André van der Kwartel
Het Leids damgenootschap heeft in de vierde ronde van de competitie met 10-10 gelijk gespeeld tegen het derde team van Van Stigt Thans uit Schiedam. Voorafgaand aan de wedstrijd leek een overwinning voor de Leidenaren zeker tot de mogelijkheden te behoren. De tegenstander had immers nog geen punt behaald in deze competitie. De werkelijkheid was anders. Na drie uur spelen keken de Leidenaren tegen een 6-2 achterstand aan. André van der Kwartel verloor als eerste. Op een belangrijk moment in de partij blek dat hij een voorgenomen actie niet kon doorzetten, waarna hij kansloos werd weggespeeld (zie diagram 1). Evert Dollekamp speelde na een mislukte forcing remise en mocht daar niet over klagen. Henk Meester speelde een gelijkwaardige remise, waarna Hans Kolfoort in een moment van damblindheid zijn tegenstander aanbood twee schijven te offeren en er vier te slaan. Ondanks deze tegenvallers leken op dat moment nog alle kansen aan LDG te zijn: Maurits Meijer en Arend van Beelen stonden een schijf voor en Hans Kreder had een kansrijke damdoorbraak tegen de sterkste speler van Van Stigt Thans 3 weten te realiseren. Van Evert Bronstring mocht mogelijk ook wel iets worden verwacht en de overige spelers (Harry Dekker en Hans Tangelder) speelden complexe, maar op dat moment nog gelijkwaardige partijen. Het kwam er echter niet uit. Meijer won inderdaad zijn partij, maar Bronstring moest tegen een taaie tegenstander in remise berusten. Hans Kreder kon zijn damdoorbaak niet in winst omzetten (zie diagram 2). Arend van Beelen kon zijn gewonnen schijf evenmin omzetten in partijwinst, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat die winst er misschien ook wel nooit heeft in gezeten. Zijn tegenstander had veel compensatie voor zijn verloren schijf. Harry Dekker speelde na een complexe opsluitingspartij remise en bij de stand 10-8 in het voordeel van Van Stigt Thans speelde alleen Hans Tangelder nog. En die stond totaal verloren. De overgang van middenspel naar eindspel was met wederzijdse fouten gepaard gegaan, waarin remise en verlies voor Tangelder elkaar afwisselden. Maar de winst werd pas in het eindspel definitief vergooid (zie diagram 3). Maar toen de remise op het bord kwam, gebeurde er iets bizars. Misschien was het frustratie, misschien besefte de tegenstander niet wat de stand in de wedstrijd was, maar hij bleef naar winst zoeken tot zijn bedenktijd op was. Hij verloor op de klok en LDG nam een bizar wedstrijdpunt mee naar Leiden.
Diagram 1: André van der Kwartel – Kamanda Mulaya
De bedoeling was: 21-17 (12×21), 26×17 (7-12), 31-26 (12×21), 26×17 maar nu kan volgen: (13-18), 38-32 (18-22), 17-11 (16×7), 28×17 (7-12), 17-11 (12-17), 11×22 (24-29), 34×23 (25-30), 35×24 (20×38). Wit speelde dus maar 31-27 en verloor kansloos.
Diagram 2: Hans Kreder – Piet Bastiaanse
Na 33-15 en 15-4 lijkt de stand wel gewonnen voor wit, maar Kreder speelde: 41-36, waarna volgde: (27-31), 36×39 (19-23), 33×26 (23×41) met remise.
Diagram 3: Jelle Groeneveld – Hans Tangelder
Tangelder dreigt met (18-22) en wit heeft nog steeds de winst in handen na 17-39. Hij speelde echter 17-28? Waarop volgde: (18-23), 28×19 (29-33) en de remise is een feit, hoe de witte dam de zwarte schijf ook tegenhoudt. In de partij ging het verder met: 19-32 (33-39), 32-49 (15-24), 11-7 (24-2), 7-1 (2-16).