Leids Damgenootschap

Na de eerste twaalf rondes in de interne competitie van LDG is het tijd voor een aantal fragmenten, waaronder een gemiste winst met een grote vork en de eerste tussenstand van de interne.

Allereerst een niet al te diep, maar wel geniepig zetje waarmee Evert Dollekamp Evert Bronstring op 6 oktober verschalkte.

Na 6-11? van Evert Bronstring won Evert Dollekamp de partij met het zetje 30-24, 19×30, 34×14, 23×43, 48×39, 9×20, 27-21, 16×27, 32×23.

Hieronder volgt een korte analyse van Casper Remeijer over het beslissende moment in zijn partij die hij van Steven den Hollander op 10 november won:

Na een kansrijke KVO op het bord te hebben gehad, wist Casper met een offerdreiging Steven te dwingen een ruil te nemen die hem een gevaarlijke schijf op 22 bezorgde.

Na Stevens 40. … 6-11 lijkt schijf 22 verdedigd te zijn, hoewel de combinatie van 22 en 16 zwart wel groot ongemak bezorgt. Ik verraste Steven met 41. 44-40!? 41. … 30-35 is natuurlijk verhinderd door 32-27 en schijfwinst dreigt met 32-27 13-18 40-35. Steven kan schijfwinst niet voorkomen met 41. … 14-19 wegens 32-27 13-18 (22-28 33×22 30-35 34-29! 35×24 22-17 11×22 27×9 w+) 40-35 19-24* 31-26! 22×31 36×27 en schijfwinst na 34-29 aangezien 18-23 niet gaat. Dit was de variant die ik voor ogen had met 41. 44-40, maar Steven verraste me met 41. … 2-8 en na 42. 32-27 22-28 43. 33×22 30-35 verraste ik hem weer met 44. 34-29 35×24 45. 22-17 11×22 46. 27×29. Steven kan redelijk makkelijk remise maken met 25-30, wat 43-39 afdwingt en dan 16-21 en dan kan 43 niet meer aan de andere kant helpen zoals in de partij. Hij speelde echter 46. … 16-21 en verloor later, hoewel er met nauwkeurig spelen nog wel een remisemogelijkheid in het eindspel zit. Merk op dat in de partijvariant 44. 22-17 35×33 17×6 spelen geen enkele winstkans biedt vanwege de vangstelling (8, 13, 14, 25) die al klaarstaat.

Gewoon doorspelen met 41. 43-38 is duidelijk beter voor wit, maar het is zo dun dat het zeer waarschijnlijk wel remise is. De computer geeft na 41. … 2-8 nog aan 42. 40-35 14-19* 35×24 19×30 32-28 11-17* 28-23 8-12* 33-29 en na aanvankelijk zeer enthousiast te zijn over de witte stand komt de computer hier met 12-18 23×21 16×27 en vindt dat de stand compleet gelijkwaardig is.

Als laatste fragment een spectaculaire mogelijkheid uit de partij van Hein van Winkel tegen Harry Dekker van 10 november 2016.

Hein van Winkel – Harry Dekker: Stand na 42e zet van zwart met nog maar 6 minuten bedenktijd voor wit.

In een flits zag wit een mooie dam, die echter afgenomen kon worden: 43. 38-32 (27×47), 44. 37-32 (28×26), 45. 39-33 (47×29), 46. 34×03 (10-15), 47. 03x.. (19-24), 48. ..x20 (15×24).

Hein van Winkel schrijft hierover:

Zwarte schijven op 17 en 22 die elkaar beschermden. Ik had te weinig tijd om de slotstand te bekijken. En dan ga ik, als top-optimist nogal eens va banque verder. Ik speelde 38-33 en verloor binnen enkele zetten kansloos. Ik had de dam moeten nemen. Misschien had ik dan al spelende de grote vork gezien en geschiedenis geschreven.

