Leids Damgenootschap

Het Leids Damgenootschap zal op 8 maart een beslissingswedstrijd moeten spelen om haar plaats in de Eerste Klasse van de landelijke damcompetitie veilig te stellen. Waar de concurrenten uit Amstelveen hun wedstrijd wisten te winnen, verloren de Leidenaren met 12-8 van Damclub Zaanstreek. Door dit resultaat eindigde LDG op de tiende plaats. Dat betekent een promotie/degradatiewedstrijd tegen een team uit dat tweede is geworden in de Tweede Klasse.

Zoals wel vaker dit seizoen, was het verlies van LDG niet echt nodig geweest, ook al is Zaanstreek in de breedte een sterker team. Edwin van Hofwegen verloor in een stand die waarschijnlijk remise was, doordat hij na een vrij eenvoudig zetje een schijf verloor.

Hans Kreder en Henk Mester speelden degelijke remises, waarna het tweede drama zich voltrok. Invaller Dick den Ouden nam in een veel betere, zo niet gewonnen stand een doorbraak naar dam, die evenwel eenvoudig kon worden weerlegd, waarna hij direct verloren stond.

Maurits Meijer bracht de hoop op een goed resultaat terug door een fraaie overwinning na een goed opgezette aanval op de lange vleugel van zijn tegenstander. Maar deze overwinning werd gevolgd door een derde tegenvaller. Hans Tangelder was erin geslaagd een schijf te winnen, maar hield daar een slechte stand aan over. Zó slecht dat hij uiteindelijk nog verloor.

Vervolgens verloor Harry Dekker, waarmee de stand op 10-4 in het voordeel van Zaanstrek kwam.

Het lukte Evert Bronstring aan bord twee zijn tegenstander stevig onder druk te krijgen, maar het sloeg niet door. Met zijn remise werd het verlies van LDG een feit. André van der Kwartel gaf dat verlies nog een draaglijk aanzien door een fraaie overwinning na een massieve aanval door het centrum.

Hein van Winkel mocht het genoegen smaken een reglementaire remise op te eisen. In een stand van drie stukken tegen één dam – vrijwel altijd een remise positie – bleef zijn tegenstander doorspelen. De reglementen voorzien erin dat de partij met één dam in zo’n situatie na een bepaald aantal zetten remise mag opeisen. Zo geschiedde. Maar het gaf wel een vreemd accent aan een verder zeer sportieve wedstrijd.

Het in degradatiegevaar verkerende Leids Damgenootschap heeft in de voorlaatste ronde van de damcompetitie een belangrijke overwinning geboekt. Het zwakke Westlandse Damcombinatie werd met maar liefst 16-4 verslagen. Het was de eerste overwinning van dit seizoen voor LDG.

De score werd al snel geopend door Edwin van Hofwegen die voor het eerst aan het eerste bord speelde. Binnen een half uur voerde hij een damcombinatie uit die hem uiteindelijk een schijf winst opleverde. In weer een half uur werd de schijfwinst omgezet in partijwinst.

Daarna duurde het lang voor de volgende score kon worden genoteerd, maar toen ging het ook snel. Evert Bronstring won overtuigend van de op papier sterkste speler van Westland, Hans Kolfoort behaalde een gemakkelijke overwinning, waarin hij zijn tegenstander volledig overspeelde. Datzelfde gold min of meer voor Hein van Winkel en Henk Meester die beide in het late middenspel hun tegenspelers overklasten.

De scoringsmachine van de Leidenaren kwam even tot stilstand door het verlies van Hans Kreder. Zijn tegenstander offerde een schijf en kon daarna met overmacht doorbreken naar dam. Hans verweerde zich nog zo goed mogelijk, maar verloor kansloos.

Het winnende punt werd binnen gebracht door Hans Tangelder. Het lukte hem in een zogeheten Roozenburg systeem zijn tegenstander te dwingen tot een ongunstige afruil, waarna hij een schijf won en – met enige moeite – de partij. Daarmee werd de stand op 12-2 gebracht in het voordeel van de Leidenaren en was de zege een feit.

