Leids Damgenootschap

Evert Dollekamp

De Snor

Bij gebrek aan beter en gebrek aan fantasie en te lui om verder te zappen, kijk ik soms wel eens naar Voetbal International op SBS. Een ongelofelijk slecht voetbalprogramma, vooral omdat het regelmatig niet over voetbal gaat. En als het er wel over gaat is gezeur en minachting over het vertoonde schering en inslag. Nu is dat voor een keertje wel leuk, maar het gaat op een gegeven moment vervelen. Het is me nog nooit gelukt het programma een keertje helemaal uit te kijken. Alleen als Jan Boskamp op bezoek is, is het nog wel uit te houden. Maar dat is toch vooral als hij weer eens in de zeik wordt genomen door zijn tafelgenoten. Ik moet bekennen dat ik daar ook wel om kan lachen.

Maar helaas is Boskamp niet altijd van de partij, zodat je je moet behelpen met René van der Gijp en Johan Derksen en een verdwaalde studiogast. Nooit geweten dat je met zoveel platvloersheid zoveel geld kunt verdienen. Dan doe ik toch iets verkeerd. Men kan van mij veel zeggen, maar niet dat ook ik veel diepgang heb. Aan mijn bankrekening is het helaas niet te merken.

Nu vergeet ik bijna Wilfried Guinee, de spelleider in genoemd programma en die altijd heel erg zijn best doet belangrijk te worden gevonden. Ik kwam Guinee een keer tegen in een wegrestaurant waar hij erg zijn best deed om een BN-er te zijn. Toen ik hem vroeg bij een lopend buffet even door te lopen (waar is het anders een lopend buffet voor) keek hij zichtbaar verstoord om. Toen ik geen enkele blijk van herkenning gaf (ik herkende hem natuurlijk wel, maar deed of ik niet wist wie hij was) was de teleurstelling van zijn gezicht af te lezen. Aan de kant ging hij overigens niet, dit even terzijde (wat hij dus ook niet deed).

Waarom al deze wetenswaardigheden op een damsite Dollekamp mien jong. Dat is De Snor. Johan Derksen gaat onder deze schuilnaam door het leven omdat hij een hele mooie snor heeft. Nou ja, mooi … snor dus. Laatst nog kwam ik een echt mooie snor tegen bij de Hoogvliet. Zo’n mooie krulsnor met de punten naar boven. Ik heb zelfs gemeend deze meneer met zijn uithangbord te complimenteren. Even terzijde: werkelijk dezelfde dag werd ik met mijn Feyenoord-mondkapje aangesproken door een erg blije Rotterdammer: ‘Het was gisteren weer een geweldige dag voor Feyenoord!’ Bleek dat aartsrivaal Ajax in de Champignonscup was uitgeschakeld.

Als we het in de zogenaamde damwereld over De Snor hebben, dan spreken we natuurlijk over Harm Wiersma. Zijn successen zijn nauwelijks op te noemen, dus daar begin ik niet aan. Maar als je zes keer wereldkampioen bent geweest, dan is er geen twijfel wie de beste Nederlandse dammer aller tijden is. En als je zijn laatste jaren bij Hijken DTC bekijkt, heeft Harm er nog steeds de wind flink onder. Ik geef het je te doen om in een beresterke competitie, waarin een enkele uitzondering daargelaten iedereen tegen je op remise loopt te spelen, jaar na jaar een vette plusscore weet neer te zetten. Het was nog maar even geleden of Wiersma werd topscorer van de NC. En dat op zijn ouwe dag, zijnde ergens rond de 65.

Evert Bronstring heeft volgens toernooibase veertien maal tegen Wiersma gespeeld. Score ongeveer 50%. Ik bedoel de helft remise en de rest verloren. Evert ging zoals tegen iedereen niemand uit de weg. Zodoende ving hij ook wel eens een grote vis. Maar in het NK van 1972 kwam hij er tegen Harm niet aan te pas. Evert speelde zijn geliefde 33-28-opening-met-alle-gevolgen-van-dien. Va banque als zo vaak speelde Evert zijn troeven uit totdat een over het hoofd geziene ruiten zeven schijfverlies inluidde. Ik heb ondanks mijzelf de partij op toernooibase even snel nagespeeld en dacht van: zulke fratsen kun je tegen Wiersma toch maar beter niet uithalen. Of juist wel! Want de enige kans tegen dergelijke grootmeesters is het spelen van je eigen spel. En dan maar zien waar het schip strandt.

Wiersma won het NK van 1972 met de fenomenale score van 8-3-0. Drie spelers ontsnapten met remise, waarschijnlijk nog fortuinlijk ook. 1972, dan praat je werkelijk waar over bijna vijftig jaar geleden. Wiersma was toen nog maar een teenager.

Wie is/was er nu sterker: Sijbrands of Wiersma. Ik wil deze vraag met een volmondig ja te beantwoorden. Maar ik ga voor Wiersma. Want hij heeft tegen mij nog nooit een punt laten zitten. Sijbrands wel. Duidelijker kan ik het niet maken. Lolbroeken die opmerken dat ik nog nooit tegen Wiersma heb gespeeld, moet ik helaas het voordeel van de twijfel gunnen. Maar ook is het waar dat Wiersma in zijn actieve NK historie mij consequent heeft ontweken. Bij mijn deelnames in 1984 en 1991 ontbrak er van Wiersma elk spoor.

André van der Kwartel

In het NK van 1972 eindigde Evert op een gedeelde laatste plaats met 8 punten uit 11 wedstrijden. De oogst bestond uit slechts twee overwinningen en vier remises.

Evert begon het toernooi teleurstellend met twee nederlagen. De eerste was het gevolg van een ernstige slordigheid.

E. Bronstring – K. Toet

Stand na de 38^e zet van zwart.

Niets aan de hand als wit 39-33 speelt, maar de ongelukkige keuze was: 40-34? (29×40), 35×44 (12-18!), 37-31 [wat anders?] (18×27), 31×22 (16-21), 26×17 (13-18) [Kingsrow adviseert eerst nog (24-30), maar het maakt allemaal niet uit.] 22×13 (11×42).

In de tweede ronde beging Evert op de 51^e zet een positionele blunder en verloor kansloos.

In de derde ronde kwam Evert weer wat terug in het toernooi door een overwinning op Pieter Bergsma. Maar hij kreeg de overwinning wel in de schoot geworpen.

P. Bergsma – E. Bronstring

Stand na de 23^e zet van zwart.

Wit besluit een agressieve enkele ruil te nemen, maar had beter dubbel kunnen ruilen: 34-30 (25×34), 39×30?? (23-29!), 33×24 (18-22), 27×18 (13×33), 24×4 (5-10), 38×29 (8×13), 4×11 (7×47). Zes zetten later gaf wit op.

Na deze meevaller moest Evert in de vierde ronde aantreden tegen Harm Wiersma. Dat betekende opnieuw een nederlaag. Na een geruisloze remise tegen Frans Hermelink, liep Evert weer tegen een nederlaag op, deze keer tegen Willem van der Sluis. Evert was in dit toernooi bepaald niet in vorm. Er volgden gelijkwaardige remises tegen Douwe de Jong en Geert van Dijk.

Daarna volgde weer een nederlaag. Het onderstaande fragment is misschien wel illustratief voor de vorm waarin Evert dit kampioenschap verkeerde.

J. de Ruiter – E. Bronstring

Stand na de 20^e zet van wit.

(17-22??), 28×17 (11×22), 29-24 (19×30), 26-21 (16×27), 38-32 (27×29), 34×1 (13-18), 1×10 (5×14). De stand is materieel gelijk, maar de schijf op 30 gaat verloren: 40-35 en zowel na (14-20×29) als na (8-13) en (14-19) gaat zwart een schijf verliezen.

In de voorlaatste ronde speelde Evert weer remise, maar hij miste ten minste twee keer aantoonbaar de winst. De eerste keer op de 32^e zet.

E. Bronstring – A. Schotanus

Stand na de 31^e zet van wit.

(21-26??), 31-27?? Wit overziet: 33-29! (26×48), 47-41 (24×42), 43-38 (42×33), 39×28 (48×30), 35×2. Toch opvallend voor een speler van wie zulke prachtige slagzetten bekend zijn.

