Archive for 31/10/2017

Forse nederlaag tiental LDG

Verslag André van der Kwartel

Het Leids Damgenootschap heeft in de derde competitieronde met 13-7 verloren van VAD uit Amsterdam. Een nederlaag waarop niets valt af te dingen. Zij had gemakkelijk nog hoger kunnen uitvallen.

De wedstrijd begon goed voor de Leidenaren. Na een snelle remise van Evert Dollekamp bracht teamleider Harry Dekker de eerste – en na afloop zou blijken enige – overwinning voor LDG binnen. Hij brak ten koste van één schijf door naar dam, waarna zijn tegenstander zich het afspel niet meer liet bewijzen. Henk Meester speelde daarna remise, maar dat had evengoed een verlies kunnen zijn.

SmitMeester

Tiemen Smit – Henk Meester

Na (9-14?) volgde 24-19 (13×24), 27-21 (16×27), 37-31 (26×37), 42×13. Henk dacht lang na hoe deze indringer onschadelijk te maken. Uiteindelijk koos hij voor: (12-18), 13×22 (17×28), 38-33 (14-20), 33×22 (23-29), 34×23 (24-30), 35×24 (20×27) en de stand was weer gelijk. Eind goed al goed. Maar wat als wit niet onmiddellijk 38-33 had gespeeld, maar eerst 34-30? Het is niet duidelijk hoe zwart dan aan schijfverlies had moeten ontkomen.

Evert Bronstring bracht met een remise de stand op 3-5, maar ook hij had eigenlijk moeten verliezen. Het begon ermee dat Evert op de 29e zet in een damzet liep:

BronsHeus

Evert Bronstring – Paul de Heus

Na 31-26? Volgde: (21-27), 32×23 (24-29), 33×24 (13-19), 23×14 (9×49). De dam werd afgepakt middels 48-42 en 42-38, waarna een 4 om 5 eindspel op het bord kwam. Volgens Evert was de stand waarschijnlijk remise omdat hij met zijn witte schijven veel verder stond dan de zwartspeler. Maar daarin had hij ongelijk. De zwartspeler heeft wel degelijk de winst gemist in het afspel.

BronsHeus2

Evert Bronstring – Paul de Heus

Zwart speelde (24-30?) waarna hij het argument van Evert ongewild in praktijk bracht. Winst zou echter zijn geweest: (3-9), 33-28 (9-14), 28-22 (24-29!!), 23×34 (12-17), 22×11 (16×7).

VAD kwam op gelijke hoogte omdat Hans Kolfoort verloor. Hans speelde de zogenoemde ‘Slingerland-opening’ [Voor de niet-kenners: 32-28 (18-23), 33-29 (23×32), 37×28 (16-21), 31-26 (19-23), 28×19 (13×33), 39×28 (21-27)]. Er ontstond een partij uit één stuk, waarin de formaties uit de opening lange tijd op het bord bleven. Helaas ging Hans op de 33e zet in de fout.

BinnenKolf

Cees Binnenkade – Hans Kolfoort

Zwart speelde hier (13-18??) en gaf op na 34-29! Weglopen of afruilen is verhinderd en op het ongetwijfeld beoogde (14-20), volgt: 26-21 (17×26), 34-29 (23×34), 28-23 (29×18), 37-31 (26×28), 33×2.

Daarna leek het wel alsof alle energie bij LDG op was. Hans Kreder verloor. Hij had de hele partij al onder druk gestaan en zijn tegenstander had al meerdere keren groter voordeel gemist. Maar op de 44e zet ging het definitief mis.

KrederHorn

Hans Kreder – Michel Horn

28-22?? Zoals Evert Dollekamp aangaf, zou remise zijn geweest: 40-34 (20-25), 17-11 [Deze manoeuvre moet je een keer gezien hebben.] (16×7), 34-29 (23×34), 28-23 (19×39), 38-33 (39×28), 32×1. Wit kan de stand nu remise houden met bijvoorbeeld: (34-39), 1-40. [Nu is (39-43) verhinderd door 40-49 (43-48) en 35-30.] Dus bijvoorbeeld (13-19), 27-22 [Nu is 39-43 verhinderd door 40-49 en 49-27.]

Hans Tangelder speelde remise, maar ook hij had eigenlijk moeten verliezen.

