Leids Damgenootschap

Ook in de achtste ronde van de damcompetitie is het Leids Damgenootschap er niet in geslaagd een overwinning te behalen. Voor de vijfde keer (!) werd met 10-10 gelijk gespeeld. Ditmaal tegen het tweede team van 020 uit Amstelveen.

Een overwinning had er deze keer echter zeker ingezeten, als, als, als…. Als bijvoorbeeld Maurits Meijer en Hans Kolfoort tegen de twee sterkste spelers van 020 één punt hadden kunnen halen. Maar beide spelers verloren vrij kansloos. Als Edwin van Hofwegen tegen zijn op papier veel zwakkere tegenstander in het late middenspel een remisecombinatie had genomen, maar in plaats daarvan misschien nog op winst speelde, maar uiteindelijk verloor. Als Evert Bronstring tegen zijn onbekende, tegenstandster uit Letland had weten te winnen, maar hij kwam niet verder dan remise. Tegenover de drie genoemde verliespartijen stonden drie goede overwinningen van respectievelijk Henk Meester, Hans Kreder en André van der Kwartel. De overige drie spelers van LDG (Hans Tangelder, Harry Dekker en Hein van Winkel) kwamen niet verder dan remises, waarmee uiteindelijk de uitslag in evenwicht was: 10-10. Het Leids Damgenootschap staat nu op een gedeelde tiende plaats. De nacompetitie begint te dreigen….

Na een spannend en vooral gezellig toernooi mogen we het volgende concluderen:

Allen prijswinnaars; Gefeliciteerd!

Donderdag 26 december is het denksportcentrum dicht en vervalt de clubavond.

Vrijdag 27 december is het eindejaarstoernooi van Samen Sterk Uitnodiging oudejaarstoernooi Samen Sterk

2 Januari trappen we het nieuwe jaar af met de volgende ronde van de onderlinge competitie.

Traditioneel is het Leids Damgenootschap een degelijke middenmoter in de Eerste Klasse van de landelijke competitie, maar na een derde nederlaag afgelopen zaterdag tegen het Amsterdamse VAD, beginnen de Leidenaren zich nu toch wat zorgen te maken. Met slechts vier gelijke spelen en nog geen overwinning staat LDG op de negende plaats. Ter vergelijking: de nummers 11 en 12 degraderen, nummer 10 speelt nacompetitie.

LDG speelde niet slecht tegen VAD, maar op de nederlaag viel toch niet veel af te dingen. Aan het eerste bord speelde zich een strijd af tussen twee oude meesters: Herman van Westerloo tegen Evert Bronstring, beiden ouder dan zeventig jaar. De laatste leek in het middenspel duidelijk beter te staan, maar vergaloppeerde zich, kwam een schijf achter en verloor kansloos.

Die klap kwam LDG niet meer te boven. Te meer daar eerder al invaller Peter van den Berg een kansloze nederlaag had geleden. Samen met een verdienstelijke remise van André van der Kwartel was de stand daarmee 5-1 in het voordeel van VAD.

Achtereenvolgens werden daarna gelijkwaardige remises gespeeld door Hans Kreder, Maurits Meijer, Harry Dekker en Hans Tangelder. Harry Dekker presteerde dat tegen het pas twaalfjarige talent Dirk Vet. Ook Hans Kolfoort speelde remise, maar hij leek in het middenspel groot voordeel te hebben opgebouwd. Bij  het naspelen werden echter geen gemiste kansen of duidelijke versterkingen ontdekt.

VAD stelde de overwinning veilig door de nederlaag van de tweede invaller aan Leidse zijde: Edwin van Hofwegen. Het was een gecompliceerde partij met een zogeheten kortevleugelopsluiting, waarin de LDG-er uiteindelijk een damcombinatie moest toelaten. Hoewel hij zich nog zo goed mogelijk verdedigde, moest Van Hofwegen uiteindelijk in verlies berusten.

De spreekwoordelijke Leidse eer werd gered door teamcaptain Henk Meester. In een gecompliceerd eindspel wist hij feilloos de weg naar de winst te vinden. Einduitslag VAD-LDG: 12-8.

