Leids Damgenootschap

Vanmiddag is in het Da Vinci College aan de Noachstraat het Leids schooldamkampioenschap gespeeld. Ruim 40 leerlingen van de Leidse basisscholen kraakten, in de ruime aula, de hersenen. De sportieve strijd bleef tot aan de laatste ronde spannend. Het tactisch vernuft en het strategisch inzicht van de Stevenshof bleek in de laatste ronde te veel voor het eerste team van de Teldersschool; De Teldersschool had het punten verschil met de leider tot dan toe had weten te beperken tot 4 punten. Het drama voor de Teldersschool werd nog groter door de 8-0 overwinning die het Mareland in de laatste ronde behaalde op het tweede team van de Daltonschool. Het Mareland eindigde daardoor op de twee plaats en de Teldersschool moest genoegen nemen met het brons.

De Stevenshof en het Mareland mogen de eer van Leiden gaan verdedigen in het provinciale schooldamtoernooi op zaterdag 7 maart in Gouda.

De eindstand:

1. Stevenshof 1                              50 punten

2. Mareland 1                                39 punten

3. Teldersschool 1                           38 punten

4. Teldersschool 2                           30 punten

5. Merenwijk                                 20 punten

6. Stevenshof 2                              19 punten

7. Daltonschool 1                            18 punten

8. Daltonschool 2                            10 punten

Op woensdag 4 februari vindt het jaarlijks schooldamkampioenschap weer plaats. 9 teams zullen strijden om de fel begeerde titel schooldamkampioen van Leiden te bemachtigen. Het toernooi wordt gehouden in de aula van het Da Vinci College, vestiging Leonardo aan de Noachstraat 2. De wedstrijden beginnen om 13:30 de prijsuitreiking is rond 16:30.

Het is het Leids Damgenootschap niet gelukt om één punt over te houden aan de confrontatie met de Damclub Zaanstreek. Gezien de krachtsverhoudingen niet onverwacht, ware het niet dat Zaanstreek met slechts negen spelers achter het bord verscheen en de Leidenaren dus met een 2-0 voorsprong aan de wedstrijd begonnen.

Teamleider Henk Meester gaf het verkeerde voorbeeld door na het nemen van te veel risico’s kansloos te verliezen. Vervolgens liet Maurits Meijer zich volledig wegspelen in een systeem dat bekend staat als half-open klassiek. Het was duidelijk dat zijn tegenstander aanzienlijk beter op de hoogte was van dit speltype.

Vervolgens verloor ook Harry Dekker nog en keek LDG dus na zo’n drie uur spelen tegen een onthutsende 2-6 achterstand aan. Hein van Winkel verkleinde de achterstand doordat zijn tegenstandster in het eindspel een slordige fout beging, waar hij goed van profiteerde.

De overige partijen eindigden allen in remise. Evert Bronstring probeerde alles te doen om in een omsingelingspartij zijn tegenstander vast te zetten, maar mocht vermoedelijk uiteindelijk blij zijn met remise. André van der Kwartel kreeg in het late middenspel een zeer voordelige stand op het bord, maar koos een ogenschijnlijk kansrijk plan dat later toch tegen bleek te vallen. Hans Tangelder speelde een gelijkwaardige remise.

Hans Kolfoort kreeg groot voordeel, maar heeft in de afwerking wellicht de winst laten liggen. Datzelfde kan gezegd worden van Hans Kreder. Hij leek een gewonnen eindspel op het bord te krijgen, maar ook dat liep remise. Het was niet direct duidelijk of hij een winst heeft gemist.

Alles bij elkaar overheerst het beeld dat LDG deze wedstrijd zeker een punt had kunnen halen. De einduitslag werd echter 9-11.

Het Leids Damgenootschap heeft in de achtste ronde van de competitie verloren van de damvereniging Ons Genoegen uit Utrecht. Het was zo’n wedstrijd die wordt gewonnen als het een beetje meezit en wordt verloren als het wat tegen zit.

LDG kwam na drie uur op voorsprong door een gestroomlijnde overwinning van Edwin van Hofstede. Zijn tegenstander maakte het hem ook niet al te moeilijk.

De stand werd gelijk getrokken door het eerste verlies van André van der Kwartel in deze competitie. In het middenspel beging hij in een gelijkwaardige stand een positionele blunder waardoor zijn linkervleugel geheel werd vastgezet. In zijn poging om zich uit die situatie te bevrijden gaf hij geen enkele aandacht aan de mogelijkheid om de stand met opgesloten linkervleugel ‘gewoon’ uit te schuiven. Achteraf bleek die strategie nog kansrijk te zijn geweest. Zoals het in de partij ging, verloor hij kansloos. Datzelfde kan worden gesteld over Hein van Winkel met dat verschil dat deze eenvoudig een schijf verloor en snel kon opgeven.

