Zestal speelt gelijk

André van der Kwartel

In de derde ronde van de provinciale competitie heeft het zestal van LDG gelijkgespeeld tegen het tweede team van Damlust Gouda.

Het was een ongewoon gezicht op de clubavond van LDG: de speelzaal was te klein om alle dammers te bevatten. Het zestal en het viertal speelden tegelijkertijd hun competitiewedstrijd en bovendien waren nog zeven van de overige leden van LDG gekomen om voor de onderlinge competitie wedstrijden te spelen. Het leverde de prettige sfeer op van een druk bezochte clubavond. (Het verslag van de wedstrijd van het viertal vindt u elders op deze website.)

De score voor het zestal werd geopend met een remise van Casper Remeijer, waarvan geen opzienbarende fragmenten getoond kunnen worden. Ik mocht zelf het tweede punt binnen brengen in een partij waarin de computer ook geen bijzondere momenten aangeeft.

Hans Kreder scoorde de derde remise, maar dat had ook best een overwinning mogen zijn. Ik begin met een fragment uit zijn partij, waarover ik mij afvroeg of Hans niet een kansrijker voortzetting had gemist.

Zestal_Damlust2_1

Bouke Bruinsma – Hans Kreder

Stand na de 38e zet van wit.

Hans speelde hier (9-13) en de computer geeft daar geen commentaar op. Maar bij het oppervlakkig naspelen van deze partij vroeg ik mij twee alternatieven af die ik een paar zetten door de computer heb laten uitspelen (met 1 minuut rekentijd per zet voor beide partijen):

A) (7-11) [Met de bedoeling om 37-32 te kunnen beantwoorden met (11-16). De volgende variant rolt uit de computer:] 39-34 (12-18), 34-29 (11-16), 29×20 (15×24), 43-39 (9-13), 39-34 (18-23) en zwart staat aanzienlijk beter.

B) In de diagramstand is ook een gewaagde directe actie mogelijk: (14-20), 25×23 (27-31), 30×19 (31×42). Op deze actie komt de computer met de volgende variant: 38-32 (42-48), [Wit kan de dam nu vangen met 47-42, maar dan loopt schijf 26 door.] 33-28 (7-11), 28-22 (48-31), 32-27 (31-36), 35-30 [Maakt (11-17) zinloos en op (12-17) volgt 23-18 en 19-13] (11-16), 47-41 (36×47), 30-24 (47×20), 19-14 (20-24), 22-18 (9×20), 18×7 (24-13) en er blijft een macro-eindspel over, waarin zwart toch wel de beste kansen lijkt te hebben met zijn schijven keurig aan de rand en veel witte schijven kwetsbaar midden op het bord.

Zo maar gratis en voor niets enkele bespiegelingen over deze diagramstand. Voor wat het waard is, maar vooral “ter leringhe ende vermaeck”.

Vanuit de diagramstand was het partijverloop als volgt: (9-13), 37-32 (13-18), 32×21 (26×37), 39-34 (17-21), 47-42!? (3-9!?). Met deze zet geeft zwart veel van zijn voordeel weg. Wit speelt namelijk 38-32 en 43-38, waarna de stand weer vrijwel in evenwicht is. In plaats van (3-9) had zwart moeten spelen: (21-27). De computer komt dan met de volgende variant: 33-29 (24×33), 38×29 (3-8), 29-24 (8-13), 43-38 (27-31), enz. De computer waardeert de zwarte stand alsof deze een schijf vóór staat.

In deze partij is dus waarschijnlijk de winst gemist. De partij van Steven den Hollander begon met een complexe opening, waarin de partijen met een bord vol schijven vast leken te lopen. Na de noodzakelijke grote afwikkeling bleef een stand over waarin Steven enig nadeel had, maar met een degelijke verdediging werden de remisegrenzen nergens overtreden.

Pas na deze vier remises viel de eerste beslissing, helaas in het nadeel van LDG. Hans Tangelder had lang stand gehouden tegen de sterkste speler van Damlust 2 en overzag op de 60e zet een remisewending.

Zestal_Damlust2_2

Hans Tangelder – Jochem Zweerink

Stand na de 59e zet van zwart.

Wit speelde 38-32, waarna zwart de partij uitmaakte met (21-27), 32×21 (35-40), 34×45 (47-38), 25×34 (38×2). Wit gaf op.

In de diagramstand had wit remise kunnen maken door 34-29! En nu bijvoorbeeld: (47×24), 25×34 (24-2), 7-1 (14-20), 1-29 (20-25), 29-42. De zwarte dam kan de witte schijven niet aanvallen wegens 42-26 en zwart doet niets tegen de dreiging 42-48 gevolgd door 34-30, waarna een drie-om-één op het bord verschijnt.

Koos van Amerongen zorgde met een overwinning voor de eindstand 6-6. Twee aardige momenten uit zijn partij.

Zestal_Damlust2_3

Kariem Droog – Koos van Amerongen

Stand na de 25e zet van wit.

De computer signaleert hier een damzet voor zwart, die echter niet door zwart is genomen. Nu zijn computers niet zo geweldig slim en is Koos dat natuurlijk wel, dus in plaats van aan te nemen dat hier sprake is van een gemiste kans, gaan we wat dieper kijken. Eerst de damzet: (14-20!?), 25×32 (13-18), 30×19 (22-28), 32×23 (18×49). Tot zover kunnen veel dammers nog wel doorrekenen en dan zien we in gedachten een dam op veld 49 staan en een witte voorpost die ogenschijnlijk gemakkelijk kan worden opgepeuzeld. Maar toch is de dam niet goed. Wit speelt namelijk 45-40 en zet de dam daarmee vast. En dan blijkt het winnen van die voorpost ook al niet goed te zijn. Op bijvoorbeeld (9-13) volgt 31-27 (13×24), 38-32 en zwart is zijn dam kwijt en staat een schijf achter. Kortom: met deze dam haal je je allerlei ellende op je hals.

Het tweede fragment laat zien hoe zwart met een verrassend offer een gewonnen stelling op het bord brengt.

Zestal_Damlust2_4

Kariem Droog – Koos van Amerongen

Stand na de 51e zet van wit.

Spelverloop: (15-20), 34-30? [Veel meer verdediging geeft 42-37×47] (20-25), 30-24 (32-38!!), 42×33 (14-19!) [Een fraai (schijn)offer, gevolgd door zetdwang!] 24-20 (25×14), 29-24 (19×30), 35×24 (27-32), 33-29 (22-27) en zwart won overtuigend.

Eén opmerking kan nog bij dit fragment worden geplaatst: De computer geeft aan dat hetzelfde offer hier al erg sterk is: (32-38), 42×33 (27-32), gevolgd door (22-27) ziet er inderdaad goed uit.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *