Archive for 29/11/2018

Collectief falend tiental

André van der Kwartel

In de zesde ronde van de nationale competitie heeft het tiental van LDG met 7-13 verloren van het tweede team van Constant Charlois uit Rotterdam. Dit verlies kan niet anders worden omschreven dan als een collectief falen van vrijwel het gehele team. Aan de borden vier tot en met zeven werd verloren, allen objectief gezien totaal onnodig. Daarmee bedoel ik dat in drie partijen op enig moment op kinderlijk eenvoudige wijze remise had kunnen worden gemaakt en in één partij zelfs de winst werd gemist. In de vijf remise partijen werd één winnende voortzetting gemist, maar ook kwamen twee remises voort uit een objectief verloren stand. Dit alles bij elkaar geeft geen erg positief beeld van het huidige spelniveau van het Leids Damgenootschap. De enige uitzondering op al deze rampspoed was de winst van Hans Kreder die zijn partij met een kleine combinatie wist te winnen.

Deze keer geef ik het damtechnisch commentaar niet conform het wedstrijdverloop, maar hanteer ik de bordvolgorde. Het merkwaardige collectieve falen van de middenborden komt daarmee treffend tot uitdrukking.

Evert Bronstring speelde aan bord 1 teleurstellend remise tegen een tegenstander met een meer dan honderd punten lagere rating. Achteraf wordt de teleurstelling nog groter: Evert heeft wel degelijk de winst gemist.

EvertB

Evert Bronstring – Ramdew Jahani

Stand na de 41e zet van wit. (20-25?) Fout. Zwart had (18-23) moeten spelen om remise te waarborgen, maar Evert profiteert niet. 40-34?? Winst is 36-31! Het is wel duidelijk dat wit een schijf gaat winnen. De computer komt na 36-31 in ieder geval niet verder dan (25-30), 40-35 (12-17), 22×11 (16×7), 27×16 (24-29), 33×24 (30×19), waarna wit een gezonde schijf voor staat.

Evert Dollekamp speelde aan bord 2 remise tegen een tegenstander van wie de rating meer dan 400 (!) punten lager was.

Aan bord 3 speelde Hans Tangelder remise, maar hij had eigenlijk moeten verliezen.

HansT

Hans Tangelder – Radjinder Jharap

Stand na de 53e zet van zwart. Na 39-34 zal zwart remise maken met (32-38), 42×33 (28×39), 34×43 (23-28), enz. Wellicht meende wit hier nog op winst te kunnen spelen, want hij zette voort met: 24-19?? Gelukkig overzag zwart het verrassende (27-31!), 36×29 (14×43). Het kan nog een lang eindspel worden, maar ik zou mijn geld op zwart zetten. Bijvoorbeeld: 30-24 (43-49), 24-19 (49-44), 19-13 (28-33!). Wit moet nu zijn schijf op 42 offeren, waarna zwart aan twee, eventueel drie dammen komt en de rest een kwestie van techniek is.

Aan bord 4 speelde Edwin van Hofwegen. Hij verloor, maar had in een complexe stand een winnend zetje kunnen nemen. Maar voor ik aan dat moment toe kom, wil ik eerst enkele leerzame opmerkingen over deze partij laten zien die mij door Evert Bronstring werden toegestuurd (en door mij redactioneel wat zijn bewerkt en aangevuld). Het gaat om de stand na de 17e zet van wit. Ik laat Evert aan het woord:

EdwinVanH

Jurgen Tholel – Edwin van Hofwegen

Edwin laat zich voor de tweede keer verrassen door het zetje naar veld 10.

In de partij kiest Edwin voor (3-9) en (9-14), maar hij had moeten spelen: (4-10), 40-34 (10-14), 44-40 (1-7), 49-44 Deze opbouw stelt Edwin in staat om nu (21-27) te spelen, waarmee de ideaalstelling is bereikt met het goede tempo.

Wit heeft alleen nog 33-28 (A) en 40-35 (B). Merk op dat 37-31 weerlegd is door het bekende zetje (27-32), (22-28). En dat 37-32 is weerlegd door (22-28) en (13-19).

