Archive for 28/12/2018

Verslag Europees Kampioenschap

De laatste bijdrage aan de website in 2018 is van Koos van Amerongen, kersvers lid van LDG, over zijn deelname aan het EK 2018 in Moskou.

16-22 december, Moskou, Rusland

In de Russische hoofdstad Moskou vond van 16 tot 22 december het Europees Kampioenschap dammen plaats. Een bijzonder zwaar toernooi, niet alleen gezien het sterke deelnemersveld (zo waren op Schwarzman na bijna alle Russische toppers aanwezig), maar ook gezien het razende tempo waarin het toernooi werd afgewerkt: 9 rondes in 6 dagen (waarvan 4 rondes binnen 48 uur); als kers op de taart volgde aansluitend op de laatste ronde ook nog het EK Superblitz.

In de eerste ronde trof ik in de Let Guntis Valneris meteen een voormalig winnaar die ook dit keer weer tot de kanshebbers behoorde. Ik besloot er vol voor te gaan. Het werd een interessante partij met scherp flankspel. In het middenspel zag ik een thematische offervariant opdoemen, die ik als winnend voor mij taxeerde. Ik was dan ook verrast dat Guntis, die bekend staat als fantastisch rekenaar, deze variant toch inzette (zie diagram). Natuurlijk bleek hij het aan het juiste eind te hebben, stond ik ineens kritiek en mocht ik blij zijn dat het nog remise was. (1-1)

Koos1

Guntis Valneris – Koos van Amerongen, 1e ronde, z.a.z.

Hier volgde: 34..13-19 35.24×13 18×9 36.26-21 (het thematische offer) 27×16 37.37-32 20-24 38.29×20 15×24 39.31-27 22×31 40.36×27 en ik dacht Guntis te pakken te hebben met 9-13!? 41.23-19* 14×23 42.28×30 en 42..12-18! omdat zwart de witte schijf op 27 dreigt te winnen en 43.33-28 verhindert is. Ik besefte me pas na 43.48-42! dat 17-22 verhindert is. Gelukkig is het dus nog remise.

Als `beloning’ voor deze prestatie kreeg ik veelvoudig Nederlands Kampioen Alexander Baljakin in de middagronde voor de kiezen. Natuurlijk ook een kanshebber. Ik ging er weer vol in, maar door gebrek aan kennis in een openingsvariant kwam ik snel in het nadeel. Het was aan Baljakin wel toevertrouwd om dat om te zetten naar winst. Jammer, maar weer wat geleerd! (0-2)

Tot zover de wereldtop. Tijd voor de mede-recreanten. Allereerst de sympathieke Duitse veteraan Raphaël Zdoroviak. Ik kwam goed uit de opening en kon op behoorlijk terreinvoordeel buigen. Zdoroviak probeerde zijn weg naar de remise te ruilen, maar maakte in de cruciale fase een beslissende fout. Er zaten evenwel nog een aantal leuke combinaties in, waardoor de remise niet zó eenvoudig was als Zdoroviak achteraf dacht. (2-0)

Koos2

Koos van Amerongen – Raphaël Zdoroviak, 3e ronde, z.a.z.

Zdoroviak stond al een tijd onder druk en speelde hier foutief 46..21-26? en na 47.42-37 9-14* 48.33-29 26-31 49.37×26 14-20 50.32-27 18-23 51.29×9 20×40 52.9-3 25×34 53.3-25! staat alles goed voor wit. Ik had gezien dat zwart zich beter kon verdedigen met 46..9-14 47.34-29 25×23 48.42-38 19×30 49.28×8 30-35. Na 50.8-2! moet zwart nog wel oppassen. Zo wint na 50..35-40? 51.2-7!, omdat zwart niet goed op dam komt. Het leukste is dat 50..14-19 51.2×24 35-40? verhinderd is, vanwege 52.47-41! 36×37 53.32-27 21×43 54.24-35! en hoe zwart ook slaat, wit wint. Ik vermoedde dat er na 50.8-2 nog wel een remise in zou zitten, maar zag niet hoe. De computer komt met 50..14-19 en 51.18-23 =.

