Leids Damgenootschap

Het Leids Damgenootschap kan weer opgelucht ademhalen. Door een degelijke overwinning van 13-7 op damvereniging Gandhi zullen de Leidenaren zich vrijwel zeker handhaven in de landelijke eerste klasse. LDG had er duidelijk zin in. Er werd geconcentreerd gespeeld, waardoor blunders uitbleven. Na drie en een halfuur spelen was er nog geen beslissing gevallen, maar stonden de Leidenaren aan vier borden op voordeel. Evert Bronstring bracht de eerste overwinning voor LDG binnen. In een prachtige, secuur gespeelde partij (Evert dacht over één zet 45 minuten na!), speelde hij zijn tegenstander kansloos van het bord. André van der Kwartel speelde een partij waarin hij in een rustige stijl zijn terreinvoordeel steeds verder uitbouwde en uiteindelijk via een schijfoffer en een doorbaak naar dam bekwaam won. Vervolgens wonnen Arend van Beelen en Hein van Winkel hun partijen. Beiden ook met degelijk spel tegen zwakkere tegenstanders. Geen spektakelstukken, maar gewoon degelijk winnen.

Pas bij de stand 0-8 voor LDG kon Gandhi zijn eerste punt binnen halen. Hans Kreder speelde aan bord één een degelijke remise tegen de meest talentvolle speler van Gandhi, Auke Zeiss. Daarna speelde Jan Slingerland remise en moest Harry Dekker na een uiterst complexe partij en bijbehorende tijdnood het hoofd buigen voor de sterkste speler van Gandhi. Henk Meester bracht het beslissende elfde punt binnen. Hij was daar niet zo tevreden mee, want na een goede partij had hij overduidelijk winst in handen gehad. De resterende partijen van Maurits Meijer en Hans Tangelder werden remise, maar dat had alleen nog betekenis voor de statistiek.

Een totale off-day van het Leids Damgenootschap resulteerde in een nederlaag van 7-13 tegen het zwakker geachte tweede team van RDC uit Rijnsburg. In iedere teammwedstrijd worden wel blunders gemaakt, maar zo veel en van zo’n laag niveau mag een zeldzaamheid worden genoemd. Hans Kreder opende het foutenfestival door binnen drie kwartier tegen Mariëlle Kromhout in een beginnerszetje te lopen. Op zich was dat nog geen reden voor ongerustheid, want op dat moment stond Arend van Beelen al huizenhoog gewonnen tegen Jack van der Plas, die een bekend openingszetje had overzien. Daarna verloren drie Leidenaren op rij: Harry Dekker liep in een verrassend slagzetje, Invaller Wim Kleijn overzag een eenvoudige doorbraak naar dam en Henk Meester vond het nodig een extra schijf te offeren alvorens dam te halen en verloor daardoor onnodig. Na twee degelijke remises van Hein van Winkel en Jan Slingerland wist André van der Kwartel de stand een nog wat dragelijker aanzien te geven. Maar ook zijn tegenstander maakte -in overigens verloren stand- wel een heel eenvoudige blunder. Een tegenvaller was vervolgens dat Evert Bronstring niet kon winnen van de veel zwakkere Cees van den Bosch, die daarmee natuurlijk wel een hele goede prestatie neerzette. De laatste blunders kwamen op naam van Albert Huisman en Maurits Meijer. Na een fascinerende partij kreeg Huisman een gewonnen eindspel op het bord. Hij overzag echter een venijnige manoeuvre van Meijer die daarmee de remise zeker leek te stellen. Huisman probeerde nog “iets” en Meijer maakte de laatste “echte” blunder van de wedstrijd. In plaats van direct een tweede dam te gaan halen deed hij eerst nog een onnodig tussenzetje en verloor alsnog.

Het Leids Damgenootschap is de competitie goed begonnen met een degelijke overwinning op het Amersfoortse ADG. De wedstrijd was ongemeen spannend. Na drie uur spelen leken de partijen nog steeds gelijk op te gaan, maar ineens vielen er achter elkaar beslissingen. LDG kwam op een 4-0 achterstand door verliespartijen van Jan Slingerland en Hans Kreder. De laatste had na de opening heel goed gestaan, maar liet zich in het tweede deel van de partij wegspelen. LDG kwam echter snel op gelijke hoogte door overwinningen van Hans Tangelder (door een blunder van zijn tegenstander) en Harry Dekker die zijn tegenstander compleet overspeelde. Na een rustige remise van Henk Meester kwam LDG opnieuw op achterstand doordat Hans Kolfoort in een gecompliceerde partij verloor. Op een gegeven moment dacht zijn tegenstander vijftig(!) minuten na over één zet. Ook deze achterstand werd weer snel teniet gedaan door een overwinning van André van der Kwartel. Vanuit een slecht gespeelde opening voelde hij zich gedwongen een schijf te zetten op een veld dat door dammers veelzeggend “het kerkhofveld” wordt genoemd. Iedereen ging ervan uit dat die schijf verloren zou gaan, maar André, die op een gegeven moment dertig minuten uittrok voor één zet, had zijn verdediging goed doorgerekend. Naarmate de partij vorderde, werd de voorpost steeds sterker en promoveerde uiteindelijk zelfs tot dam, waarna de winst snel werd binnen gehaald. Evert Bronstring speelde een gelijkwaardige remise en bij de stand 8-8 waren nog bezig Arend van Beelen en Maurits Meijer die beide beter stonden. Het lukte Arend zijn stand in winst om te zetten, maar Maurits lukte dat niet. Hij bracht echter wel het elfde en winnende punt binnen.

Ook deze zomer organiseert LDG weer een zomercompetitie. Er worden op de woensdagavonden 2 ronden gespeeld. Het speel tempo bedraagt 45 minuten per persoon per partij. De eerste ronde begint rond 20:00 en de tweede rond 21:30.
De zomercompetitie is open voor iedereen die zin heeft om een of twee partijtjes te komen dammen.
De zomercompetitie duurt tot en met 20-8-2008

Tussen 12 en 19 juli werd in Den Haag het jaarlijkse
DNC Open damtoernooi gespeeld. Dit jaar had dit toernooi bovendien de status van
“Open damkampioenschap van Nederland”. Aan dit toernooi deden ruim 100 dammers mee,
waaronder een aantal internationale grootmeesters, maar ook zes leden van het Leids
Damgenootschap. Deze laatste hebben uitermate goed gepresteerd. Hans Kreder werd
tweede in de ratinggroep van 1100 tot 1249. Maurits Meijer werd eerste in de
ratinggroep van 950 tot 1099. Evert Bronstring werd kampioen bij de 65-plussers. De
individuele scores van deze spelers werden bij elkaar geteld om tot een clubscore
te komen en daarin bleek het Leids Damgenootschap (LDG) ongenaakbaar. Met maar
liefst vier punten voorsprong op de nummer twee (Damclub Van Stigt Thans uit
Schiedam) won LDG de eerste prijs in het clubklassement van het Open
Damkampioenschap van Nederland 2008. Andre deelnemers van het Leids Damgenootschap
waren: André van der Kwartel (derde bij de 55-plussers), Jan Slingerland en Hein
van Winkel.

Het Leids Damgenootschap, dat zelf geen belangen meer had in de competitie,
hoefde alleen nog maar zijn “sportieve plicht” te vervullen.
Tegenstander DOS uit Delft had aan één punt genoeg om zich te handhaven,
maar de Leidenaren gingen voor de winst. Hoewel de strijd lang spannend bleef,
lukte dat vrij gemakkelijk. Jan Slingerland speelde snel remise tegen
voormalig topspeler Ed Holstvoogd, maar Dick den Ouden verloor doordat
hij in een betere stand een afwikkeling nam die hem een schijf kostte.
Nadat André van der Kwartel aan het eerste bord verdienstelijk
remise had gespeeld, bracht invaller Wim Kleijn LDG op gelijke hoogte.
Vlak daarna zette Hans Kreder LDG voor het eerst op voorsprong (4-6).
DOS maakte vervolgens nog wel gelijk. In een uiterst complexe partij
moest Maurits Meijer het na een verbeten strijd toch afleggen tegen
de sterke Geert Prinsen. Maar overwinningen van Hein van Winkel en
Evert Bronstring zetten LDG op een definitieve voorsprong.
Bronstring moest daarbij tegen een veel zwakkere speelster wel
heel diep gaan. Er waren tientallen zetten van zorgvuldig manoeuvreren nodig
om een klein positioneel voordeel uiteindelijk na ruim vijf uur spelen
in winst om te zetten. Arend van Beelen bracht degelijk het elfde punt
binnen en Harry Dekker speelde tot slot remise tegen de sterkste speler
van DOS, Henk de Witt. De Witt en Dekker zijn beide spelers die
het maximale uit de hun beschikbare bedenktijd halen en bovendien complexe
partijen op het bord kunnen brengen. Het resultaat was een werkelijk
bloedstollende tijdnoodfase. Nadat beide spelers hun notaties hadden
bijgewerkt, bleek dat de vijftig zetten precies waren gehaald en werd
het resterende eindspel in alle rust naar remise geschoven.