Het tweede moment deed zich voor op de 47^e zet van wit, gevolgd door een tweede zwakke zet op de vijftigste zet.

E. Bronstring – A. Schotanus

Spelverloop: 22-17?A (11×22), 28×17 (13-18), 31-27 (19-23), 49-43?B. Hierna beschouwt Kingsrow de stand als remise.

A) Hoewel de stand materieel gelijk is, beoordeelt Kingsrow de stand alsof wit twee schijven meer heeft. Maar dan had wit op dit moment wel moeten spelen: 31-27! en nu bijvoorbeeld: (13-18), 22×13 (19×8), 27-21 (8-12), 28-23 enz.

B) Wit is zijn overheersende voordeel al kwijt, maar had hier nog een winstpoging kunnen wagen met: 27-22 (18×27), 33-28 (23×32), 34-29 (24×33), 39×37. Het is bepaald nog geen gelopen race, maar wit kan in ieder geval een overmachtseindspel bereiken.

Evert sloot het toernooi toch nog af met een overwinning, maar zelfs deze – overigens fraaie – overwinning werd ontsierd door een gemiste combinatie.

A. van Tilborg – E. Bronstring

Stand na de 46^e zet van zwart.

34-29?? (2-8??) [Beide spelers overzien: (17-21), 26×8 (19-24), 29×18 (2×42).] Maar de weldadige omsingeling van zwart is meer dan voldoende: 27-22 (1-6), 22×11 (6×17) en wit offerde maar met 29-24 een schijf en verloor snel.

Hans Tangelder

Donderdag 20 mei wordt de interne competitie van LDG hervat, er van uitgaande dat maandag 17 mei de aangekondigde versoepeling van de Corona maatregelen niet worden teruggedraaid. Belangstellenden voor de interne competitie van LDG zijn van harte welkom. Als u op proef mee wilt spelen met de dient u uiterlijk om 20.00 uur aanwezig te zijn in het Denksport Centrum, Robijnstraat 4, Leiden, zodat u ingedeeld kunt worden. Hieraan zijn geen kosten verbonden. Van te voren aanmelden is ook niet nodig. LDG gunt belangstellenden en nieuwkomers – zowel beginners als gevorderden – een ruime periode om vrijblijvend kennis te komen maken. Het is dus niet nodig om meteen lid te worden.

Bij deelname dient U wel de corona maatregelen uit het Protocol verantwoord dammen bij het Leids Damgenootschap in acht te nemen:

Coronaregels LDG

Blijf thuis als je klachten hebt
Blijf thuis als je de afgelopen 24 uur een van de volgende (ook milde!) symptomen hebt: neusverkoudheid, loopneus, niezen, keelpijn, (licht) hoesten, benauwdheid, verhoging, koorts en/ of plotseling verlies van reuk of smaak

Hou 1,5 meter afstand
Zorg dat je tijdens het spelen van een partij anderhalve meter afstand houdt, door je stoel op voldoende afstand van de speeltafel te zetten of door het bord op het midden van twee speeltafels te plaatsen.

Mondkapje op tenzij je achter het bord zit
Het dragen het mondkapje is verplicht tenzij je achter je bord zit.

Laat je naam achter als je niet gespeeld hebt

Laat je contactgegevens achter
als je niet zeker weet dat deze bij LDG bekend zijn.

Denk aan de gezondheid van jezelf en die van anderen
Was thuis je handen voordat je naar LDG komt en ontsmet je handen bij binnenkomst.

Een stukje van Evert Dollekamp met een naschrift van Hans Tangelder.

Vijf maal NK, IT Brabo Damdag der Honderd België, IT Bevrijdingstoernooi Eindhoven, Open NK Veteranen WSDV Wageningen, doe het maar eens eventjes na. In de jaren zeventig was Ad van Tilborg (laatste NK in 1978 en ook laatste) prominent aanwezig in de vaderlandse damwereld.

Ad van Tilborg was een hele aardige vriendelijke man. Echt Brabants, zo kun je het misschien wel het beste typeren. Een lijzige stem met een zachte G. Qua dammen was hij niet echt een hoogvlieger, ondanks het feit dat hij vijf NK’s heeft gespeeld. Daarin was hij altijd kanonnenvoer, maar die heb je in elk toernooi nodig, ik weet er alles van.