A) 33-28 (22×33), 39×28 (27-32), 38×27 (17-21), 26×17 (11×33), 29×38 (20×29). Nu volgt (3-9) en (18-22). Dat wordt schijfwinst of een zetje naar 45.

B) 40-35 (13-19), 24×13 (8×28), 44-40 (18-23), 29×18 (12×23), 33-29 (17-21), 26×17

(14-19), 29×18 (22×13), 34-29 (11×22), 29-23 (16-21), 23×32 (19-24) met een comfortabele

stand voor zwart.

Tot zover Evert Bronstring. In de partij werd vanuit de bovenstaande diagramstand gespeeld: (3-9), 40-34 (9-14), 44-40 (1-7), 49-44 (4-10), 33-28 (22×33), 39×28 (21-27). Nu is de volgende stand ontstaan:

EdwinVanH2

Jurgen Tholel – Edwin van Hofwegen

De computer adviseert nu 43-39, maar wit speelde 37-32? Zwart reageerde nu niet goed met (17-22?), 28×17 (11×22?), 32×21 (16×27). Wit heeft groot voordeel en zou uiteindelijk winnen.

In plaats van (17-22?) had zwart echter moeten spelen: (17-21!), 26×17 (11×33), 32×21 (16×27) en nu is 43-39 verhinderd door (12-17!!), 23×32 (14-19), 39×28 (14×50). Ik vermoed dat Edwin deze verrassende meerslag heeft overzien. Er blijft daarom voor wit niet veel anders over dan eerst te offeren met 36-31 (27×36) en dan pas 43-39 te spelen, maar dan volgt (13-19!), 24×22 (33×24) en zwart staat een schijf voor.

Aan bord 5 speelde Maurits Meijer tegen de speler met de hoogste rating van het bezoekende team. Maurits kreeg het in de partij behoorlijk moeilijk, maar wist zich staande te houden tot de dramatische 61e zet.

MauritsM

Maurits Meijer – Jaap Riesenkamp

Stand na de 60e zet van zwart.

De middag was al ver gevorderd en dit was de laatste partij die nog bezig was. Het was tamelijk rumoerig en ondanks verzoeken van Maurits tot wat stilte, bleef het rumoer aanhouden. Het ia niet ondenkbaar dat dat een rol heeft gespeeld bij de misgreep die Maurits nu uithaalt: 29-24?? (9-14) en door wit opgegeven. Remise is: 29-23 (28×19), 38-32 (27×38), 26-21.

Aan bord 6 speelde teamleider Harry Dekker. Hij verloor in een gelijkwaardige stand door tijdsoverschrijding. Met het Fischer-systeem hoeft dat eigenlijk niet te gebeuren, maar het komt toch wel meer voor.

Ik speelde aan bord 7 en kwam tegen het eind van de partij onder druk te staan. Ik koos voor een voortzetting die mij een veilige weg naar remise leek en miste op dat moment een simpele zekere afwikkeling naar remise. Drie diagrammen uit deze partij.

AndreeK1

André van der Kwartel – Ashok Bhajan

Het eerste diagram dient slechts “ter leringhe ende vermaeck”. Het geeft de stand aan na de 8e zet van zwart. Ik had natuurlijk heel goed opgelet bij de wijze lessen van meester Steven den Hollander en dus trapte ik hier niet in het zetje van Gortmans: 30-25?? (24-30!), 25×23 (30-34), 39×30 (22-27), 31×22 (12-18), 23×12 (8×50).

AndreeK2

André van der Kwartel – Ashok Bhajan

Dit tweede fragment is serieuzer. Ik meende veilig naar remise te kunnen spelen door 25-20, 30-25×24, 20-14 en doorbreken naar dam. In de praktijk bleek dat tegen te vallen, omdat zwart zo ongeveer even snel op dam komt als wit. Ik heb in de diagramstand echter totaal niet gekeken naar 43-38?! (32×34), 30×39 (19×30), 35×24. Ten koste van een tweede schijf kan wit dan veel sneller doorbreken naar dam en moet zwart maar zien hoe ver hij komt.

