Leids Damgenootschap

Namens André van der Kwartel

Koos van Amerongen heeft mij weer een aantal fragmenten uit zijn partijen in het Zomertoernooi gestuurd. Ik heb een en ander nog aangevuld met een fragment uit mijn zomerpartij tegen Steven den Hollander en een aardige slagzet uit het kampioenschap van Burkina Fasso. Vooralsnog is het woord aan Koos:

Koos van Amerongen – Arjen de Mooij

Na een boeiende opening kwam onderstaande stand op het bord. Zwart heeft zojuist 17..4-10 gespeeld. Veel alternatieven waren er niet. In dit soort standen spelen zetjes naar 2 en 49 een belangrijke rol. Na 17..11-17? had wit naar dam kunnen combineren met 18.35-30 24×35 19.33-28 22×24 20.27-21 16×27 21.31×2. Merk op dat zwart die combinatie niet heeft, ondanks dat wit 34 heeft betreden.

Wit staat in deze stand voor een belangrijke keuze. De meest voor de hang liggende zet is 18.32-28. Zwart kan dan 18..16-21! spelen. Op 19.27×16 haalt hij dan wel dam, met 19..18-23 20.29×27 24-30 21.35×24 20×49. Dus moet 22.28×17 21×32 23.37×28 11×22 24.28×17 12×21 25.26×17. Na 25..7-11 moet wit er rekening mee houden dat zwart na het slaan (26..11×22) weer met een damzetje dreigt (18-23, 24-30). Ik had geconstateerd dat wit daartegen 26.50-45 11×22 27.45-40 kon spelen. Er blijft dan een zeer scherpe stand over. Bij analyse ontdekten we dat zwart zich niet in mag laten op een aantal varianten (bijvoorbeeld 27..25-30? 28.34×25 19-23). Ik had het gevoel dat het beter moest zijn voor wit (Scan blijkt het daarmee eens) maar vertrouwde het niet en besloot na lang nadenken tot 18.50-45, met het logische vervolg 18..24-30 19.35×24 19×30 20.32-28 14-19 21.28×17 12×32 22.37×28 20-24 23.29×20 15×24. Wit staat mijns inziens dan iets fijner.

Later in de partij bereikten we deze stand. Zwart heeft er een leuk combinatie-idee in weten te vlechten. Na 45.31-26? volgt namelijk 45..17-21! 46.26×19 20-24 47.29×20 25×43 48.34×25 43×34. Standaard doch geniepig. Het blijkt nog remise te zijn. In de partij volgde 45.38-32 (zet de slagroute dicht) 11-16 46.31-26 13-19 47.42-38 en zwart offerde een schijf met 47..19-23 48.28×19 20-24 49.29×20 25×23 50.34×23 23-28 51.32×23 18×29. Bij goed spel blijkt dat nog remise te zijn. In de partij maakte zwart nog een foutje en verloor.

In plaats van 46.13-19? had hij beter het offer van Dussaut kunnen spelen: 46..16-21! 47.27×16 18-22. We dachten beiden dat wit dan na 47.28-23 22-28 48.32-27 28×19 49.42-38 goede kansen zou houden. Dat klopt, maar zwart kan in plaats van 47..22-28 sterk 47..13-18! spelen, met pardoes een winnende stand (48.23-19?). Wit moet zich dus maar inlaten op 48.16-11 22×24 49.11×22 met remise.

In de diagramstand blijkt wit een betere voortzetting dan 45.38-32 te hebben: 45.42-37! 11-16 (13-19? 38-33 W+) 46.39-33! 30×50 47.29-23 18×29 48.33×15 50×22 49.27×7, en je zou zeggen dat wit het eindspel na 49..35-40 50.7-2 13-18 51.2-7, met een schijf meer en een tweede dam op komst, wel moet kunnen winnen. André gaat het ons vast vertellen… Merk overigens op dat dit zetje (39-33, 29-23) in de diagramstand ook kan, maar dan niet meer dan remise oplevert.