Toch was hij moeilijk te verslaan. Dat lag vooral verscholen in zijn karakter. Behalve uitgesproken vriendelijk leed Ad aan een ernstig minderwaardigheidscomplex. Ad leefde in het tijdperk dat de rating nog moest worden uitgevonden, maar hij acteerde als de Belg Yves Vandeberg. Die keek als de loting bekend was wat de rating van de tegenstander was. Was dat ook maar een puntje meer dan zijn eigen rating, dan speelde hij rücksichtslos op remise. Vaak genoeg kreeg hij dan paradoxaal genoeg het lid op de neus, ook dat nog.

Ad had eenzelfde houding. Als er ook maar een zweem van te sterke tegenstander tegenover zich zat, gingen de schijven snel in doos. Daarbij moet ik helaas opmerken dat ik een keer lelijk van Ad verloren heb. Toernooibase meldt dit gelukkig niet, maar dat wil niet zeggen dat ik die nederlaag mij nog goed kan herinneren. In mijn pogingen dan toch nog tenminste remise te halen, bleek Ad niet op de hoogte van de verhoudingen in die zin dat hij niet wist dat hij beter stond. Om de haverklap bood hij remise aan, bij voorkeur in mijn bedenktijd. Kansloos verloren, want alles afgeslagen natuurlijk.

De KNDB heeft in het verleden veel knullige regels verzonnen (twee uur per vijftig zetten afschaffen, 3-0 bij een overwinning, de veertig zetten regel enz.) maar met de volgende regel ben ik het volkomen eens: als je een keer remise hebt aangeboden mag je dat pas opnieuw doen als jouw tegenstander dat ook een keer heeft gedaan. Bij Ad hielp dat niet. Of hij was niet op de hoogte of hij trok zich er gewoon niets van aan. Zo kon het zo maar gebeuren dat Ad in een partij tot wel vijf maal een vredesvoorstel deed. Gek werd je er van. Al moet ik wel opmerken dat ik ooit heb voorgesteld Ad dispensatie te verlenen, al was het maar omdat hij het voorstel altijd in bibberig Brabants vergezeld deed gaan:

‘Zulle we maar remise houwe?’

In de vorige bijdrage van André van der Kwartel wordt de partij van Ad van Tilborg uit het NK 71 tegen Evert Bronstring behandeld. Het is een partij die karakteristiek is voor beide spelers. Ad met bangig spel wordt er volledig af-omsingeld, verliest een schijf waarop Evert onvoorstelbaar blundert en de partij remise laat lopen. Ik geloof zelfs dat Ad geen eens meer remise durfde aan te bieden, zo slecht stond hij. Speel na en huiver:

NK 1971 Ad van Tilborg Evert Bronstring 1-1
01. 33-28 18-23
02. 39-33 12-18
03. 44-39 07-12
04. 31-27 17-21
05. 37-31 21-26
06. 49-44 26×37
07. 42×31 20-24
08. 41-37 14-20
09. 47-42 10-14
10. 34-29 23×34
11. 40×29 05-10
12. 44-40 20-25
13. 29×20 15×24
14. 27-22 18×27
15. 31×22 10-15
16. 40-34 14-20
17. 45-40 24-30
18. 35×24 19×30
19. 33-29 30-35
20. 50-44 13-19
21. 39-33 08-13
22. 43-39 02-08
23. 46-41 01-07
24. 37-31 20-24
25. 29×20 15×24
26. 41-37 12-17
27. 31-27 07-12
28. 36-31 04-10
29. 31-26 10-15
30. 34-29 24-30
31. 40-34 19-24
32. 29×20 15×24
33. 34-29 17-21
34. 29×20 25×14
35. 26×17 12×21
36. 37-31 21-26
37. 33-29 26×37
38. 42×31 08-12
39. 39-33 12-18
40. 48-43 03-08
41. 43-39 08-12
42. 31-26 14-19
43. 44-40 35×44
44. 39×50 30-35
45. 50-44 11-17
46. 22×11 16×07
47. 26-21 06-11
48. 44-39 35-40
49. 21-17 11×31
50. 32-27 31×22
51. 28×08 13×02
52. 29-23 19×28
53. 33×04

Tot slot heb ik nog een scherpe pen op de tong over de schorsing van Hans Jansen ooit vanwege een tripel offer tegen Hans Vermin. Ik weet echter zeker dat Ad van Tilborg niet als bestuurslid daar bij betrokken was. Dus daar ga ik hier nu niets over zeggen.