EgTang

Jos Eggen – Hans Tangelder

Wit speelde hier 33-28. Dat lijkt dwingend, maar 27-21 zou veel sterker zijn geweest. De computer komt dan met allerlei verliezende offervarianten. Had de witspeler de tegenactie van zwart overzien? (24-29), 34×23 (20-24), 26-21 (24-30), 35×24 (19×30), 27-22 (30-34), 39×30 (24×34), en hier miste wit zijn laatste kans op een voordelig eindspel: 21-17? 34-40 en remise overeengekomen. Met 22-17 had wit nog minstens een extra schijfwinst kunnen afdwingen. (13-18) is immers verhinderd door 12-8-3. Dus zwart zal (14-20) spelen.Wit kan nu een tweede schijf winnen, maar met alle witte schijven midden op het bord zal zwart wel remise kunnen houden.

Maurits Meijer speelde eveneens remise en misschien is dit de enige partij geweest, waarin voor de Leidenaren meer had kunnen zitten. In een complexe partij toverde Maurits een dam op het bord.

MeijerStorm

Maurits Meijer – Arie Storm

Na (4-10?) volgde: 34-30 (25×34), 28-23 (19×39), 18-13 (9×18), 38-33 (39×28), 32×1. Te duur? De ongelukkige stand van zwart op zijn korte vleugel biedt misschien kansen.

MeijerStorm2

Maurits Meijer – Arie Storm

Volgens de computer ging Maurits in deze stand in de fout. De computer adviseert 9-13 (30-35), 45-40 (35×44), 49×44 en besluit voor zwart om de witte dam af te pakken met (17-22), (21-27) en (11-17) met een schijf verlies.

Het partijverloop was: 32-28? (30-35), 45-40 (35×44), 49×40 (26-31!), 36×27 (21×23). De dam is nu zo duur geworden dat de partij remise liep. Wit moest wel met 36 slaan, want anders was gevolgd: 37×26 (21-27), 9×31 (39-43), 48×39 (17-21), 26×17 (11×35).

Zelf verloor ik op een nogal klungelige manier.

KwartWest

André van der Kwartel – Chris van Westerloo

Het spelverloop was: 36-31? (12-17), 46-41? (24-29), 33×24 (20×29), 39-33 (14-20), 25×14 (9×20), 33×24 (20×29), 48-42 (3-9), 41-36?? De situatie ziet er wanhopig uit voor wit, maar ik had mij hier nog kunnen redden met 41-37!! (Ook de computer geeft deze redding niet aan.) Het beste lijkt nog voor zwart (17-21). 26×17 (11×33), 43-39 en nu heeft zwart geen tweede aanval achter de hand. Na 6-11-17 maakt wit remise met 27-21 en 37-31.

De diagramstand is om nog een andere reden leerzaam. Ik had hier moeten spelen: 46-41 (12-17), 44-40. Zwart moet dan wel (17-22) of (17-21) spelen, want op (24-29×29) volgt 27-21! En hoewel er geen sprake is van een bomzet, wint wit hier wel een schijf mee. Zoals in oude damrubrieken stond: “Men ga dit na!”

Ten slotte schaarde ook Hein van Winkel zich in het rijtje verliezers. Geen schande tegen Herman van Westerloo, maar tot heel laat in de partij had hij nog remise in handen.

WinkWest

Hein van Winkel – Herman van Westerloo

De computer adviseert hier (19-23), maar dat blijkt verrassend tegen te vallen: 42-38 (23-29), 38-33! (29×27), 39-33. Omdat (21-27) nu remise wordt (zie de eerdergenoemde opmerking van Evert Bronstring), moet zwart wel (14-19) spelen, waarna schijf 25 naar dam gaat en uiteindelijk ook de schijf op 33.

In de partij speelde zwart (22-27). Hein reageerde foutief met 25-20×9 en verloor snel. Na ‘gewoon’ 42-38 is er echter niets aan de hand: (19-24), 39-33 (14-19), 33-28 (24-29), 25-20 en de partij zal remise lopen.

Zestal verliest van Damlust

(verslag van André van der Kwartel)

Het zestal van LDG heeft in de derde ronde van de ZHDB-competitie met 8-4 verloren van het eerste team van Damlust uit Gouda. Een verdienstelijk resultaat, gezien het grote verschil in speelkracht tussen beide teams. Ter illustratie: de gemiddelde teamrating van LDG was 1153, die van Damlust 1334.

