die hij helaas verloor. De partij is na te spelen op toernooibase.

Tenslotte wisten Hein van Winkel en Dick den Ouden 7 punten uit 8 wedstrijden te behalen.

Verslag: André van der Kwartel

Het tiental van LDG heeft het seizoen 2017-2018 afgesloten met een ruime overwinning (13-7) op Middelburg. Met die overwinning eindigde het tiental met 10 wedstrijdpunten op de zevende plaats.

LDG kwam op voorsprong door een snelle overwinning van Hans Tangelder.

Wim Koppejan – Hans Tangelder

Stand na de 20^e zet van zwart. 31-26 houdt de stand gelijk, maar wit speelde: 46-41? (24-29), 38-33 [Wat anders?] (29×38), 42×33 (23-29!), 33×24 (18-22), 27×18 (13×44), 24×2 (21-26), 50×39 (26×46). [Er is een situatie ontstaan waarin beide partijen een dam en negen schijven hebben, maar zwart dreigt twee schijven te slaan en de witte dam te vangen. Na lang nadenken vervolgde wit met:] 2-24 (46×44!), 49×40 (14-20), 25×14 (9×29) en wit gaf op.

Edwin van Hofwegen verhoogde de voorsprong met een overwinning na een complexe partij. De cruciale fase deed zich voor na de 17^e zet van wit.

Daaf Kasse – Edwin van Hofwegen

Zwart staat tijdelijk een schijf achter en had hier (7-11) moeten spelen. Een plausibel verloop is dan 42-38 (12-17), 27-21 (16×27), 32×12 (8×28), met voordeel voor zwart. Het spelverloop was: (5-10?), 42-38 (7-11), 47-42 (15-20), 46-41?? [Hiermee geeft wit zijn voordeel weg. Veel beter was 40-34 (10-15), 44-40.] Spelverloop: (10-15), 39-34 (24-29), 44-39 (20-24), 49-44 (14-20), 25×14 (19×10), 30×28 (29-33), 38×29 (16-21), 27×7 (18×49), 7×18 (13×24) en zwart won.

Jack van der Plas bracht de score op 5-1, maar met iets meer scherpte had dat 6-0 kunnen zijn.

Piet Nieuwenhuijzen – Jack van der Plas

Spelverloop: 34-30? (19-23?). Beide spelers overzien: (21-26!). Nu is 38-32 verhinderd door (28×37), 31×42 (14-20). Dus wit moet wel 31-27 (22×31), 36×27 (28-32) en zwart wint een schijf.

Hans Kreder bracht de stand op 7-1. Dat ging vrij gemakkelijk, maar zijn tegenstander had het hem ook lastiger kunnen maken.

Hans Kreder – Ruud van Eenennaam

Na (12-18), 20-15 (9-14) brak wit door naar dam en zwart gaf op. Zwart had zich iets taaier kunnen verdedigen met: (9-14), 20×7 (8-12), 7×18 (17-22), 18×27 (21×34). Het zou waarschijnlijk niet veel aan de uitslag hebben veranderd.

Evert Bronstring liet zich mede leiden door de ruime voorsprong van LDG en gaf remise in een stand waarin zo op het oog nog wel wat te spelen viel. Evert gaf zelf een mogelijke spelgang aan die hij later weer gedeeltelijk corrigeerde. Ik laat hem hier toch zien, omdat er enkele leerzame wendingen in zitten die typisch zijn voor klassieke standen. In de volgende diagramstand werd na de 40^e zet van zwart remise gegeven.

Evert Bronstring – Bram Goedhart

Evert gaf het volgende mogelijke vervolg aan:

41. 34-30  (7-11)  42. 39-34  (11-17)  43. 48-43  (17-21)  [Dit is de eerste fout in de suggestie van Evert, Zwart kan spelen: (24-29). Wit moet nu wel reageren met 30-24, want op 43-39 (29×40), 35×44 volgt (16-21) en (18-22). Na 30-24 (19×48), 28×10 (48×22) ziet het er wel erg slecht uit voor wit. Verder verloop van de variant:

44. 28-22  (24-29) [Hier is voor zwart ook mogelijk: (12-17), 22×11 (16×7), 27×16 (18-22) met gelijk spel. ] Verder verloop variant:

45. 43-39  (29×40)  46. 35×44  (23-29)  47. 39-33  (18-23)  48. 33×24  (12-18) 49. 24-20 [En hier kan wit winnen door het verassende 44-39.]

Gezien de opmerking bij de 43^e zet zou je kunnen denken dat wit in de diagramstand verloren staat, maar dat is niet zo. Er is sprake van een min of meer gedwongen remise-afwikkeling: 48-43 (7-11), 39-33 (24-30), 35×24 (19×48), 28×6 (48×39), 6-1 (39-33), 1×10 (33×47) =.

Peter van den Berg speelde remise na een klassieke partij, waarover nauwelijks opvallende momenten zijn te signaleren. Maurits Meijer bracht met een remise de stand op 10-4. Hoewel die partij volstrekt geen klassiek karakter had, leverde hij ook geen opmerkelijke momenten op.

Ook Arend van Beelen speelde remise maar kreeg daarbij wel wat hulp van zijn tegenstander.

Arend van Beelen – Patrick Rietsema

Na (11-16) had wit nog heel wat moeite moeten doen om remise te maken. Zwart speelde echter (12-18!?) 26-21 (7-12), 21-16 (33-39), 16×7 (12×1) [Misschien had zwart erop gerekend dat hij nu winnend (39×48) zou kunnen slaan, maar dan volgt 37-32! (28×37), 7-1.] 43-38 (39×30), 35×24 en remise gegeven.

Bij de stand 11-5 in het voordeel van LDG kon Middelburg tegenscoren dank zij een black-out van mij in de opening. Ik liet een één-om-twee dreiging open staan en kon vanaf de 11^e zet met een schijf minder doorspelen. Dat hield ik toch nog vol tot de 66^e zet, maar ik heb helaas nergens een serieuze kans op remise weten te creëren.

Harry Dekker bracht de eindstand op 13-7.

Harry Dekker – Arie den Hollander

Stand na de 57^e zet van wit. (28-32??). [Zwart had hier nog remise kunnen maken door (28-33).] 31-27 (32×21), 16×27 (23-28), 34-29! (19-23?) [Dit leidt direct tot verlies. Zwart had zich nog wat taaier kunnen verdedigen met (4-9). Vanwege de dreiging (18-23) speelt wit 27-22 (28×17), 29-23. Dit leidt tot een overmachtseindspel voor wit.] 15-10 (23×25), 10-5 (25-30), 5×46 en zwart gaf op.