Enig rumoer deed zich voor aan het bord van Hans Kreder. Zijn tegenstander maakte een blunder en gaf dat min of meer luidkeels te kennen. Kreder deed de juiste zet om een schijf te winnen maar sloeg vervolgens verkeerd, waardoor de stand gelijk bleef en snel in remise eindigde.

Evert Bronstring zag zijn inspanningen om vanuit het niets een prachtige, ogenschijnlijk gewonnen stand op het bord te krijgen, weerlegd worden door een verrassende tegenactie van zijn tegenstander. De partij eindigde abrupt in remise.

Henk Meester, Hans Kolfoort en Maurits Meijer speelden remise, waarbij de laatste niet over geluk had te klagen. De gehele partij had Meijer tegen zijn 97-jarige (!) tegenstander geprobeerd om voordeel te krijgen, maar hij kon toch niet op tegen de geroutineerde wijze waarop deze zijn aanvallen weerlegde. Sterker nog: als zijn bejaarde tegenstander in het late middenspel iets scherper had gespeeld, had Meijer het nog verdraaid lastig kunnen krijgen.

Harry Dekker was de schlemiel van deze middag. Hij bracht ten koste van twee schijven een dam op het bord. Het was niet helemaal duidelijk of die dam ook winnend was, maar naarmate de strijd vorderde werd steeds duidelijker dat de partij remise zou worden. Zijn tegenstander bood dan ook remise aan, maar Dekker wees dat – gezien de stand in de wedstrijd – af, beging twee zetten later een blunder en verloor zelfs nog.

Hans Tangelder hield ten slotte in een complex eindspel knap remise tegen de sterkste speler van OG Utrecht. Eindstand: Utrecht – Leiden: 12-8.

Zoals verwacht heeft het Leids Damgenootschap in de zevende ronde van de damcompetitie gewonnen van De Hofstad Dammers uit Den Haag. De eindstand was 12-8, maar die score had hoger kunnen zijn als alle Leidse spelers hun normale niveau hadden gehaald.

Zo verloor Maurits Meijer na een slordigheid in de opening een schijf. Hij bleef nog lang doorvechten, maar moest uiteindelijk in een  nederlaag berusten tegen een op papier zwakkere tegenstander. Evert Bronstring trok de stand al snel weer gelijk in een partij waarin zijn tegenstander vooral zelf de uiteindelijk onoplosbare problemen leek op te zoeken.

Edwin van Hofwegen speelde fraai remise tegen de sterkste speler van De Hofstad Dammers, waarna Hans Kolfoort LDG voor het eerst op voorsprong zette. Na een zorgvuldige omsingeling van de centrumschijven van zijn tegenstander won hij uiteindelijk gemakkelijk.

André van der Kwartel speelde een partij met een aantal wisselende spelbeelden. Ogenschijnlijk zwak uit de opening gekomen, maar gevolgd door een agressief gespeeld middenspel, meende hij in de overgang naar het eindspel nog op winst te kunnen spelen. Dat viel echter tegen en hij moest nog zorgvuldig rekenen om een verrassende remisecombinatie op het bord te kunnen brengen.

Hans Tangelder verhoogde de voorsprong van de Leidenaren tot vier punten (8-4) door een degelijke overwinning dank zij een doorbraak op de korte vleugel van zijn tegenstander. Hans Kreder bracht de stand op 10-4 in een sterk gespeelde partij waarin aan het eind een complexe, onoverzichtelijke situatie leek te ontstaan die door hem feilloos werd afgewerkt.

Teamleider Henk Meester bracht het elfde en twaalfde punt binnen door een soepele overwinning. Hij forceerde een schijf winst en werkte de resterende stand keurig af naar een gewonnen vier-om-één. De overblijvende twee partijen gingen verloren voor de Leidenaren.

Harry Dekker had in de openingsfase al groot nadeel opgelopen die hem dwong een schijf te offeren. Hij verdedigde zich sterk, maar moest zich uiteindelijk toch bij verlies neerleggen.

Arend van Beelen speelde tot ver in het middenspel een degelijke partij tegen een gelijkwaardige tegenstander, maar begon plotseling te knoeien. Een paar slechte zetten brachten hem in een verloren positie. Hij wachtte de thematische winst die zijn tegenstander in de stand had gebracht niet af en gaf op.

Op donderdag 18 december organiseert het Leids Damgenootschap weer haar jaarlijkse Kerstdamavond. Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen meedoen zonder de angst ‘toch maar alles te zullen verliezen’. Iedereen is van harte welkom. Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijs(je) naar huis! De deelname is gratis. Van tevoren aanmelden is niet nodig. U wordt wel gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen. De prijsuitreiking zal rond 22.30 uur plaatsvinden.