Met de grote vork bedoelt Hein 45. 36-31!! (i.p.v. 39-33) 26×37 en dan pas 46. 39-33. Dan staat na damhalen onderstaande stelling op het bord:

De grote vork: na 34×3 dreigt witte dam dreigt met de vijfslag 3x20x42x31x4x15 tegen de klok in en met maar liefst 6 vijfslagen met de klok mee, die allemaal beginnen met 3x26x42! En hier heeft zwart geen verweer op.

Inderdaad een heel fraaie winst!

Na 12 ronden heeft Casper Remeijer de leiding in de interne met 300 KeizerPunten. Edwin van Hofwegen staat tweede met 266 KeizerPunten en Evert Dollekamp derde met 260 KeizerPunten.

Klik hier voor de volledige tussenstand van de interne.

Afgelopen week verscheen op internet de langverwachte informatie over de WK tweekamp tussen Jan Groenendijk en Roel Boomstra. De ontknopingvan de WK strijd zal in onze provincie plaats vinden, omdat de gemeente Den Haag met een bijdrage van 60.000 Euro het sluitstuk van deze tweekamp heeft binnengehaald. Daarvoor wordt onder meer een glazen huis op het Plein in Den Haag geplaatst, waarin de dammers het tegen elkaar op nemen. Ook wordt er een wedstrijd in het politieke hart van het land, de Eerste Kamer gespeeld. Het volledig programma van de tweekamp is hier te vinden en het programma in Den Haag is hier te vinden.

Er is in Den Haag ook aandacht voor de jeugd op woensdagmiddag 14 december met een school damkampioenschap om de titel Young Masters The Hague. Jan Groenendijk en Roel Boomstra zullen de prijzen uitreiken.

Ook vroeger werd er al veel gedamd door de jeugd in Den Haag. Deze foto is genomen in buurthuis De Mussen in de Schilderswijk in Den Haag, ergens in de vorige eeuw, zie ook dit bericht op nos.nl.

Het recente schooldamtoernooi in Den Haag was ook een succes met 122 deelnemers (foto website DMH).

Het zo mooi zijn als de tweekamp een impuls aan het jeugddammen in Den Haag en elders zou kunnen geven.

Tot slot ter oplossing een compositie van Roel Boomstra. Wit speelt en wint, zie ook de toelichting van Boomstra op de website van damclub Hijken.

André van der Kwartel

In de vijfde competitieronde heeft het Leids Damgenootschap met het kleinst mogelijke verschil (9-11) verloren van de koploper VAD uit Amsterdam. De Amsterdammers mochten zich met die uitslag in hun handen knijpen. Al na anderhalf uur spelen had Evert Bronstring LDG op een 2-0 voorsprong gezet (Zie diagram 1). Gelijkwaardige remises van Evert Dollekamp, Hein van Winkel en Hans Tangelder brachten de stand op 5-3. Maar toen verloor topscorer Maurits Meijer. Hij liet zich in een hekstelling manoeuvreren, waaruit hij zich slechts met groot nadeel kon bevrijden en werd vervolgens overspeeld. Vervolgens speelde Hans Kolfoort remise, maar hij heeft misschien een winnende variant gemist (zie diagram 2). André van der Kwartel maakte het echter veel erger. Na een fraaie damzet naar bezet veld (zie diagram 3), speelde hij in een gewonnen stand zo ongeveer de enige zet die tot remise leidde. Overigens tot verbazing van iedereen (zie diagram 4). Tegenover dit debacle stond echter het gelukje dat Edwin van Hofwegen remise speelde waar hij eigenlijk had moeten verliezen (zie diagram 5). Vervolgens speelde Harry Dekker remise nadat hij volgens sommigen gewonnen had gestaan, maar het is de vraag of dat klopt.