[Over zo’n complex eindspel durf ik (AK) zonder uitvoerige analyse geen uitspraak te doen. Feit is wel dat Kingsrow de witte stand een waardering geeft van minder dan een kwart schijf voordeel. De eerste variant die KR geeft, geeft direct al een indruk van de problemen waar wit tegen aanloopt: (40-45), 7×23 (45-50), 15-10 (17-21). Zwart brengt de dreiging (50-11) en (17-21) in het spel. Het is niet duidelijk hoe wit die op langere termijn kan blijven ontkomen.]

In deze stand heeft zwart zojuist 19.13-18 gespeeld. Zijn strategie is om het witte centrum te omsingelen. Door de opstelling op diens linkervleugel, krijgt wit geen controle meer over veld 27.

Hij zal de omsingeling actief tegen moeten spelen. En dat doet André met 20.35-30! 2-8 (20-24?) 21.28-23 19×28 22.32×23 18×29 23.34×23, met een interessante stand. Wit houdt met twee schijven (23 en 30) het blok 5/10/14/15/20 vast. Daartegenover staat dat wit op moet passen dat schijf 23 verloren gaat. Daarnaast zijn een aantal afbraakvarianten niet in zijn voordeel, vanwege het ontbreken van (potentiële) formaties.

Het ging verder met 23..8-13 24.41-36 (verhindert 13-19) 13-18 (20-25?) 25.39-34 (na bijvoorbeeld 25.33-29 9-13 26.29-24 20×29 27.23×34 mist wit formaties) 18×29 26.34×23 9-13. Wit moet nu kiezen tussen het opgeven van de formatie 33/39/44 en het opspelen van de steunschijf 43. André besloot terecht tot 27.44-39. Zwart bracht vervolgens de dreiging 13-19 in de stand met 27..21-27. Wit kan dat pareren door de formatie 29/34/40 of 30/34/40 op te bouwen. André koos voor 28.39-34. Naast 28..13-19 verhindert dat ook 28..20-25? met een kleine combinatie. Er volgde 28..17-21 en na de ogenschijnlijk rustige opbouwzet 29.46-41 staat wit zowaar verloren. Zwart speelt namelijk 29..21-26!

Met deze zet heeft zwart een kleine doorbraakcombinatie in de stand gevlochten: 12-18, 3-8, 20-25, 15×44. Daar moet wit wat aan doen. Belangrijk is dat op 30.23-18 12×23 31.33-28 22×33! volgt, met schijfwinst en alsnog een doorbraak naar 44. Ook 30.40-35 is geen optie, omdat de voorpost met 30..13-19 verloren gaat, en na 30.43-39 3-8! gebeurt dat een of enkele zetten later.

In de partij volgde dan ook het niet onlogische 30.30-25?. Mijn originele plan was om met 30..14-19 31.23×14 20×9 gevolgd door 32..15-20 33.25×14 10×19 een sterkte aanvalsstand te krijgen, maar toen zag ik dat zwart een zesklapper uit kan halen met 30.26-31! 31.37×26 16-21! 32.26×19 20-24 33.19×30 14-20 34.25×14 10×46 Z+. Al met al een leuke, principiële partij!

Koos van Amerongen – Hans Tangelder

Na een door beiden principieel gespeelde opening zijn we in de stand na 20..1-7 terecht gekomen. Het lukt wit nu en in voorgaande zetten niet om een damcombinatie te forceren met 31-26: zwart mag dan weliswaar niet laten slaan vanwege 36-31, 47-41 en 48-42, maar kan wel goed 27-32 26×17 32×41 46×37 12×21 spelen. Ik speelde 21.34-30. Zwart staat nu klem op zijn lange vleugel. 14-19 en 18-23 zijn door kleine zetjes verhinderd, terwijl wit na 13-19 24×13 8×19 wél de forcing 31-26! tot zijn beschikking heeft.

