Leids Damgenootschap

Het Leids Damgenootschap (LDG) heeft zijn matige seizoenstart een sterk vervolg gegeven door titelkandidaat Zaanstreek met een 12-8 nederlaag naar huis te sturen. Op die overwinning viel niets af te dingen. Binnen drie uur stond LDG met 5-1 voor door sterke overwinningen van Arend van Beelen en Evert Bronstring, nadat Hein van Winkel remise had gespeeld tegen een veel sterker geachte tegenstander. Nog even leek het spannend te worden toen Harry Dekker in een woeste tijdnoodfase in een gelijkwaardige stelling “door zijn klok ging”. Dat wil zeggen dat hij het voorgeschreven aantal van vijftig zetten niet binnen twee uur had gespeeld. Toch maakte teamcaptain André van der Kwartel zich weinig zorgen omdat op vrijwel alle overige borden de Leidenaren het beste van het spel hadden. Henk Meester volgde het goed voorbeeld van Hein van Winkel door eveneens tegen een veel beter geachte tegenstander zijn partij remise te houden. Maurits Meijer had de pech dat een prachtige forcing in een stand resulteerde die net niet won. Jan Slingerland speelde remise evenals Hans Tangelder. De grote verrassing was de overwinning van Hans Kreder op Vitalia Doumesh, een van de sterkste vrouwelijke dammers ter wereld. Kreder stond dermate oppermachtig dat hij het zich kon permitteren een zekere remise-afwikkeling te negeren en op winst te blijven spelen. Hij slaagde in zijn opzet. Daarmee was de laatste remise van André van der Kwartel niet meer van belang voor de overwinning. Van der Kwartel kwam in een eindspel terecht dat hij ernstig onderschatte, waardoor hij met wederzijds nog vier schijven op het bord vrijwel verloren kwam te staan. Hij vond echter nog een prachtige geforceerde weg naar remise. Zijn tegenstander bleef gefrustreerd nog een groot aantal zetten doorspelen, maar berustte uiteindelijk in de onontkoombare uitslag. De gedetailleerde uitslagen: M.Meijer-R. Holkamp: 1-1; E.Bronstring-P.Groot: 2-0; H.Kreder-V.Doumesh: 2-0; J.Tangelder-P.Teer: 1-1; H.Dekker-J. de Ruiter: 0-2; A. van der Kwartel – R. Groot: 1-1; J.Slingerland-B.Graas: 1-1; H.Meester-P. van der Lem: 1-1; A. van Beelen-P.Smit: 2-0; H. van Winkel-W.Rijs: 1-1; Totaal 12-8.

Het Leids Damgenootschap (LDG) is het nieuwe damseizoen teleurstellend begonnen. Tegen de veel zwakker geachte Westlandse Damcombinatie (WDC) kwamen de Leidenaren niet verder dan een 10-10 gelijkspel. Tot grote frustratie van teamcaptain André van der Kwartel scoorden de eerste vijf borden maar liefst negen punten, maar konden de onderste vijf borden niet meer dan één schamel puntje bij elkaar spelen. Bij zo’n teamwedstrijd concentreert alle kritiek zich natuurlijk op de laatste partij. In dit geval was dat Hein van Winkel die bij de stand 9-9 niet in staat bleek een winst van twee zetten diep te vinden. Maar natuurlijk lag de schuld niet alleen bij deze speler. Jan Slingerland, Harry Dekker, Henk Meester en Arend van Beelen speelden allen tegen tegenstanders van ongeveer gelijke sterkte, maar verloren allemaal. In zekere zin mocht LDG niet eens klagen. Hans Kreder kwam in het middenspel waarschijnlijk verloren te staan, maar in de daarop volgende tijdnoodfase deed zijn sterke tegenstander Walter Thoen het niet goed en verloor zelfs nog. Evert Bronstring moest tegen zijn zwakkere tegenstander alle zeilen bijzetten om te winnen en gaf achteraf toe dat hij daarbij bepaald niet foutloos te werk was gegaan. De enige twee spelers die prima overwinningen behaalden waren Maurits Meijer en Hans Tangelder. De eerste speelde een gave klassieke partij, de tweede speelde in zijn bekende onnavolgbare stijl zijn tegenstander van het bord. Pech was er voor André van der Kwartel, die zijn zwakkere, maar taaie tegenstander langdurig onder druk zette, maar zijn aanval net niet zag doorslaan en in remise moest berusten.