Damlust opende de score met een ietwat gelukkige overwinning. Harry Dekker verloor al na 27 zetten in een gelijkwaardige stand door tijdsoverschrijding. Sinds de invoering van het Fischer-systeem zien we dat nog maar zelden gebeuren.

Damlust kwam op een 4-0 voorsprong door een overwinning van Erno Prosman tegen Edwin van Hofwegen. Niet geheel onverwacht, maar er deed zich in deze partij een opmerkelijk moment voor.

HofPros

Edwin van Hofwegen – Erno Prosman

(11-17!), 21-16 (19-23??) Met deze zet mist de zwartspeler het toch niet zo moeilijke (11-17), 16×27 (25-30), 35×24 (19×30), 34×25 (18-22), 27×18 (12×41).

Ik mocht zelf het eerste punt voor LDG inbrengen, maar dat hadden er eigenlijk twee moeten zijn.

KwartVen

André van der Kwartel – André Venema

Dit is volgens de computer het eerste moment waarop ik aantoonbaar groot voordeel , zo niet winst, laat lopen. Ik speelde hier 43-38, maar dwingender zou zijn geweest: 27-21. (13-19) en (13-18) zijn dan natuurlijk beide verhinderd, maar ik heb gemist dat ook (17-22) verhinderd is door 34-30! En hoe zwart ook slaat, altijd volgt 40-34 en 23-19×7.

Na het gespeelde 43-38 moet zwart wel: (20-24), 29×20 (15×24), 23-19 (14×23), 37-31 (26×28), 33×11. Zie het volgende diagram.

KwartVen2

André van der Kwartel – André Venema

Zwart speelde à tempo (24-30) – dat niet de beste zet is – maar dat maakte kennelijk zo’n indruk op mij dat ik direct 38-33 speelde. Eerst 11-6 lijkt winnend te zijn. Nu volgde: (23-28), 33×22 (12-17), 11-7 (17×28), 7-2. De partij liep remise, onder meer omdat (23-28) niets oplevert voor zwart.

Hans Tangelder bracht met een remise de stand op 6-2. Het is zonder diepere analyse niet duidelijk of daar meer in gezeten heeft, maar er had zich in ieder geval een sensationele afwikkeling kunnen voordoen.

TangHoog

Hans Tangelder – Erik Hoogendoorn

Zwart speelde hier (10-14), maar de computer adviseert (17-22), 41-36 (22×31), 36×27 (9-14), 43-38 (3-9) met groot voordeel voor zwart. Als oppervlakkige analysator vraag je je dan natuurlijk af waarom wit na (17-22) niet 37-31 speelt. Nou, dan zou zijn gevolgd: (23-28!!), 32×5 (24-30), 35×24 (18-23), 5×17 (11×22), 27×18 (12×23), 29×18 (20×16!!).

Er volgde een partij met veel ontwikkelingen. Beide spelers kregen een dam op het bord met nog wederzijds vele schijven. Eerst werd de dam van de witspeler afgepakt en daarna de dam van de zwartspeler, waarna wit aan al deze ontwikkelingen een schijf méér bleek te hebben overgehouden. Het is niet duidelijk of Tangelder daarna de winst heeft gemist, maar de computer geeft nog één moment aan, waarin hij het beter had kunnen doen.

TangHoog2

Hans Tangelder – Erik Hoogendoorn

Wit speelde hier 38-33, maar de computer adviseert 26-21 met de volgende suggestie voor een plausibel partijverloop: (4-9), 21-17 (9-13), 38-33 (13-19), 22-18 (19-24), 18-13 (24-29), 33×24 (34-39) met zo op het oog toch grote winstkansen voor wit.

Frank Eektimmerman bracht met een remise tegen Friso Fennema de stand op 7-3 voor Damlust, maar dat had ook zo maar een nederlaag kunnen zijn.

FenEek

Friso Fennema – Frank Eektimmerman

Na (14-19?) speelde wit 46-41 en miste daarmee de damzet met: 35-30 (24×35), 31-26 (22×31), 33×22 (18×27), 29-24.

Ten slotte eindigde de partij tussen Casper Remeijer en Teun van de Krol in remise. De computer signaleert in deze partij geen opvallende momenten.

