Leids Damgenootschap

Op donderdag 18 december organiseert het Leids Damgenootschap weer haar jaarlijkse Kerstdamavond. Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen meedoen zonder de angst ‘toch maar alles te zullen verliezen’. Iedereen is van harte welkom. Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijs(je) naar huis! De deelname is gratis. Van tevoren aanmelden is niet nodig. U wordt wel gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen. De prijsuitreiking zal rond 22.30 uur plaatsvinden.

Het adres luidt: Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden.

Informatie over deze avond kunt U verkrijgen bij: André van der Kwartel (071 – 513.25.04).

Het Leids Damgenootschap heeft in de zesde competitieronde met 8-12 gewonnen van de Damclub Den Haag. Op die overwinning viel weinig af te dingen al kwam zij niet gemakkelijk tot stand.

LDG kwam eerst op achterstand doordat Arend van Beelen in een ingewikkelde stelling een poging deed om de stand te vereenvoudigen. Tot zijn verbazing sloeg zijn tegenstander anders dan verwacht, waarna een dodelijke slagzet volgde en Arend een paar zetten later kon opgeven.

Evert Bronstring bracht de partijen weer op gelijke hoogte door zijn tegenstander te verrassen met een variant op de zogeheten ‘Coupe Philippe’. Hein van Winkel speelde een gelijkwaardige remise. Ook Maurits Meijer haalde met een remise één punt binnen, maar heeft waarschijnlijk in de overgang van middenspel naar eindspel de winst gemist.

Bij de stand 4-4 kwamen de Leidenaren weer op achterstand door het verlies van Hans Tangelder in wat een krankzinnige partij mag worden genoemd. In een uiterst complexe stand werd Tangelder geconfronteerd met een winnende damzet van zijn tegenstander. Toen deze daarop ging zitten knoeien, verraste Tangelder hem op zijn beurt met een damzet die vermoedelijk een gewonnen stand voor de LDG-er opleverde. Vervolgens gaf hij deze dam in een moment van damblindheid pardoes weg, waarna een lastig eindspel overbleef dat hij uiteindelijk toch nog gemakkelijk verloor.

Ook nu werd de achterstand echter snel ongedaan gemaakt door een soepele overwinning van Harry Dekker die in het middenspel een verrassende doorbraak naar dam nam.

Edwin van Hofwegen zette LDG voor het eerst op voorsprong. In een partij waarin hij steeds de betere stelling had, maakte zijn tegenstander uiteindelijk een fout die hem eerst een schijf en kort daarna te partij kostte.

André van der Kwartel bracht met een moeizame remise de stand op 7-9 in het voordeel van LDG. Henk Meester had vervolgens met een overwinning het elfde punt voor LDG binnen kunnen brengen, maar hij speelde een gewonnen eindspel onvoldoende zorgvuldig en moest in remise berusten.

Uiteindelijk bracht Hans Kreder met een overwinning de eindstand op 8-12, nadat zijn tegenstander een veel te dure  doorbraak naar dam moest bekopen met een afname van die dam en partijverlies.

Twee grote files op de A4 en de N11 waren er mede de oorzaak van dat het Leids Damgenootschap zijn tweede verlies in deze competitie opliep. Henk Meester kon pas vijftig minuten na het begin van de wedstrijd achter het bord plaats nemen, speelde bovendien tegen de sterkste speler van de bezoekende vereniging en verloor min of meer kansloos. Hein van Winkel arriveerde één minuut nadat de bedenktijd voor zijn eerste zet voorbij was en verloor dus reglementair.

Ondanks deze twee nederlagen, die min of meer het gevolg waren van overmacht, had LDG de wedstrijd tegen het Haarlemse HDC niet hoeven te verliezen. Een volgende tegenvaller was namelijk dat Evert Bronstring, ongetwijfeld de sterkste speler van LDG, al na tien minuten in een openingszetje liep en onmiddellijk kon opgeven. Inclusief de twee eerder genoemde verliespartijen betekende dat een 0-6 achterstand voor de Leidenaren.

Harry Dekker en Edwin van Hofwegen brachten met hun winstpartijen de spanning in de wedstrijd weer terug. Van Hofwegen leek al vroeg in de partij een schijf te gaan winnen, maar dat viel tegen en hij moest uiteindelijk nog diep gaan om de winst binnen te halen. Dekker speelde gewoon een goede partij, waarin hij zijn tegenstander geleidelijk aan overspeelde.