Vervolgens een “sterke amateur” zoals hij zichzelf omschrijft: Aleksej Domchev. Het werd een saaie partij, waarin ik kon kiezen uit de remisevarianten, maar het “mezelf niet moeilijk” wilde maken en dat daarmee juist wel deed en uiteindelijk een 4-om-4 nog wist te verliezen. (0-2) Een mentale dreun. In de middagronde zag ik in Aleksei Bolshakov een Russich talentje voor me. Hij speelde zowaar een theoretische variant mee, maar zoals ik uit een eerder partij had vernomen, kende hij deze niet diep genoeg. Hij liep in een bekend schijfkostend zetje, dat tot overmaat van ramp niet bleek te winnen. Daarmee was het einde van mijn toernooi wel gemarkeerd. (1-1)

De rondes erna speelde ik leuke partijen tegen de voor DEZ Culemborg uitkomende Wit-Russische MI Uladzislau Valjuk, MF Patrick Casaril en MF Alexandr Surkov. Tegen de eerste werd het een principiële partij waarin, zo bleek achteraf, we beiden een goede kans op groot voordeel gemist hebben. Op het eind kwam ik nog ver, maar de op 64-velden getrainde Valjuk had geen problemen de remise te vinden. Tegen Casaril en Surkov speelde ik misschien wel mijn beste partijen, maar in beide partijen liet ik de winst liggen. Een fragment uit mijn partij tegen Casaril:

Koos3

Koos van Amerongen – Patrick Casaril, 7e ronde, w.a.z.

Zwart heeft zojuist 35.20-25?! gespeeld. Wit kan nu met 36.33-29!? 24×22 37.39-33 25×34 38.40×7 combineren, maar dit levert slechts remise op, omdat zwart de witte dam snel kan vangen, met 38..19-24! 39.32-27 (damhalen is immers verhinderd) 22×31 40.36×27 3-8! Dus ging het verder met 41.39-34 (dreigt met o.a. 27-22) 13-18 42.37-31 17-22 en met 43.26-21! wist ik allerlei ideeën in de stand te weven. Zo zijn bijvoorbeeld 6-11, 3-8 en 4-9 verhinderd door kleine zetjes, en volgt op 43..3-9? 44.34-29! en 46.32-28. Zwart speelde echter sterk 43..15-20! Ik was nu van plan om het offer 44.21-17 12×21 45.31-26 22×31 46.36×27 te spelen, omdat allerlei vastloopvarianten met op het eind de wending 30-24 19×39 28×8 voor zwart nadelig uitpakken. Maar, zwart wint op slag met 46..4-9! 47.26×17 3-8!, om op wits enige zet 48.33-28 te vervolgen met 48..18-22! Dus moest ik aan de noodrem (44.31-26 22×31 45.26×37) en kwam ik nog goed weg met remise.

Met een overwinning in de laatste ronde op Vasily Markin wist ik alsnog mijn gemiddelde te halen en in dit veld om en nabij verwacht te scoren. Verassend winnaar werd de laag ingeschaalde 18-jarige Wit-Rus Michael Semanyiuk, die bij de jeugd al de nodige titels in de wacht had gesleept. De overigens erg ongeïnteresseerd overkomende kampioen speelde snel en sterk, liet zijn op winst uit zijnde tegenstanders in het mes lopen en consolideerde vervolgens overtuigend zijn +4-score (tegen 2343 FMJD-rating gemiddeld!) om daarmee de titel én de grootmeestertitel op te eisen.

Persoonlijk vond ik het hoogtepunt van het toernooi de partijen van Wouter Sipma tegen Alexey Chizhov en – vooral – Jan Groenendijk tegen Alexander Georgiev. Beide Nederlanders, waren tegen hun illustere tegenstanders niet bezig met “de boot afhouden”, maar speelden principieel en gingen voor de winst. Beiden kregen de deksel op hun neus. Wouter zag te laat aankomen dat hij in de problemen zat; Jan kwam in een macro-eindspel waarin hij remise na remise liet liggen en uiteindelijk in zeer goede – vermoedelijke gewonnen – stand in een trucje van ‘Sjors’ liep. Zuur. Ter illustratie één van de remises die Jan liet liggen, die mooi getuige van zijn combinatieve instinct:

Koos4

Jan Groenendijk – Alexander Georgiev, 8e ronde, w.a.z.