Hans speelde verrassend 21..27-32!. Het idee van deze zet is dat wit niet naar voren mag laten slaan, vanwege een kleine doorbraakcombinatie (ook na 22.31-26). 22.47-41! 21-27!. Wederom een creatieve zet. Het idee is dat wit na de schijfwinst met 23.39-34 28×39 24.37×17 12×21 25.31×22 18×27 te veel last heeft van de zwarte schijf op 39, die naar dam dreigt te lopen. Ik zag wel wat ideetjes, maar mede door de zware witte korte vleugel geen serieuze kansen. De computer vindt een fraaie forcing naar een macro-eindspel met een schijf meer: 26.43-38 39-44* 27.38-32! 27×38 28.48-42 38×47 29.29-23 47×20 30.23-19 14×23 31.25×1 en omdat zwart na 31..23-28 32.30-25! in de problemen zit (dam halen mag niet, en 35-30 dreigt) moet maar 31.44-50 32.1×29 met kansjes voor wit.

Ik zag dit niet en speelde 23.31-26?. Die zet verdient een vraagteken, omdat zwart nu een combinatie kan nemen met 23..16-21 24.26×17 22×11 25.28×26 14-19 26.37×28 18-23 27.29×18 13×44 28.24×13 9×18 (de beste), al is de stand na 29.43-39 44×33 30.49-43 nog alles behalve duidelijk: wit heeft wat ideeën om schijf 33 aan te vallen, maar als die mislukken komt zwart sterk op het centrum te staan. Ik onderkende dit zetje te laat.

Gelukkig had Hans het niet gezien en speelde hij 24..12-17?, een zet die om meerdere redenen een vraagteken verdient. Ten eerste omdat wit direct een combinatie kan nemen met 25.43-38! 32×23 26.48-42 28×39 27.24-20 (de beste manier) 15×24 28.30×18 22×33 29.49-43 39×48 30.37-31 48×37 31.41×1 en op het gedwongen 31..18-22 de zwarte voorpost neutraliseert met 32..1-6 22-28* 33.25-20 14×25 34.35-30 25×34 35.40×38 W+. Dat had ik dan weer niet gezien. En ten tweede omdat wit positioneel kan winnen met 25.37-31!, wat ik speelde. Zwart loopt op twee vleugels vast.

Er volgde 25..7-12 (wit dreigde met een damzetje) 26.40-34 16-21 27.48-42, zie diagram. Merk op dat 26..2-7 zwart niet had geholpen om tot 17-21×21 te komen, omdat wit na 27.48-42 17-21? wéér naar dam combineert. Die zet helpt ook niet om 18-23×23 voor te bereiden. Er zijn fantastische varianten mogelijk. Ik beperk me tot wat ik de fraaiste (computer)variant vindt: 26..2-7 27.48-42 18-23 28.29×18 12×23 29.24-19!! 13×24 30.30×19 9-13 31.43-38!! 13×24 32.25-20! 14×25 33.35-30! 32×43 34.39×48! 24×35 35.48-43 28×37 36.41×1. Het is leuk om na te gaan wat er gebeurt als zwart op enig moment anders slaat.

Zwart heeft hier geen goed plan meer. Op het in de partij gespeelde 27..14-19? volgde de dam met 28.41-37 32×41 29.36×47 27×36 30.47-41 36×38 31.43×3 W+. Op wachten met 27..2-7 had ik het subtiele 28.43-38! 32×43 29.39×48 28×39 30.34×43 gepland, en omdat 14-19 en 18-23 verhinderd zijn, moet zwart (op den duur) een schijf offeren. Blijft over 27..13-19 28.24×13 8×19 waarop wit met 29.30-24 19×30 30.35×24 reageert. Op 30..9-13 volgt dan de 1-om-2 met 24-20, maar wel pas nadat wit een schijfje heeft bijgegeven met 31.41-37 32×41 32.36×37 27×36. Op alle andere normale zetten wint het plan 42-38, gevolgd door 41-37×37 eenvoudig. En ook op het creatieve 30..14-19 31.24×13 9-14 is dat voldoende, bijvoorbeeld 32.42-38 13×9 33.41-37 32×41 34.46×37 9-13 35.45-40 2-8 (2-7?) 36.40-35 13-18 37.34-30 8-13 38.30-24 13-19 39.24×13 18×9 40.38-32 27×38 41.43×23 9-13 42.25-20! 14×25 43.37-32 W+.