Nogmaals tot slot en werkelijk onvergetelijk. Ad speelde eens met TDV tegen Bram Rumahmory (Drents Tiental). Beide spelers aan de wandel en Ad neemt plaats omdat hij aan zet is. Bram kijkt vreemd op als hij ook zijn plaats wil innemen. Ad blijkt achter de schijven van Rumahmory te hebben plaatsgenomen. Als Ad te verstaan wordt gegeven dat hij op de stoel van zijn tegenstander is gaan zitten, klinkt het:

‘Ik dacht ook al, wat is mijn tegenstander plotseling ver opgerukt!’

Nog een naschrift tot slot:
Hans Tangelder
Na het lezen van de bijdrage van Evert Dollekamp en het niet behandelen door André  van der Kwartel van de partij Ad van Tilborg – Evert Dollekamp in zijn bijdrage van vorige week zaterdag, begonnen de alarmbellen bij mij te rinkelen. De door Evert Dollekamp verafschuwde kunstmatige intelligentie bracht uitkomst: Evert Bronstring blunderde niet maar speelde nog op het laatste zetje!

Ad van Tilborg – Evert Bronstring stand na 48. 44-39
Hier lijkt 11-17 inderdaad schijfwinst af te dwingen, maar dan volgt het remise dammetje 27-22, 28-23, 38-32. Daarom probeerde Evert Bronstring de lokzet 35-40, omdat na 29-24, 28-23, 11-17 volgt en dan na 21-16? 7-11 met winstkansen voor zwart.

Hans Tangelder

De organisatoren van de meeste zomertoernooien zijn hoopvol gestemd over het kunnen laten doorgaan van hun toernooi dit jaar en hebben de inschrijving voor hun toernooien reeds geopend.

Heerhugowaard Open

Heerhugowaard wil als eerste weer van start te gaan van zaterdag 10 tot en met zaterdag 17 juli met een maximum van 60 deelnemers, vanwege de inachtneming van de richtlijnen van RIVM en overheid.  Momenteel staan er 58 namen op de deelnemerslijst van Heerhugowaard Open met daarbij Hein van Winkel van LDG. Zie voor meer informatie www.heerhugowaardopen.com.

Vorig jaar won Hein Meijer het toernooi met overmacht. Met maar liefst 16 punten uit 9 partijen kwam hij 3 punten los van nummer twee Frits Luteijn. Dit jaar staat hij nog niet op de deelnemerslijst. Wel nemen drie grootmeesters deel: Aleksej Domchev, Artem Ivanov en Alexander Swartzman.

Brunssum Open

De inschrijving voor Brunssum Open 2021 van vrijdag 6 tot en met zaterdag 14 augustus van is net geopend, zie voor meer informatie https://www.brunssumdamtoernooi.nl/

Drie deelnemers van LDG hebben zich reeds ingeschreven: Eric van ’t Hof, Eelco Kuipers en Hans Tangelder.

In 2020 kon Brunssum Open niet doorgaan. In 2019 schreef NDiaga Samb de 43e editie van het Open Brunssum damtoernooi op zijn naam. De Senegalees bleef na negen ronden ongeslagen en behaalde veertien punten. Guido van den Berg werd met dertien punten verrassend tweede. Het was voor Samb de vierde overwinning in het Brunssum Open. Hij won ook in 1991 en 1999 en 2018 Naast de Senegalees, internationaal grootmeester, bleef ook Leopold Sekongo in Brunssum 2019 ongeslagen.

Andere zomertoernooien

Ook de inschrijving voor Nijmegen Open 2021 en Hoogeveen Open 2021 is geopend. Zie voor informatie http://www3.nijmegenopen.nl/ en https://www.damclubhoogeveen.nl/toernooien/.