Eén tegenvaller in de door mij voorziene spelgang wil ik wel laten zien: 25-20 (16-21), 30-25 (19×30), 35×24 (21-27), 20-14 (32-37) en nu moet ik deze schijf helaas laten gaan. Als ik hem probeer af te stoppen, kom ik zelf niet meer op dam: 43-38? (27-31), 36×27 (37-41), 24-20A (15×24), 14-10 (41-46) en wit verliest. A: Hier kan wit het toch nog wel remise houden met 27-21. Dat heb ik in de partij gemist.

Ten slotte een anekdote bij de slotstand van mijn partij:

AndreeK3Correctie

André van der Kwartel – Ashok Bhajan

Stand na de 55e zet van zwart. Ik speelde hier 14-3 en hoopte op (17-22) om mezelf nog enige speelruimte te geven. Er volgde echter (27-32) en ik kon opgeven. Eén van de toeschouwers noemde het een ‘afzichtelijke blunder’. Maar wat is er aan de hand? Als wit op de hoofdlijn blijft is het uit. Bijvoorbeeld: 14-37 (13-19), 37×5 (27-31), 36×27 (18-23), 5×11 (6×17). De enige actie om het onvermijdelijke uit te stellen lijkt: 25-20 (15×49), 14-20 (27-32). De zwarte schijven kunnen niet worden aangevallen. Winst voor zwart lijkt mij dan ook niet erg lastig. De filosofische vraag doet zich voor of je kunt blunderen in een totaal verloren stelling.

Aan bord acht speelde Jack van der Plas. Hij kwam met remise weg, maar had eigenlijk dik moeten verliezen.

JackP

Ratan Ganeshie – Jack van der Plas

Stand na de 36e zet van wit. In deze stand is na bijvoorbeeld (19-23) weinig aan de hand. Maar zwart speelde (18-23??). Oogt interessant, maar kost direct een schijf: 28-22! (12-18), 22×13 (8-12), 13-8 (2×13), 33-29 (24×33), 38×9 (3×14). Hoe kon dit nog remise lopen? Daar was dan ook wel de medewerking van de witspeler voor nodig: 42-38 (12-18), 38-33!? (18-23), 33-29?? Een potsierlijke fout, waarmee wit zichzelf in de problemen brengt. (23-28), 32×23 (19×28). Wit moet noodgedwongen een schijf terugofferen. Hij koos niet het sterkste offer, 29-24, maar speelde 29-23, waarna de partij probleemloos naar remise liep.

Hans Kreder zorgde aan bord 9 voor het enige lichtpuntje in de wedstrijd. Hij won door een eenvoudig slagzetje.

HansK

Hans Kreder – Sjaam Biekram

Stand na de 35e zet van wit. Wit staat duidelijk beter, maar na bijvoorbeeld (13-19), 30-24×24 moet dat allemaal nog maar bewezen worden. Zwart speelde echter (7-12??) en Hans liet zich dit aanbod niet ontglippen: 47-41 (36×47), 38-32A (47×24), 30×28 en zwart gaf op.

A) Nog iets effectiever is: 30-24 (47×33), 39×10 (15×4), 25×14. Maar ach, wat doet het ertoe?

Aan bord 10 speelde Peter van den Berg een degelijke remise. Geruchten gingen dat hij een schijfwinst zou hebben gemist, maar dat bleek niet het geval.

Zestal verslaat Damlust 2

André van der Kwartel

In de vijfde ronde van de provinciale hoofdklassecompetitie heeft het zestal van LDG met ruime cijfers gewonnen van het tweede team van Damlust uit Gouda. Met een 3-9 overwinning – drie overwinningen en drie remises – keerden de Leidenaren huiswaarts.

Over de drie remises van respectievelijk Edwin van Hofwegen, Harry Dekker en Casper Remeijer valt in dit verslag weinig te vermelden. In al deze drie partijen werd het evenwicht nergens verbroken, zij het dat het spelbeeld in de partij van Remeijer duidelijk spannender was dan dat van de beide andere partijen.

Koos van Amerongen bracht de eerste overwinning voor LDG binnen. Vanuit de opening overspeelde hij zijn tegenstander, zodat al snel duidelijk werd dat hij zou winnen. Desondanks was het einde van de partij verrassend:

Koos

Kariem Droog – Koos van Amerongen

Stand na de 34e zet van zwart. 32-27 (23×32), 34-29!? (36-41!!). Twee keer met de ogen knipperen en daarna opgeven.