In dit explosieve macro-eindspel zag Jan dat hij een remisecombinatie kon nemen met 32.37-31 26×37 33.32×41 21×34 34.28-19! 14×23 35.33-28 23×32 36.42-38 32×43 44.48×6 =. Jan taxeerde zijn stand (terecht) als beter en speelde door.

Dan nog de Superblitz. Elke wedstrijd eindigde in een beslissing, aangezien er in elke ronde volgens het Georgiev-Lehman-Systeem werd gespeeld (i.e., er werd met dezelfde tijd doorgespeeld totdat er een winnaar was), met een Fischer-tempo van 5+2. Dat werd Ainur Shaibakov, die al zijn wedstrijden uiteindelijk wist te winnen. Zelf eindigde ik met 5 overwinningen en 2 nederlagen op een gedeeld 3e (en op `weerstand’ 10e) plaats, samen met een bataljon grootmeesters, waaronder veelvoudig wereldkampioen Alexey Chizhov.

De omstandigheden in Moskou waren uitstekend. Althans, in het hotel en de speelzaal. Buiten was het met tussen de 10 en 20 graden in de min toch wat aan de koude kant. Als voormalig inwoner van Moskou ben ik dat wel gewend, maar mijn landgenoten hadden het er niet altijd even makkelijk mee. In die zin was het nog zo gek nog niet dat het schema zo vol zat met wedstrijden … Gelukkig had ik voor en na het toernooi nog een paar dagen extra om van Moskou te genieten.

Zesde verlies tiental

André van der Kwartel

Het tiental van LDG heeft voor de zesde keer verloren. Ik kan mij geen seizoen herinneren waarin het tiental zes van de eerste zeven ronden verloor. Ook na deze wedstrijd kan achteraf worden geconstateerd dat het tiental ten minste één punt heeft laten liggen. Een constatering die ik helaas dit seizoen vaker heb moeten doen. Het Leids Damgenootschap staat momenteel tiende en speelt de komende twee ronden tegen de nummers elf en twaalf. Dat worden belangrijke wedstrijden.

Het wedstrijdverloop.

In mijn vorige verslag over de prestaties van het zestal heb ik een loftuiting opgenomen van Hanco Elenbaas op de prestaties van Hans Tangelder dit seizoen. Daarmee roep je natuurlijk het noodlot over je af. In deze wedstrijd ging Hans nogal hardhandig van het bord af. Als alles door zijn tegenstander is doorzien (en ik heb geen reden om daaraan te twijfelen), hebben we hier te maken met een heuse lokzet.

HansDamlust

Hans Tangelder – Erik Maijenburg

Stand na de 25e zet van wit.

(8-13). Met deze zet biedt zwart wit een doorbraak naar dam aan. 25-20 (24-30), 35×24!?? (19×39), 28×8 (39×26), 8-2 (15×24), 2×35 maar nu de weerlegging: (9-13), 35×21 (16×27) en wit stond een schijf achter met een slechte stand.

Vervolgens liet Jack van der Plas zich overspelen. In die partij miste zijn tegenstander een voordelige afwikkeling of liet hij hem bewust achterwege?

JackDamlust

Ruud Kloosterman – Jack van der Plas

Stand na de 28e zet van wit.

(12-17). Wit antwoordde 38-33 (17×39), 40-34 (29×40), 45×43 en won later. Maar wit had hier ook een slagzet uit kunnen halen: 40-34!! (17×28) [ Na (29×40) volgt 45×34 en 34-29] 49-43 (29×40), 35×44 (24×35), 44-40 (35×44), 43-39 (44×33), 38×29 (23×34), 32×1. Na (34-40), 45×34 (19-23), 1×29 (20-24), 29×20 (15×24) zal wit nog wel wat denkwerk moeten verrichten, maar de stand lijkt wel gewonnen.

Vervolgens brachten uw verslaggever en Evert Dollekamp remises binnen waaruit geen opvallende momenten zijn te citeren. Na deze remises kwam LDG terug in de wedstrijd.

Edwin van Hofwegen won omdat zijn tegenstander opgaf in een complexe stand met veel schijven en ieder één dam. Maar het is de vraag of dat niet wat vroeg was.