De organisatoren van Rotterdam Open en Baarn Open hebben nog geen beslissing genomen over het al dan niet doorgaan van hun toernooien.

André van der Kwartel

In het NK van 1971 bereikte Evert Bronstring zijn hoogste klassering ooit: de vierde plaats achter Ton Sijbrands, Pieter Bergsma en Wim van der Sluis, maar ook met twee punten voorsprong op Harm Wiersma.

Evert startte met een overwinning op Frans Hermelink. Na de 48^e zet van wit was (ongetwijfeld in tijdnood) de volgende stand ontstaan:

E. Bronstring – F. Hermelink

Met (23-29) had zwart de remise nog in handen, omdat na 17-12 (6-11), 12-8 (29-34) wit geen dam kan halen. Op 8-2 volgt (34-39). In de partij speelde zwart (20-24?) en Kingsrow verklaart de stand verloren voor zwart. Spelverloop: 17-12 (30-34), 12-8 (24-29), 27-21 (16×38), 8-2 (23×41), 2×36.

In de tweede ronde speelde Evert remise tegen Cees Varkevisser. In die partij liet hij een serieuze kans op winst liggen.

C. Varkevisser – E. Bronstring

Stand na de 50^e zet van zwart.

Kan de tijdnood hier nog een rol hebben gespeeld? Het blijft natuurlijk speculeren, maar het is wel opmerkelijk dat beide spelers hier in de fout gaan. Eerst mist wit de remise en daarna mist zwart de winst. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat dat kon gebeuren als beide spelers op dat moment weer een uur bedenktijd tot hun beschikking hadden.

Het spelverloop was: 29-23!? (13-19!?) Deze reactie van zwart ligt nogal voor de hand, maar geeft wit de kans om te ontsnappen: 33-29 [Dreigt 29-24 en 23-18.] (12-17), 29-24 (19×30), 23-19 (14×23), 28×19 en de partij liep remise.

Terug naar de stand van het diagram. Wit had remise kunnen afdwingen met 28-22 (12-18), 33-28 en nu twee variantjes:

A) (35-40), 28-23 (40-44), 23×12 (11-17), 22×11 (16×18), 27×16 (44-50), 31-27 (50-6), 42-38 en de zwarte dam moet van de diagonaal 6-50 af, want op bijvoorbeeld (6-50) kan volgen 16-11 en 27-22.

B) (14-19), 42-38 (35-40), 29-23 (18×29), 28-23 (19×17), 27-22 (17×28), 32×45.

Na het gespeelde 29-23? had zwart winnend voordeel kunnen behalen met (11-17!). Eerst moeten we even zien dat 23-18 niets is, wegens (13×22), 27×7 (17-22), 28×17 (21×1). Zwart dreigt echter met (12-18) zijn verdediging op orde te brengen, dus wit moet wel actie nemen met 27-22. Nu werkt de bekende truc (21-27) niet vanwege de meerslag naar 18, maar zwart speelt eenvoudig (35-40), 22×11 (16×7). Voor wit is nu 31-27 verhinderd en op 23-18 volgt nu (13×22) en (7-12×12). Dus wit speelt 42-38 (40-44) en zwart heeft groot, waarschijnlijk winnend, voordeel.

In de derde ronde speelde Evert remise tegen Ad van Tilborg. In deze partij geen bijzondere fragmenten. In de vierde ronde won Evert van Frank Drost, waarmee hij wraak nam voor de nederlaag een jaar eerder. Het omslagmoment deed zich voor op de 34^e zet van zwart.

E. Bronstring – F. Drost

Zwart had hier met (29-34×34) moeten voortzetten. De voorpost is veilig en Kingsrow geeft dan ook een ongeveer gelijke waardering voor beide partijen.

In de partij speelde zwart (9-14?), 33×24 (19×30). Na deze zet waardeert Kingsrow de zwarte stand alsof deze een volle schijf achter staat. Evert speelt het sterk uit. (Let ook op de kracht van de opstelling op de witte lange vleugel, waardoor de schijven op 6 en 8 onspeelbaar zijn.) 44-39 (30-35!?), 40-34 (14-20), 50-44 (20-24), 38-33 (13-19), 44-40×50 en alhoewel de partij nog twaalf zetten duurde, was er geen redden meer aan.