Ook Steven den Hollander was veel te sterk voor zijn tegenstander. Steven heeft zelf op Toernooibase aangegeven wat hij tijdens de partij allemaal aan combinaties gezien heeft. Zijn eerste mogelijke combinatie heb ik hier overgenomen, maar ik raad de lezers aan om ook even naar de andere te kijken.

Steven

Steven den Hollander – Bouke Bruinsma

Stand na de 11e zet van zwart. Steven zag de volgende mogelijkheid:

42-37 (21-27), 29-24 (20×29), 28-22 (17×28), 36-31 (27×36), 26-21 (16×27), 47-42 (36×47), 37-32 (28×37), 42×04 (47×33), 39×28. Een fraaie dam, maar Steven had ook de naslag berekend: (29-34), 40×29 (12-18), 04×36 (08-13), 36×20 (15×22).

Toen ik las dat Frank Eektimmerman had gewonnen van Harry Clasquin, was ik benieuwd naar die partij. Dat kon wel eens een mooie overwinning zijn geweest. Helaas viel dat tegen:

Frank

Harry Clasquin – Frank Eektimmerman

Stand na de 46e zet van zwart. Tot op dit moment heeft de computer geen opvallende momenten gesignaleerd. Maar in deze gelijkwaardige stand speelde wit: 32-28?? (23×32), 38×27 (17-22), 27×18 (19-23), 18×29 (24×44) en wit gaf op.

Achttal LDG verliest kansloos

André van der Kwartel

De vijfde ronde van de landelijke competitie markeerde een historisch dieptepunt in het meer dan honderdjarige bestaan van het Leids Damgenootschap. In de thuiswedstrijd tegen de Haarlemse Damclub HDC kon teamleider Harry Dekker slechts acht spelers opstellen. Sommigen noemden het een statistisch toeval dat er zo veel spelers van LDG tegelijk verhinderd waren. Maar je kunt ook constateren dat LDG door allerlei oorzaken momenteel kwetsbaar is voor zulk toeval.

In ieder geval begonnen de Leidenaren daardoor met een achterstand van 0-4 en in dat licht is de einduitslag 7-13 niet eens slecht te noemen. Het achttal van LDG verloor met 7-9 van het achttal van HDC.

HDC liep uit naar een 0-8 voorsprong door verliespartijen van respectievelijk Peter van den Berg en Evert Bronstring. Vooral het verlies van Evert was een tegenvaller. De rating van zijn tegenstander was maar liefst 200 punten lager. Een overwinning had dus meer in de lijn der verwachting gelegen en had de einduitslag een prettiger aanblik gegeven.

Peter van den Berg kwam na een onnodige uitval naar het kerkhof tijdelijk een schijf achter, maar beging een ernstige slordigheid bij zijn pogingen de schijf terug te winnen:

PieterPeter

Pieter Schoonderbeek – Peter van den Berg

Stand na de 33e zet van wit. Zwart wil zijn schijf terugwinnen en speelt (14-20), maar nu volgt 44-39 (20×29), 39-33 en zwart gaat definitief een schijf verliezen. Als zwart in de diagramstand eerst (22-28) speelt, dan wint zwart zijn schijf wel terug en is de stand gelijkwaardig.

Vervolgens verloor Evert Bronstring die een van zijn slechtste wedstrijden van dit seizoen speelde. Kijk naar de onderstaande stand na de 39e zet van wit. De korte vleugel van zwart ziet er bepaald niet gezond uit. Evert besluit een schijf te offeren. Je kunt je afvragen of dat hier al nodig is, maar misschien is het alternatief (10-14) inderdaad slechter.

DickEvert

Dick Siegers – Evert Bronstring

(27-31), 26×37!? [Beter is om dubbel te slaan met 36×27. Nu krijgt zwart nog een onverwachte kans op remise.] (21-26?). Maar zwart grijpt zijn kans niet. Hij had de stand nog min of meer gelijk kunnen houden door (21-27), 32×21 (16×27), 37-31 (10-14). Er zijn nu twee vertakkingen:

A) 34-30 (25×34), 39×30 (17-21), 28×26 (14-20), 31×13 (8×48) en zwart wint zelfs nog.