Op donderdag 19 december organiseert het Leids Damgenootschap weer haar traditionele Kerstdamavond.

Op die avond worden meerdere korte dampartijen gespeeld. Daarbij wordt ervoor gezorgd dat iedere deelnemer zo veel mogelijk speelt tegen spelers van ongeveer gelijke sterkte. Dus ook mensen die alleen maar thuis zo af en toe een potje dammen, kunnen gerust meedoen. Graag zelfs!

Bij de prijsuitreiking wordt rekening gehouden met de speelsterkte van de deelnemers. Maar één ding is zeker: iedere deelnemer gaat met een prijs naar huis! De deelname is gratis. Van tevoren aanmelden is niet nodig.

U wordt gevraagd om uiterlijk 19.45 uur aanwezig te zijn, zodat de dampartijen om 20.00 uur kunnen beginnen. Rond 22:30 worden de prijzen uitgereikt. De wedstrijden worden gehouden in ons clublokaal in het Leids Denksportcentrum, Robijnstraat 4, Leiden

Aanstaande donderdag, 5 december, is het pakjesavond. Aangezien veel LDGers goede verwachtingen hebben van deze gebeurtenis is er dan geen clubavond.

Het Leids Damgenootschap (LDG) heeft voor de vierde keer in deze competitie met 10-10 gelijkgespeeld. Deze keer tegen een van de sterkste teams: HDC uit Haarlem. Het illustreert de wisselvalligheid van LDG dit jaar: twee keer gelijk spelen tegen sterke ploegen en twee keer tegen duidelijk zwakkere ploegen.

Tegen HDC zag het er deze ronde goed uit. Na een gelijkwaardige remise van Hein van Winkel, bracht André van der Kwartel de eerste winstpartij binnen. Na een fraai gespeelde partij ontstond een situatie waarin op iedere zet van zijn tegenstander en winnende combinatie zou volgen. Zijn tegenstander offerde daarom een schijf, maar liep direct daarop in een slagzet naar dam en kon opgeven.

Kort daarna won ook Hans Kreder. Het lukte hem om zijn tegenstander te confronteren met twee dreigingen die niet tegelijkertijd konden worden weerlegd. Er volgde een doorbraak naar dam, gevolgd door een damzet en LDG kwam op 5-1. Hans Tangelder bracht het zesde punt binnen door een fraaie remise tegen de sterkste speler van HDC, Mark Deurloo. Deze dreigde lange tijd met een doorbraak naar dam, maar moest dat ten slotte doen ten koste van twee schijven. Knap verdedigen van  Tangelder leidde ertoe dat Deurloo nog een schijf moest offeren en daarmee werd de remise verzekerd.

Evert Bronstring bracht de stand op 8-2 voor de Leidenaren. In een remise-achtige stand overschatte zijn tegenstander zijn kansen, hetgeen leidde tot een schijfverlies en vervolgens verlies van de partij.

Uit de overige vijf partijen hoefden de Leidenaren nog maar drie punten te halen om de overwinning veilig te stellen. Maar het zag er somber uit. Henk Meester en Harry Dekker hadden een opvallende parallel in hun partijen: beiden stonden op dezelfde wijze opgesloten in een zogeheten hekstelling, hetgeen hun uiteindelijk een schijf zou kosten. Henk Meester  kon daarna nog een tijd vechten om remise te bereiken, maar verloor desondanks. Harry Dekker verloor echter kansloos. Arend van Beelen speelde remise, maar heeft naar eigen zeggen misschien wel winstkansen gehad.

HDC kwam ten slotte toch op gelijke hoogte doordat Maurits Meijer aan bord één verloor. Een groot deel van zijn partij had hij te maken gehad met een verbrokkelde stelling, hetgeen keurig door zijn tegenstander werd uitgebuit.

Bij de stand 9-9 moest Hans Kolfoort nog remise bereiken om voor de Leidenaren in ieder geval nog de 10-10 veilig te stellen. Dat lukte na een partij met wisselende kansen. Hans had een groot deel van de partij onder druk gestaan, maar in het late middenspel sloeg dat om en leek hij de beste kansen te krijgen. In de overgang naar het eindspel leek hij weer wat minder te staan, maar uiteindelijk liep de partij nog soepel remise.

Het was een uitslag waar LDG van tevoren voor zouden hebben getekend, maar gezien het wedstrijdverloop overheerste toch de teleurstelling.

In de vijfde ronde van de competitie heeft het Leids Dam Genootschap een grote nederlaag geleden. Na vier uur spelen stond de onthutsende uitslag 14-6 in het voordeel van De Hofstad Dammers op het scorebord. Onthutsend, omdat van tevoren beide teams meenden dat zij elkaar nauwelijks in kracht ontliepen. In het wedstrijdverloop bleek daar niets van.

André van der Kwartel verloor als eerste van een veel zwakkere tegenstander. Het feit dat hij zich wat grieperig voelde was nauwelijks een excuus voor de enorme blunder die hij maakte. Vlak daarna verloor ook Arend van Beelen. In een gelijkwaardige stand liet hij zich verrassen door een eenvoudige damcombinatie en kon direct opgeven.

Evert Bronstring scoorde tegen met een gedegen overwinning, maar kort daarna verloor Hans Tangelder ook. Zijn tegenstander, Krijn Toet, liet geen spaan heel van de uiterst dubieuze partij-opzet van de LDG-er. Wel moet Tangelder worden nagegeven dat hij in een duidelijk verloren stand nog lang bleef terugvechten, waardoor zijn tegenstander toch nog wel zorgvuldig moest blijven spelen. Hoewel de stand op dat moment 6-2 was in het voordeel van de Hofstad Dammers, leek er nog weinig aan de hand. Meerdere spelers van LDG leken beter, zo niet gewonnen te staan. Maar dat bleek tegen te vallen.

Hein van Winkel verloor na een positioneel slecht gespeelde partij. Harry Dekker nam in een vrijwel gelijkwaardige stand een slagzet, maar overzag dat hij daarna een schijf achter zou blijven en kon direct opgeven. Maurits Meijer maakte de verwachtingen wel waar en won na een zorgvuldig uitgespeeld eindspel.

Een tegenvaller was de remise van Henk Meester die moeiteloos op een overwinning leek af te stevenen, maar uiteindelijk bleek de stand nog te weinig materiaal te bevatten om remise te voorkomen.

Een volgende tegenvaller was de nederlaag van Hans Kreder. Hij leek in het late middenspel en uitstekende positie te hebben, maar die stortte ineens als een kaartenhuis in elkaar.

De laatste uitslag kwam op naam van Hans Kolfoort die meteen ook de meest spectaculaire partij speelde. Een misgreep in het middenspel leidde ertoe dat Kolfoort een geïsoleerde schijf op zijn lange vleugel kreeg en om die niet te verliezen volgde een lange periode van gedwongen spel. Het leidde tot een complexe stand, waarin Kolfoort langzamerhand steeds beter kwam te staan en uiteindelijk zelfs naar dam kon doorbreken. Het leidde tot een gewonnen stand die echter in een hoog tempo moest worden uitgespeeld, waarbij beide spelers maar één minuut bedenktijd per zet hadden. In die fase overzag Kolfoort dat zijn dam kon worden afgepakt, waarna een remisestand overbleef.

Voor de derde keer op rij heeft het Leids Damgenootschap met 10-10 gelijk gespeeld. Ook ditmaal tegen een van de zwakkere teams uit de competitie en ook ditmaal gaf de uitslag de krachtsverhoudingen goed weer.

André van der Kwartel bracht het eerste punt binnen. Hij wilde vanuit de opening de tegenstander omsingelen, maar door een kleine onnauwkeurigheid kon zijn tegenstander een grote afruil organiseren, waarna beide partijen weer min of meer opnieuw konden beginnen. Toen het later in de partij weer spannend werd, koos zijn tegenstander opnieuw voor een vereenvoudiging, waarna de remise snel werd gesloten.

Henk Meester bracht LDG aan de leiding door in het eindspel verrassend de dam van zijn tegenstander te winnen, waarna deze gelijk opgaf. Harry Dekker speelde remise en moest voor de tweede achtereenvolgende keer ervaren wat het is om één tempo tekort te komen voor de winst.

