Leids Damgenootschap

Door een overwinning op Hans Tangelder heeft Casper Remeijer zijn achterstand op Evert Bronstring in het clubkampioenschap van LDG verkleind tot slechts 20 Keizerpunten. Evert Dollekamp staat derde met een achterstand van 185 Keizerpunten en lijkt daarmee kansloos om nog de eerste plaats te halen. (Klik hier voor de volledige stand)

In die partij tussen Casper Remeijer en Hans Tangelder nam Hans met zwart in onderstaand diagram een wanhoopscombinatie, waarbij wit gedurende 10 achtereenvolgende zetten moest slaan. Dit leverde zwart wel een dam op maar dat was ten koste van 5 schijven.

Ziet U hoe zwart die dam kan uithalen? Klik anders hier voor de oplossing. Na deze actie won Casper snel de partij.

In de partij André van der Kwartel – Peter van den Berg van enkele weken geleden ontdekte André met behulp van de computer een verborgen winst voor zwart.

André speelde hier 43-38 en zwart ruilde terug met 21-27?  Echter, in plaats van 21-27? kan zwart verrassend een schijf winnen. Ziet U hoe? Klik anders hier voor de oplossing.

Bijdrage van Evert Dollekamp

Een paar woorden Engels spreekt hij. Toch ziet Tsjegolev kans zich goed verstaanbaar te maken. Doeltreffend taalgebruik. De ontmoeting met huispoes Spidi is daarvan een treffend voorbeeld. Het brengt hem tot de volgende opmerking: ‘I was at Hein Meijer. He two cats. When cat put head on leg: cat must eat! Then I must know: where is Whiskas!’ Ook is hij behulpzaam bij klusjes rond maaltijd en afwas. Nooit gedacht dat ik ooit nog eens met een oud-wereldkampioen de keuken op orde zou brengen. Slawa gewapend met afwaskwast en ik met theedoek. Het zijn de mooiere momenten in een mensenleven.

Ik moest daar aan terugdenken tijdens het Sranti Sneldamtoernooi in Delft afgelopen zondag. Nauwelijks bekendgemaakt verwachtte ik een kleine bezetting met hoofdzakelijk Surinamers en een verdwaalde Nederlander. Om rond vijf uur het speellokaal met de hoofdprijs te kunnen verlaten. Maar dat viel tegen. Vroeg aanwezig zag ik langzaam maar zeker het ene kanon na het andere binnenkomen. Ron Heusdens, Jeroen Kos, Martin IJzendoorn, Bas Messemaker en wie hebben we daar …. Hein Meijer. Met Hein en Ron haalde ik nog gezellig wat oude koeien uit de sloot. Had jij niet meegedaan aan het NK in 1984 en 1991? Sommigen hebben een beter geheugen dan ik wat mijn eigen prestaties betreft. Helaas wisten ze ook nog precies op welke plaats ik was geëindigd. Waar mijn moeder destijds van zei: ‘Er moet ook iemand laatste worden!’ Hein baalde er nog steeds van dat hij in Drachten niet van mij wist te winnen.

In het sneldamtoernooi speelde ik zowel tegen Ron als Hein. Hoogtepunt was de derde ronde. Onder andere Hein en ik hadden de eerste twee partijen gewonnen. Maar bij de indeling bleek Hein pas in de negende paring aan de beurt. Wat hij natuurlijk niet over zijn kant liet gaan. ‘Maar dat kan helemaal niet!’ Om vervolgens op zijn bekende hoge toon uit te leggen dat hij op de bovenste borden thuis hoorde. Toen hij na de aangepaste indeling hoorde dat hij nu tegen mij moest, klonk de verzuchting ; ‘Nou, ik geloof niet dat ik daar nu zo blij mee moet zijn’. Ja, ja, ik heb de wind er ondanks mijn inmiddels dunne rating nog aardig onder. De grote jongens, ik zal niet van ze winnen, maar ze kunnen zo maar van me verliezen, om de betreurde Johan Cruijff nog maar eens aan te halen. Voor we begonnen heb ik Hein uitgelegd dat hij beter zijn mond had kunnen houden. Om pas na afloop van het toernooi Zwitsers de punten uit de tweede ronde te claimen. Die opmerking was ook al niet goed voor zijn humeur. Zodat onze onderlinge partij na luchtige verwikkelingen remise werd. Van Ron verloor ik overigens op vreselijke wijze. Maar dat zet ik natuurlijk niet in de krant.

In het Roethof Open Kampioenschap van Suriname wist Hans Kolfoort met 10 punten uit 9 wedstrijden en een toernooi prestatie rating van 1259 een heel verdienstelijk resultaat te behalen. Hieronder volgen enkele fragmenten van Hans uit dit toernooi. De meest opvallende partij was de dramatische partij van Hans tegen grootmeester en WK deelnemer Ron Heusdens. Nadat Hans twee maal de winst miste, verloor hij een remise eindspel, toen hij via een schijfoffer en achterloop remise dacht te maken, maar daarbij overzag dat hij zelf moest slaan.

Hans Kolfoort – Ron Heusdens (6^e ronde)

Stand na 27. 20×40.

Hier sloeg Hans met 27. 35×44? achteruit. Maar vooruit slaan met 27. 45×34! leidt tot schijfwinst. Bijvoorbeeld 28. 15-20, 35-30, 20-24, 30-25.

De partij ging verder met 28. 35×44?, 15-20, 29. 44-39, 3-8, 30. 39-33, 8-12, 31. 41-36,  21-26, 32. 37-31, 26×37, 33. 42×31, 20-25, 34.45-40?

Stand na 34. 31-26! in plaats van het gespeelde 34. 45-40? De computer geeft aan dat na 34 31-26! zwart verloren staat. De clou is dat 23-29 33×24, 19×30 verhinderd is door 28-23, 38-33, 32-28, 26×10.

In deze stand kwam wit op het onzalige idee 27-21 (16×27) 49-44 te spelen. Nadat zwart hem erop had gewezen dat wit na 16×27 met zijn dam moest slaan, bleek wit te kunnen opgeven: 49×16 verliest door overmacht en 49×21 door een simpel trictac-eindspel na 6-11. I.p.v. 27-21?  is 49-38, 26×45, 38×15, 45-12, 36-31, 12-26, 15-4, 26×48, 27-21, 16×27, 4×36 remise. Ook 49-44 leidt tot remise.

Rodney Lion – Hans Kolfoort (7^e ronde)

Zwart heeft de hele partij onder druk gestaan en had al vóór deze stand kunnen opgeven. Hij hoopte hier echter nog op 42-37 en had dan een onverdiende remise kunnen halen met (29-34) 30×39 (24-30) 35×15 (23-29) 33×24 (19×30) 25×34 (13-19) 22×24 (11×44). Maar ook dit had wit gezien en speelde 36-31, waarna zwart uiteraard opgaf.

Glenn Dumfries – Hans Kolfoort (9^e ronde)

Deze stand eindigt in een leuk eindspel: (22-28) 39-34 (28-32) 34-29 (32-38) 29-23 (38-43). Op 23-19 volgt nu (43-49) 19×8 (37-42) 47×38 (49×3) en op 47-42 (37×48) 23-19 (48-37) 19×8 (10-14) 20×9 (4×2). Dus: 47-41 (37×46) 23-19 (46×14) 20×18 (43-49) 18-13 {op 18-12 volgt (49-35) 24-20 (35-2) 20-15 (10-14) met driedubbele oppositie}(49-35) 24-19 (10-15) en wit geeft op, want op 19-14 volgt (35×2) 14-10 (2-19).

Met het overlijden van Jan Slingerland verliest het Leids Damgenootschap een sterke dammer en een van zijn markantste leden.