B) 24-19 (14-20), 31-26 (2-7) en wit heeft nu weer twee mogelijkheden:

B1) 36-31 en 26-21, waarna zwart na (36-41) enz. de stand wel remise moet kunnen houden.

B2) 19-14 (20×9), 34-30 (25×34), 39×30, maar ook hier is slechts sprake van licht voordeel voor wit.

Daarmee was de stand gekomen op 0-8 in het voordeel van HDC. Harry Dekker mocht het eerste punt voor LDG binnen halen en hij deed dat met een verrassende combinatie die helaas net niet won.

RoelHarry

Roel Janssen – Harry Dekker

Stand na de 44e zet van wit. Tot op dit moment is de partij steeds in evenwicht gebleven, maar nu begaat zwart een fout: (13-18?). [Veiliger was (8-12). Wit krijgt nu groot voordeel.] 39-33 (20-25), 34-29? [Maar hier geeft wit zijn voordeel weer weg. Dat had hij kunnen behouden met: 43-39 en nu bijvoorbeeld: (3-9), 37-32 (18-23), 28×30 (27-31), 32-27 (31×22), 38-32. Zwart kan nu met schijf 8 door gaan lopen. Het wordt nog een spannend afspel.] (25-30) 29×20 (15×24), 43-39 en nu volgde verrassend: (27-32), 38×27 (18-22), 27×18 (30-34), 39×19 (8-13), 19×8 (3×41). Maar na 33-28 wint zwart niet meer.

De score kreeg een beter aanzien door de overwinning van Jack van der Plas.

JackRudi

Jack van der Plas – Rudi van Velzen

Stand na de 43e zet van wit. Wit heeft een mooie voorpost op veld 14. Zwart kan zich nog enigszins verdedigen met (13-18-22), maar speelde: (24-29), 34-30 [Ook mogelijk was 25-20.] (13-19??), 38-32 (19×10), 30-24 (29×20), 25×5. De dam werd weer afgepakt, maar de winst was snel binnen.

De score kreeg een nog beter aanzien toen Hans Tangelder de stand op 5-9 bracht.

HansFabian

Hans Tangelder – Fabian Snijder

Stand na de 24e zet van wit. De zwarte lange vleugel wordt ernstig bedreigd en harde actie lijkt dan ook gewenst met (23-29×29). Zwart speelde echter: (10-15?), 34-29 (23×34), 40×20 (15×24), 47-42 (11-17 – wat anders?). Hans speelde nu 45-40 en bij goed spel van zwart had dat tot een gelijke stand moeten leiden. Daarom was voor wit beter geweest: 27-22 (18×27), 31×11 (6×17), 45-40 en op het juiste moment doorpakken met 28-23. Na 45-40 verdedigde zwart zich echter niet op zijn sterkst, waarna hij door wit werd overspeeld.

Maurits Meijer speelde na een voor de toevallig langslopende toeschouwer spannende partij remise. Maar zijn tegenstander had onderweg een toch niet zo moeilijke winst gemist.

StefanMaurits

Stefan Stolwijk – Maurits Meijer

Stand na de 48e zet van zwart. Spelverloop: 32-28? (30-35), 39-34 (13-19), 38-32 (18-22), 27×18 (12×23), 33-29 (19-24) en enkele zetten later remise overeen gekomen.

Maar in de diagramstand begaat wit wel een ernstige fout. Winst zou zijn geweest: 33-28! De dreiging 27-22×21 is dodelijk met als aardige variant: (13-19), 27-22 (18×27), 32×21 (30-35), 39-34 (19-24), 38-32 (24-30), 34×25 (35-40), 25-20 (40-44), 20-15 (44-50), 15-10 (50×22), 10-4.

Edwin van Hofwegen verloor van Mark Deurloo, de speler van HDC met de hoogste rating. Het was een complexe partij, waarin Edwin langzamerhand steeds meer nadeel kreeg en uiteindelijk verloor. Meer een partij voor een uitgebreide analyse dan voor instructieve fragmenten.