Bij de stand 9-9 verloor Hans Kreder. Na een zwakke zet in de overgang van middenspel naar eindspel kwam hij verloren te staan, maar zijn tegenstander trad niet doortastend genoeg op. Daardoor had Kreder ver in het eindspel de remise nog in handen, maar hij miste zijn laatste kans (zie diagram 6) en daarmee een punt voor LDG. Alles bij elkaar toch een grote teleurstelling voor de Leidenaren.

Diagram 1: Herman van Westerloo – Evert Bronstring

Waarschijnlijk heeft de witspeler in de berekening vooraf gemist dat hij nu niet mag opvangen met 39-34 (18×29), 34×23 wegens (24-30), 35×24 (15-20), 24×15 (4-10), 15×13 (8×50). Wit speelde dus: 33-29 (24×33), 38×29 (9-14), 42-38 (8-13), 35-30 (21-27), 37-31 (3-8), 39-33?? En na (22-28) hield wit het voor gezien.

Diagram 2: Rob van Westerloo – Hans Kolfoort

Zwart speelde hier (3-8) en na het slaan (8-12). De computeranalyse suggereert: (9-13), 26×17 (11×31), 36×27 (6-11). Zwart heeft zeer groot voordeel. Op bijvoorbeeld 27-22 kan volgen (16-21), 48-42 (11-16), maar ook (11-17) lijkt al sterk genoeg. De stand is het waard om grondig geanalyseerd te worden.

Diagram 3: André van der Kwartel – Dirk Vet

Na (1-7) volgde verrassend: 32-27 (21×23), 24-19 (13×24), 30×10 (4×15), 37-31 (26×46), 38-32 (46×28), 33×4.

Diagram 4: André van der Kwartel – Dirk Vet

Zo ongeveer iedere zet van wit wint hier, maar wit speelde 45-50?? Totaal overziend dat hij na (26-31), 37×26 (28-32) zelf moet slaan met de dam: 50×11 (32×43). Maar de stand lijkt nog steeds gewonnen: 11-2. Wit dreigt twee schijven te slaan en als zwart (8-12) speelt volgt 24-20. Zwart vond echter de prachtzet (27-31!!), 2×19 (43-48), 36×27 (48-30!), 27-21 (15-20!), 24×15 (30×2) en de stand is remise. Op 21-16 volgt (3-9) en wit komt niet verder. In de partij werd gespeeld: 15-10 (2-16), 21-17 (16-32), 10-4 (32-28) en remise gegeven.

Diagram 5: Arie Storm – Edwin van Hofwegen

Gespeeld werd 34-29, maar winst is: 22-18 (23-29), 34×23 (25×34), 18×7 en de witspeler heeft waarschijnlijk overzien dat hij nu dreigt met 37-31 (26×19), 2-7 met winst. Zwart zal dus met (26-31) twee schijven extra moeten offeren en komt in een verloren eindspel terecht.

Diagram 6: Kees Binnenkade – Hans Kreder

De eerlijkheid gebied te zeggen dat de witspeler hiervoor al meerdere winstkansen had laten liggen, maar als de winst niet wordt genomen, is het wel de kunst om dat af te straffen, zoals de partij van André van der Kwartel laat zien. Zwart speelde hier (11-16) en verloor na 43-25 (16-21), 25-20 (29-34), 20-25, enz. Remise was hier echter nog: (11-17!). Wit kan nu niet met zijn dam naar 25 en op 43-49 volgt (29-34). Een poging via 48-43 (17-21), enz. levert ook geen winst op.

Hieronder volgen de oplossingen van de herfst puzzels, die in oktober op de website zijn gepubliceerd.

Diagram 1: Uit de interne competitie van LDG (22-9-2016). Hoe won Hans Tangelder met zwart van Peter van de Berg?

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 2: Uit de interne competitie van LDG (6-10-2016). Hoe won Jan van der Star met zwart van Hans Tangelder?

