Leids Damgenootschap

In het eerste weekend van juli vond aan de universiteit Leiden de computer Olympiade plaats. Bij het dammen streden 10 programma’s om de medailles. Net als vorig jaar wist het Franse Scan van Fabien Letouzey weer goud te behalen met een score van 31 punten uit 18 wedstrijden voor het Nederlandse programma Sjende Blyn met 28 punten. Daarachter eindigde Maximus en Moby Dam beiden op 26 punten. Maximus werd derde op grond van een beter SB.

Voor een aantal programma’s gold de Olympische gedachte: Meedoen is belangrijker dan winnen. Onder meer voor de Leidse inbreng Slagzet.com van Maurits Meijer (negende met 7 punten) en de twee Chinese computer programma’s Bit.Say (achtste met 8 punten) en Qi2win dat zonder punten als laatste eindigde.

Het blijft wat buiten de publiciteit maar afgelopen maandag is de negentiende Computer Olympiade in Leiden begonnen.

In maar liefst 26 spelsoorten strijden meer dan 100 computer programma’s tegen elkaar. Het dammen staat als een van de laatste hoogtepunten op de agenda. Op zaterdag 2 juli en zondag 3 juli gaan tien damprogramma’s (de sectie dammen heeft verrassend genoeg de meeste deelnemers!) elkaar bekampen.

China, waar het dammen sterk in opkomst is, doet voor het eerst mee met de programma’s BIT.say, ontwikkeld door ChiJin Zhou van het “Bejing Institute of Technology (BIT)” en Qi2win ontwikkeld door Wang Qi, studente van de “University of Science and Technology Bejing” en haar begeleidster Zhou Ke. Hiermee doen ze een serieuze poging om de winnaar van vorig jaar, het Franse Scan van de troon te stoten. Maar Nederland is ook goed vertegenwoordigd met sterke damprogramma’s. Komt dat zien. Er wordt zaterdag 2 juli en zondag 3 juli gespeeld van 10 uur ’s ochtends tot 5 uur ’s middags van het Snellius gebouw van de universiteit Leiden, Niels Bohrweg 1, 2333 Leiden. Dit evenement is vrij toegankelijk voor publiek.

Vanaf 6 juli tot en met 17 augustus (uitgezonderd woensdag 20 juli) houdt het Leids Damgenootschap op woensdag haar clubavonden. Op deze avonden organiseert LDG een zomercompetitie, waarvoor iedere belangstellende wordt uitgenodigd.

De formule is dat op één avond twee rondes worden gespeeld met als speeltempo 20 minuten plus 25 seconden per zet per persoon. Deelnemers zijn geheel vrij in het kiezen van de avonden waarop zij willen komen. (Het is per slot van rekening vakantieperiode!) Ook kunnen deelnemers ervoor kiezen om maar één ronde op een avond te spelen.

Aan deelname zijn geen kosten verbonden. U hoeft zich zelfs niet aan te melden. We zien gewoon per avond wel wie er mee doen. Wel stellen we het op prijs dat deelnemers uiterlijk 20:00 uur aanwezig zijn.

Om toch iets van een competitie-element in te brengen, berekenen we de tussen- en eindstanden aan de hand van het scoringspercentage. Om daadwerkelijk in de eindrangschikking mee te tellen, moet een deelnemer minimaal vijf ronden hebben gespeeld. De nummer één in de eindrangschikking op 17 augustus verkrijgt eeuwige roem in de rijke annalen van het Leids Damgenootschap.

Uiteraard zijn ook niet-Leidenaren welkom, zegt het voort!

Afgelopen donderdag werd de laatste ronde van het clubkampioenschap van LDG gespeeld. Alleen Casper Remeijer en Evert Bronstring waren nog kanshebbers om het clubkampioenschap te behalen. Evert Bronstring speelde tegen Evert Dollekamp met zwart.

Hier ging Evert Dollekamp met 22. 34-29 vrijwillig in de hekstelling staan. De vraag is of dit wel speelbaar is. De partij ging verder met 22.3-8 23.42-37 17-22 24.28×17 11×22 25.37-32 22-27.

En in deze stelling gaf Evert Dollekamp op, omdat tegen het plan 26. 25-30, 27.27×16, 19-23 met doortocht naar dam geen goed verweer mogelijk lijkt te zijn. Dat was echter wel rijkelijk vroeg! Immers na 28.36-31 23×34 29.33-29, 24×42, 35×24, 20×29, 47×38, 15-20, 39×30, staat zwart wel een stuk beter, maar is de partij nog niet beslist.