Een volgende tegenvaller was echter het verlies van Hans Tangelder. Hij kwam in het middenspel een schijf achter, bleef nog lang vechten voor remise, maar moest uiteindelijk opgeven. Daarmee was het pleit wel beslecht. Er volgden nog drie remises van respectievelijk Hans Kreder, Arend van Beelen en André van der Kwartel die aan het eerste bord verdienstelijk remise speelde tegen een van de sterkere spelers van  HDC. Deze laatste remise betekende wel het elfde en dus winnende punt voor HDC. De overwinning van Maurits Meijer voor LDG gaf de eindstand nog een dragelijk aanzien: LDG – HDC: 9-11. Maar zonder de files had er voor de Leidenaren misschien meer in gezeten…..

Het Leids Damgenootschap heeft in de vierde competitieronde verrassend gewonnen van het sterker geachte tweede team van 020 uit Amstelveen. Negen remises en één overwinning volstonden voor de eindstand 9-11 in het voordeel van de Leidenaren.

Die ene winstpartij kwam op naam van teamleider Henk Meester die met overmacht zijn partij in zijn voordeel wist te beslechten. Daarnaast moet worden toegegeven dat de Leidenaren niet over geluk hadden te klagen. Arend van Beelen en Peter van den Berg kwamen in slechte eindspelen terecht die zij beiden met volharding en enig geluk remise wisten te houden.

Maurits Meijer liet zich, na lange tijd beter te hebben gestaan, verrassen door een offer van zijn tegenstander. Na dit offer bood hij remise aan, hetgeen door zijn tegenstander direct werd geaccepteerd. Maar als deze laatste  iets verder had gekeken, had hij gemakkelijk kunnen inzien dat hij groot voordeel en waarschijnlijk zelfs een gewonnen stand in handen had.

Tegenover deze drie ‘gelukkige’ remises stond minstens één pechgeval. Hans Kreder had na een goede partij een gewonnen eindspel op het bord gekregen dat een nauwkeurig afspel vereiste. Kreder beging echter een slordigheid en moest in remise berusten.

De partijen van Hans Tangelder, Evert Bronstring en Edwin van Hofwegen eindigden in remises waarbij de remisegrenzen nooit werden overschreden.

Dat kan zeker niet worden gezegd van de partij van Harry Dekker. Hij kwam in een vastloopvariant terecht, gevolgd door een complexe afwikkeling waarvan de uitkomst voor de oppervlakkige toeschouwer volstrekt onvoorspelbaar was. Tot verbazing van menigeen stond er ineens een stand op het bord waarin beide spelers vier schijven hadden en werd de vrede snel getekend.

André van der Kwartel speelde een principiële partij in het half open klassiek met wisselende kansen. Analyses moeten uitwijzen of hij in het late middenspel de winst heeft gemist.

Het Leids Damgenootschap heeft in de derde ronde van de damcompetitie teleurstellend gelijk gespeeld tegen het zwakker geachte tweede team van de damclub Gooi- en Eemland. Zelfs de noodzaak om drie reservespelers in te zetten kon geen excuus zijn voor het zwakke optreden van de LDG-ers.

Hans Tangelder speelde een voor zijn doen vrij bloedeloze remise, waarna Arend van Beelen een ernstige fout maakte en daarmee zijn tegenstander in de gelegenheid stelde een winnende damzet op het bord te brengen.

Dick den Ouden bracht de stand op 3-3. Hij veroverde eerst een schijfwinst, gevolgd door een doorbraak naar dam en rondde de partij keurig in zijn voordeel af.

Daarna volgden vijf remises op rij . Evert Bronstring kon aan bord één niets bereiken tegen een zwakkere tegenstander die van zijn kant ook geen enkel risico nam. Edwin van Hofwegen verraste aan bord twee de sterkste speler van Gooi- en Eemland met een prachtige slagzet, hield daar een schijf winst aan over, maar kon de overblijvende stand niet winnen.

Peter van den Berg speelde als invaller een prachtige partij, maar miste in het afspel een opgelegde winst. Remise door een invaller tegen een sterke tegenstander is natuurlijk een positief resultaat, maar de gemiste winst doet daar toch iets aan af.

Vervolgens bracht André van der Kwartel een punt binnen, maar aan die remise zat een heel ander verhaal vast. In een sterk opgedrongen stand zag hij bij de zetcontrole dat zijn tegenstander met een verrassende slagzet dreigde. Hij speelde dus een andere dan zijn voorgenomen zet, waarop zijn tegenstander alsnog een geheel andere slagzet uitvoerde. De overblijvende stand was er een waarbij zijn tegenstander een dam en drie schijven had en Van der Kwartel zes schijven. Het was hard werken, maar uiteindelijk wist hij toch de remise binnen te halen.

Hans Kreder zette de Leidenaren met een fraaie overwinning op voorsprong, waarmee hij tegelijkertijd een einde maakte aan een lange periode waarin hij geen enkele partij wist te winnen.