EdwinDamlust

Kariem Droog – Edwin van Hofwegen

Stand na de 26e zet van zwart.

Wit staat slecht. De computer adviseert 37-32 (16-21), 41-37 (10-14), 34-30, enz. met een schijf verlies, maar nog wel enige compensatie. Wit speelde echter: 49-44? (18-23), 29×7 (20×49), 7-1 (27-32!?) [Niet de beste. Beter was (10-14). Zwart kan de witte dam dan altijd vangen. Bijvoorbeeld: 37-32 (16-21), 39-34 (2-7), enz.] 38×9 (49×3 over 28), 1-23 [Beter was 1-45] (3-14) [Beter was (17-22) en (8-13)] 23-45 (8-13), 45-50 (14-3), 33-29 (10-14), 29-23 (25-30). Hier gaf wit op, maar dat lijkt nog wel wat vroeg. Na 50-45 valt er nog te spelen.

Vervolgens bracht Evert Bronstring met een overwinning de stand op 6-6.

EvertDamlust

Evert Bronstring – Maaike Kamer

Stand na de 16e zet van wit.

(17-21??), 25-20 (14×25), 28-22 (18×27), 38-32 (27×29), 34×5 (25×34), 40×20 (15×24), 47-42 (9-14), 5×30 (13-19), 30×13 (8×19). Na deze afwikkeling staat wit een schijf voor, maar heeft wel een ontwikkelingsachterstand van zeven tempi. Het afspel vereist dus nog wel enige zorgvuldigheid. Dat kun je normaal gesproken wel aan Evert overlaten, maar toch gaat hij op de 45e zet in de fout.

Evert2Damlust

Evert Bronstring – Maaike Kamer

Wit heeft een gewonnen stand op het bord gekregen. Hij hoeft alleen maar 31-27×27 te spelen en zwart kan binnen enkele zetten opgeven. Bijvoorbeeld: (14-19), 32-28 (24-29), 25-20 (19-24), 27-22, enz. Maar Evert speelde hier 32-27? (22-28), 27-22 (28-33?) Nu komt het aan op een langdurig maar gewonnen eindspel voor wit. Maar zwart had moeten spelen: (17-21), 22×33 (21-26), 31-27 (26-31), 27-22 (31-37) met remise.

Maurits Meijer en Hans Kreder brachten met twee remises de stand op 8-8. Op dat moment waren de borden 8 en 10 nog volop aan het strijden en leek een 10-10 uitslag reëel. Dat viel helaas tegen.

Peter van den Berg speelde aan bord tien een riskante partij waarin hij van geluk mocht spreken dat zijn tegenstander een (misschien te dure) dam over het hoofd zag:

PeterDamlust

Peter van den Berg – Bouke Bruinsma

Stand na de 31e zet van zwart.

39-34? (20-24?) Heeft zwart de mogelijke damzet niet gezien of vond hij hem te duur? In ieder geval was mogelijk: (19-24), 28×30 (13-19), 22×2 (7-12), 2×24 (20×49). Het lijkt mij een degelijke damzet.

Daar had Peter dus geluk, maar helaas raakte hij op de 53e zet het spoor bijster.

Peter2Damlust

Peter van den Berg – Bouke Bruinsma

Wit staat iets lastiger, maar het mag eigenlijk geen naam hebben, wanneer hij 42-38 speelt en vervolgens met schijf 31 naar veld 16 loopt. Wit speelde echter 31-27?? (29-33), Nog steeds is er niet zo veel aan de hand als wit consequent doorspeelt met 27-21. Maar hij besluit direct te offeren: 17-12?? (7×18), 22-17 en de partij ging enkele zetten later verloren.

Harry Dekker speelde de langste partij van de wedstrijd. In die partij deed zich een aardig fragment voor:

HarryDamlust

Harry Dekker – Arie van der Knaap

Stand na de 26e zet van zwart.

Harry speelde hier 27-22×22, maar had enig voordeel kunnen verkrijgen door 39-33! Vanwege de dreiging 33-29 moet zwart wel (12-17), 34-29 (23×34), 28-22 (17×39), 38-33 (39×28), 32×5 (34-40), 5-19 (13×24), 27-21 (16×27), 31×2 met schijfwinst.