Hans Kreder stond een groot deel van de partij totaal verloren. Zoals hij zelf zei: ”Iedere zet van mijn tegenstander was winnend, behalve die ene.” Gelukkig voor Hans speelde zijn tegenstander die ene zet en werd het alsnog remise.

Een tegenvaller was dat Hein van Winkel verloor. In het middenspel had hij een goede stand opgebouwd, die hij langzamerhand steeds slechter liet worden. Toen hij ook nog een waarschijnlijk remise makende plakker over het hoofd zag, kwam hij een schijf achter en verloor kansloos.

Arend van Beelen speelde een gelijkwaardige remise, waarmee de stand op 6-6 kwam. Op dat moment waren de eerste vier borden nog volop in gevecht gewikkeld en was het bloedstollend spannend.

Hans Kolfoort speelde remise in een partij waarover nog wel nagepraat zal worden. Hij kwam gewonnen te staan en nam een combinatie die hem en schijf winst opleverde, maar er volgde een onverwachte tegenactie, waardoor Kolfoort – volgens Evert Bronstring – volkomen verloren kwam te staan. Maar na een taaie verdediging hield hij de stand toch remise. Hans Tangelder bracht het achtste punt binnen na een grillige partij, waarin zo op het oog de remisemarges niet werden overschreden.

Evert Bronstring speelde een matige opening, maar kwam in de loop van het middenspel steeds beter te staan. Het lukte hem de stand van zijn tegenstander te omsingelen tot deze ten slotte allerlei noodgrepen moest uithalen om nog spel te krijgen. Evert was er niet van onder de indruk en speelde bekwaam naar de winst.

Maurits Meijer had een partij gespeeld, waarin hij nogal wat basale principes van het damspel had genegeerd en was uiteindelijk gedwongen tot een moeizame verdediging. Uiteindelijk kwam hij in een uitzichtloos eindspel terecht, maar na de winst van Bronstring kon hij zijn partij opgeven in de zekerheid dat LDG in ieder geval een punt zou overhouden aan deze wedstrijd.

Het Leids Damgenootschap heeft voor de tweede opeenvolgende keer met 10-10 gelijk gespeeld. Maar waar het in de vorige ronde van de damcompetitie ging om een gelijkspel tegen het sterkste team, werd nu – in de derde ronde – gelijk gespeeld tegen een van de zwakkere teams, het tweede team van DES Lunteren.

Het wedstrijdverloop gaf alle aanleiding om van een teleurstellende uitslag te spreken. Hein van Winkel verloor kansloos na een positionele blunder in het middenspel, maar daar stond al snel de verrassende winst tegenover van Arend van Beelen op de sterkste speler van DES Lunteren.

Hans Tangelder speelde en remise zonder dat er sprake leek van kansen voor een van beide partijen, waarna Edwin van Hofwegen de Leidenaren op voorsprong zette. André van der Kwartel kwam door een verrassende actie een schijf vóór, maar het was al snel duidelijk dat het resterende eindspel niet viel te winnen. Harry Dekker had ronduit pech. In een partij waarin hij langzamerhand steeds beter kwam te staan, leek jij rechtstreeks op winst af te gaan, maar kwam in het eindspel net één zet te kort om die verdiende winst ook daadwerkelijk binnen te halen.

Het viel natuurlijk tegen dat Evert Bronstring, evenals in de vorige ronde, niet kon winnen van zijn jonge tegenstander. Hans Kolfoort speelde een lastige partij, maar wist alles keurig binnen de remisegrenzen te houden. Een domper was echter de verliespartij van Hans Kreder aan het eerste bord. Hij leek in het middenspel moeiteloos af te gaan op een winnende doorbraak, maar bood zijn tegenstander de kans om via een drie-om-drie-ruil alle dreigingen te bezweren, kwam daarna steeds slechter te gaan en verloor ten slotte kansloos.

Bij de stand 9-9 leek Maurits Meijer alsnog de overwinning in de wacht te slepen, maar toen zijn tegenstander ten koste van twee schijven kon doorbreken naar dam, werd de vrede snel getekend.