Het Leids Damgenootschap, dat zelf geen belangen meer had in de competitie, hoefde alleen nog maar zijn “sportieve plicht” te vervullen. Tegenstander DOS uit Delft had aan één punt genoeg om zich te handhaven, maar de Leidenaren gingen voor de winst. Hoewel de strijd lang spannend bleef, lukte dat vrij gemakkelijk. Jan Slingerland speelde snel remise tegen voormalig topspeler Ed Holstvoogd, maar Dick den Ouden verloor doordat hij in een betere stand een afwikkeling nam die hem een schijf kostte. Nadat André van der Kwartel aan het eerste bord verdienstelijk remise had gespeeld, bracht invaller Wim Kleijn LDG op gelijke hoogte. Vlak daarna zette Hans Kreder LDG voor het eerst op voorsprong (4-6). DOS maakte vervolgens nog wel gelijk. In een uiterst complexe partij moest Maurits Meijer het na een verbeten strijd toch afleggen tegen de sterke Geert Prinsen. Maar overwinningen van Hein van Winkel en Evert Bronstring zetten LDG op een definitieve voorsprong. Bronstring moest daarbij tegen een veel zwakkere speelster wel heel diep gaan. Er waren tientallen zetten van zorgvuldig manoeuvreren nodig om een klein positioneel voordeel uiteindelijk na ruim vijf uur spelen in winst om te zetten. Arend van Beelen bracht degelijk het elfde punt binnen en Harry Dekker speelde tot slot remise tegen de sterkste speler van DOS, Henk de Witt. De Witt en Dekker zijn beide spelers die het maximale uit de hun beschikbare bedenktijd halen en bovendien complexe partijen op het bord kunnen brengen. Het resultaat was een werkelijk bloedstollende tijdnoodfase. Nadat beide spelers hun notaties hadden bijgewerkt, bleek dat de vijftig zetten precies waren gehaald en werd het resterende eindspel in alle rust naar remise geschoven.

Het Leids Damgenootschap heeft in de negende ronde van de damcompetitie een
duidelijke nederlaag geleden tegen de voormalige topclub VAD uit Amsterdam.
Ogenschijnlijk valt op de uitslag 14-6 niet veel af te dingen, maar gezien
het spelverloop mag deze toch wel geflatteerd worden genoemd. Evert
Bronstring speelde een snelle remise nadat hij in de opening nogal slordig
had gespeeld, waardoor hij zich geen moment kansen kon creëren. Integendeel:
hij moest secuur spelen om remise veilig te stellen. Vervolgens verloor
Arend van Beelen door in slechtere stand te blunderen en verloor de zieke
Maurits Meijer van de veel sterkere en vooral veel meer geroutineerde Herman
van Westerloo. Hein van Winkel speelde een degelijke remisepartij. Hijzelf
meende misschien beter te hebben gestaan, maar zijn tegenstander toonde
eenvoudig aan dat dat gezichtsbedrog was. Bij de stand 6-2 voor VAD had
Harry Dekker een veel voordeliger stand, waarin hij echter zijn kansen niet
optimaal benutte. Het werd remise en de deskundigen waren het er niet over
eens of er voor Dekker een aantoonbare winst in heeft gezeten. Vervolgens
verloor Jan Slingerland en dat was in zekere zin een drama. Eerst had Jan
vanuit de opening een winnende damzet gemist vervolgens kreeg hij na een
boeiende partij een eindspel op het bord waarin hij verrassend kon winnen.
In plaats daarvan maakte Slingerland een blunder en verloor zelfs nog.
Teamcaptain André van der Kwartel startte dit seizoen flitsend, maar
verkeert de laatste weken in een vormcrisis. Ook deze keer verloor hij
tamelijk kansloos. Ten slotte speelden Dick den Ouden, invaller Wim Kleijn
en Hans Kreder remise. Vooral Wim Kleijn deed zich daarmee ernstig tekort.
Hij kwam in het middenspel een schijf voor, maar bleek niet in staat deze
schijfwinst in partijwinst om te zetten.

