Leids Damgenootschap

Na de eerste weken van de zomercompetitie gaan Steven den Hollander en Maurits Meijer met 7 punten uit 4 wedstrijden aan kop, gevolgd door Casper Remeijer met 6 punten uit 4 wedstrijden. De volledige stand en een aantal partijen inclusief analyses zijn te vinden op Toernooibase.

Door het speeltempo van 20 minuten plus 30 seconden per zet worden er vaker zetjes uitgehaald, bijvoorbeeld in deze stand waar de met zwart spelende Hans Kreder, de witspeler Casper Remeijer verraste. Na het door wit gespeelde 41-36? vervolgde zwart met verrassende doorbraak: 23-29, 33×24, 19×30!, 25×34, 22-28, 32×23, 18×29, 34×23, 17-21, 26×17, 12×41. En wit gaf zich gewonnen.

De resterende data van de zomercompetitie zijn woensdag 29 juli, 5 augustus, 12 augustus en 19 augustus. Aan deelname zijn geen kosten verbonden. Ook als U nog niet heeft meegespeeld, bent U van harte welkom. U hoeft zich zelfs niet aan te melden. We zien gewoon per avond wel wie er mee doen. Wel stellen we het op prijs dat deelnemers uiterlijk 20.00 uur aanwezig zijn. Er worden 2 partijen per avond gespeeld, maar men kan er ook voor kiezen om slechts 1 partij te spelen.

Vanaf 1 juli tot en met 19 augustus (uitgezonderd woensdag 22 juli) houdt het Leids Damgenootschap op woensdag haar clubavonden. Op deze avonden organiseert LDG een zomercompetitie, waarvoor iedere belangstellende wordt uitgenodigd.

De formule is dat op één avond twee rondes worden gespeeld met als speeltempo 20 minuten plus 30 seconden per zet per persoon. Deelnemers zijn geheel vrij in het kiezen van de avonden waarop zij willen komen. (Het is per slot van rekening vakantieperiode!) Ook kunnen deelnemers ervoor kiezen om maar één ronde op een avond te spelen.

Aan deelname zijn geen kosten verbonden. U hoeft zich zelfs niet aan te melden. We zien gewoon per avond wel wie er mee doen. Wel stellen we het op prijs dat deelnemers uiterlijk 20.00 uur aanwezig zijn.

Om toch iets van een competitie-element in te brengen, berekenen we de tussen- en eindstanden aan de hand van het scoringspercentage. Om daadwerkelijk in de eindrangschikking mee te tellen, moet een deelnemer minimaal vijf ronden hebben gespeeld. De nummer één in de eindrangschikking op 19 augustus verkrijgt eeuwige roem in de rijke annalen van het Leids Damgenootschap.
Uiteraard zijn ook niet-Leidenaren welkom, zegt het voort!

Op vrijdag 27 maart bereikte ons het bericht dat de Johan Masurel op 90-jarige leeftijd is overleden. De heer Masurel was gedurende vele jaren lid van eerst de Leidse Damvereniging (LDV) en – na de fusie met de Damclub Leiden – het Leids Damgenootschap. Gedurende een groot aantal jaren heeft hij het penningmeesterschap van de damvereniging verzorgd. Hij was in contact gekomen met de Leids Damvereniging via zijn schoonvader, de heer Brinks, die zelf tot op hoge leeftijd actief lid van LDV is geweest. Ik herinner mij de heer Masurel als een vriendelijke man, die misschien niet zo’n sterke dammer was, maar op wie de damvereniging altijd een beroep kon doen. Zo moesten wij ooit op een zaterdag een uitwedstrijd spelen in Kerkrade. Vlak voor het moment dat de trein zou vertrekken, meldde een van de spelers zich wegens ziekte af. Maar geen nood. Eén van de andere spelers spoedde zich naar het huis van de heer Masurel en deze was zonder meer bereid om alsnog in te vallen en de onverwachte verre reis naar Kerkrade te ondernemen. Hij verloor kansloos, maar dank zij hem speelden we wel met een volledig tiental. Halverwege de jaren negentig heeft de heer Masurel zijn lidmaatschap van het Leids Damgenootschap beëindigd, maar onze oudere leden zullen zich hem blijven herinneren.

André van der Kwartel,
Voorzitter LDG

Niet eerder in de geschiedenis was de laatste ronde van de damcompetitie zo spannend voor het Leids Damgenootschap. Het team dat op de tiende plaats zou eindigen zou een beslissingswedstrijd moeten spelen om degradatie te ontlopen. Vóór de laatste ronde deelden maar liefst drie teams de tiende plaats: Den Haag, SNA en Leiden.