Het adres luidt: Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden.

Informatie over deze avond kunt U verkrijgen bij: André van der Kwartel (071 – 513.25.04).

Het Leids Damgenootschap heeft in de zesde competitieronde met 8-12 gewonnen van de Damclub Den Haag. Op die overwinning viel weinig af te dingen al kwam zij niet gemakkelijk tot stand.

LDG kwam eerst op achterstand doordat Arend van Beelen in een ingewikkelde stelling een poging deed om de stand te vereenvoudigen. Tot zijn verbazing sloeg zijn tegenstander anders dan verwacht, waarna een dodelijke slagzet volgde en Arend een paar zetten later kon opgeven.

Evert Bronstring bracht de partijen weer op gelijke hoogte door zijn tegenstander te verrassen met een variant op de zogeheten ‘Coupe Philippe’. Hein van Winkel speelde een gelijkwaardige remise. Ook Maurits Meijer haalde met een remise één punt binnen, maar heeft waarschijnlijk in de overgang van middenspel naar eindspel de winst gemist.

Bij de stand 4-4 kwamen de Leidenaren weer op achterstand door het verlies van Hans Tangelder in wat een krankzinnige partij mag worden genoemd. In een uiterst complexe stand werd Tangelder geconfronteerd met een winnende damzet van zijn tegenstander. Toen deze daarop ging zitten knoeien, verraste Tangelder hem op zijn beurt met een damzet die vermoedelijk een gewonnen stand voor de LDG-er opleverde. Vervolgens gaf hij deze dam in een moment van damblindheid pardoes weg, waarna een lastig eindspel overbleef dat hij uiteindelijk toch nog gemakkelijk verloor.

Ook nu werd de achterstand echter snel ongedaan gemaakt door een soepele overwinning van Harry Dekker die in het middenspel een verrassende doorbraak naar dam nam.

Edwin van Hofwegen zette LDG voor het eerst op voorsprong. In een partij waarin hij steeds de betere stelling had, maakte zijn tegenstander uiteindelijk een fout die hem eerst een schijf en kort daarna te partij kostte.

André van der Kwartel bracht met een moeizame remise de stand op 7-9 in het voordeel van LDG. Henk Meester had vervolgens met een overwinning het elfde punt voor LDG binnen kunnen brengen, maar hij speelde een gewonnen eindspel onvoldoende zorgvuldig en moest in remise berusten.

Uiteindelijk bracht Hans Kreder met een overwinning de eindstand op 8-12, nadat zijn tegenstander een veel te dure  doorbraak naar dam moest bekopen met een afname van die dam en partijverlies.

Twee grote files op de A4 en de N11 waren er mede de oorzaak van dat het Leids Damgenootschap zijn tweede verlies in deze competitie opliep. Henk Meester kon pas vijftig minuten na het begin van de wedstrijd achter het bord plaats nemen, speelde bovendien tegen de sterkste speler van de bezoekende vereniging en verloor min of meer kansloos. Hein van Winkel arriveerde één minuut nadat de bedenktijd voor zijn eerste zet voorbij was en verloor dus reglementair.

Ondanks deze twee nederlagen, die min of meer het gevolg waren van overmacht, had LDG de wedstrijd tegen het Haarlemse HDC niet hoeven te verliezen. Een volgende tegenvaller was namelijk dat Evert Bronstring, ongetwijfeld de sterkste speler van LDG, al na tien minuten in een openingszetje liep en onmiddellijk kon opgeven. Inclusief de twee eerder genoemde verliespartijen betekende dat een 0-6 achterstand voor de Leidenaren.

Harry Dekker en Edwin van Hofwegen brachten met hun winstpartijen de spanning in de wedstrijd weer terug. Van Hofwegen leek al vroeg in de partij een schijf te gaan winnen, maar dat viel tegen en hij moest uiteindelijk nog diep gaan om de winst binnen te halen. Dekker speelde gewoon een goede partij, waarin hij zijn tegenstander geleidelijk aan overspeelde.

Een volgende tegenvaller was echter het verlies van Hans Tangelder. Hij kwam in het middenspel een schijf achter, bleef nog lang vechten voor remise, maar moest uiteindelijk opgeven. Daarmee was het pleit wel beslecht. Er volgden nog drie remises van respectievelijk Hans Kreder, Arend van Beelen en André van der Kwartel die aan het eerste bord verdienstelijk remise speelde tegen een van de sterkere spelers van  HDC. Deze laatste remise betekende wel het elfde en dus winnende punt voor HDC. De overwinning van Maurits Meijer voor LDG gaf de eindstand nog een dragelijk aanzien: LDG – HDC: 9-11. Maar zonder de files had er voor de Leidenaren misschien meer in gezeten…..