De gedetailleerde uitslagen: Evert Bronstring-Jerry de Nijs 2-0; Hans Kreder-Walterthoen 2-0; Hans Tangelder- Frans Slot 2-0; Maurits Meijer-Martijn Scholten 2-0; André van der Kwartel-Wim Boer 1-1; Jan Slingerland-Martin van de Hout 0-2; Harry Dekker-Peter Bentvelzen 0-2; Hein van Winkel-Jan Lommers 1-1; Henk Meester-Jeroen Dekkers 0-2; Arend van Beelen-Edwin Remmerswaal 0-2. Totaal: LDG-WDC 10-10.

In een bloedstollende wedstrijd heeft het Leids Damgenootschap het damseizoen 2009-2010 afgesloten met een overwinning op de vereniging 020 uit Amstelveen. Binnen een uur stonden de Leidenaren op een 0-2 achterstand doordat Henk Meester in een openingszetje liep en het bijbehorende schijfverlies niet meer kon goedmaken. Hans Kreder haalde vervolgens een zeer verrassende damzet uit, maar helaas kostte deze te veel schijven. Zijn tegenstander kon de dam voor gelijk spel afnemen, waarna snel de vrede werd getekend (3-1). Arend van Beelen bracht de stand op 3-3. Hij had al in de opening een schijf gewonnen, maar zijn jonge tegenstander gaf de partij pas na drie uur verweer op (3-3). Na een remise van Harry Dekker kwamen de Leidenaren voor het eerst op voorsprong door een fraaie overwinning van Hans Tangelder die in een van zijn onnavolgbare standen een fraaie slagzet produceerde (4-6). De voorsprong werd echter weer direct teniet gedaan doordat André van der Kwartel in een boeiende partij eerst een schijf verloor en daarna in een verloren eindspel terecht kwam (6-6). Jan Slingerland zette LDG weer op voorsprong. Na een partij waarin lange tijd niets bijzonders gebeurde, wist Jan in een uitgedunde stand toch een winnende klassieke positie op het bord te brengen (6-8). Maar ook deze voorsprong werd vrijwel onmiddellijk teniet gedaan doordat Hein van Winkel onnodig verloor. In een gelijkwaardige stand wilde hij met een riskante zet op winst gaan spelen en werd vervolgens door zijn zeer jonge tegenstander alsnog verslagen (8-8). Evert Bronstring speelde een teleurstellende remise. Na een fraaie partij had hij aan het eind van het middenspel groot overwicht verkregen, maar het bleek niet voldoende. Bij de stand 9-9 was Maurits Meijer verzeild geraakt in een complex eindspel, waarin hij één schijf meer had. Het kostte heel veel moeite, maar hij wist dat eindspel om te buigen naar een eindspel dat theoretisch gewonnen was. Mede door tijdsgebrek liet zijn tegenstander zich dat niet meer bewijzen en werd Maurits na bijna zes uur spelen matchwinnaar.

In de voorlaatste ronde van de damcompetitie heeft het Leids Damgenootschap zijn kans verspeeld om op de derde plaats te eindigen. Deze plaats geeft recht op het spelen van een promotiewedstrijd voor een plaats in de landelijke hoofdklasse. Maar tegen het zwakker geachte Gandhi uit Amsterdam werd met 9-11 verloren, waardoor de derde plaats buiten bereik kwam. Het was een spannende strijd. Na bijna vier uur spelen was de stand nog 4-4 doordat Hans Kreder en Evert Bronstring voor de Leidenaren hun partijen hadden gewonnen, maar Jan Slingerland (aan het eerste bord) en Maurits Meijer hun partijen hadden verloren. Daarna ging het voor de Leidenaren echter aan meerdere borden mis. André van der Kwartel kreeg een eindspel op het bord met zeven schijven tegen een dam met drie schijven. Het bleek echter niet mogelijk om die overmacht aan schijven om te zetten in een gewonnen eindspel (remise). Hans Tangelder moest na weer een van zijn complexe partijen een lastig eindspel verdedigen, maar deed dat bekwaam. Fred Ong had gedurende zijn gehele partij een lastige stand en schijnt onderweg ook daadwerkelijk verloren te hebben gestaan. Zijn tegenstander miste dat moment echter en Fred kwam goed weg met remise. Het omgekeerde overkwam Arend van Beelen. Hij miste in het eindspel een winst in één zet en moest in remise berusten. Het evenwicht werd definitief verbroken doordat Hein van Winkel in een nadelig eindspel dacht remise te forceren, maar door zijn tegenstander werd verrast in wat een tric-trac-eindspel wordt genoemd.