In de loop van de partij kwam Harry steeds moeilijker te staan, maar remise bleef nog heel lang binnen handbereik. Een spannend moment deed zich voor op de 49e zet van wit.

Harry2Damlust

Harry Dekker – Arie van der Knaap

Wit kan veilig dam halen op veld 3, waarna de stand gemakkelijk remise is te houden. Maar tegen 8-3 pleit dat er een complex eindspel op het bord komt dat je in een permanente status van tijdnood misschien liever niet wilt spelen. Misschien koos Harry daarom voor een afwikkeling die snel en duidelijk remise had moeten opleveren: 33-29 (24×31), 8-3 (49×27), 3×15. Volgens de eindspeldatabase is de stand nu inderdaad remise. Partijverloop: (27-18), 15-47 (18-7), 47-42 (7-2), 42-47 (16-21)A, 47-15?? (19-24), 15×16 (6-11), 16×7 (2×50) en Harry gaf op.

A) Achteraf merkte Harry naar aanleiding van (16-21) op dat hij het oprukken van die schijf naar een tweede dam niet tegen zou kunnen houden. Toch is volgens de eindspeldatabase de stand nog steeds remise. Wit beschikt zelfs over twee remise brengende zetten: 47-41 en 47-29. Beide zijn gebaseerd op het doorschuiven van schijf 28 naar veld 12. Bij wijze van voorbeeld twee varianten van de computer:

1) 47-41 (19-24), 28-23 (24-30), 23-18 (30-35), 18-12 (21-27), 41-23 (27-31), 23-32 (31-36), 32-23 en zwart mag het uitzoeken.

2) 47-29 (21-26), 28-22 Zwart kan de schijf niet veroveren: (2-13), 22-17 (13-8). 17-11 (6×17), 29-33. Met andere zetten komt zwart echter ook niet verder.

In plaats van allerlei varianten uit te werken leg ik mij neer bij de realiteit van de eindspeldatabase. Maar om te leren hoe dit soort eindspelen werken, is het misschien toch leerzaam om eens een paar varianten uit te spelen.

Zestal koploper in de Hoofdklasse

André van der Kwartel

Na de overwinning met 9-3 op Damclub Den Haag is het zestal van LDG de verrassende koploper in de hoofdklasse van de Zuid-Hollandse Dambond. Vier teams delen met negen punten uit zes wedstrijden de eerste plaats, maar LDG heeft het hoogste aantal bordpunten.

Op de overwinning tegen Den Haag valt weinig af te dingen. Drie overwinningen, waarvan één waarschijnlijk ook een verliespartij had kunnen zijn, en drie remises, waarvan één winst en één verloren had kunnen zijn.

Casper Remeijer opende de score met een overwinning op Berke Yigittürk. Hij bezorgde zijn tegenstander een voorpost op veld 29. Deze voorpost werd zorgvuldig omsingeld, wat uiteindelijk resulteerde in een winnende kettingstelling.

Koos van Amerongen bracht de voorsprong op 4-0. Een consequente aanval op de lange vleugel bracht hem een soepele overwinning. Maar zijn tegenstander had zich wel beter kunnen verdedigen.

KoosGerard

Koos van Amerongen – Gerard de Groot

Stand na de 35e zet van wit. (17-21?). Nu slaat de aanval snel door: 34-29 (10-15), 29×20 (15×24), 41-37 (4-10!?), 33-29 (24×33), 38×29 (10-14), 29-24 en zwart gaf op.

In de diagramstand had zwart zich taaier kunnen verdedigen met (10-14). 34-29 is nu min of meer verhinderd door (14-20) en (24-30). Een plausibel verloop is dan ook: 41-37 (16-21), 37-32 (27-31). Wit heeft groot voordeel, maar het wordt in ieder geval nog een lang verhaal.