Ook uitstel van de actie 26. 25-30, 27.27×16, 19-23 lijkt geen goed alternatief. Bijvoorbeeld 26.21-16 6-11 27.32×21 25-30 28.41-37 11-17 29.37-31 7-11 30.16×7 2×11 31.21-16. Ook nu staat zwart wel beter, maar de strijd is nog niet gestreden.

Casper Remeijer speelde met wit tegen Steven den Hollander.

Hier lijkt Steven met zwart vanwege het “hangend driehoekje” 11, 16, 17 minder goed te staan. Steven wist echter de enige weg naar remise te vinden met een variant met een tijdelijke offer. Dat ging als volgt:

40.42-37 23-28 41.43-39 15-20 42.37-31 28-32 43.48-43 13-19 44.33-29 19-23 45.29×18 22×13 46.31×22 17×28 47.38×27 13-19 48.36-31 20-24 49.26-21 24×35 50.21-17 11×22 51.27×18 35-40 1-1

Omdat Casper dus niet verder kwam dan remise tegen Steven was het nog onduidelijk of hij of Evert de eerste plaats had behaald. Uiteindelijk bleek na de definitieve berekening van de slotstand van de interne dat Casper de eerste plaats had behouden met een nipte voorsprong van 4 Keizerpunten.

Klik hier voor de volledige eindstand van de interne.

Er werden die avond ook nog twee andere partijen gespeeld die allebei door combinaties beslist werden.

In de partij Dick den Ouden tegen Edwin van Hofwegen, haalde Edwin in deze stand met zwart fraai dam.

Ziet U hoe? Klik anders hier voor de oplossing.

In de partij Peter van de Berg tegen Hans Tangelder, heeft Hans met zwart 20-24 gespeeld. Peter dacht positioneel voordeel te halen met 40-35? Hij werd echter verrast door een damzet van zwart.

Ziet U hoe? Klik anders hier voor de oplossing.

Afgelopen donderdag werd de voorlaatste ronde van de interne van LDG gespeeld. Alleen koploper Casper Remeijer en Evert Bronstring, die enkele Keizerpunten achterstand heeft op Casper, maken nog kans op het kampioenschap.

Casper Remeijer met wit bereikte tegen Hans Tangelder in het middenspel al een gewonnen stand in het onderstaande diagram.

Zwart leek de boel nog te kunnen rekken met de plakker 35-40, maar daarna was het ook snel afgelopen. Maar na de plakker 35-40 won wit snel. Ziet U hoe? Klik anders hier voor de oplossing.

Ook Evert Bronstring met zwart tegen Peter van de Berg bereikte in het middenspel een gewonnen stand in het onderstaande diagram.

Hier dacht Peter nog een combinatie te kunnen nemen die begint met 27-21. Maar daarna maakte Evert het snel uit. Ziet U hoe? Klik anders hier voor de oplossing.

Met nog 1 ronde te spelen heeft Casper nu 21 Keizerpunten voorsprong op Evert Bronstring en daarmee in de laatste ronde genoeg aan een overwinning om clubkampioen van LDG te worden.

Klik hier voor de volledige tussenstand van de interne.

Afgelopen donderdag werd de bekerfinale gespeeld door Evert Bronstring (rechts op de foto) en Hans Kreder (links op de foto).

Evert koost voor een rustige maar degelijke opzet. Nadat zijn tegenstander een voor de hand liggende zet speelde, die echter onnauwkeurig bleek te zijn, kreeg hij groot voordeel, dat door Evert vakkundig in winst werd omgezet.

Hieronder volgt de partij met enkele analytische kanttekeningen:

1.33-29 17-22 2.39-33 19-23 3.35-30 3.12-17.

Hans vermijdt spanningen door niet 3.20-25 te spelen.

4.44-39 7-12 5.50-44 23-28.

Hans speelt voorzichtig.

6.32×23 22-27 7.31×22 17×19.

Evert wacht met rustig en degelijk spel zijn kans af.

8.30-25 11-17 9.37-32 1-7 10.41-37 19-23 11.46-41.

Nu is 17-22 verhinderd vanwege het eenvoudige zetje 32-28, 23×32, 37×17, 21×21, 29-24, 20×29, 34×1.

Het ging verder met 11. 14-19 12.25×14 9×20. Nu bezet wit het centrum met 13.32-28 23×32 14.37×28.

Omdat een schijf op 9 ontbreekt kan wit niet met 14. 18-23 de schijf weer van het centrum af ruilen.

14. 17-22 lijkt ook passief.