Het Leids Damgenootschap heeft in de vierde competitieronde verrassend gewonnen van het sterker geachte tweede team van 020 uit Amstelveen. Negen remises en één overwinning volstonden voor de eindstand 9-11 in het voordeel van de Leidenaren.

Die ene winstpartij kwam op naam van teamleider Henk Meester die met overmacht zijn partij in zijn voordeel wist te beslechten. Daarnaast moet worden toegegeven dat de Leidenaren niet over geluk hadden te klagen. Arend van Beelen en Peter van den Berg kwamen in slechte eindspelen terecht die zij beiden met volharding en enig geluk remise wisten te houden.

Maurits Meijer liet zich, na lange tijd beter te hebben gestaan, verrassen door een offer van zijn tegenstander. Na dit offer bood hij remise aan, hetgeen door zijn tegenstander direct werd geaccepteerd. Maar als deze laatste  iets verder had gekeken, had hij gemakkelijk kunnen inzien dat hij groot voordeel en waarschijnlijk zelfs een gewonnen stand in handen had.

Tegenover deze drie ‘gelukkige’ remises stond minstens één pechgeval. Hans Kreder had na een goede partij een gewonnen eindspel op het bord gekregen dat een nauwkeurig afspel vereiste. Kreder beging echter een slordigheid en moest in remise berusten.

De partijen van Hans Tangelder, Evert Bronstring en Edwin van Hofwegen eindigden in remises waarbij de remisegrenzen nooit werden overschreden.

Dat kan zeker niet worden gezegd van de partij van Harry Dekker. Hij kwam in een vastloopvariant terecht, gevolgd door een complexe afwikkeling waarvan de uitkomst voor de oppervlakkige toeschouwer volstrekt onvoorspelbaar was. Tot verbazing van menigeen stond er ineens een stand op het bord waarin beide spelers vier schijven hadden en werd de vrede snel getekend.

André van der Kwartel speelde een principiële partij in het half open klassiek met wisselende kansen. Analyses moeten uitwijzen of hij in het late middenspel de winst heeft gemist.

Het Leids Damgenootschap heeft in de derde ronde van de damcompetitie teleurstellend gelijk gespeeld tegen het zwakker geachte tweede team van de damclub Gooi- en Eemland. Zelfs de noodzaak om drie reservespelers in te zetten kon geen excuus zijn voor het zwakke optreden van de LDG-ers.

Hans Tangelder speelde een voor zijn doen vrij bloedeloze remise, waarna Arend van Beelen een ernstige fout maakte en daarmee zijn tegenstander in de gelegenheid stelde een winnende damzet op het bord te brengen.

Dick den Ouden bracht de stand op 3-3. Hij veroverde eerst een schijfwinst, gevolgd door een doorbraak naar dam en rondde de partij keurig in zijn voordeel af.

Daarna volgden vijf remises op rij . Evert Bronstring kon aan bord één niets bereiken tegen een zwakkere tegenstander die van zijn kant ook geen enkel risico nam. Edwin van Hofwegen verraste aan bord twee de sterkste speler van Gooi- en Eemland met een prachtige slagzet, hield daar een schijf winst aan over, maar kon de overblijvende stand niet winnen.

Peter van den Berg speelde als invaller een prachtige partij, maar miste in het afspel een opgelegde winst. Remise door een invaller tegen een sterke tegenstander is natuurlijk een positief resultaat, maar de gemiste winst doet daar toch iets aan af.

Vervolgens bracht André van der Kwartel een punt binnen, maar aan die remise zat een heel ander verhaal vast. In een sterk opgedrongen stand zag hij bij de zetcontrole dat zijn tegenstander met een verrassende slagzet dreigde. Hij speelde dus een andere dan zijn voorgenomen zet, waarop zijn tegenstander alsnog een geheel andere slagzet uitvoerde. De overblijvende stand was er een waarbij zijn tegenstander een dam en drie schijven had en Van der Kwartel zes schijven. Het was hard werken, maar uiteindelijk wist hij toch de remise binnen te halen.

Hans Kreder zette de Leidenaren met een fraaie overwinning op voorsprong, waarmee hij tegelijkertijd een einde maakte aan een lange periode waarin hij geen enkele partij wist te winnen.

Alle ogen waren toen gericht op Maurits Meijer. Hij zou het elfde en winnende punt moeten binnen brengen. Maar helaas. Meijer had in het middenspel een aardige combinatie op het bord gebracht, die zijn tegenstander niet had gezien, maar die sterk weerlegd kon worden. Hij kwam in een verloren eindspel terecht, waarmee de eindstand teleurstellend op 10-10 kwam.