Evert Dollekamp
Dambret
Natuurlijk is het niet mijn bedoeling een soort wapenwedloop aan te gaan tussen André en mijzelf. Nergens voor nodig. Ieder zijn smaak. Sterker nog, ik vind de bijdrages van André zeer te pruimen. Zorgvuldig taalgebruik, mooie verhalen. Zorgvuldige analyses ook en altijd to the point. Die zorgvuldige analyses kan ik trouwens niet beoordelen. Ik lees altijd door stukjes heen waarin gecijferd wordt. Moet je ook eens proberen als je niet van analyses houdt. Echt goede analyses kenmerken zich door een groot doorleesgehalte. Sla de cijfers over en lees gewoon door. André heeft deze kunst in handen. Zonder de cijfers heb je toch een verhaal.
Mijn fascinatie zit nu eenmaal in het schrijven over dammen en alles wat daar een beetje omheen hangt. Zo vond ik het onlangs nodig het volgende op te schrijven:
Damt U ook ?
Dambret is Gronings voor dambord. Ook in Scandinavische landen wordt begrepen dat hier een dambord bedoeld wordt. Sterker nog, Grootmeester Schieve Dambrett gaat hier over straat zonder dat iemand daar een opmerking over maakt. In Nederland is dat anders. Als je hier met een dambord over straat gaat, ligt een verblijf in het huisje op de loer. Ik heb in mijn dammend leven nog nooit de behoefte gevoeld met een dambord mijzelf publiekelijk voor gek te laten zetten, maar anderen denken daar kennelijk anders over.
Niemand minder dan Roel Boomstra, op moment van schrijven tweevoudig Wereldkampioen dammen, durft met een dambord onder de arm over straat. In een promotiefilmpje voor de Rijks Universiteit Groningen kuiert hij gemoedelijk door de Groninger binnenstad met een dambord onder de arm. Naast zich secondant Wouter Sipma, die zegt er maar niets van. Het is geen gezicht, ik kan het niet anders verwoorden. Gelukkig worden zij staande gehouden door een bevallige agente, slechts gekleed in een goed geoliede ritssluiting (copyright Leonard Huizinga in Adriaan en Olivier).
‘Waar denken wij naar toe te gaan met dat dambord onder de arm?’ klinkt het. ‘Wij zijn de damsport aan het promoten mevrouw!’ ‘Damsport? Damspel bedoel je’. ‘Nee mevrouw, het is echt een sport. Dat is zo omdat het heel erg moeilijk is!’ ‘Moeilijk? Ha! Laat me niet lachen. Dat was thuis het eerste spelletje wat we leerden. Het is juist hartstikke makkelijk! Nou, ik weet het goed gemaakt. Als jij daar dat bord voor je kop houdt, kunnen jullie doorlopen. Anders ga ik mijn bonnenboekje er bij halen.’
Dan is de werkwijze van wijlen Wim Los duidelijk subtieler. De grote dampropagandist sprak willekeurig passanten aan. Ooit in de trein vroeg hij een argeloze mevrouw:
‘Damt U ook?’