In de negende ronde van de damcompetitie heeft het Leids Damgenootschap gewonnen van het tweede team van Harderwijk. Het werd een monsteroverwinning van 15-5. Zes overwinningen, één nederlaag en drie remises. Maurits Meijer had aan een half uur spelen genoeg om de overwinning binnen te halen. Op dit niveau waarschijnlijk een soort record. Zijn tegenstander gaf met één schijf achterstand wel erg snel op. Dat deed Harry Dekker niet. Op het moment dat Meijer won, kwam Dekker door een slagzet een schijf achter. Hij bleef echter doorspelen en werd na vier uur hard werken beloond met een remise. Op dat moment had Hans Kreder de stand al op 4-0 voor de Leidenaren gebracht door een fraaie hekstellingpartij af te ronden met een winnende combinatie. Daarna ging het hard. Achtereenvolgens wonnen: Evert Bronstring, Henk Meester, Hans Tangelder (na weer een van zijn volstrekt ondoorgrondelijke partijen) en Arend van Beelen. De ongelooflijke tussenstand van 13-1 voor LDG stond op het scorebord. André van der Kwartel kon ondanks een groot overwicht net niet winnen en Hein van Winkel wist in een moeilijk eindspel op fraaie wijze remise te forceren. Het enige smetje op de Leids overwinning kwam op naam van Jan Slingerland die na een degelijke partij in tijdnood een schijf verloor en daarna kansloos verloor.

Het Leids Damgenootschap heeft na drie opeenvolgende nederlagen eindelijk weer eens gewonnen. DEZ uit Wezep kon met een 12-8 nederlaag de lange thuisreis aanvaarden. Aanvankelijk zag het er niet goed uit voor de Leidenaren die met twee invallers moesten aantreden. Harry Dekker verloor na in een goede stand te worden verrast door een winnend schijnoffer. Vervolgens kon Evert Bronstring aan bord één niet winnen van een veel zwakker geachte tegenstander. Maar in het vierde speeluur kantelde de wedstrijd. Henk Meester won bekwaam nadat hij de hele wedstrijd groot voordeel had gehad. Hans Tangelder speelde weer eens een van zijn ondoorgrondelijke partijen en nadat zijn tegenstander tot twee maal toe de winst had gemist, kon Hans zelf een winnende doorbraak nemen. DEZ kwam nog wel op gelijke hoogte doordat Maurits Meijer het na een goed staand middenspel toch niet kon bolwerken tegen de sterkste speler van DEZ, maar twee winstpartijen van respectievelijk Hans Kreder en Arend van Beelen (de laatste na een verrassende slagzet) zetten LDG op een definitieve voorsprong. De drie overige partijen van Jan Slingerland, Fred Ong en André van der Kwartel stonden allemaal veel beter, maar eindigden in remise. Daarover was André van der Kwartel het meest teleurgesteld. Hij had in het klassieke middenspel door een zogeheten “offer van Dussaut” een gewonnen stand op het bord gebracht maar miste bij het afspel een winst in één zet, waarna het opeens remise was.

Op donderdag 17 december organiseert het Leids Damgenootschap weer haar jaarlijkse Kerstdamavond. Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld volgens een systeem waarbij iedereen steeds speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen gerust meedoen. Graag zelfs! Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijs(je) naar huis! De deelname is gratis. Van tevoren aanmelden is niet nodig. U wordt wel gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen.

Het adres luidt: Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden.

Informatie over deze avond kunt U verkrijgen bij: André van der Kwartel  of Fred Ong

Het Leids Damgenootschap heeft in de zesde competitieronde teleurstellend verloren van het Amersfoortse ADG. De nederlaag viel met 7-13 onverwacht groot uit, maar was niet onverdiend. Na een snelle remise van Jan Slingerland verloren Hein van Winkel en Harry Dekker, waarbij met name de laatste de hele partij onder zware druk had gestaan. Ed Holstvoogd speelde een degelijke remise, waarna André van der Kwartel de stand een wat draaglijker aanzien gaf. Hij had zijn tegenstander de hele wedstrijd onder zware druk gehouden, war zijn tegenstander uiteindelijk aan onder door ging door een volstrekt onnodig offer te plaatsen. Spektakel deed zich voor in de partij van Henk Meester. In een complexe, maar voor Meester verloren stand, sloeg zijn tegenstander verkeerd, waardoor Henk ineens de winst had kunnen pakken. Henk was zo sportief zijn tegenstander de zet te laten terugnemen, waarna hij alsnog verloor. Natuurlijk heftige discussies na afloop. Hoe ver gaat sportiviteit? Teamleider André van der Kwartel was het volledig eens met de beslissing van Meester. Maurits Meijer liep in een complexe stelling in een zetje en verloor. Evert Bronstring won moeizaam. Hans Kreder wist met nog meer moeite remise te maken en ten slotte verloor Hans Tangelder, waarbij zijn tegenstander op een prachtige wijze een complex eindspel bekwaam wist te winnen. Na bijna zes uur spelen moest Tangelder opgeven.