Verrassend gelijkspel zestal

(verslag van André van der Kwartel)

Het zestal van LDG heeft in de tweede ronde van de hoofdklassecompetitie van de Zuid-Hollandse Dambond verrassend gelijk gespeeld tegen de Rijnsburgse Damclub. Enkele fragmenten:

LDG kwam op voorsprong door een fraaie overwinning van Frank Eektimmerman tegen Rinus Kromhout.

RKFT

Rinus Kromhout – Frank Eektimmerman

Wit staat al duidelijk slechter, maar na het gespeelde 35-30?? Is het ineens uit: (22-27!!). Zwart dreigt met (27-32) en (14-20). 33-29 zou dat kunnen voorkomen, maar dan volgt (27-31) en (18-22). Wit speelde nog 37-32 maar na (11-16), 32×21 (16×27) bleef al deze ellende in de stand zitten en gaf de witspeler dus maar op.

Ik zal dit verslag niet vervuilen met de blunder die ik na een interessante hekstellingspartij maakte tegen Richard Meijer. Het was een van die momenten waarop ik mij afvraag of ik niet beter lid kan worden van de plaatselijke boter, kaas en eieren vereniging…..

De overige vier partijen eindigden in remise. Ondanks langdurig voordeel kon Casper Remeijer niet winnen van Thomas Wielaard. Ook in de partij tussen Edwin van Hofwegen en Steven den Hollander werden de remisegrenzen nergens overtreden. Datzelfde geldt voor de partij tussen Daniël Boom en Harry Dekker. Maar dat de partij tussen Hans Tangelder en Arjen de Mooij in remise zou eindigen, was zonder meer verrassend.

Op de 37e zet had zwart al een vrijwel zeker winnende positie kunnen bereiken:

HTArj1

Hans Tangelder – Arjen de Mooij

Zwart speelde hier (19-24×14), maar had groot, zo niet winnend voordeel kunnen bereiken met (28-32), 37×28 (23×32). Vanwege de dreiging (32-38) is wit vrijwel verplicht tot 31-26, waarna zwart met (32-37) een ijzersterke voorpost creëert.

Nadat De Mooij op de 44e zet weer een winnende voortzetting had gemist, kwam op de 51e zet de volgende stand op het bord:

HTArj2

Hans Tangelder – Arjen de Mooij

Zwart vervolgde met (17-22×23). Volgens de computer zijn zo ongeveer alle andere zetten winnend. Spelverloop: 38-33 (7-12), 37-32?? Maar hier vergooit wit zijn remisekansen die hij had kunnen behouden met 36-31. Zwart antwoordde met (12-18). Winst zou echter zijn geweest: (19-24) met bijvoorbeeld: 32-27 (20-25), 27-22 (23-28). Het spelverloop na (12-18) was: 44-39 (20-24), 33-28 en nu kan zwart (24-29) niet doorzetten wegens 32-27. Na (24-30) en (35-40) liep de partij snel remise.

Als toegift bij dit verslag een wederzijdse damblindheid tijdens een partij tussen mij en Harry Dekker.

vDKHD

Harry Dekker – André van der Kwartel

(2-7??), 38-32?? Beiden overzagen we: 24-19 (13×24), 29×20 (X), 23-18 (22×13), 37-31 (26×37), 38-32 (37×28), 33×2.

Ruime overwinning Leids Damgenootschap

(verslag van André van der Kwartel)

In de tweede ronde van de competitie heeft het Leids Damgenootschap met 15-5 gewonnen van het derde team van Van Stigt Thans uit Schiedam. Van tevoren werd door uw verslaggever enigszins bezorgd naar deze wedstrijd uitgekeken. In de basisopstelling is Van Stigt Thans 3 bepaald geen zwak team en de Leidenaren moesten voor de tweede keer met drie invallers spelen. Bij aanvang van de wedstrijd bleek echter dat de tegenstanders maar liefst vijf basisspelers misten. Mede daardoor bleek het krachtsverschil groot in het voordeel van LDG. Binnen vier uur waren de voor een overwinning benodigde 11 punten binnen. De wedstrijd zelf duurde echter nog een uur langer omdat zich aan de borden twee en drie nog felle gevechten afspeelden, waarin de spelers niet van plan waren om gemakkelijke remises overeen te komen.