Bij gelijk eindigen zou het aantal tijdens de competitie verzamelde bordpunten doorslaggevend zijn. Maar ook daarin verschilden de drie teams nauwelijks van elkaar. Het kwam er dus op neer dat in de laatste ronde letterlijk ieder bordpunt telde. De Leidenaren hadden bovendien de pech dat zij in deze ronde moesten aantreden tegen IJmuiden, dat bij winst kampioen zou zijn. Zowel voor LDG als voor IJmuiden was iedere partij dus belangrijk. Uiteindelijk verloor LDG met 7-13, maar die uitslag was enigszins geflatteerd.

Hans Tangelder verloor in het middenspel een schijf en moest al snel opgeven. Hans Kolfoort beging na een lastige partij in een min of meer gelijkwaardige stand een ernstige blunder en kon direct opgeven.

Toch leek er bij de achterstand van 0-4 nog niet veel aan de hand. Harry Dekker had na een misgreep van zijn tegenstander een schijf gewonnen en aan meerdere borden stonden de Leidenaren gelijkwaardig of zelfs beter.

Hans Kreder speelde fraai remise tegen de sterkste speler van IJmuiden. Daar had misschien nog meer in gezeten, als hij zich in een betere stand niet had laten verrassen door een remise-afwikkeling.

André van der Kwartel behaalde een moeizaam bevochten remise. Hij leek aan alle kanten verloren te staan, maar verdedigde zich uitstekend.

Evert Bronstring kon niet veel bereiken en moest met remise genoegen nemen. Invaller Arend van Beelen wist een groot deel van de wedstrijd zijn tegenstander onder druk te zetten, maar kon uiteindelijk geen winnende strategie vinden.

Een tegenvaller was dat Harry Dekker zijn eerder gewonnen schijf niet in winst kon omzetten. Maurits Meijer speelde een ingewikkelde partij waarbij op een gegeven moment beide spelers een dam hadden gehaald met wederzijds nog veel schijven op het bord. Meijer leek in die fase kansen op winst te verkrijgen maar ook hij moest uiteindelijk in remise berusten.

Zoals aan zo veel andere borden leek ook Edwin van Hofwegen in zijn partij groot voordeel te verkrijgen, maar ook hier was het te weinig om te winnen.

De laatste uitslag – en tevens de langste partij – kwam op naam van teamleider Henk Meester. Hij kwam in een verloren eindspel terecht, maar zijn tegenstander wist vele zetten lang niet hoe hij een gewonnen stand op het bord moest brengen. Uiteindelijk moest Meester na 92 (!) zetten toch in verlies berusten.

Een dikke nederlaag voor LDG maar toch voldoende punten om zich te handhaven. DE spannende slotstand van de competitie voor de tiende plaats luidde: Den Haag: 9 punten (108 bordpunten). Leiden 9 (106), SNA 9 (105).

Bekijk de eindstand

De streekderby tussen het Hazerwoudse Samen Sterk en het Leids
Damgenootschap eindigde in 11-9 voor Samen Sterk. Ondanks dit verlies een
goede prestatie van LDG, dat vecht tegen degradatie, tegen één van de drie
koplopers. De wedstrijd kwam onverwacht bol van de spanning te staan.
Maurits Meijer moest al na iets meer dan twee uur opgeven (betrekkelijk kort
voor een damwedstrijd) en Henk Meester moest een half uur later al erkennen
dat Micha van Tol te sterk voor hem was.

Na een gelijkwaardige remise van
Hans Kreder bracht Evert Bronstring de spanning weer wat terug. In een
partij waarin hij geduldig spelend een steeds groter voordeel had opgebouwd,
kwam zijn tegenstander in een kansloos eindspel terecht dat bekwaam tot
winst werd gevoerd.

De spanning kwam helemaal terug doordat Harry Dekker na
een ernstige blunder van zijn tegenstander moeiteloos wist te winnen. Bij de
stand 5-5 volgde gelijkwaardige remises van Hans Kolfoort en Hans Tangelder
en een benauwde remise van Hein van Winkel.

Een kleine sensatie hing in de
lucht maar de twee overige partijen vielen tegen. Edwin van Hofwegen kwam
geleidelijk aan steeds slechter te staan en moest uiteindelijk capituleren.
André van der Kwartel kon een op het oog betere stand niet omzetten naar een
gewonnen stand en moest uiteindelijk in remise berusten.