Jan Slingerland begon al vroeg met dammen. In 1952 werd hij jeugdkampioen van Leiden, in 1953 werd hij kampioen van Leiden bij de senioren. Maar Jan interesseerde zich voor alle denksporten. Hij bridgete en schaakte ook. Mede daardoor raakte in de loop van de jaren het dammen wat op de achtergrond. Begin jaren tachtig besloot hij echter weer terug te keren naar zijn jeugdliefde: de damsport. Zoals hij zelf zei: “Hij koos weer opnieuw voor het dammen.” Hij speelde in die jaren onder meer bij de Katwijkse Damclub en bij de Rijnsburgse Damclub. Eind jaren tachtig werd hij lid van het Leids Damgenootschap, hetgeen hij tot aan zijn dood zou blijven. Hij speelde niet alleen wedstrijden voor het Leids Damgenootschap, maar deed ook dikwijls mee aan open toernooien. Zo won hij onder meer ooit het seniorenkampioenschap van Nederland voor 70-+-ers.

Als dammer had Jan enkele opvallende kenmerken. Eén daarvan was zijn kennis van slagzetten in de opening, waarmee hij tegenstanders nogal eens wist te verrassen. Een voorbeeld daarvan was de volgende zettenreeks: 32-27 (18-23), 31-26 (12-18), 34-30 (20-25), 27-21!! – uiteraard à tempo gespeeld. Uiteraard is er niets aan de hand als zwart goed slaat, maar Piet Lodder sloeg ooit in een competitiewedstrijd verkeerd (25×34) en Jan kwam twee schijven voor.

Daarnaast had Jan grote kennis van één bepaalde openingsvariant, waarin hij vele belangwekkende partijen speelde. Zelfs Ton Sijbrands verwees in zijn artikel in de Volkskrant van 2 juni 2002 naar deze opening en noemde daarbij expliciet de naam van Jan Slingerland als goede kenner van die opening. Het gaat om de volgende opening, waarbij Jan Slingerland de zwarte schijven hanteert: 32-28 (18-23), 33-29 (23×32), 37×28 (16-21), 31-26 (19-23), 28×19 (13×33), 39×28 (21-27). Deze stand siert de rouwkaart die de familie bij het overlijden van Jan Slingerland heeft opgesteld, onder de titel “De Slingerlandvariant”. Het was soms vermakelijk om te zien hoe Jan, als deze opening op het bord kwam, de eerste twintig zetten zo ongeveer à tempo speelde en zijn tegenstander daarmee in grote verwarring wist te brengen.

Jan kwam in zijn partijen vaak in tijdnood. Bloedstollende taferelen hebben wij – zijn teamgenoten – meegemaakt als er weer eens twintig zetten in twee minuten moesten worden gespeeld, waarna gespannen moest worden afgewacht of Jan zijn zetten wel op tijd gehaald had. Meestal was hem dat nog gelukt ook.

Jan heeft ook op andere gebieden veel gedaan voor de damsport. Zo heeft hij bijvoorbeeld aan veel kinderen de eerste beginselen van het dammen bijgebracht, van wie sommigen later bekende namen zijn geworden in de damsport. Daar was hij – terecht – trots op. Ook heeft hij in het verleden bijdragen geleverd aan de organisatie van het jaarlijkse damtoernooi voor basisscholen in Leiden. Verder heeft hij op dagactiviteiten voor oudere mensen nogal eens lessen gegeven en simultaanwedstrijden gespeeld.

Jan was een bijzonder aimabel persoon. Hij was zeer bekend, gerespecteerd en gewaardeerd in de damwereld. Veel dammers van andere verenigingen kenden hem dan ook en informeerden naar hem, wanneer een team van het Leids Damgenootschap een competitiewedstrijd speelde en Jan daarbij niet aanwezig was. En altijd was die belangstelling oprecht gemeend. Vele dammers zullen hem dan ook missen. Niet in het minst de leden van het Leids Damgenootschap.

André van der Kwartel

Afgelopen donderdag vond bij LDG het traditionele Paas sneldammen plaats. In onderstaand diagram wist Edwin van Hofwegen met een fraaie achtklapper Evert Dollekamp te verrassen. (Edwin had ook een 5 om 7 kunnen nemen)

Ziet U hoe zwart kan winnen met een achtklapper?
Klik, anders hier voor de oplossing.