De wedstrijd begon met een snelle overwinning van Evert Dollekamp. Hij wist zijn tegenstander in een netwerk van combinaties te vangen:

BroekDollekamp

Matthijs Broek – Evert Dollekamp

Met (20-24) brengt de zwartspeler meerdere dreigingen in de stand. Na lang nadenken speelde wit 39-34, waarna volgde: (27-32), 28×37 (24-30), 35×24 (19×28). Met een schijf meer won Dollekamp gemakkelijk. Grappig was dat hij de partij afmaakte met een kleine combinatie na alweer 39-34. Wit liet het zich niet meer bewijzen.

Na een soepele remise van invaller Jack van der Plas, bracht de tweede invaller, Arend van Beelen, de stand op 5-1. Zijn tegenstander liet een eenvoudige één-om-twee toe en gaf direct op. Teamleider Harry Dekker bracht met een degelijke remise de stand op 6-2. Kort daarna bood mijn tegenstander remise aan in een stand waarin ik bezorgd zat na te denken over de vraag hoe ik het meest veilig naar remise zou kunnen afwikkelen. Ik nam zijn aanbod maar direct aan….

Hans Tangelder scoorde de volgende twee punten. Daarvoor moest hij echter diep gaan. Hij moest een complex eindspel scherp afwerken, miste daarin een eenvoudige winst, maar vond wel een moeilijker winst. Twee fragmenten uit deze partij.

HansGhafourKahn

Hans Tangelder – Reza Ghafoerkhan

De laatste zet van zwart was (17-21). Grappig was dat (18-23) was verhinderd wegens 29×18 (12×41), 36×47 (26×37), 38-32! Had Hans zich laten inspireren door de partij Wiersma – Bremmer een week eerder? Hoe dan ook, in de diagramstand speelde Hans 28-22×22 vanwege de combinatieve kansen, waar 38-32 positioneel beter was geweest. Op (12-17) volgt het zetje dammetje met 29-23, (19×17), 37-31, (26×37), 38-32, (37×28), 33×4. Op het gedwongen (7-11) had wit nog de volgende fraaie remisecombinatie in petto: 22-17 (11×22), 29-23 (19×28), 37-32 (28×37), 33-29 (24×42), 43-38 (42×33), 39×10 (15×4), 25×3. Zijn tegenstander ging echter in de fout met (19-23), 29×18, (12×23). Hierop sloeg Hans toe met 36.37-31, (26×37), 37.33-29, (24×42), 38.43-38, (42×33), 39.39×10, (15×4), 40.25×3.

Hans bereikte na deze combinatie een voordelig eindspel dat hij “alleen nog maar” hoefde te winnen. Onderstaand de stand na de 40e zet van zwart (21-26).

HansGhafourKahn2

Hans Tangelder – Reza Ghafoerkhan

Hans dacht achteraf dat deze stand gemakkelijk te winnen was met 49-43, vanwege de volgende variant: (26-31), 36×27 (37-41), 3-9 (13-19), 27-21 (16×18), 9×47. Maar deze claim is misschien wat minder duidelijk, omdat zwart in plaats van (13-19) ook kan spelen: (16-21), 9×1 (21×32) met nog een lastig eindspel.

Het spelverloop was: 22-17 (37-42), [Wellicht geeft (13-19) meer verdediging.] 3-9 (13-19), 9-18 (42-47), 18×1 (16-21), 17-12 (21-27), 12-8 (27-32), 8-3 (32-37), 44-39 (37-42), 3-25 (26-31), 36×27 (47-41??). Nu mist Hans de eenvoudige winst met 1-23, 39-33 en 25×46. Het alternatief is echter ook voldoende: 39-33 (19-24), 25-48 (41-37), 33-28 en zwart gaf op.

Evert Bronstring bracht met een overtuigende overwinning het elfde punt binnen. Invaller Henk Meester bracht het volgende punt binnen, maar dat hadden er eigenlijk twee moeten zijn:

GroenendijkMeester

Nico Groenendijk – Henk Meester

Na 27-22?? miste Henk de – ook door Harry Dekker aangegeven – winst met (3-8). Wit doet niets meer tegen de dreiging (13-18) en (21-27). In de partij volgde: (2-8), 43-39 (8-12), 39-34 en nu valt tegen dat op (12-18) kan volgen 34-29 (23×34), 30×39 (18×27), 28-23. In de partij speelde zwart (12-17) en de partij liep remise.

Edwin van Hofwegen en zijn tegenstander speelden een complexe partij die na wisselende kansen uiteindelijk in remise eindigde. De partij zou een uitgebreide analyse verdienen, maar ik beperk mij hier tot enkele opvallende fragmenten.