Het Leids Damgenootschap heeft in de vierde ronde van de competitie een verpletterende 16-4 overwinning behaald op damvereniging Barnsteen uit Bunschoten. Opmerkelijk was dat geen enkele partij in remise eindigde. Tegenover acht overwinningen van de Leidenaren stonden twee verliespartijen. Deze kwamen op naam van Maurits Meijer die de sterkste speler van Barnsteen trof en van Hein van Winkel die wat al te enthousiast een voorpost in nam, maar deze uiteindelijk niet kon houden. Er werden nogal wat bizarre partijen gespeeld. Ed Holstvoogd had de pech aan bord één een zeer zwakke invaller te treffen. Binnen een uur liet hij dan ook de eerste overwinning aantekenen. Hans Tangelder speelde een zeer complex systeem dat door dammers het “naamloos skelet” wordt genoemd. Uiteindelijk leidde dat tot een complex eindspel dat door Hans knap werd gewonnen. Evert Bronstring won in een fraaie omsingelingspartij die voor de oppervlakkige toeschouwer moeilijk te begrijpen was. Minder spectaculaire maar wel degelijke partijen werden gewonnen door Hans Kreder, Harry Dekker, Jan Slingerland, Henk Meester en André van der Kwartel. De laatste meende een overtuigende aanvalspartij te hebben gespeeld, maar achteraf bleek daar een levensgroot lek in te zitten, dat gelukkig niet door zijn tegenstander was opgemerkt. LDG staat nu op de derde plaats en treft in de volgende ronde de nummer twee.

Het Leids Damgenootschap heeft zijn wedstrijd tegen medekoploper Wageningen op dramatische wijze verloren. Dramatisch, zowel op teamniveau als op individueel niveau. Na drie uur spelen leken de Leidenaren op een ruime overwinning af te stevenen. Evert Bronstring stond een schijf voor, Hans Tangelder had met zijn onnavolgbare spel een verrassende en winnende dam op het bord getoverd en aan de overige borden stonden de Leidenaren zeker niet minder. Maar in het vierde speeluur ging er van alles mis. Evert Bronstring wist zijn partij niet te winnen. Hans Tangelder maakte een blunder en verloor zelfs nog na een lang eindspel. Henk Meester blunderde in een beter staand eindspel en verloor. Harry Dekker kon een duidelijk betere stand niet in winst omzetten. Alleen Hans Kreder onttrok zich aan deze malaise en boekte een keurige overwinning. Inmiddels speelde zich echter aan het vierde bord een persoonlijk drama af. Jan Slingerland, zoals gebruikelijk in tijdnood, speelt zijn vijftigste zet en zegt tegen zijn tegenstander “We hebben onze zetten.” Zijn tegenstander beaamt dat en Jan biedt aan een drankje voor hen beiden te gaan halen. Maar Jan was vergeten zijn klok in te drukken. Dus toen hij terugkwam, was zijn vlag gevallen en eiste zijn tegenstander de partij op. De commotie was onbeschrijfelijk, maar de arbiter kon niets anders doen dan de partij voor Jan verloren verklaren. Het is een typisch voorbeeld van een conflict tussen de regels en het hanteren van de regels ofwel de sportiviteit. Met al zijn ervaring had Jan eraan moeten denken zijn klok in te drukken. Aan de andere kant had zijn tegenstander de partij niet op hoeven te eisen. Het blijft een moeilijk dilemma, waarin iedereen zijn eigen keuzes maakt. Er spelen immers meerdere factoren mee. Als het team ruim gaat winnen, is het gemakkelijk om een sportief gebaar te maken, maar als het gelijk op gaat? Teambelang en individuele overtuiging botsen. Het is hoe dan ook niet prettig. Niet voor het slachtoffer en niet voor de eiser.