Al met al een geweldige partij, waarin ik de punten won, en Hans mijn lof.

Toegift (1)

Op de avond waarop ik in de eerste ronde tegen Koos had gespeeld, mocht ik vervolgens aantreden tegen Steven den Hollander (wit). Twee zware tegenstanders op één avond was wat te veel voor mij. Ik ging in de kortst mogelijke tijd van het bord af. Toch valt er nog wel iets aardigs over die partij te schrijven.

Ik miste hier de eenvoudige damzet (18-22), (28-33), (14-20), (19×50), waarna de zwarte openingsproblemen wel zijn opgelost. Gegrepen in een soort tunnelvisie speelde ik hier min of meer à tempo: (17-22), 36-31 (11-17), 41-36 (17-22??), 26×17 (22×11?) en gaf na 32-27 direct op. Na deze zwakke prestatie voelde ik mij moreel verplicht om te zeggen dat ik in plaats van terug te ruilen beter op een mooi zetje had kunnen spelen. Dat moest ik even laten zien. In plaats van (17-22) speelde ik dus: (6-11) en Steven was zo vriendelijk om in het zetje te lopen: 46-41?

(19-24), 29×20 (28-33), 39×19 (13×24), 20×29 (14-20), 15×24 (22-27), 31×13 (8×50). Zwart mag blij zijn, als hij het hierna nog remise houdt, maar toch… een verrassend zetje blijft een lust voor het oog.

Toegift (2)

Als tweede toegift nog een aardig fragment uit het kampioenschap van Burkina Fasso. Ik weet niet meer of de stand precies klopt en vraag mij niet wie de spelers waren, maar het gaat om de volgende afwikkeling:

De laatste zet van wit was 36-31 en misschien had dat zwart moeten waarschuwen: (14-19?), 37-32! (26×46), 28-23!! (46×35), 23×5 (35×19), 5×6.

Op donderdag 8 september organiseert het Leids Damgenootschap weer het jaarlijkse Open Sneldamkampioenschap van Leiden.

Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte.

Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen meedoen zonder de angst ‘toch maar alles te zullen verliezen’. Iedereen is van harte welkom.

Van tevoren aanmelden is niet nodig. U wordt wel gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen. De prijsuitreiking van het zomerdamtoernooi zal na de afsluiting van het sneldamkampioenschap rond 22.30 uur plaatsvinden.

Het adres luidt: Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden

Namens André van der Kwartel

Op 27 juli jl. werd de finale gespeeld van de jaarlijkse bekerwedstrijd van het Leids Damgenootschap. De finalisten waren Steven den Hollander en Hans Kreder. Gezien de ratings van beide spelers had Hans voldoende aan remise om de beker in ontvangst te mogen nemen. Het mocht niet zo zijn. Hans, spelend met wit, kwam ogenschijnlijk iets lastiger uit de opening. Misschien kwam dat doordat hij niet opende met het gebruikelijke 34-29, maar zijn tegenstander verraste met 33-29. Steven liet zich er niet door afleiden. Volgens Kingsrow wordt tot aan de dertigste zet het evenwicht in de partij niet verbroken, maar dan overschat Hans zijn verdedigende mogelijkheden en gaat het snel van kwaad tot erger. Enkele zetten later staat hij feitelijk al verloren, al duurde het nog tot de 51^e zet voordat Steven de buit definitief binnen had. Hieronder de notatie van de bekerfinale, inclusief de kanttekeningen die Kingsrow bij deze partij plaatst.