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 3: Uit het EK Landenteams. Met welke verrassende afwikkeling won Moreno Manzana met zwart van Roel Boomstra (5-10-2016). Ron Heusdens geeft op Toernooibase wel aan hoe wit na deze afwikkeling nog  een benauwde remise had kunnen behalen, maar dat werd in de partij gemist.

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 4: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, diagram 2 oppositiewinst van de 14 witte schijven tegen de 15 zwarte schijven.

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 5: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, diagram 4 wit wint.

Klik hier voor de oplossing.

Diagram 6: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, diagram 6 wit wint.

Klik hier voor de oplossing.

André van der Kwartel

Het Leids damgenootschap heeft in de vierde ronde van de competitie met 10-10 gelijk gespeeld tegen het derde team van Van Stigt Thans uit Schiedam. Voorafgaand aan de wedstrijd leek een overwinning voor de Leidenaren zeker tot de mogelijkheden te behoren. De tegenstander had immers nog geen punt behaald in deze competitie. De werkelijkheid was anders. Na drie uur spelen keken de Leidenaren tegen een 6-2 achterstand aan. André van der Kwartel verloor als eerste. Op een belangrijk moment in de partij blek dat hij een voorgenomen actie niet kon doorzetten, waarna hij kansloos werd weggespeeld (zie diagram 1). Evert Dollekamp speelde na een mislukte forcing remise en mocht daar niet over klagen. Henk Meester speelde een gelijkwaardige remise, waarna Hans Kolfoort in een moment van damblindheid zijn tegenstander aanbood twee schijven te offeren en er vier te slaan. Ondanks deze tegenvallers leken op dat moment nog alle kansen aan LDG te zijn: Maurits Meijer en Arend van Beelen stonden een schijf voor en Hans Kreder had een kansrijke damdoorbraak tegen de sterkste speler van Van Stigt Thans 3 weten te realiseren. Van Evert Bronstring mocht mogelijk ook wel iets worden verwacht en de overige spelers (Harry Dekker en Hans Tangelder) speelden complexe, maar op dat moment nog gelijkwaardige partijen. Het kwam er echter niet uit. Meijer won inderdaad zijn partij, maar Bronstring moest tegen een taaie tegenstander in remise berusten. Hans Kreder kon zijn damdoorbaak niet in winst omzetten (zie diagram 2). Arend van Beelen kon zijn gewonnen schijf evenmin omzetten in partijwinst, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat die winst er misschien ook wel nooit heeft in gezeten. Zijn tegenstander had veel compensatie voor zijn verloren schijf. Harry Dekker speelde na een complexe opsluitingspartij remise en bij de stand 10-8 in het voordeel van Van Stigt Thans speelde alleen Hans Tangelder nog. En die stond totaal verloren. De overgang van middenspel naar eindspel was met wederzijdse fouten gepaard gegaan, waarin remise en verlies voor Tangelder elkaar afwisselden. Maar de winst werd pas in het eindspel definitief vergooid (zie diagram 3). Maar toen de remise op het bord kwam, gebeurde er iets bizars. Misschien was het frustratie, misschien besefte de tegenstander niet wat de stand in de wedstrijd was, maar hij bleef naar winst zoeken tot zijn  bedenktijd op was. Hij verloor op de klok en LDG nam een bizar wedstrijdpunt mee naar Leiden.

Diagram 1:  André van der Kwartel – Kamanda Mulaya 

De bedoeling was: 21-17 (12×21), 26×17 (7-12), 31-26 (12×21), 26×17 maar nu kan volgen: (13-18), 38-32 (18-22), 17-11 (16×7), 28×17 (7-12), 17-11 (12-17), 11×22 (24-29), 34×23 (25-30), 35×24 (20×38). Wit speelde dus maar 31-27 en verloor kansloos.

Diagram 2: Hans Kreder – Piet Bastiaanse

Na 33-15 en 15-4 lijkt de stand wel gewonnen voor wit, maar Kreder speelde: 41-36, waarna volgde: (27-31), 36×39 (19-23), 33×26 (23×41) met remise.