Ik bracht zelf met een remise het laatste punt voor LDG binnen. Dat viel mij nogal tegen. Een groot deel van de partij had ik beter gestaan en de rest leek een kwestie van zorgvuldig afwerken.

AndreeRoberto

André van der Kwartel – Roberto Vesciano

Stand na de 45e zet van wit. Ik dacht dat ik hier goede kansen had, maar had totaal niet gekeken naar (21-26!). Zwart dreigt met (23-28) en (26-31). 33-28 (23-29) leek mij ook niet veel bijzonders, dus: 33-29 (23-28), 32×23 (13-19), 30-25 (19×28), 34-30 (12-17), 30-24 [Ik had hier nog steeds een beetje hoop.] (17-21), 24-20 (21×32), 20×9 (32-38), 9-4 (28-32) Dit viel tegen. 4×22 (38-43) en enkele zetten later remise gegeven.

Zestal remiseert

André van der Kwartel

Het zestal van LDG heeft in de vierde ronde van de provinciale competitie met 6-6 gelijk gespeeld tegen de Hofstad Dammers. Dat was een beetje een tegenvaller, want de verwachting was dat het zestal van deze tegenstander zou moeten kunnen winnen. Deze laatste had echter een truc bedacht: een zogeheten tactische opstelling. Hun sterkste speler speelde aan bord vier en twee andere sterke spelers speelden aan de borden vijf en zes. Was de uitslag 6-6 nu te danken aan deze tactische opstelling? Nou, nee. De sterkste speler van De Hofstad Dammers wist aan bord vier niet te winnen van uw verslaggever, Harry Dekker miste tot twee- en misschien wel drie keer toe de winst en verloor zelfs nog en invaller Peter van den Berg miste een winnende combinatie en ook hij verloor. Alles bij elkaar had een iets alerter LDG met 10-2 kunnen winnen. Tot zover de discussie over het nut van een tactische opstelling.

Over naar de techniek. De score werd voor LDG geopend door een soepele overwinning van Casper Remeijer.

CasperFrans

Casper Remeijer – Frans Teijn

Stand na de 33e zet van wit. Zwart heeft al nadeel (zie onder meer de hangende schijf op 11), maar met (14-20) had hij zich nog kunnen verdedigen. (14-19?), 42-37! Er dreigt zowel 28-22 als 37-31 en na (18-22) volgt toch 37-31 (22×42), 47×38 (31×22), 32×23. Dus is zwart verplicht tot (8-12), 32-27 (18-23), 38-32 [ Dreigt 26-21 en 30-24] (15-20), 43-39 (20-24), 48-42 (12-18), 39-34 (9-14), 42-38 (24-29), 30-25 (29×40), 35×44 en met een bord vol schijven gaf zwart op.

Steven den Hollander bracht de stand op 4-0 met een degelijke positionele partij waarin hij geleidelijk steeds beter en uiteindelijk gewonnen kwam te staan. Het is alleen jammer voor dit verslag dat de computer dan ook nergens opvallende momenten registreert.

Ik mocht zelf aantreden tegen de sterkste speler van de tegenpartij. Ik kreeg de gelegenheid om de zogeheten Slingerland opening op het bord te krijgen [ 32-28 (18-23), 33-29 (23×32), 37×28 (16-21), 31-26 (19-23), 28×19 (13×33), 39×28 (21-27), 38-33 (11-16)] Het resulteerde in een spannende partij, waarin ik voordelig uit de opening kwam, maar in het late middenspel alsnog een ernstige fout maakte.