Evert had dus een heel goede start, maar trof in de vijfde ronde Ton Sijbrands. Een positioneel zwakke 43^e zet in een overigens nog goed te verdedigen stand leidde een snel einde van de partij in.

Evert leek niet aangeslagen door dit verlies. In de zesde ronde won hij van Geert van Dijk.

E. Bronstring – G. van Dijk

Stand na de 40^e zet van wit.

Na (30-35) volgde verrassend: 27-22 (35×44), 49×40 (18×27), 32×21. Nu had zwart de onooglijke zet (15-20?!) moeten spelen. Zijn stand lijkt dan nog houdbaar. In de partij werd gespeeld: (24-30?), waarna volgde: 28-23 (19×28), 33×11 (6×17), 40-35 en zwart gaf op.

In de zevende ronde speelde Evert tegen Harm Wiersma. Een partij met twee gezichten. Evert miste een sterke voortzetting en enkele zetten later miste Wiersma een eenvoudige winst. De partij eindigde dus in een ‘eerlijke’ remise.

H. Wiersma – E. Bronstring

Stand na de 41^e zet van wit.

Zwart speelde hier (3-9) en miste daarmee een belangrijke kans op voordeel. Dat had hij kunnen verkrijgen door (3-8) te spelen. Wat is het verschil? Het partijverloop was: (3-9), 38-32 (21-27), 31×22 (18×38), 33×42 met een min of meer gelijkwaardige stand. Als zwart (3-8) had gespeeld, dan had wit na 38-32 (21-27) niet naar 22 kunnen slaan wegens 31×22 (18×38), 33×42 (15-20). Dus ligt na (3-8) de volgende spelgang voor de hand: 37-32 (26×37), 32×41, maar nu kan een fraai offer volgen: (19-23!), 28×19 (21-27!). Kingsrow weet nu niet beter dan 24-20 (25×23), 29-24 maar na (15-20) heeft zwart voordeel.

H. Wiersma – E. Bronstring

Stand na de 49^e zet van zwart.

De witspeler mist hier een eenvoudige winst. In plaats van het gespeelde 39-33?? Was mogelijk geweest: 24-20 (15×24), 31-27 (21×27), 28×37 (19×28), 20×8.

In de negende ronde verloor Evert van Willem van der Sluis door een slordigheid in een remise eindspel. In de volgende ronde zette Evert deze vergissing recht met een overwinning op Sjoerd Visser. Daarbij miste hij wel een gemakkelijke winst.

E. Bronstring – S. Visser

Stand na de 32^e zet van wit.

(6-11?), 48-43? [Wit mist hier de afwikkeling 27-21 (16×27), 32×21 (23×43), 34-30 (43×34), 40×9 (13×4), 21-16 (25×34), 16×7] (25-30?) [Dit offer lijkt niet nodig. De afschuwelijk ogende zet (14-20) geeft zwart nog remisekansen.] 34×25 (8-12), 39-34! Een paar zetten later gaf zwart op.

Evert sloot het NK af met een remise tegen Pieter Bergsma.

Evert Dollekamp

Zes maal NK, deelnemer aan KSH- en Suikertoernooien, Turkstra, Samarkand, doe het maar eens eventjes na. Van eind jaren zestig tot 1986 (zijn laatste NK) was GMN Ruud Palmer prominent aanwezig in de toonaangevende damtoernooien. In de laatste ronde van het NK 1970 won Evert Bronstring op een prachtige manier van Ruud Palmer. Misschien was het wel de mooiste overwinning ooit van Evert. Hoewel smaken natuurlijk verschillen. Palmer kreeg na een zwaar-klassieke opening al snel te maken met een onhandelbare lange vleugel en moet zich de gehele partij diep ongelukkig hebben gevoeld.