Diagram 3: Jelle Groeneveld – Hans Tangelder

Tangelder dreigt met (18-22) en wit heeft nog steeds de  winst in handen na 17-39. Hij speelde echter 17-28? Waarop volgde: (18-23), 28×19 (29-33) en de remise is een feit, hoe de witte dam de zwarte schijf ook tegenhoudt. In de partij ging het verder met: 19-32 (33-39), 32-49 (15-24), 11-7 (24-2), 7-1 (2-16).

De Kring voor Damproblematiek organiseerde dit jaar vanwege haar 75-jarig bestaan een compositie wedstrijd voor starters (32 ingezonden problemen) en profs (60 ingezonden problemen). Een deskundige jury kende onlangs de prijzen toe van deze wedstrijd.

LDG-lid Peter van den Berg nam deel met drie problemen in de starters categorie en wist met één van die problemen de derde plaats te behalen. Ook zijn twee andere problemen kregen een heel goede beoordeling met een vijfde en zesde plaats. Een heel verdienstelijk debuut van Peter van den Berg.

Ter oplossing volgen hieronder de drie inzendingen van Peter:

Derde plaats. Wit wint met oppositie in de hoofdvariant. Klik hier voor de oplossing.

Vijfde plaats. Wit wikkelt af naar een winnend twee tegen twee eindspel. Klik hier voor de oplossing.

Zesde plaats. Wit wikkelt af naar een winnend drie tegen drie eindspel. Klik hier voor de oplossing.

Alle ingezonden problemen inclusief oplossingen met bijvarianten zijn terug te vinden op de site van de Kring voor Damproblematiek:

Klik hier voor starters en hier voor profs.

André van der Kwartel

In de derde ronde van de competitie heeft het Leids Damgenootschap met 12-8 gewonnen van PWG ’s Gravenpolder. Dat lijken klinkende cijfers, maar de uitslag had achteraf gezien evengoed andersom kunnen zijn. Aan diverse borden had LDG niet over geluk te klagen. Na een snelle, gelijkwaardige remise van Evert Dollekamp bracht André van der Kwartel de eerste overwinning voor LDG binnen. Hij had zijn tegenstander langdurig onder druk gezet maar had door niet op het juiste moment de sterkste zet te spelen, nog steeds niets meer dan remise bereikt, hetgeen zijn tegenstander dan ook tot driemaal toe aanbood. André ‘zag’ echter nog een kleine mogelijkheid, waar zijn tegenstander gelukkig in trapte en direct kon opgeven (zie diagram 1). Edwin van Hofwegen en Evert Bronstring speelden eveneens gelijkwaardige remises, waarna Hans Kolfoort de voorsprong voor de Leidenaren vergrootte naar 7-3. In een vastgelopen stand werd zijn tegenstander gedwongen een schijf te offeren, maar hij had daarvoor nog veel compensatie. Kolfoort moest er nog hard voor werken, maar won wel, omdat zijn tegenstander in een remise stand alsnog in de fout ging (zie diagram 2). Vervolgens speelde teamleider Henk Meester remise, waarbij hij niet over geluk te klagen had (zie diagram 3). De volgende remise kwam van Maurits Meijer en ook hij mocht daarmee in zijn handen knijpen. Hij was in zijn partij eerst een schijf achter gekomen, doordat hij slachtoffer werd van een zogeheten ‘Bomzet’. Hij wist zich in de partij terug te vechten en bracht met enige medewerking van zijn tegenstandster een complex eindspel op het bord dat uiteindelijk remise werd, maar niet dan nadat zijn tegenstandster een directe winst had gemist (zie diagram 4). Harry Dekker speelde een gelijkwaardige remise en bracht daarmee het tiende punt binnen. Hans Kreder stelde vervolgens de zege veilig met een aardige slotcombinatie (zie diagram 5). Ten slotte verloor Hans Tangelder. In het late middenspel werd hij langzaam van het bord gezet. Al met al een wat gelukkige overwinning van LDG.

Diagram 1: A. van der Kwartel – H. Bomgaars

Zwart kan gemakkelijk remise maken door (21-26), 23-19 (26×37), 19×10 (9-14), 10×19 (37-41). Hij wilde vermoedelijk echter meer zekerheid en speelde eerst (14-20??). Van der Kwartel zat nu in een dilemma. Hij had het slagzetje al gezien en vreesde dat als hij à tempo 15×24 zou slaan, zijn tegenstander gealarmeerd zou kunnen worden. Maar als hij zou gaan nadenken, zou zijn tegenstander wellicht ook zien wat er ging volgen. Hij telde in gedachten tot drie en sloeg toen 15×24. Het werkte. Zwart speelde (21-26), waarop volgde: 34-30!! (26×37), 38-32 en zwart liet zich de rest, (37×19), 24×4 (35×24), 4×27, niet meer bewijzen.

Diagram 2: H. Kolfoort – C. Rijk

Ondanks zijn schijf achterstand kan zwart hier remise maken door (23-28), 33-29 (12-18), enz. Zwart speelde echter (12-18?), waarna de dodelijke zet 37-32 volgde. Had zwart gemist dat wit op (22-27) wint met 16-11? In de partij volgde (7-12), 32-27 (22×31), 26×37 en zwart gaf op.

Diagram 3: B. Boot – H. Meester

(17-21) is hier de aangewezen zet, maar zwart speelde (11-16?). Wit reageerde foutief met 48-42, waardoor zwart de kans kreeg om via het offer (17-22), 28×17 (19-24) remise te forceren. Maar na (11-16) had wit 31-27 moeten spelen. Het is niet goed te zien hoe zwart dan aan schijfverlies kan ontkomen.

Diagram 4: J. van der Horst – M. Meijer

Zwart speelde hier (27-32??) en gaf daarmee aan wit de gelegenheid de partij uit te maken door: 25-20 (14×25), 47-41 (36×47), 50-44 (47×20), 44-39 (25×43), 48×46. De witspeelster zag het niet, speelde 50-44 en de partij liep remise.

Diagram 5: J. Veerhoek – H. Kreder

Zwart speelde hier (23-28). Dit is niet de sterkste zet, omdat wit nu na 20-15 onder iets gunstiger omstandigheden op dam kan komen, met mogelijk nog een lastig eindspel. Daarom suggereert de computer in plaats van (23-28) (27-32). (Voor wat het waard is.) In de partij speelde het allemaal geen enkele rol. Wit speelde 10-4? Waarna zwart de partij uitmaakte met (19-24), 20×29 (28-33), 29×38 (22-28), 4×31 (26x)

André van der Kwartel

Het zestal van het Leids Damgenootschap is de competitie in de Eerste Klasse A van de Zuid-Hollandse Dambond goed begonnen. Met 8-4 werd gewonnen van de damvereniging Kijk Uit uit Zegveld. Peter van den Berg behaalde een eerste succes door al vroeg in de partij een eenvoudige damzet uit te voeren. De dam werd voor één schijf verlies door zijn tegenstander afgenomen. Van den Berg won de partij bekwaam, maar liet het wel onnodig(?) tot een ingewikkeld eindspel komen. Op het moment dat hij zijn verdiende winst binnenhaalde, had Hans Kreder al gewonnen dankzij een degelijk gespeeld middenspel, waarin zijn tegenstander onverantwoorde risico’s nam. Daarna won Casper Remeijer. Zijn tegenstander zag te laat dat een voor de hand liggende ruil verboden was wegens een daarop volgende damzet en stond daardoor pardoes verloren. Een tegenvaller was het verlies van Evert Bronstring. In het late middenspel bleek zijn stand een aantal belangrijke zwakheden te hebben, waar zijn tegenstander goed gebruik van maakte. André van der Kwartel speelde in een moeizame partij remise. In deze partij deed zich het opmerkelijke feit voor dat hij een schijf kon winnen, maar die winst eigenlijk helemaal niet vertrouwde. Uiteindelijk koos hij daar toch voor onder het motto ‘een schijf is een schijf’, maar achteraf mocht hij nog blij zijn met remise (zie diagram). Het slotakkoord kwam van Harry Dekker. In de overgang van middenspel naar eindspel kreeg hij steeds groter voordeel en hij leek op een fraaie winst af te stevenen. Maar helaas, het voordeel was net niet groot genoeg en hij moest in remise berusten.

Diagram: Peter de Bruijn – André van der Kwartel

34-29? (14-19), 45-40 (19×30), 40-35. Mijn plan was eigenlijk om hier (30-34) te spelen en daarna door te gaan met (12-18) en (13-19), enz. met gelijkwaardige stand. Ik zag hier echter ineens een verrassende schijfwinst: (13-18), 35×24 (2-7). Ik heb er lang over getwijfeld, want het is duidelijk dat wit veel compensatie heeft voor zijn schijf. Dat blijkt ook. Het partijverloop was: 44-39!? Wit verliest hiermee een belangrijk tempo. De ruil 44-39 kan hij beter achter de hand houden door bijvoorbeeld eerst 38-33 te spelen. (18-22), 27×18 (12×43), 48×39 (8-13), 36-31 (7-12), 32-28 (6-11), 31-27 (11-17), 39-34 (17-21), 38-32 (13-18). Hier werd de partij op voorstel van wit remise gegeven. Wit had niet gezien dat na 28-22 (18-23), 22-18 (23-28) niet werkt omdat zwart na 18×7 geen tempo heeft. Ik zou daarom na 22-18 gespeeld hebben: (12-17), 18×29 (17-22), 27×18 (21-27×27) en ook dit loopt soepel remise.

Een nieuwe serie puzzels om de komende weken op te lossen. Veel puzzelplezier. De oplossingen verschijnen op de website in de eerste helft van november.

Diagram 1: Uit de interne competitie van LDG (22-9-2016). Hoe won Hans Tangelder met zwart van Peter van de Berg?

Diagram 2: Uit de interne competitie van LDG (6-10-2016). Hoe won Jan van der Star met zwart van Hans Tangelder?

Diagram 3: Uit het EK Landenteams (5-10-2016). Met welke verrassende afwikkeling won Moreno Manzana met zwart van Roel Boomstra? Ron Heusdens geeft op Toernooibase wel aan hoe wit na deze afwikkeling nog  een benauwde remise had kunnen behalen, maar dat werd in de partij gemist.

Diagram 4: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, hoe winnen de 14 witte schijven tegen de 15 zwarte schijven op oppositie?

Diagram 5: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, hoe wint wit?

Diagram 6: Uit Hoofdlijn Juli 2006, nr.109 , blz. 9, hoe wint wit?

André van der Kwartel

In de tweede ronde van de competitie heeft het Leids Damgenootschap met een ruime overwinning op de damclub Middelburg het verlies in de eerste ronde goedgemaakt. Met de uitslag 5-15 konden de Leidenaren aan de lange thuisreis beginnen. Na drie uur spelen was het al duidelijk dat LDG op een ruime overwinning af zou gaan. Henk Meester had zojuist een schijf gewonnen (zie diagram 1) en de partij keurig afgemaakt met een Coupe Napoleon. Zowel Maurits Meijer als Hein van Winkel stonden op dat moment een schijf voor. Evert Dollekamp speelde remise, waarna Evert Bronstring eveneens door een Coupe Napoleon in een overigens vrijwel gelijkwaardige stand wist te winnen (zie diagram 2). Maurits Meijer bracht met een overwinning de stand op 1-7. Hij haalde een dam, die met schijfverlies werd afgenomen, waarna hij de partij bekwaam uitspeelde. André van der Kwartel speelde verdienstelijk remise tegen een duidelijk sterker speler. Na afloop werd beweerd dat Van der Kwartel een winst in twee zetten had gemist, maar dat bleek op een slordigheid van de commentator te berusten (zie diagram 3). De enige verliespartij voor LDG kwam op naam van Edwin van Hofwegen. Hij ondernam een poging om een voorpost van zijn tegenstander te veroveren, maar die aanval bleek op niets uit te lopen. In plaats van af te haken, bleef Van Hofwegen consequent in hetzelfde stramien doorspelen en verloor kansloos. Die verliespartij werd snel teniet gedaan doordat invaller Arend van Beelen zijn tegenstander fraai liet vastlopen. Met nog een heleboel schijven op het bord kon deze opgeven. Hein van Winkel breidde de voorsprong uit tot 4-12. Hij wist zijn tegenstander een kettingstelling op te dringen en van daar uit een gezonde schijfwinst te realiseren. Harry Dekker speelde remise en nadere analyses moeten nog uitwijzen of hij de winst heeft gemist. Hans Kreder rondde de wedstrijd in stijl af. Nadat hij in het verre middenspel tot twee keer toe niet de sterkste strategie had gekozen, kreeg zijn tegenstander de kans een complex eindspel op het bord te krijgen. Hij overzag echter een remise brengend offer, waarna Kreder een fraaie winnende tegenactie wist te vinden (zie diagram 4).

Diagram 1: Piet Nieuwenhuijzen – Henk Meester

In deze stand speelde wit 27-22? Zwart forceert nu schijfwinst door (11-17), 22×11 (16×7). Er dreigt (21-27), 32×21 (23×32), 38×27 (24-30) +1. Deze dreiging kan niet worden weerlegd met 36-31 wegens (24-30), 35X24 (19×39), 33×44* (21-26), 28×19 (26×28), 19-14 (28-33), 38×29 (15-20), etc. +1. In de partij gaf wit al  direct een schijf weg door 33-29 en 32-28.

Diagram 2: Bram Goedhart – Evert Bronstring

Na 31-27×27 lijkt er niet zo veel aan de hand voor wit, maar gespeeld werd: 39-33?? (22-28!) en wit wachtte het vervolg 33×11 (12-17), 11×22 (23-29), 34×23 (25-30), 35×24 (20×38) niet meer af.

Diagram 3: André van der Kwartel – Peter Schunselaar

Wit speelde hier 42-38, waarna de partij na allerlei spannende ontwikkelingen remise liep. Volgens Evert Bronstring had wit hier in twee zetten kunnen winnen door: 34-29 (2-7), 27-21!! En de stand lijkt inderdaad wel zo’n beetje uit. Maar de variant klopt niet. Na 34-29 speelt zwart namelijk eerst (11-16). Het plausibele spelverloop zou dan zijn: 42-38 (2-7), 27-21 (16×27), 32×21 (7-11), 21-16 [Ook 48-42 (11-16), 42-37 (16×27), 37-32 werkt niet wegens (17-22), 28×8 (3×12), 32×21 (12-17), 21×23 (19×39)] (3-8), 16×7 (12×1) en zwart zal zich bevrijden door de actie (17-22), 28×17 (19-23).

Diagram 4: Hans Kreder – Paul Sterrenburg

In de diagramstand kan zwart remise maken door (17-22), 28×17 (44-50). Hij speelde echter: (17-21?), 3×26 (44-49). Ook nu lijkt het remise, maar Kreder vond de winstzet: 7-1!! Hoe zwart ook slaat, altijd volgt 26-12 en het afpakken van de dam, gevolgd door de slag 1×36, waarna wit precies op tijd is om de twee zwarte schijven tegen te houden.