EdwinLansbergen

Edwin van Hofwegen – Hans Lansbergen

Hier het eerste opmerkelijke fragment. Zwart speelde hier (16-21) en kreeg nadeel. De computer komt met het verrassende offer (27-32), 41×21 (16×27), 43-38 (18-23), 29×16 (20×40), 35×44 (25×32) met gelijk spel. Het spelverloop na (16-21) was: 43-38 (32×43), 39×48 (19-23), 24-19?? Maar hier mist wit de schijfwinst die hij had kunnen realiseren met: 49-43 (23-28), 43-39 (28-32), 24-19 enz. Spelverloop (23×14), 15×24 (14-19), 49-43 (19-23). Zie het volgende diagram.

EdwinLansbergen2

Edwin van Hofwegen – Hans Lansbergen

Er ontstaat nu een fase in de partij waarin volgens de computer de spelers om de beurt duidelijk betere voortzettingen misten:

48-42? [Hier zou 33-28 veel sterker zijn geweest. Zwart moet wel (22×33) slaan, want op (23×32) volgt 24-19 (13×33), 43-38 (X), 48×28 (22×33), 31×2.]

(4-10?) [Maar hier mist zwart het toch niet zo moeilijke (13-19), 24×2 (23-28), 2×16 (28×46). De witte dam staat op een merkwaardige manier opgesloten. 16-11 is in ieder geval niet speelbaar.]

43-39? [Het festival der missers gaat door. Wit had hier moeten spelen: 42-37! Zwart heeft nu niet veel beter dan (27-32), 37×19 (22-27), 31×22 (17×48), 26×6 en zal een zwaar eindspel ingaan. In plaats van deze afwikkeling is (10-15) niet veel beter wegens 33-28.]

(10-15?) [De computer adviseert (23-28) met groot voordeel. 24-19 (13×24), 30×19 (wat anders?) wordt beantwoord met (8-13×3), waarna zwart stevig aan de leiding gaat.]

Enige zetten later kwam de volgende stand op het bord:

EdwinLansbergen3

Edwin van Hofwegen – Hans Lansbergen

De laatste missers in deze partij deden zich op dit moment voor: 24-19 (13×24), 30×19? [Nodig was 42-37×47, maar zwart mist de sterkste reactie.] (15-20??) Hier had zwart groot voordeel kunnen verkrijgen door: (32-38!). Nu is 42-37 verhinderd door (22-27) en (17-21). Dus: 19-14 (38×47), 14-9 (18-23!), 29×7 (47×3). Wit mag nu geen dam halen: Op 7-1 volgt (8-12) en (17-21). Op 7-2 volgt (22-27) en (17-21). Wit moet dus wel een schijf offeren: 26-21 (17×26) en komt in een slecht eindspel terecht.

Na deze gemiste kans duurde de partij nog dertien zetten, waarin de remisemarges niet meer werden overschreden.

Ten slotte bracht Maurits Meijer met een overwinning de eindstand op 15-5. Een overwinning met een donker randje, omdat Evert Bronstring na afloop liet zien dat zijn tegenstander in het middenspel groot, zo niet winnend voordeel had kunnen verkrijgen. Ook de computer signaleert dat moment:

HuetMaurits

Adri van Huët – Maurits Meijer

Maurits speelde (9-14) [Veiliger was (18-22).] Wit antwoordde 28-23 (2-8), 23×12 (8×17). Evert Bronstring gaf echter terecht aan dat wit had moeten spelen: 47-41! Een mogelijke variant van de computer luidt: (14-19), 40-35 (19×30), 35×24 (3-9), 28-23 (18-22), 27×18 (13×22), 32-28 (22×33), 39×28 met groot voordeel voor wit.

Uiteindelijk wist Maurits op de lange vleugel van wit door te breken. Het volgende fragment geeft het moment weer, waarop wit definitief in de fout ging. Maurits buitte dat met enkele scherpe zetten uit.

HuetMaurits2

Adri van Huët – Maurits Meijer  

Wit was met 23-18 nog ruim binnen de remisegrenzen gebleven, maar speelde 22-17?? Er volgde: (13-19!), 24×13 (41-46), 23-18 (46-23), 17-12 (23×45), 13-8 (14-19), 8-2 (19-23), 18×29 (45×1), 2-19 (15-20) en Maurits had een gewonnen eindspel op het bord.