Hans Tangelder bracht de stand op 6-0. Bij zijn partij wordt in Toernooibase een opmerkelijk commentaar gegeven door Hanco Elenbaas:

Hans is onoverwinnelijk geworden. (…) Hans scoort er de laatste tijd ongekend op los, Martin. Ik ken hem sinds de onderlinge van Hiltex van 25 jaar geleden. Hij was altijd een beetje een rommelaar, een tamelijk kwetsbare speler. Maar dat lijkt sinds dit seizoen helemaal over. Hij slacht alles wat tegenover hem plaats neemt. Ook Jeroen heeft er dus aan moeten geloven. Zonder Hans was het Leids Dam Genootschap (de club van de twee Everts en Maurits Meijer) momenteel degradatiekandidaat nummer 1 in de landelijke competitie.

De Martin in dit citaat is Martin Dolfing die opmerkt dat het toch wel een ongelukkige nederlaag was van de tegenstander van Hans, Jeroen Kos, omdat die eerder in de partij zeer goed zou hebben gestaan.

Ik gun Hans natuurlijk van harte de loftuitingen aan zijn adres, maar ik moet het eens zijn met Dolfing: Hans heeft in deze partij misschien zelfs wel verloren gestaan.

HansJeroen

Jeroen Kos – Hans Tangelder

Stand na de 42e zet van zwart. Eerst het partijverloop 39-34? (35-40!!), 34-29 (7-12!!), 45x34A (12×21), 29×20 (25×14), 28-22??? En wit gaf op. Het lijkt erop dat wit op de een of andere manier ‘gezien’ heeft dat de witte schijf op 37 stond. A) Als wit 17×8 slaat volgt (9-13), 8×30 (25×32).

Een beetje een ‘lucky win’. Zeker gegeven het feit dat wit na 42-37 duidelijk beter staat.

Steven den Hollander had het voorrecht het winnende zevende punt binnen te brengen in een partij waarin het evenwicht op geen enkel moment werd verbroken.

De tweede remise kwam van de hand van Frank Eektimmerman, maar die partij had al heel snel afgelopen kunnen zijn.

FrankHerman

Frank Eektimmerman – Herman Vroom

Stand na de 18e zet van zwart. 39-33?? (8-13??). Beide spelers overzien het verrassende (21-27), 32×23 (19×50). In het vervolg speelde wit een nog wat moeizame partij, maar de remisegrenzen werden niet overschreden.

Naschrift: Na publicatie van dit fragment mailde Frank “… zie dat ik mijn partij verkeerd in toernooibase heb gezet. Zet 19 was 38-33 en zet 20 was 43-38 en de simpele combinatie was dus niet mogelijk. Zal het aanpassen op toernooibase.”

Ik mocht zelf het laatste punt behalen, maar dat hadden er twee moeten zijn.

AndreeHarry

Harry Zandvliet – André van der Kwartel

Stand na de 48e zet van zwart. 31-27? (21-26), 34-29 (23×34), 30×39 (26-31!), 28-22 [Meer verdediging geeft: 35-30 (24×35), 39-34 (31×22), 28×17. Zwart heeft dan niet veel anders dan (19-24), 17-12 (18×7), 34-29 (14-19), 29×20 (35-40) en er is nog een lange weg te gaan.]

In de partij begon ik na 28-22 allemaal spoken te zien. Ten eerste schatte ik in dat wit na (16-21) zou kunnen doorbreken, (Is niet waar.) Ten tweede mis ik het feit dat ik (16-21) kan laten voorafgaan door (24-30), waarna (16-21) direct winnend is. Ten derde dacht ik de stand in een paar zetten te kunnen laten vastlopen door (18-23), 33-28 enz. Maar in plaats van 33-28 speelde wit 22-18, waarna het de vraag is of de stand nog te winnen is voor zwart. Zo veel fouten op zo’n belangrijk moment: ik verdiende niet meer dan één punt.

20 december kerstdamavond

Op donderdag 20 december organiseert het Leids Damgenootschap weer de jaarlijkse Kerstdamavond.

Op die avond spelen de deelnemers meerdere korte dampartijen. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen meedoen zonder de angst ‘toch maar alles te zullen verliezen’. Iedereen is van harte welkom.

Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijsje naar huis! Deelname is gratis.

Van tevoren aanmelden is niet nodig. Iedereen die uiterlijk om 20.00 uur aanwezig is, kan aan het toernooi deelnemen. De prijsuitreiking zal rond 22.30 uur plaatsvinden.

Het adres luidt: Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden.