André van der Kwartel
Het tiental van het Leids Damgenootschap heeft verrassend gewonnen van het derde team van damvereniging Van Stigt Thans uit Schiedam. Ondanks vijf invallers werd dit team sterker geacht dan het team van LDG, dat overigens ook met twee invallers aantrad. Maar twee overwinningen en acht remises resulteerden in een 8-12 overwinning voor de Leidenaren. Daarmee is LDG gestegen van de gedeelde laatste naar de negende plaats in de Eerste Klasse B.
De uitslagenreeks begon met drie remisepartijen van respectievelijk Evert Dollekamp, Jack van der Plas en Maurits Meijer waarover nauwelijks damtechnische opmerkingen te maken zijn. Wel deed zich een incidentje voor in de partij van Evert Dollekamp. Hij bood na 35 zetten remise aan, maar zijn tegenstander wees dat af omdat het reglementair verboden is na minder dan 40 zetten remise overeen te komen. Wordt dat toch gedaan, dan wordt als uitslag 0-0 vastgesteld. Beide spelers speelden dus keurig nog vijf zetten waarna alsnog tot remise werd besloten.
Hans Tangelder zette LDG op voorsprong met een partij-opzet op basis van een strategisch idee dat ooit door Evert Bronstring werd ontwikkeld.
Hans Tangelder – Gerrit van Mastrigt
Die strategie resulteert in de bovenstaande stand. Wie zou denken dat (17-21) verhinderd is? En toch is dat zo: (17-21?), 30-24! (21×32), 37×17 en hoe zwart ook slaat, hij gaat altijd een schijf verliezen. Op (19×30) volgt 33-28 (11×33), 39×10. Op (12×21) volgt 42-37 en 31-27. In de partij koos zwart voor (11×22) en volgde 38-32 en 33-28. Hans moest nog zorgvuldig spelen, maar bracht feilloos de winst binnen.
Er volgden weer drie remises van respectievelijk Evert Bronstring, Harry Dekker en uw verslaggever. Over de eerste twee remises valt weinig op te merken, maar in mijn partij had het mis kunnen gaan.
Adri van Huet – André van der Kwartel
Stand na de 35e zet van wit. Ik had al zetten lang rekening moeten houden met combinaties die beginnen met 35-30. Toch ga ik in een moment van onachtzaamheid hier in de fout. Goed speelbaar is hier (11-17), maar ik speelde (3-9!?). Wit antwoordde met 42-37, waarna de stand na (12-17), 48-42 (17-22) gelijkwaardig was. In plaats van 42-37 had wit echter moeten spelen: 28-22! (9-14 is nu verhinderd doordat na het slaan wel degelijk 35-30 en 43-39 volgt. Dus (9-13), maar nu kan volgen: 27-21 (18×16), 35-30 (24×44), 43-39 (44×33), 38×9. Het lijkt een wat dure doorbraak naar dam, maar omdat zwart vrij ver teruggedrongen staat en wit zijn dam gemakkelijk achter de eigen stukken kan beveiligen, lijkt het mij vrij eenvoudig te winnen voor wit.
Dick den Ouden bracht met een remise de stand op 7-9. Maar eigenlijk had hij de stand op 6-10 moeten brengen. Na een partij met wederzijds nogal wat slordigheden was na de 50e zet van wit de volgende stand ontstaan:
Dick den Ouden – Rob van den Bos
Zwart kan hier de stand moeiteloos gelijk houden door: (25-30), 24-20 (14×25), 35×24 (3-9). Wit moet de aangeboden dam wel nemen: 33-28 (22×33), 24-19 (13×24), 27-21 (16×27), 31×4, maar na (24-30) maakt zwart gemakkelijk remise.
In de partij speelde zwart (3-8??), 33-29! (25-30), 24-20 (14×25), 35×24 (22-28), 24-19???? Wit kan hier gemakkelijk winnen met 27-21×33, maar kiest voor de damzet: (13×33), 27-21 (16×27), 31×2. Na (28-32) is de stand echter niet meer te winnen.
Peter van den Berg bracht met een overwinning het elfde punt binnen, maar die wedstrijd had even goed één of zelfs nul punten kunnen opleveren. Twee fragmenten uit deze partij:
Peter van den Berg – Ron Bolderheij
Stand na de 23e zet van zwart. Wit staat slecht en kan zich hier nog net verdedigen met 41-36 (24-29), 33×24 (20×29), 37-31, enz. Wit speelde echter 47-42 en mocht in zijn handen knijpen dat zwart (7-11) speelde. Na (24-29×29) had wit in onoverkomelijke moeilijkheden gezeten.
Uiteindelijk kwam alles nog op zijn pootjes terecht, al miste wit nog wel een wat snellere winst:
Peter van den Berg – Ron Bolderheij
Na (45-50) had wit kunnen winnen door 13-9 (50×17), 37-31 (26×28), 9-3. In de partij speelde wit: 22-18 (50-45), 10-5 (45×12??) en nu zag wit het wel: 37-31! (26×28) en zonder 5×46 (21×32) 46×1 af te wachten, gaf zwart op.
De wedstrijd werd afgesloten met een remise van Hein van Winkel. Maar ook daar zat een verhaal(tje) aan vast.
Jelle Groenendijk – Hein van Winkel
Stand na de 45e zet van zwart. Ik kan mij voorstellen dat zwart op dit moment niet veel meer om zijn kansen gaf. Een sterke variant voor wit is: 33-29 (12-18), 38-33 en nu is misschien (18-22) en (21-27×27) nog de beste mogelijkheid voor zwart, al ziet die er ook vrij kansloos uit. In de partij speelde wit echter 28-22? en vermoedelijk met een zucht van verlichting antwoordde zwart (11-17×17). De wedstrijd is nog niet gelopen, maar na 33-28 (12-18), 38-33 (17-22) kwam de remise niet meer in gevaar.