In de achtste ronde van de damcompetitie heeft het Leids Damgenootschap
teleurstellend gelijk gespeeld tegen het op papier zwakkere Gandhi uit
Amsterdam. Dubbel teleurstellend, omdat Gandhi met slechts negen man aan de
wedstrijd begon, waardoor Evert Bronstring zonder te spelen voor een 2-0
voorsprong zorgde. Daarna ontstond een wedstrijd met wederzijds zoveel
blunders en gemiste kansen dat alleen daarom al een gelijke uitslag
gerechtvaardigd was. Het niveau van de wedstrijd was laag, maar het waren de
Leidenaren die de meeste kansen lieten liggen. André van der Kwartel opende
het foutenfestival door een slechte partij-opzet te bekronen met een
eenvoudige blunder, waarna hij direct kon opgeven. Alles leek echter goed te
komen. Harry Dekker won fraai door een slagzet en Hein van Winkel walste
over zijn tegenstander heen, hoewel dat bepaald niet helemaal foutloos ging.
Vervolgens bood Hans Kreder in een voordeliger stand remise aan in de
veronderstelling dat op de overige borden gemakkelijk vier punten te behalen
waren. Zoals wel vaker, bleek ook in deze wedstrijd dat zulke inschattingen
onbetrouwbaar zijn. Dick den Ouden verloor volkomen onnodig zijn partij,
waarmee de stand op 7-5 kwam. Fred Ong won nog wel na een partij waarin hij
geduldig zijn betere stand naar winst voerde. Maar vervolgens verloor Jan
Slingerland na een partij waarin hij constant wat minder had gestaan en
verloor Maurits Meijer, omdat hij niet wist dat een eindspel dat hij had
kunnen bereiken, remise was. Daarmee kwam de stand op 9-9. De laatste
tegenvaller kwam van de hand van Arend van Beelen. Nadat hij in het
middenspel verloren had gestaan, bereikte toch nog hij een gelijkwaardige
positie, waarin zijn tegenstander volkomen onnodig een schijf weggaf. Arend
had daarna gemakkelijk kunnen winnen, maar miste een opgelegde kans. Toen
hij enkele zetten later weer een kansrijke voortzetting miste, werd tot
remise besloten. Deze partij kon model staan voor de gehele wedstrijd LDG –
Gandhi: einduitslag 10-10.

Het Leids Damgenootschap heeft opnieuw een goede prestatie neergezet door in
de zevende ronde van de damcompetitie met 10-10 gelijk te spelen tegen ODB
uit Den Haag, dat op dat moment nog op de tweede plaats stond. De wedstrijd
bleef heel lang in evenwicht. Achtereenvolgens speelden remise: Hans Kreder
die een doorbraak naar dam keurig onschadelijk wist te maken en Evert
Bronstring die in een complexe partij groot voordeel leek te hebben, maar
niet buiten de remisemarges kwam. Harry Dekker en Maurits Meijer speelden
beide een regelmatige remise zonder veel hoogtepunten. De vijfde remise kwam
op naam van Hein van Winkel en daar had hij niet over te klagen. Hein kreeg
eerst in het middenspel groot nadeel, wist zich daaruit te werken, liep
vervolgens in het eindspel in een zetje en wist daarna miraculeus aan
verlies te ontkomen. Pas bij de stand 5-5 viel de eerste beslissing:
invaller Hans Kolfoort won door eerst een damzet uit te voeren en later een
overmachtseindspel op het bord te brengen, dat zijn tegenstander zich niet
meer liet bewijzen. Na een benauwde remise van Jan Slingerland maakte ODB de
stand gelijk. Dick den Ouden verloor volkomen onnodig zijn partij. Misschien
wilde hij te veel. Bij de stand 8-8 waren de partijen van André van der
Kwartel en Arend van Beelen nog bezig. Beiden hadden groot voordeel, maar
geen van beide kon de weg naar winst vinden. Gegeven de wederzijds gemiste
kansen en (dus ook) meevallers, konden beide partijen zich uitstekend vinden
in de einduitslag 10-10.