Vanmiddag is in het Da Vinci College aan de Noachstraat het Leids schooldamkampioenschap gespeeld. Ruim 40 leerlingen van de Leidse basisscholen kraakten, in de ruime aula, de hersenen. De sportieve strijd bleef tot aan de laatste ronde spannend. Het tactisch vernuft en het strategisch inzicht van de Stevenshof bleek in de laatste ronde te veel voor het eerste team van de Teldersschool; De Teldersschool had het punten verschil met de leider tot dan toe had weten te beperken tot 4 punten. Het drama voor de Teldersschool werd nog groter door de 8-0 overwinning die het Mareland in de laatste ronde behaalde op het tweede team van de Daltonschool. Het Mareland eindigde daardoor op de twee plaats en de Teldersschool moest genoegen nemen met het brons.

De Stevenshof en het Mareland mogen de eer van Leiden gaan verdedigen in het provinciale schooldamtoernooi op zaterdag 7 maart in Gouda.

De eindstand:

1. Stevenshof 1                              50 punten

2. Mareland 1                                39 punten

3. Teldersschool 1                           38 punten

4. Teldersschool 2                           30 punten

5. Merenwijk                                 20 punten

6. Stevenshof 2                              19 punten

7. Daltonschool 1                            18 punten

8. Daltonschool 2                            10 punten

Op woensdag 4 februari vindt het jaarlijks schooldamkampioenschap weer plaats. 9 teams zullen strijden om de fel begeerde titel schooldamkampioen van Leiden te bemachtigen. Het toernooi wordt gehouden in de aula van het Da Vinci College, vestiging Leonardo aan de Noachstraat 2. De wedstrijden beginnen om 13:30 de prijsuitreiking is rond 16:30.

Het is het Leids Damgenootschap niet gelukt om één punt over te houden aan de confrontatie met de Damclub Zaanstreek. Gezien de krachtsverhoudingen niet onverwacht, ware het niet dat Zaanstreek met slechts negen spelers achter het bord verscheen en de Leidenaren dus met een 2-0 voorsprong aan de wedstrijd begonnen.

Teamleider Henk Meester gaf het verkeerde voorbeeld door na het nemen van te veel risico’s kansloos te verliezen. Vervolgens liet Maurits Meijer zich volledig wegspelen in een systeem dat bekend staat als half-open klassiek. Het was duidelijk dat zijn tegenstander aanzienlijk beter op de hoogte was van dit speltype.

Vervolgens verloor ook Harry Dekker nog en keek LDG dus na zo’n drie uur spelen tegen een onthutsende 2-6 achterstand aan. Hein van Winkel verkleinde de achterstand doordat zijn tegenstandster in het eindspel een slordige fout beging, waar hij goed van profiteerde.

De overige partijen eindigden allen in remise. Evert Bronstring probeerde alles te doen om in een omsingelingspartij zijn tegenstander vast te zetten, maar mocht vermoedelijk uiteindelijk blij zijn met remise. André van der Kwartel kreeg in het late middenspel een zeer voordelige stand op het bord, maar koos een ogenschijnlijk kansrijk plan dat later toch tegen bleek te vallen. Hans Tangelder speelde een gelijkwaardige remise.

Hans Kolfoort kreeg groot voordeel, maar heeft in de afwerking wellicht de winst laten liggen. Datzelfde kan gezegd worden van Hans Kreder. Hij leek een gewonnen eindspel op het bord te krijgen, maar ook dat liep remise. Het was niet direct duidelijk of hij een winst heeft gemist.

Alles bij elkaar overheerst het beeld dat LDG deze wedstrijd zeker een punt had kunnen halen. De einduitslag werd echter 9-11.

Het Leids Damgenootschap heeft in de achtste ronde van de competitie verloren van de damvereniging Ons Genoegen uit Utrecht. Het was zo’n wedstrijd die wordt gewonnen als het een beetje meezit en wordt verloren als het wat tegen zit.

LDG kwam na drie uur op voorsprong door een gestroomlijnde overwinning van Edwin van Hofstede. Zijn tegenstander maakte het hem ook niet al te moeilijk.

De stand werd gelijk getrokken door het eerste verlies van André van der Kwartel in deze competitie. In het middenspel beging hij in een gelijkwaardige stand een positionele blunder waardoor zijn linkervleugel geheel werd vastgezet. In zijn poging om zich uit die situatie te bevrijden gaf hij geen enkele aandacht aan de mogelijkheid om de stand met opgesloten linkervleugel ‘gewoon’ uit te schuiven. Achteraf bleek die strategie nog kansrijk te zijn geweest. Zoals het in de partij ging, verloor hij kansloos. Datzelfde kan worden gesteld over Hein van Winkel met dat verschil dat deze eenvoudig een schijf verloor en snel kon opgeven.