De eindstand van het Paas sneldammen was:
1. Evert Bronstring, 8 punten
2. Edwin van Hofwegen, 7 punten
3. Evert Dollekamp, 6 punten
4. Dick den Ouden en Steven den Hollander, 4 punten
6. André van de Kwartel, 1 punt.

Enkele weken geleden werd er ook gesneldamd bij LDG.
Toen verraste Casper Remeijer in onderstaande stelling Hans Tangelder.

Na 20-25? van zwart kan wit op 2 manieren winnen.

Ziet U hoe? Klik anders hier voor de oplossing.

Hans Kolfoort van LDG begon afgelopen zaterdag sterk aan het Open Damkampioenschap van Suriname in Paramaribo. In de eerste ronde speelde hij verdienstelijk remise tegen de uit Suriname afkomstige Federale Meester Ramon Sakidin, die dit jaar voor Zaanstreek in de landelijke competitie maar liefst 15 punten uit 11 wedstrijden wist te behalen.

Het Open Damkampioenschap van Suriname is hier te volgen.

In het Zuid-Hollands kampioenschap wist Soelinder Jagram van Iwan Fung te winnen, maar hij kroop wel door het oog van de naald.

Nadat Jagram in deze stand 16.29-24? speelde, overzag Iwan Fung de drie om vier: 23-29, 34×21, 16×20!

In deze stand dwong Radjinder Jharap tegen Arie Stoorvogel

een voordelige positie af met 23. 18-23!  Nu lijkt 26-21?, 23×43, 21×32 de beste voortzetting, maar dat wordt afgestraft  met 13-18!, 21×32, 24-30, 35×22, 17×46. Wit speelde daarom 48-43, 23×32, 49-43, 2-8, 33-29, 24×33, 39×37, waarna hij een slechte stelling overhield en uiteindelijk de partij verloor.

Hans Tangelder van LDG speelde een moeizame remise tegen Antonia Marquita. Ook de partij tussen Henk Valk en Frans Teijn eindigde in remise. Met 3 punten uit 2 wedstrijden gaan Antonia Marquita, Radjinder Jharap en Soelinder Jagram aan kop. Frans Teijn, Henk Valk en Hans Tangelder hebben 2 punten uit 2 wedstrijden.

Het Zuid-Hollands kampioenschap is hier te volgen.

Woensdag 9 maart ging in het Delfts denksportcentrum het ZHDB kampioenschap van start. Er wordt gespeeld in 4 klassen van elk 8 deelnemers. De actuele stand, partijen en uitslagen kunt u hier vinden.

Hans Tangelder speelt voor LDG mee in de hoofdklasse.

In deze positie in zijn partij tegen Henk Valk van DOS Delft, nam hij na 17-21 een skelet opstelling in met 37-32, 21-26, 41-37.

Nu is 11-17? verhinderd vanwege 29-23, 18×38, 22×9, 4×13, 45-40, 38×27, 31×2. Ook 12-17? is verhinderd vanwege 29-24, 19×30, 39-34, 30×50, 45-40, 50×28, 32×1.

Henk Valk onderkende echter deze listige combinaties en speelde 4-9!. Hij kreeg in het late middenspel  een gunstige klassieke stand, die Hans Tangelder met enige moeite remise wist te houden.

Frans Teijn speelde een gelijkwaardige remise tegen Soelinder Jagram. Radjinder Jharap had een voordelige stelling tegen Iwan Fung, maar kwam niet verder dan remise.

Alleen Antonia Marquita uit Curaçao, die tijdelijk in Nederland is, wist tot winst te komen tegen Arie Stoorvogel.

Zaterdag 27 februari werd de laatste ronde van de Nationale Competitie gespeeld en voor LDG stond er in de wedstrijd in de eerste klasse B tegen Den Haag niets meer op het spel. Een goede gelegenheid voor spektakel, dus. Hans Tangelder liet zich daarvoor inspireren door het naamloos skelet. Een systeem waarmee Bertus de Harder van Gooi en Eemland vorig jaar in de eerste klasse B niemand minder dan Jesse Bos wist te verrassen. Die partij werd al besproken door Eric van Dusseldorp in zijn damrubriek van 11 oktober 2014, zie damrubriek van Eric van Dusseldorp.

De term “naamloos skelet” werd door Ton Sijbrands geïntroduceerd voor de opstelling met 6 zwarte schijven op 5, 10, 14, 19, 24 en witte schijven daaromheen bijvoorbeeld op 25, 29, 30, 33, 34, 35. Er hoort volgens Ton Sijbrands echter geen schijf op veld 15 te staan. Het naamloos skelet ontstaat vaak uit de 31-27 opening zoals het geval was in de partij van Bertus de Harder tegen Jesse Bos.

Een ander skelet ontstond zaterdag in de partij Herman Vroom – Hans Tangelder (de volledige partij is hier terug te vinden) na de openingszetten:

1.32-28 18-23 2.33-29 23×32 3.37×28 19-24 4.38-33 16-21 5.41-37 21-26 6.37-32 26×37 7.32×41 13-18 8.41-37 9-13 9.42-38 13-19 10.46-41 17-22 11.28×17 12×21 12.38-32 21-26 13.34-30 7-12 14.40-34 4-9 15.30-25 9-13 16.34-30

Diagram 1

Zwart heeft in dit skelet een extra schijf op 15, daarom is “Vet Skelet” een goede benaming voor deze opstelling. Het  is speelbaar vanwege de zet 4.38-33 van wit in de opening, waardoor wit  een volle rechter vleugel houdt.

Na 30 zetten stond onderstaande stelling op het bord

Diagram 2

Vanuit diagram 2 ging het verder  met

30.49-43 18-22 31.43-38 1-6 32.50-45 6-11 33.45-40 12-17 34.37-32

Diagram 3

Hier speelde zwart 22-28? De skelet opstelling verbergt verraderlijke varianten, die zwart helaas in deze positie niet onderkende en daarom het skelet verbrak. 22-28? lijkt wel op het eerste gezicht goed speelbaar, omdat wit de voorpost op 28 kan niet winnen. Maar deze variant leidt toch tot een wat nadelige positie voor zwart, die uiteindelijk wel nog tot remise leidde.

Zwart had echter beter het skelet niet kunnen verbreken. Een computer analyse geeft de volgende variant aan:

17-21 35.48-43 11-16 36.32-27 22×31 37.36×27 21×32 38.38×27 13-18 39.43-38 8-12 40.42-37

Diagram 4

En hier kan zomaar 12-17?! gespeeld worden. Immers op

41.27-21 16×27 42.29-23 19×28 43.33×11, volgt

27-31 15.30×19 31×33 16.39×28 14×32 17.25×14 10×19 met goede winstkansen voor zwart.

En dus moet wit vanuit diagram 4 het skelet wel verbreken met 27-22, 18×27 en 29-23 met gelijkwaardig spel.

Het Leids Damgenootschap heeft met een 7-13 nederlaag tegen Den Haag het damseizoen afgesloten. Na een flitsende start met zeven punten uit de eerste vier wedstrijden werd in de resterende zeven wedstrijden nog maar één wedstrijdpunt in de wacht gesleept. Ook de slotwedstrijd tegen Den Haag toonde de zwakte van het huidige LDG aan. Een tegenvaller was dat de twee sterkste spelers van LDG, gezeten aan de borden 1 en 2 al snel verloren. Evert Bronstring overzag een damzet en kon direct opgeven. Edwin van Hofwegen speelde een wel erg ambitieus middenspel, verloor een schijf en kon de partij daarna niet meer redden. De 0-4 achterstand was een zware teleurstelling voor de Leidenaren. Hans Kreder bracht het eerste punt voor LDG binnen, maar het was een punt met een donker randje. Hij speculeerde op een foutieve voortzetting van zijn tegenstander. Toen deze inderdaad in de fout ging won Kreder een schijf, gebaseerd op een verdieping van het zogeheten ‘Zetje van Weiss’. Enkele zetten later liet Kreder onnodig een offervariant van zijn tegenstander toe, waarmee deze een remisestand leek af te dwingen. Op dat moment zat er echter voor Kreder een verrassende, winnende combinatie in de stand. Kreder zag het niet en moest in remise berusten. Harry Dekker leek in het late middenspel een fout te maken die hem een schijf zou kosten, maar dat bleek gezichtsbedrog. Hij won de schijf terug met een uitstekende stand, maar helaas net niet goed genoeg voor de winst. Hein van Winkel verloor aan het tiende bord van Hans Giphart, een aanzienlijk sterkere tegenstander. Toch heeft deze hard moeten werken voor zijn overwinning. In het middenspel deed zich namelijk een moment voor waarin een voor de hand liggende zet door Van Winkel verrassend zou worden weerlegd. Het kostte Giphart veel tijd om de juiste voortzetting te vinden, maar nadat de stand vereenvoudigd was, won hij toch nog vrij gemakkelijk. Op dat moment keek LDG tegen een 2-8 achterstand aan. De overige partijen eindigden allen in remise. André van der Kwartel probeerde tot op het laatst zijn tegenstander tot fouten te verleiden, maar zag zijn winstpogingen stranden. Henk Meester speelde tegen zijn veel sterkere tegenstander fraai remise. Hans Kolfoort speelde tegen het pas twaalfjarige talent Berk Yigitturk. Hij verkreeg na een complexe partij een voordelig eindspel, maar alle gevaren daarin werden door zijn jonge tegenstander doorzien en degelijk weerlegd. De tegenstander van Maurits Meijer klaagde na afloop dat hij de winst had gemist. Analyses zullen dat nog moeten aantonen. De wedstrijd werd afgesloten met de remise van Hans Tangelder. Hij speelde een complexe opstelling die in de damwereld nogal morbide wordt omschreven als ‘het naamloos skelet’. Eén van de favoriete spelsystemen van Tangelder. Zijn tegenstander moest zorgvuldig spelen, maar waarschijnlijk zijn de remisegrenzen toch nergens overschreden.

Het Leids Damgenootschap sluit het seizoen af als negende van de twaalf deelnemende teams. Op ruime afstand van de degradatiestreep, maar toch met een wat ontevreden gevoel.

(verslag van André van der Kwartel)

Afgelopen donderdag speelde de koploper van de interne competitie van LDG Evert Bronstring tegen Hans Tangelder. Dat leek een goede kans op herstel te bieden na zijn nederlaag vorige week tegen nummer 2 Casper Remeijer (zie het vorig bericht).  Evert blunderde echter in onderstaande stelling:

Hans Tangelder – Evert Bronstring.

Na het gespeelde 17-21, 26×17, 12×21?, haalde wit eenvoudig dam met 30-24 en 39-34.

Casper Remeijer had de kans om bij winst tegen Dick den Ouden de koppositie van Evert over te nemen, maar Dick speelde een degelijke partij en haalde  de remise binnen. Hierdoor behield Evert Bronstring nipt de koppositie met slechts 12 Keizerpunten voorsprong.

Evert Dollekamp, nummer 3 in de stand moest het opnemen tegen Steven den Hollander, maar hij ging in onderstaande stelling in de fout met 3-9?

Steven den Hollander – Evert Dollekamp.

Na 3-9? nam zwart de verrassende damzet 26-21, 27-21, 29-23, 39-33. De dam werd nog wel afgenomen met 2-8 en 15-20, maar de overblijvende stand is reddeloos verloren. Evert gaf dan ook op.

Evert Dollekamp is nog wel nummer 3 in de stand maar hij staat 62 Keizerpunten achter op nummer 2 Casper Remeier.

Tenslotte kwam Harry Dekker in zijn partij tegen Peter van den Berg niet verder dan remise.

Klik hier voor de volledige stand van de interne competitie.