Hans Kreder – Steven den Hollander

LDG Bekerfinale, 27-07-2022

1.33-29 20-25 2.32-28 17-21 3.39-33 21-26 4.44-39 16-21 5.50-44 11-16 6.37-32 26×37 7.42×31 21-26 8.47-42 26×37 9.42×31 19-23 10.28×19 14×23 11.48-42

SdH: Hierbij heb ik precies een opening op het bord die ik graag tegen Hans zou willen. Hiermee geef ik wel wat tempi cadeau, maar behoud zwart een mooiere verdeling van mijn schijven. Ook dwing ik Hans hiermee om met aanvallende zetten te komen. Zo is het gespeelde 48-42 een zware keuze, gebruikelijker is het opspelen van 35, waardoor er voor wit een moeizame aanval op het bord komt, wat goede kansen geeft aan de omsingelaar (persoonlijke mening).

15-20 SdH: Een belangrijke tussenzet, vind ikzelf. Hierdoor is 12. 33-28 wat minder aantrekkelijk, aangezien ik dan doodleuk 13-19 speel. Deze bewuste opsluiting zal niet lang blijven staan, en dan hoopt zwart de vluchten te plukken van de opening. Hans gaf na de partij aan dit niet te zien zitten. 12.42-37 6-11 13.32-28 23×32 14.37×28 10-15 15.29-24 20×29 16.33×24 11-17 17.39-33 17-22 18.28×17 12×21 19.44-39 7-12 20.34-30 25×34 21.40×29 1-7

SdH: De partij heeft een wat open karakter, en is moeilijk voor beide spelers. Nog steeds heeft wit meer tempi, en heeft zwart de schijven beter gepositioneerd. Wel moet zwart goed opletten dat de stand niet opens veel dunner wordt, aangezien hij de partij moet winnen. Vanaf dit moment gaan er meer complicaties in de stelling komen. Hans gaf aan verrast te zijn door de volgende zwarte zet.

22.31-26 21-27 23.41-37 5-10 24.37-31 7-11 25.31×22 18×27 26.38-32 27×38 27.43×32 10-14 28.35-30 11-17

SdH: In bovenstaand diagram hoopte ik erop dat Hans nietvermoedend aan zou schuiven met 29. 46-41? Dan zou ik groot positioneel voordeel kunnen behalen door 14-20, en wit staat zo goed als verloren! De clou is dat 30. 30-25 dan verhinderd is door 13-19 31. 25×23 15-20 32. 24×15 04-10 33.15×13 08×46! Dit een bekend combinatieprincipe wat ik wel eens in diverse Keller varianten heb gezien.Helaas had Hans daar geen trek in.

29.30-25 12-18 30.49-43 17-22

31.43-38?

[ Volgens Kingsrow zou na: 31.32-27 22×31 32.26×37 16-21 33.37-32 18-23 34.29×18 13×22 35.43-38 8-13 de stand nog in evenwicht zijn. Nu schiet zijn waardering van -0.02 naar -0.70 ]

31…22-27 32.32×21 16×27

Misschien heeft Hans gedacht dat hij op dit moment sterk 33-28 kon spelen, maar die zet is verhinderd door (15-20), (18-23), (9-14) en (13×44)  

33.24-20 15×24 34.29×20 18-22 35.46-41 2-7 36.41-37 7-11

Het laatste moment waarop wit zich taaier had kunnen verdedigen.

37.45-40?

[ Kingsrow geeft als versterking aan: 37.33-29 13-19 38.39-33 8-12 39.45-40 3-8 40.37-32 11-16 41.32×21 16×27]

37…13-18 38.40-34 18-23 39.34-30 8-13 40.39-34 23-28 41.37-31 28×39 42.34×43 13-18

[ Kingsrow: 42…11-17 43.43-39 13-18 44.39-33 18-23 45.33-29 23×34 46.30×39 3-8 47.39-33 (-+ (-1.21);-0.84) ]

43.38-33 18-23 44.33-29

[ Kingsrow: 44.26-21 27×16 45.31-27 22×31 46.36×27 11-17 47.43-38 3-8 48.38-32 8-12 (-+ (-0.66);-1.11) ]

44…23×34 45.30×39 14-19 [ Kingsrow: 45…11-17 46.43-38 3-8 47.39-33 8-12 48.33-29 12-18 49.29-24 18-23 50.20-15 (-+ (-1.11);-0.56) ]

46.39-34

[ Kingsrow: 46.39-33 19-23 47.20-14 9×20 48.25×14 11-17 49.43-39 23-28 50.33-29 27-32 (-+ (-0.56);-1.09) ]

46…11-17 47.34-29

[ Kingsrow: 47.43-38 3-8 48.34-29 8-13 49.38-33 27-32 50.20-15 9-14 51.29-24 19×30 (-+ (-1.13);-4.60) ]

47…27-32 48.29-24

[Kingsrow: 48.20-15 9-14 49.43-39 22-28 50.25-20 14×25 51.29-23 19-24 52.31-27 32×21 (-+ (-3.80);-9.99) ]

48…19×30 49.25×34 22-28 50.34-29 9-14 51.20×9 3×14

Hans gaf op.

FRAGMENTEN UIT HET ZOMERTOERNOOI

Vanaf 13 juli tot en met 31 augustus wordt bij het Leids Damgenootschap een zomertoernooi georganiseerd. Op die clubavonden spelen de deelnemers één of twee partijen van ongeveer anderhalf uur. Dit toernooi is voor iedereen gratis toegankelijk. Op 31 augustus wordt de uiteindelijke ranglijst opgesteld.

Koos van Amerongen stuurde mij een aantal fragmenten uit zijn partijen. Dank daarvoor. Tegen de overige deelnemers zou ik willen zeggen: “Goed voorbeeld doet goed volgen!”

Vanaf hier laat ik Koos zelf aan het woord:

 Een fragment van mijn partij tegen voormalig winnaar Marc Bremer uit de eerste ronde.

Het was überhaupt een boeiende partij, waarin ik een enigszins speculatieve omsingelingsstrategie hanteerde, wat uiteindelijk resulteerde in een gunstig klassiekje.

In deze stand heeft Marc zojuist 40..17-21 gespeeld, waarop ik reageerde met 41.37-31. Het idee van die zet is om met 31-26 controle te pakken over de linkervleugel, óf zwart op te zadelen met twee extra tempi. Het wordt gerechtvaardigd doordat 41..21-26 verhinderd is middels een kleine combinatie: 42.48-42 26×48 43.30-25 48×30 44.35×15 W+. Er volgde het logische 41..20-24 42.31-26 en nu moet zwart kiezen. Het werd 42..12-17 en na 43.38-33 17-22? (3-9-14 geeft meer verweer) 44.28×17 21×12 heeft wit een winnend offer: 45.32-28! 23×21 46.26×8 13×2 47.34-29 en na 47..3-9 48.29×20 ging zwart in reeds tamelijk uitzichtloze positie door de vlag. Na afloop bekeken we de gevolgen van 46..3×12.

Na 47.34-29 heeft zwart dan nog een meerslagfinesse tot zijn beschikking: 47..19-23!? 48.30×17 23×34. In de analyse kwamen we tot de conclusie dat zwart na 49.48-43 18-22! 50.17×28 16-21 remise maakt. Zwart mag weliswaar niet naar 41 lopen vanwege de variant 51.28-23 21-27 52.23-19 (ook 33-29 wint niet, de witte schijven staan te los [A]) 27-32 53.19-14 32-37 54.14-10 37-41? 55.10-4! 41-46* 56.4-18! 46-32 57.18×40! 32×49 58.40-44 Z+, maar na 54.37-42 kan wit niet winnen. Hoe moet het dan wel? Door 49.48-42! Zwart komt dan na 49..18-23 50.17-12 23-29 51.33×24 34-39 weliswaar nog op dam, maar het resterende 4-om-2 eindspel lijkt verloren te gaan.[B]

Opmerkingen André:

Koos en Marc hadden tijdens hun analyses natuurlijk niet Kingsrow ter beschikking. Ik heb dat tijdens het schrijven van deze stukjes wel en dan moet ik helaas twee kanttekeningen maken:

[A]: Deze conclusie van Koos is te algemeen. Volgens Kingsrow is de stand na 33-29 wel degelijk gewonnen. KR geeft dan als hoofdvariant aan: (27-32), 29×40 (32-37), 23-18 (37-42), 18-12 (42-47), 12-7 en de schijf op 40 is niet aan te vallen.

[B]: Ook deze conclusie is volgens KR niet correct. Belangrijk verschil: KR speelt niet (23-29), maar (23-28), 33×22 (34-39) en verklaart dit tot remise. (Die je er achter het bord nog maar uit moet zien te halen. Maar dat is een ander verhaal.)

Enkele fragmenten uit de ronde van 27 juli

Het eerste fragment is uit mijn partij tegen Jack van der Plas (wit).

In deze stand heb ik zojuist 20..8-13 gespeeld. Wit kan op allerlei manieren reageren. Een logisch plan is om het zwarte Chizhov-kanon te omklemmen, via 29 of 30, met 39 of 40. Na 21.39-34? volgt evenwel verrassend 17-21! 22.26×17 18-23. Laten slaan verliest een schijf, ook na 23.27-21 of 27-22 (vanwege 24..24-30), en sluiten met 23.38-32 verliest door een bomzet: 23..24-30 24.35×24 19×39 25.28×17 39×46 Z+.

In de partij volgde 21.40-34. De vraag is dan altijd wat de actie 21..24-30 22.35×24 20×40 23.45×34 14-20 24.25×23 18×40 25.39-34 40×29 26.33×24 waard is. Mijn conclusie was dat het zwart geen kansen biedt: door de witte schijf op 49 heeft wit ruim voldoende verdediging. Ik ging (speculatief) verder met 21..4-9. Dat biedt na het gespeelde 22.34-30 goede kansen aan wit. Uiteindelijk brak Jack de stand open en wist ik hem in het late middenspel nog te verschalken. Het slot is wel aardig.

Wit heeft zojuist 44.35-30 gespeeld. Zwart heeft nu meerdere ideeën. Na 44..31-37 45.41×32 23-28 46.32×23 18×38 kan wit direct remise maken met 47.39-33. Andere ideeën zijn 23-28 en 23-29. Beiden blijken te winnen. Ik koos met nog 2 seconden op de klok voor 44..23-29. De clue is dat wit na 45.33-28 29×20 46.25×14 13-19 47.14×23 18×29 door een soort van vijfvoudige oppositie verliest: 48.28-22 4-9! (ook 29-34 blijkt te winnen, al moet dat enigszins nauwkeurig) 49.30-25 9-14 Z+. Jack had dit gezien en koos voor het beste plan: 45.25-20 29×38 46.39-33 38×29 47.24×33 maar kon verlies niet meer voorkomen.

De partij tegen Evert Dollekamp was veel te complex (en leuk) om in een paar diagrammen te vatten. Toch twee leuke momenten:

Hier gooide ik met 11.32-27 20-25 12.39-34!? de knuppel in het hoenderhok. Zoals wel vaker geldt dan: gewoon normaal blijven doen. Met centrale, goede zetten deed Evert dat.

Even later volgde op 26..5-10 de verrassende zet 27.49-43!, maar meer dan een verrassing was het niet. Evert vervolgde koeltjes met 27..10-15 (23-29?) en bleef beter staan. Het werd uiteindelijk remise.