Enig rumoer deed zich voor aan het bord van Hans Kreder. Zijn tegenstander maakte een blunder en gaf dat min of meer luidkeels te kennen. Kreder deed de juiste zet om een schijf te winnen maar sloeg vervolgens verkeerd, waardoor de stand gelijk bleef en snel in remise eindigde.

Evert Bronstring zag zijn inspanningen om vanuit het niets een prachtige, ogenschijnlijk gewonnen stand op het bord te krijgen, weerlegd worden door een verrassende tegenactie van zijn tegenstander. De partij eindigde abrupt in remise.

Henk Meester, Hans Kolfoort en Maurits Meijer speelden remise, waarbij de laatste niet over geluk had te klagen. De gehele partij had Meijer tegen zijn 97-jarige (!) tegenstander geprobeerd om voordeel te krijgen, maar hij kon toch niet op tegen de geroutineerde wijze waarop deze zijn aanvallen weerlegde. Sterker nog: als zijn bejaarde tegenstander in het late middenspel iets scherper had gespeeld, had Meijer het nog verdraaid lastig kunnen krijgen.

Harry Dekker was de schlemiel van deze middag. Hij bracht ten koste van twee schijven een dam op het bord. Het was niet helemaal duidelijk of die dam ook winnend was, maar naarmate de strijd vorderde werd steeds duidelijker dat de partij remise zou worden. Zijn tegenstander bood dan ook remise aan, maar Dekker wees dat – gezien de stand in de wedstrijd – af, beging twee zetten later een blunder en verloor zelfs nog.

Hans Tangelder hield ten slotte in een complex eindspel knap remise tegen de sterkste speler van OG Utrecht. Eindstand: Utrecht – Leiden: 12-8.

Zoals verwacht heeft het Leids Damgenootschap in de zevende ronde van de damcompetitie gewonnen van De Hofstad Dammers uit Den Haag. De eindstand was 12-8, maar die score had hoger kunnen zijn als alle Leidse spelers hun normale niveau hadden gehaald.

Zo verloor Maurits Meijer na een slordigheid in de opening een schijf. Hij bleef nog lang doorvechten, maar moest uiteindelijk in een  nederlaag berusten tegen een op papier zwakkere tegenstander. Evert Bronstring trok de stand al snel weer gelijk in een partij waarin zijn tegenstander vooral zelf de uiteindelijk onoplosbare problemen leek op te zoeken.

Edwin van Hofwegen speelde fraai remise tegen de sterkste speler van De Hofstad Dammers, waarna Hans Kolfoort LDG voor het eerst op voorsprong zette. Na een zorgvuldige omsingeling van de centrumschijven van zijn tegenstander won hij uiteindelijk gemakkelijk.

André van der Kwartel speelde een partij met een aantal wisselende spelbeelden. Ogenschijnlijk zwak uit de opening gekomen, maar gevolgd door een agressief gespeeld middenspel, meende hij in de overgang naar het eindspel nog op winst te kunnen spelen. Dat viel echter tegen en hij moest nog zorgvuldig rekenen om een verrassende remisecombinatie op het bord te kunnen brengen.

Hans Tangelder verhoogde de voorsprong van de Leidenaren tot vier punten (8-4) door een degelijke overwinning dank zij een doorbraak op de korte vleugel van zijn tegenstander. Hans Kreder bracht de stand op 10-4 in een sterk gespeelde partij waarin aan het eind een complexe, onoverzichtelijke situatie leek te ontstaan die door hem feilloos werd afgewerkt.

Teamleider Henk Meester bracht het elfde en twaalfde punt binnen door een soepele overwinning. Hij forceerde een schijf winst en werkte de resterende stand keurig af naar een gewonnen vier-om-één. De overblijvende twee partijen gingen verloren voor de Leidenaren.

Harry Dekker had in de openingsfase al groot nadeel opgelopen die hem dwong een schijf te offeren. Hij verdedigde zich sterk, maar moest zich uiteindelijk toch bij verlies neerleggen.

Arend van Beelen speelde tot ver in het middenspel een degelijke partij tegen een gelijkwaardige tegenstander, maar begon plotseling te knoeien. Een paar slechte zetten brachten hem in een verloren positie. Hij wachtte de thematische winst die zijn tegenstander in de stand had gebracht niet af en gaf op.