Alle ogen waren toen gericht op Maurits Meijer. Hij zou het elfde en winnende punt moeten binnen brengen. Maar helaas. Meijer had in het middenspel een aardige combinatie op het bord gebracht, die zijn tegenstander niet had gezien, maar die sterk weerlegd kon worden. Hij kwam in een verloren eindspel terecht, waarmee de eindstand teleurstellend op 10-10 kwam.

Het Leids Damgenootschap heeft in de tweede ronde van de competitie met 12-8 gewonnen van het tweede team van SNA uit Heerhugowaard. SNA 2 had in de eerste ronde nog verrassend gelijk gespeeld tegen kampioenskandidaat IJmuiden, maar bleek een maatje te klein voor LDG.

LDG begon overigens wel met een snelle nederlaag van Hein van Winkel die naar eigen zeggen kansloos werd weggespeeld. Die nederlaag werd pas in het vierde speeluur ongedaan gemaakt door Hans Tangelder. Hij won na een van zijn ondoorgrondelijke partijen, waarin zich twee opmerkelijke fragmenten voordeden. Vanuit de opening leek Tangelder met een gevaarlijk opgesloten lange vleugel te moeten spelen, maar een verrassend schijnoffer gaf hem weer vrijheid om te spelen en plaatste zijn tegenstander voor veel keuzes. Moest hij de geofferde schijf zelf teruggeven of het aan Tangelder overlaten deze terug te winnen? Het kostte hem veel bedenktijd. Uiteindelijk voerde Tangelder in een complexe stand een verrassende slagzet uit die hem een doortocht naar dam en winst van de partij opleverde.

Evert Bronstring zette LDG op voorsprong, maar ook die partij leverde veel vragen op. Bronstring leek slecht te komen te staan, kon zijn stand met veel moeite herstellen en toen zijn tegenstander onvoldoende doortastend optrad, kon hij zelfs vrij gemakkelijk winnen.

Henk Meester speelde remise, maar miste daarbij wel een verrassende winst. Invaller Jan Slingerland was niet opgewassen tegen zijn jonge tegenstander en moest in verlies berusten, waarmee de stand op 5-5 kwam.

André van der Kwartel zette LDG opnieuw op voorsprong door in een partij die veel geduld vergde zijn tegenstander eerst een schijf af te snoepen en vervolgens soepel te winnen.

Arend van Beelen breidde de voorsprong verder uit. Hij vlocht in het middenspel zo veel aantal dreigingen in de stand dat zijn tegenstander ze niet allemaal tegelijk meer aankon, een schijf verloor en werd weggespeeld.

Edwin van Hofwegen bracht met een degelijke remise de stand op 6-10 in het voordeel van de Leidenaren. Harry Dekker kon een voordelige stand net niet in winst omzetten, maar bracht met zijn remise wel het winnende elfde punt binnen.

Maurits Meijer ten slotte had een prima partij gespeeld, waarin hij op het oog in het middenspel duidelijk beter stond. Een simpele twee-om-twee ruil van zijn tegenstander bezorgde hem echter ineens een nadelige stand. Of die stand inderdaad verloren is, zullen analyses moeten uitwijzen, maar zoals het liep kwam Meijer inderdaad verloren te staan. Hij verleidde zijn tegenstander echter om te snel een tweede dam te halen en wist vervolgens met een verrassende actie alsnog remise te bereiken.

Eindstand SNA 2 – LDG: 8-12.

Het Leids Damgenootschap is het nieuwe seizoen matig begonnen. Met 7-13 werd verloren van VAD uit Amsterdam. Hoewel VAD moet worden gezien als een duidelijk sterkere vereniging, had de wedstrijd toch aanzienlijk spannender kunnen verlopen dan het in de praktijk ging. Beide ploegen spelden met drie invallers, maar die van LDG scoorden slechts één punt terwijl de invallers van VAD er drie scoorden.

Invaller Arend van Beelen verloor als eerste. In een nadelige stelling maakte hij een ernstige fout en kon direct opgeven. Daarna speelde Evert Bronstring remise, maar hij heeft waarschijnlijk de winst gemist. Zijn tegenstander was gedwongen een schijf te offeren, maar won deze later weer terug met remise als uitkomst.

VAD kwam op 1-5 doordat Maurits Meijer verloor. Meijer speelde tegen een tegenstander die hij twee jaar geleden ook had bestreden. Toen mocht hij van geluk spreken dat hij met remise wegkwam. Tot verbijstering van teamleider André van der Kwartel speelde Meijer dezelfde nadelige opening als twee jaar geleden. Volgens Evert Bronstring had Meijer nu echter een betere variant gekozen en ‘had hij het nu wel voor elkaar’. Oppervlakkig gezien leek dat ook zo, maar tegenstander Herman van Westerloo had net wat dieper gekeken, pleegde een verrassend offer en kwam gewonnen te staan. Hij faalde niet in de afwerking.