Harry Dekker speelde daarna nog een zwaar bevochte remise. In een betere stand werd hij verrast door een doorbraakactie van zijn tegenstander die daar een dam voor drie schijven aan overhield. Harry kon ten koste van meerdere schijven uiteindelijk zelf ook doorbreken naar dam en daarna remise forceren.

Ook André van der Kwartel speelde remise in een partij met wisselende kansen. Hij mocht van geluk spreken dat een slordigheid in het middenspel niet scherp door zijn tegenstander werd tegengespeeld, anders zou hij zeker verloren hebben. Zoals het nu liep kreeg hij goede kansen, maar werden de remisegrenzen waarschijnlijk nergens overschreden.

Maurits Meijer sloot de wedstrijd af met een spectaculaire overwinning. Beide spelers leken absoluut geen zin te hebben om schijven te ruilen, waardoor er tot in het late middenspel een volle stand op het bord bleef staan. Uiteindelijk moet er dan toch een keer geruild gaan worden en in dat soort complexe standen is het dan vaak nauwelijks door te rekenen hoe al die ruilen uit gaan pakken. Er leek een slechtere stand voor Maurits uit te komen, maar hij wist een damzet op het bord te toveren die na enkele zetten resulteerde in een gewonnen eindspel.

Het Leids Damgenootschap staat nu gedeeld tiende, maar op bordpunten negende. De tiende plaats betekent nacompetitie, de negende plaats betekent behoud voor de Eerste Klasse. Met nog één ronde te gaan wordt het bloedstollend spannend.

Ook in de achtste ronde van de damcompetitie is het Leids Damgenootschap er niet in geslaagd een overwinning te behalen. Voor de vijfde keer (!) werd met 10-10 gelijk gespeeld. Ditmaal tegen het tweede team van 020 uit Amstelveen.

Een overwinning had er deze keer echter zeker ingezeten, als, als, als…. Als bijvoorbeeld Maurits Meijer en Hans Kolfoort tegen de twee sterkste spelers van 020 één punt hadden kunnen halen. Maar beide spelers verloren vrij kansloos. Als Edwin van Hofwegen tegen zijn op papier veel zwakkere tegenstander in het late middenspel een remisecombinatie had genomen, maar in plaats daarvan misschien nog op winst speelde, maar uiteindelijk verloor. Als Evert Bronstring tegen zijn onbekende, tegenstandster uit Letland had weten te winnen, maar hij kwam niet verder dan remise. Tegenover de drie genoemde verliespartijen stonden drie goede overwinningen van respectievelijk Henk Meester, Hans Kreder en André van der Kwartel. De overige drie spelers van LDG (Hans Tangelder, Harry Dekker en Hein van Winkel) kwamen niet verder dan remises, waarmee uiteindelijk de uitslag in evenwicht was: 10-10. Het Leids Damgenootschap staat nu op een gedeelde tiende plaats. De nacompetitie begint te dreigen….

Na een spannend en vooral gezellig toernooi mogen we het volgende concluderen:

Allen prijswinnaars; Gefeliciteerd!

Donderdag 26 december is het denksportcentrum dicht en vervalt de clubavond.

Vrijdag 27 december is het eindejaarstoernooi van Samen Sterk Uitnodiging oudejaarstoernooi Samen Sterk

2 Januari trappen we het nieuwe jaar af met de volgende ronde van de onderlinge competitie.

Traditioneel is het Leids Damgenootschap een degelijke middenmoter in de Eerste Klasse van de landelijke competitie, maar na een derde nederlaag afgelopen zaterdag tegen het Amsterdamse VAD, beginnen de Leidenaren zich nu toch wat zorgen te maken. Met slechts vier gelijke spelen en nog geen overwinning staat LDG op de negende plaats. Ter vergelijking: de nummers 11 en 12 degraderen, nummer 10 speelt nacompetitie.

LDG speelde niet slecht tegen VAD, maar op de nederlaag viel toch niet veel af te dingen. Aan het eerste bord speelde zich een strijd af tussen twee oude meesters: Herman van Westerloo tegen Evert Bronstring, beiden ouder dan zeventig jaar. De laatste leek in het middenspel duidelijk beter te staan, maar vergaloppeerde zich, kwam een schijf achter en verloor kansloos.