14.20-24 15.29×20 15×24 16.41-37 16-21 17.37-31 21-26 18.42-37 4-9 19.38-32 10-14 20.43-38 5-10 21.49-43 10-15 22.47-42

De stelling lijkt volkomen gelijkwaardig. Het computer analyse programma Flits geeft ook stellingswaarde 0.00 aan. Toch verkrijgt Evert over enkele zetten een klein voordeel.

42.7-11 23.34-29.

Omdat 14-20 niet mag vanwege 28-22, staat zwart nu voor een lastige keuze.

23.2-7 24.29×20 14×25, zwart zit nu met een randschijf opgescheept, maar slaan met 15×24 lijkt ook gevaarlijk. Wit heet nu makkelijker spel.

25.39-34 9-14 26.43-39 17-22 27.28×17 11×22 28.31-27 22×31 29.36×27 19-24 30.40-35 14-20 31.44-40 3-9 32.33-28 9-14

33.37-31 26×37 34.42×31 zet een aanval in over de linkervleugel.

34. 6-11 35.48-43 14-19 36.31-26.

Na 36. 11-16? 37.27-21! 16×27 38.32×21 zit zwart in de penarie.

Met 36. 11-17 was de witte aanval gekeerd en de stand gelijkwaardig.

Nu mag 38. 18-23 niet vanwege 38-33, 23×32, 33-28, 32×23, 34-30, 25×34, 40×9.

38.24-30 39.35×24 19×30 40.38-33 30-35 41.43-38 35×44 42.39×50 20-24 43.50-44 24-30 44.44-39

Hier kan zwart nog verrassend gelijkwaardig spel bereiken met 45. 15-20!.

De voor de hand liggende zet 46. 38-32, faalt na 46. 30-35!. Op 45-40 volgt een drie om vier, en na 32-27 volgt een drie om twee met doorbraak naar dam.

30-35 45.45-40 35×44 46.39×50.

Wit staat nu beter, maar nog niet gewonnen.

46. 18-23? Nu was het snel uit na 47.28×19 13×24 48.21-17 12×21 49.26×17 8-13 50.50-45 13-19 51.45-40 2-0.

Na 46. 13-19, waren zwart’s kansen om met een benauwde remise de beker te winnen nog niet helemaal verkeken.

In de interne competitie heeft Casper Remeijer met een overwinning op André van der Kwartel zijn leidende positie versterkt. Hij heeft nu een kleine marge van 19 Keizer punten voorsprong op Evert Bronstring.

Klik hier voor de volledige tussenstand.

De afgelopen weken werden de halve finales van de beker gepeeld.

In de ene halve finale moest Evert Bronstring met wit tegen Edwin van Hofwegen zijn partij winnen en dat lukte. De partij was lange tijd gelijkwaardig, maar toen sloeg Evert toe in onderstaande stelling.

Edwin dacht te gemakkelijk remise af te dwingen en speelde 49. 24-30? Evert sloeg toe via een achterommetje met 37-31, 26×38, 38-32, 37×28, 22×35 kwam hiermee een schijf voor. Deze voorsprong was voor Evert genoeg om een winnend eindspel te bereiken. In plaats van het achterommetje had Evert ook makkelijk kunnen winnen met 17-11, 6×28 of 26×28, 40-35, 6×17 of 26×17, 4-35, 35×11. In plaats van 49.24-30? was 6-11 voldoende geweest voor remise.

In de andere halve finale speelde Hans Tangelder met wit tegen Hans Kreder. In onderstaande stelling deed hij een onverantwoorde winstpoging.

44.37-31? Wit speculeert op een foutzet van zwart.
Na 44.3-8?? zou 31-26, 21-27, 26-21, 27-31 of 27-32, 30-25, 26×17, 25×23, gevolgd zijn. Maar zwart speelde uiteraard 44. 18-23! en wit is in zwaar weer.
Het ging verder met 45. 33-29, 23-28.

46. 31-26? Na 20-25 26×17, 22×11 verloor wit snel.
Echter, in plaats van 46.31-26? had wit zich nog verrassend kunnen redden met
46. 42-37!, 20-25, 43-38. Op 47. 23-28 volgt 29-23, 33×42, 47×38, 21-27, 23-18.
Dus moet 47. 21-27. Maar dan is 30-24, 27×36, 38-32 voldoende voor remise.

Aanstaande donderdag spelen Evert Bronstring en Hans Kreder de beker finale.

De strijd om het clubkampioenschap is een nek aan nek race tussen Casper Remeijer en Evert Bronstring. Na een indrukwekkende reeks van overwinningen van Casper Remeijer op achtereenvolgens Hans Kolfoort, Harry Dekker, Hein van Winkel, Hans Tangelder, Peter van De Berg, Edwin van Hofwegen en nogmaals Hein van Winkel speelde Casper afgelopen donderdag remise tegen Evert. Daardoor heeft Casper van Evert met een nipte voorsprong van 1 Keizerpunt de eerste plaats in het clubkampioenschap overgenomen. Met nog 3 speelavonden te gaan heeft Casper nu 839 Keizerpunten en Evert 838 Keizerpunten.

Klik hier voor de volledige tussenstand in het clubkampioenschap.

Nadat Evert Bronstring, Hans Kreder, en Edwin van Hofwegen al de halve finale van de beker bereikt hadden, wist Hans Tangelder door een overwinning op Dick den Ouden zich ook voor de halve finale te plaatsen. Hij had daarbij wel alle geluk van de wereld, omdat Dick den Ouden in tijdnood twee winstmogelijkheden miste in onderstaande stelling.

Na het foutieve 11-16?? van Hans Tangelder heeft wit twee winnende voortzetting tot zijn beschikking, één door een directe combinatie en één door een forcing. Ziet U hoe? Klik anders hier voor de directe combinatie
en hier voor de forcing.

In de partij ging het verder met 42-37, 16×27, 31×11, 6×17, 37-31?? In plaats van 37-31??, had wit met 28-22, 18×27, 32×21 ook naar een remiseachtige stelling kunnen afwikkelen, waaraan hij voldoende had gehad om de halve finale te halen.

Na 37-31?? haalde zwart nog een onverdiende winst en een halve finale plaats binnen met 17-21, 26×17, 12×21, 31-27, 21-26, 28-22, 26-31.

En nu moet wit een schijf offeren met 22-17, 31×11, 26×17. Hierna verloor wit kansloos.

De bekercompetitie van LDG is in volle gang. Het is een toernooi met een bijzondere regel bij remise: Als het verschil in rating meer dan 100 punten is, dan gaat degene met de laagste rating door naar de volgende ronde. Als het verschil in rating 100 punten of minder is, dan wordt een tweede partij gespeeld. Wordt de tweede partij opnieuw remise, dan gaat degene met de laagste rating door.

In de eerste ronde wist André van der Kwartel Casper Remeijer, een van de favorieten, uit te schakelen door een knappe remise te behalen. Omdat Casper meer dan 100 ratingpunten had dan André, was André door naar de volgende ronde. In die ronde speelde André tegen Evert Bronstring en zou hij ook weer aan remise genoeg hebben, om direct door te gaan naar de volgende ronde. Dat lukte echter net niet. Evert Bronstring won en plaatste zich als eerste voor de halve finale.

Hieronder volgt de analyse van André van der Kwartel van de beslissende fragmenten in beide partijen:

Casper Remeijer – André van der Kwartel

In de eerste bekerronde liet Casper zich na (6-11) verleiden tot: 37-31 (26×37), 32×41 (21×23), 29×18 (13×22), 33-29 (24×42), 43-38 (42×33), 39×6.

Deze doorbraak bleek onvoldoende voor de winst, omdat zwart de gelegenheid krijgt om met 19-23-28-32 de stand gelijkwaardig te houden. Later miste zwart zelfs nog de winst, maar de remise was voldoende om de tweede ronde te halen.

Evert Bronstring – André van der Kwartel

In de tweede ronde moest ik aantreden tegen Evert Bronstring. Het is Evert gelukt een aanval op mijn lange vleugel op te zetten.

Het diagram geeft hét discussiepunt van de partij weer: Kan zwart de partij nog remise houden? Eerst het partijverloop: (13-18!?). Nu wordt de directe aanval met 34-29 weerlegd door: (11-17), 29×20 (19-24), x (18-22), 27×18 (12×25) en omdat 43-38 kan worden beantwoord met (18-23), dacht ik hier mijn stand wel onder controle te hebben. 27-21!! Niet gezien. (26×17), 34-29 (18-23), 29×20. Uiteindelijk brak Evert door en won, alhoewel dat niet helemaal vlekkeloos verliep. Terug naar de diagramstand. Kan zwart zich nog redden? We bekijken drie mogelijkheden:

A: (11-17). Hiermee houdt zwart de eerder genoemde verdediging in de stand. Als wit die wil ontlopen ligt voor de hand: 27-21 (13-18). Op 34-29 volgt nu (26-31) en na het slaan weer de redding met (19-24). Maar als wit in plaats van 34-29 43-38 speelt verkeert zwart in grote moeilijkheden.

B: (11-16). Met deze platte zet, zoals Evert hem noemt, zou zwart zich volgens hem kunnen redden, maar wat stoeien met de computer stelt daar grote vragen hij. De computer komt met de volgende hoofdvariant: 43-39 (12-18), 34-29 (7-12), 29×20 (9-14), 20×9 (13×4), 30-24 (19×30), 35×24. Op (12-17) volgt nu 24-19 met groot, zo niet winnend voordeel voor wit. Op (26-31) volgt natuurlijk 27-22 en 33-28 met winst.

C: (9-14). Met deze zet komt de computer aan. Het is duidelijk dat direct 34-29 nergens toe leidt. Ik geef weer de hoofdvariant van de computer: 42-38a (24-29), 33×24 (26-31) en volgens de computer is hier nauwelijks nog sprake van voordeel voor wit. a: Op 43-38 wordt gereageerd met (13-18), 34-29 (14-20), 30-25 (18-23), 25×14 (23×34), 14×23 (24-30), 35×24 (34-40) en met zo veel losse schijven midden op het bord, lijkt dit remise te zijn.

Ook Hans Kreder bereikte de halve finale door Hein van Winkel te verslaan. Edwin van Hofwegen bereikte de halve finale dankzij twee remises tegen Evert Dollekamp. De laatste halve finalist komt uit de partij tussen Dick den Ouden en Hans Tangelder. Hans Tangelder moet die partij winnen om halve finalist te worden.

Op woensdagavond 27 april werd de laatste ronde van het Zuid-Hollands damkampioenschap gespeeld. Voor het ingaan van de laatste ronde hadden Frans Teijn en Radjinder Jharap beiden 9 punten, Soelinder Jagram 8 punten, Hans Tangelder en Antonio Marquita 6 punten.

Om nog derde te kunnen worden moest Hans Tangelder in de laatste ronde winnen van Soelinder Jagram. Helaas, mislukte dat en verloor hij na een spannende partij, die al op 20 april was gespeeld. In de laatste ronde speelden de koplopers Frans Teijn tegen Radjinder Jharap tegen elkaar. Bij remise zouden de drie koplopers Jagram, Jahrap, Teijn gelijk eindigen en dan zouden de ex aequo criteria de ZHDB kampioen moeten aanwijzen.

Na de 61^e zet van wit 41-32 eindigt in toernooibase de notatie van de partij met onderstaande stelling.

Uiteraard werd in deze stelling nog geen remise gegeven. Er staat voor wit een heel kansrijk eindspel op het bord. Een winnend plan lijkt 46 naar 26 brengen en de witte dan naar 27 spelen, bijvoorbeeld als volgt: 61. 47-24 62.46-41 24-47 63.41-36 47-24 64.36-31 24-13 65.31-26 13-18 66.34-30 18-13 67.30-25 13-24 68.32-27 24-29 69.48-43 29-24 70.43-39 24-8 71.25-20.

In een email legde Jahrap uit dat beide spelers kennelijk niet goed genoteerd hadden en dat hij een (opbouw) fout maakte, waardoor Frans Teijn nog kon ontsnappen met een remise.

Er stond ongeveer onderstaande positie op het bord

Zwart speelde 16-21 en speelde na het slaan 10-28-23. Hierna speelde wit nog 12-8 en speelde een drie om 1 nog 16 zetten lang door, waardoor er uiteindelijk bijna 100 zetten gespeeld werden, en wit over twaalven teleurgesteld remise moest toestaan.

Door dit resultaat werd onderstaande eindstand bereikt.

(klik op de tabel hierboven, voor een goede weergave van de tabel)

De ex aeqou criteria moesten dus toegepast worden om de kampioen te bepalen. In eerste instantie wordt gekeken naar het grootste aantal overwinningen, maar dat was gelijk voor de koplopers. Dit criterium leverde wel Hans Tangelder de vierde plaats op. In tweede instantie wordt gekeken naar het onderling resultaat van de drie koplopers. Dat was ook gelijk. In derde instantie naar de hoogste score in volgorde van de ranglijst, dus eerst het resultaat tegen nummer 1, dan het resultaat tegen nummer 2 etc. Dat was ook gelijk, omdat Fung, Valk en Marquita op een gelijk aantal punten waren geëindigd. In dat geval wordt nog gekeken of die drie spelers niet nog op verschillende plaatsen geclassificeerd kunnen worden. Dat was inderdaad het geval, door de verrassende overwinning van Henk Valk op Antonia Marquita in de laatste ronde, kon op basis van de onderlinge resultaten Valk als vijfde, Fung als zesde en Marquita als zevende geclassificeerd worden.

Tenslotte, werd opnieuw gekeken naar de hoogste score in volgorde van de ranglijst, waardoor Soelinder Jagram kampioen werd, Radjinder Jahrap tweede, en Frans Teijn derde.