PeterAndree1

Peter van Eck – André van der Kwartel

Stand na de 39e zet van wit. Mede onder druk van de klok bega ik hier een serieuze fout. Na (14-19) blijft de stand vrijwel gelijk, maar ik speelde (16-21??), 26×17 (12×21). 28-23! Natuurlijk. (8-12) is verhinderd door 23-19 en 24-20. Dus: (18-22), 24-19 (13×33), 39×26. Nu is de volgende stand ontstaan:

PeterAndree2

Peter van Eck – André van der Kwartel

Nadat de partij in remise was geëindigd maakte Steven den Hollander de opmerking “Dat ik was blijven doorspelen voor de club.” Met de strekking van die opmerking ben ik het niet eens. Op dit moment valt nog niet te zien of deze stand, ondanks de schijf voorsprong, wel gewonnen is voor wit. De computer geeft bij de resterende zetten geen enkele keer een gemiste winst aan voor wit. Nu zegt dat niet zo veel, want in strategische eindspelen is de computer niet zo sterk, maar toch. Eerst de spelgang uit de partij: (8-12), 47-42A (4-9), 42-38 (9-13), 44-39 (15-20), 34-30 (27-32!), 38×27 (13-19), 39-34 (19×28), 34-29 (14-19), 30-25 (19-24), 25×14 (24×33), 14-9 (33-39), 9-3 (12-17), 3×21 (39-44) en remise overeengekomen.

A) Ik maakte mij vooral zorgen over de volgende variant: 34-29 (4-9), 44-39 (9-13), 39-34. Een voorbeeld van het mogelijke vervolg: (15-20), 47-42 (12-17), 34-30 (13-19), 23-18 (27-32), hetgeen ook zeer waarschijnlijk naar remise zal leiden. Maar er valt nog wel het een en ander aan dit eindspel te bestuderen. Deze remise bracht de stand op 5-1 in het voordeel van LDG. Helaas leverden de overige drie partijen slechts één punt op voor LDG.

Eerst verloor Peter van den Berg, maar hij had in het middenspel wel een winnende slagzet gemist:

HansPeter

Hans Jacobsen – Peter van den Berg

Stand na de 32e zet van zwart. Spelverloop: 29-24?? (19×30), 35×24 (14-19??). Beide spelers overzien dat zwart had kunnen spelen: (27-32), 38×27 (22×31), 36×27 (14-19), 24×22 (17×37)

Hans Tangelder speelde remise in een partij waarin hij wel voordeel, maar geen serieuze kansen wist te verkrijgen.

Ten slotte verloor ook Harry Dekker, waarmee de eindstand uitkwam op 6-6. Dat was des te zuurder omdat Harry kort na de opening een winnende slagzet had gemist:

HarryFrans

Harry Dekker – Frans van de Velde

Stand na de 17e zet van zwart. Wit speelde 42-38 maar had kunnen winnen door: 34-30! (23x25A), 33-29 (24×33), 37-32 (28×37), 39×10 (5×14), 42×31. A: (23×45) is bepaald geen beter alternatief. Deze slagzet werd gesignaleerd door Steven den Hollander.

Het spelverloop vanuit de diagramstand was: 42-38 (14-19), 50-45 (5-10?), 38-32 (20-25), 29×20 (25×14), 35-30!? Hier laat wit opnieuw een uitstekende kans op groot voordeel lopen. Beter was om met 43-38 (15-20), 49-43 (10-15), 48-42 de stand dicht te schuiven. [Merk op dat (11-17) en (12-17) steeds verhinderd zijn.] Nu dreigt wit met 32-27 (22×31), 33×22 (18×27), 26-21 een schijf te winnen. Het is onduidelijk hoe zwart dat moet voorkomen.

Ook later in de partij kreeg wit nog duidelijke winstkansen. Een voorbeeld is het onderstaande moment na de 42e zet van zwart:

HarryFrans2

Harry Dekker – Frans van de Velde

Wit pakt hier direct zijn schijf winst, maar het lijkt verstandiger om die nog even achterwege te laten. “Die loopt niet weg.”, zoals het cliché luidt. De computer adviseert: 34-30. Nu zijn (1-6), (1-7) en (13-19) feitelijk verhinderd, dus zwart speelt bijvoorbeeld (4-10), 30-24 (10-14), 31-27 (22×31), 33×11 (31-37), 11-6 (23-28) [Wat moet zwart anders?] 38-32 (37-42), 32×12. Het is nog lang niet gewonnen, maar het is duidelijk dat wit verreweg de betere kansen heeft.

LDG staat nu op de derde plaats in de Provinciale Hoofdklasse van Zuid-Holland.