Het was geen wilde partij, maar van de kant van Evert een superieure vertoning van klassiek spel. De afwerking was werkelijk om door een ringetje te halen. Hoewel Kingsrow vast wel een remisegaatje vindt. Kan dat programma niet gewoon verboden worden; het is een grote bron van frustratie hoor ik van meerdere kanten. ‘Met analyseren met de computer (KR) word je niet vrolijk. Vrijwel geen stand wint meer’ hoorde ik Rob Clerc laatst verzuchten. Ikzelf heb daar niet zo’n last van, Kingsrow gebruik ik niet. Mocht ik al eens een analyse schrijven dan doe ik dat op eigen kracht. Waarbij ik uitermate bedreven ben in de techniek van slagen om de arm houden en dingen gewoon niet te behandelen onder het motto: wat je niet ziet dat mis je ook niet.

Met Ruud Palmer had ik een goede band. Natuurlijk zagen we elkaar niet zo heel vaak, maar Ruud zag ik een enkele keer ook buiten de wedstrijden om. Zoals in 1984, toen ik stijf onderaan stond in het NK in Huissen en bij Ruud en zijn vrouw logeerde. Zijn joviale lach en een bourgondische levensstijl gaf nog enige troost aan mijn dramatisch optreden, zodat die twee weken nog een beetje waren door te komen.

In een antiek verleden had je het zogenaamde Vos-toernooi. Ik ga er dus gemakshalve maar even van uit deze meneer Vos (aanname, kan ook een vrouw geweest zijn) dit systeem bedacht heeft. 110 damgekken (tegenwoordig zouden dat er 120 zijn, want Flevoland) kwamen in De Boerhoorn in Arnhem bij elkaar om de zogenaamde degens te kruisen. Paring vond per loting plaats. Alle provincies stuurden hun tien beste spelers naar Gelderland, zodat elke speler van een team tegen een andere speler kwam te zitten van een andere provincie. Duidelijker kan ik het niet formuleren. Je kon dan best eens een keer een leuke tegenstander loten, maar vaak was het een verloren dag. Vise versa vier uur in de auto en dan win je al na vijftien zetten. En dan nog wachten natuurlijk tot de anderen klaar zijn die in diezelfde auto zaten. Maar goed, ik trof een keer Gerrit Boom tegen wie ik een leuke plusscore heb, ik kan het niet vaak genoeg melden (9-1). In zijn eigen geliefde Boom-variant ging hij er na 27 zetten op.

Ruud PaLmer trof ik ook tijdens zo’n gelegenheid. Palmer was regelmatig één van mijn tegenstanders. Een keer of vijf, zes kruisten wij de degens, zoals dat zo mooi heet. Bijna allemaal gelijkwaardige remises, waarbij ik geen enkele keer echt een poot aan de grond kreeg (ik val in herhaling, zie mijn stukjes over Pieter Bergsma, Anton Schotanus en Douwe de Jong).

Die keer in Arnhem was de partij niet om over naar huis te schrijven. Dus vermaakten wij ons met afkortingen van damclubs. Een onvergetelijke herinnering. Zo kwam ter damtafel:

SNUKO – Speel Nooit Uw Kroonschijf Op

ZIND – Zou Ik niet Doen

BVN – Beter Van Niet

WDIH – Wat Doe Ik Hier

NOAD – Nooit Ophouden Altijd Doorgaan (bestaat echt!)

TONEGIDO – Tot Ons Nut En Genoegen Is Dit Opgericht (idem!)

DNA – Dammen Na Arbeid

WZHTDIZS – Wat Zou Hans Tangelder Doen In Zo’n Stand

ZWMRH – Zulle We Maar Remise Houwe

WDDWTIZM – Wie Door De Week Traint Is ‘s Zondags Moe

NMATD – Niets Meer Aan te Doen

WERAHIW – Wat Een Rot Avond Heb Ik Weer

MEHNBW – Moet Er Hier Nog Bier Wezen

WIDVG – Wat Is Dit Voor Geknoei

HWTVEAH – Het Wordt Tijd Voor Een Andere Hobby

OEF – Oef

Enzoverder enzovoorts…

Tot slot heb ik nog een scherpe pen op de tong over de schorsing van Hans Jansen ooit vanwege een tripel offer tegen Hans Vermin. Ik weet echter niet zeker of Ruud als bestuurslid daar bij betrokken was. Dus daar ga ik hier nu niets over zeggen.