Die klap kwam LDG niet meer te boven. Te meer daar eerder al invaller Peter van den Berg een kansloze nederlaag had geleden. Samen met een verdienstelijke remise van André van der Kwartel was de stand daarmee 5-1 in het voordeel van VAD.

Achtereenvolgens werden daarna gelijkwaardige remises gespeeld door Hans Kreder, Maurits Meijer, Harry Dekker en Hans Tangelder. Harry Dekker presteerde dat tegen het pas twaalfjarige talent Dirk Vet. Ook Hans Kolfoort speelde remise, maar hij leek in het middenspel groot voordeel te hebben opgebouwd. Bij  het naspelen werden echter geen gemiste kansen of duidelijke versterkingen ontdekt.

VAD stelde de overwinning veilig door de nederlaag van de tweede invaller aan Leidse zijde: Edwin van Hofwegen. Het was een gecompliceerde partij met een zogeheten kortevleugelopsluiting, waarin de LDG-er uiteindelijk een damcombinatie moest toelaten. Hoewel hij zich nog zo goed mogelijk verdedigde, moest Van Hofwegen uiteindelijk in verlies berusten.

De spreekwoordelijke Leidse eer werd gered door teamcaptain Henk Meester. In een gecompliceerd eindspel wist hij feilloos de weg naar de winst te vinden. Einduitslag VAD-LDG: 12-8.

Op donderdag 19 december organiseert het Leids Damgenootschap weer haar traditionele Kerstdamavond.

Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen gerust meedoen. Graag zelfs!

Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijs naar huis! De deelname is gratis. Van tevoren aanmelden is niet nodig.

U wordt gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen. Rond 22:30 worden de prijzen uitgereikt. De wedstrijden worden gehouden in ons clublokaal in het Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden

Aanstaande donderdag, 5 december, is het pakjesavond. Aangezien veel LDGers goede verwachtingen hebben van deze gebeurtenis is er dan geen clubavond.

Het Leids Damgenootschap (LDG) heeft voor de vierde keer in deze competitie met 10-10 gelijkgespeeld. Deze keer tegen een van de sterkste teams: HDC uit Haarlem. Het illustreert de wisselvalligheid van LDG dit jaar: twee keer gelijk spelen tegen sterke ploegen en twee keer tegen duidelijk zwakkere ploegen.

Tegen HDC zag het er deze ronde goed uit. Na een gelijkwaardige remise van Hein van Winkel, bracht André van der Kwartel de eerste winstpartij binnen. Na een fraai gespeelde partij ontstond een situatie waarin op iedere zet van zijn tegenstander en winnende combinatie zou volgen. Zijn tegenstander offerde daarom een schijf, maar liep direct daarop in een slagzet naar dam en kon opgeven.

Kort daarna won ook Hans Kreder. Het lukte hem om zijn tegenstander te confronteren met twee dreigingen die niet tegelijkertijd konden worden weerlegd. Er volgde een doorbraak naar dam, gevolgd door een damzet en LDG kwam op 5-1. Hans Tangelder bracht het zesde punt binnen door een fraaie remise tegen de sterkste speler van HDC, Mark Deurloo. Deze dreigde lange tijd met een doorbraak naar dam, maar moest dat ten slotte doen ten koste van twee schijven. Knap verdedigen van  Tangelder leidde ertoe dat Deurloo nog een schijf moest offeren en daarmee werd de remise verzekerd.

Evert Bronstring bracht de stand op 8-2 voor de Leidenaren. In een remise-achtige stand overschatte zijn tegenstander zijn kansen, hetgeen leidde tot een schijfverlies en vervolgens verlies van de partij.

Uit de overige vijf partijen hoefden de Leidenaren nog maar drie punten te halen om de overwinning veilig te stellen. Maar het zag er somber uit. Henk Meester en Harry Dekker hadden een opvallende parallel in hun partijen: beiden stonden op dezelfde wijze opgesloten in een zogeheten hekstelling, hetgeen hun uiteindelijk een schijf zou kosten. Henk Meester  kon daarna nog een tijd vechten om remise te bereiken, maar verloor desondanks. Harry Dekker verloor echter kansloos. Arend van Beelen speelde remise, maar heeft naar eigen zeggen misschien wel winstkansen gehad.

HDC kwam ten slotte toch op gelijke hoogte doordat Maurits Meijer aan bord één verloor. Een groot deel van zijn partij had hij te maken gehad met een verbrokkelde stelling, hetgeen keurig door zijn tegenstander werd uitgebuit.

Bij de stand 9-9 moest Hans Kolfoort nog remise bereiken om voor de Leidenaren in ieder geval nog de 10-10 veilig te stellen. Dat lukte na een partij met wisselende kansen. Hans had een groot deel van de partij onder druk gestaan, maar in het late middenspel sloeg dat om en leek hij de beste kansen te krijgen. In de overgang naar het eindspel leek hij weer wat minder te staan, maar uiteindelijk liep de partij nog soepel remise.

Het was een uitslag waar LDG van tevoren voor zouden hebben getekend, maar gezien het wedstrijdverloop overheerste toch de teleurstelling.

In de vijfde ronde van de competitie heeft het Leids Dam Genootschap een grote nederlaag geleden. Na vier uur spelen stond de onthutsende uitslag 14-6 in het voordeel van De Hofstad Dammers op het scorebord. Onthutsend, omdat van tevoren beide teams meenden dat zij elkaar nauwelijks in kracht ontliepen. In het wedstrijdverloop bleek daar niets van.

André van der Kwartel verloor als eerste van een veel zwakkere tegenstander. Het feit dat hij zich wat grieperig voelde was nauwelijks een excuus voor de enorme blunder die hij maakte. Vlak daarna verloor ook Arend van Beelen. In een gelijkwaardige stand liet hij zich verrassen door een eenvoudige damcombinatie en kon direct opgeven.

Evert Bronstring scoorde tegen met een gedegen overwinning, maar kort daarna verloor Hans Tangelder ook. Zijn tegenstander, Krijn Toet, liet geen spaan heel van de uiterst dubieuze partij-opzet van de LDG-er. Wel moet Tangelder worden nagegeven dat hij in een duidelijk verloren stand nog lang bleef terugvechten, waardoor zijn tegenstander toch nog wel zorgvuldig moest blijven spelen. Hoewel de stand op dat moment 6-2 was in het voordeel van de Hofstad Dammers, leek er nog weinig aan de hand. Meerdere spelers van LDG leken beter, zo niet gewonnen te staan. Maar dat bleek tegen te vallen.

Hein van Winkel verloor na een positioneel slecht gespeelde partij. Harry Dekker nam in een vrijwel gelijkwaardige stand een slagzet, maar overzag dat hij daarna een schijf achter zou blijven en kon direct opgeven. Maurits Meijer maakte de verwachtingen wel waar en won na een zorgvuldig uitgespeeld eindspel.

Een tegenvaller was de remise van Henk Meester die moeiteloos op een overwinning leek af te stevenen, maar uiteindelijk bleek de stand nog te weinig materiaal te bevatten om remise te voorkomen.

Een volgende tegenvaller was de nederlaag van Hans Kreder. Hij leek in het late middenspel en uitstekende positie te hebben, maar die stortte ineens als een kaartenhuis in elkaar.

De laatste uitslag kwam op naam van Hans Kolfoort die meteen ook de meest spectaculaire partij speelde. Een misgreep in het middenspel leidde ertoe dat Kolfoort een geïsoleerde schijf op zijn lange vleugel kreeg en om die niet te verliezen volgde een lange periode van gedwongen spel. Het leidde tot een complexe stand, waarin Kolfoort langzamerhand steeds beter kwam te staan en uiteindelijk zelfs naar dam kon doorbreken. Het leidde tot een gewonnen stand die echter in een hoog tempo moest worden uitgespeeld, waarbij beide spelers maar één minuut bedenktijd per zet hadden. In die fase overzag Kolfoort dat zijn dam kon worden afgepakt, waarna een remisestand overbleef.