De tweede invaller aan Leidse kant, Peter van den Berg speelde vervolgens verdienstelijk remise, maar Evert Bronstring gaf aan dat hij onderweg met een verrassende wending had kunnen winnen.

VAD kwam op 2-8 doordat Hans Kreder tamelijk kansloos verloor. André van der Kwartel speelde voor de derde keer in vier jaar tegen dezelfde  tegenstander. Beide spelers hadden één keer gewonnen. Deze derde ontmoeting eindigde in remise, nadat Van der Kwartel in het middenspel duidelijk beter was komen te staan, maar het voordeel was niet doorslaggevend.

Hans Tangelder redde de spreekwoordelijke eer voor de Leidenaren door te winnen van een van de drie invallers van VAD. Hij moest er wel diep voor gaan, want pas ver in het eindspel lukte het hem een gewonnen stand op het bord te krijgen.

De derde invaller voor LDG, Dick den Ouden, verloor nadat hij tot in het verre middenspel zeker gelijkwaardig had gestaan, maar kennelijk ging er toen ‘ergens’ iets fout, want ineens stond hij aan alle kanten verloren. Harry Dekker speelde evenals het vorige seizoen tegen de jongste speler van VAD. Dirk Vet, een talent van misschien dertien of veertien jaar. Dekker stond een groot deel van de partij sterk overheersend en misschien zelfs wel gewonnen, maar het kwam er niet uit. De partij eindigde in remise.

De wedstrijd werd afgesloten met een remise aan het eerste bord tussen Edwin van Hofwegen en Arie Storm. Zij speelden een theoretisch bekende opening waarin zij pas op de 26^e (!) zet op onbekend terrein kwamen. Toen was het materiaal echter al zodanig uitgedund dat remise de logische uitslag werd.

Vanaf 2 juli tot en met 20 augustus (uitgezonderd woensdag 16 juli) houdt het Leids Damgenootschap op woensdag haar clubavonden. Op deze avonden organiseert LDG een zomercompetitie, waarvoor iedere belangstellende wordt uitgenodigd. De formule is dat op één avond twee rondes worden gespeeld met als speeltempo 20 minuten plus 30 seconden per zet per persoon. Deelnemers zijn geheel vrij in het kiezen van de avonden waarop zij willen komen. (Het is per slot van rekening vakantieperiode!) Ook kunnen deelnemers ervoor kiezen om maar één ronde op een avond te spelen.

Aan deelname zijn geen kosten verbonden. U hoeft zich zelfs niet aan te melden. We zien gewoon per avond wel wie er mee doen. Wel stellen we het op prijs dat deelnemers uiterlijk 20.00 uur aanwezig zijn. Om toch iets van een competitie-element in te brengen, berekenen we de tussen- en eindstanden aan de hand van het scoringspercentage.

Om daadwerkelijk in de eindrangschikking mee te tellen, moet een deelnemer minimaal vijf ronden hebben gespeeld. De nummer één in de eindrangschikking op 20 augustus verkrijgt eeuwige roem in de rijke annalen van het Leids Damgenootschap.

Uiteraard zijn ook niet-Leidenaren welkom, zegt het voort!

Door André van der Kwartel

Op 2 mei jl. bereikte ons het schokkende bericht dat op slechts 46-jarige leeftijd onverwacht Eric-Jan van Reenen is overleden. Eind jaren tachtig was Eric-Jan enkele jaren lid van het Leids Damgenootschap. Hij kwam niet uit in competitiewedstrijden, maar speelde uitsluitend mee in de onderlinge wedstrijden. Ik heb in totaal drie keer op het dambord met Eric-Jan de degens mogen kruisen. En hoe kun je je een dammer beter herinneren dan aan de wedstrijden die je met elkaar hebt gespeeld? Eén fragment ter herinnering.

André van der Kwartel – Eric-Jan van Reenen

Na 37-31 zou ik grote winstkansen hebben gekregen, maar ik speelde 37-32?? Eric-Jan verraste mij nu met (24-29!!) met als rechtvaardiging: 39-33? (12-18!!), 33×22 (17×37). Ik speelde dus maar 32-27 en nu miste Eric-Jan een belangrijke winstkans met (17-22), 27×18 (29-33). Zwart speelde (23-28), waarop ik op mijn beurt de winst verzuimde: 39-33, 27-22, 38-33, 30-24 en 25×23!! In plaats daarvan speelde ik 38-33 (29×38), 27-22, maar verloor natuurlijk kansloos na (38-42-47).